Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 15

"Jeth, you should keep your things habang nandoon ka kina Tita Primm mo, ha. Baka maiwala mo. May ipapadala kaming maleta doon, lagayan mo ng mga gamit mo. Wala kang dapat kakalimutan, ha. Baka importante pa ang maiwala mo," patuloy kong paalala kay Jeth habang iniimpake ang mga damit niya.

Ngayon namin siya ihahatid kina Primm. Aalis na rin ako papunta sa Sitio Martalis. Si Evans naman ay pupunta na rin sa isla. Mananatili rin siya roon ng mga ilang linggo siyang mananatili roon. Samantalang ako ay mananatili sa Sitio ng tatlong linggo o higit pa. Kaya walang makakapagbantay kay Jeth.

Naisipan ko nang mag-hire ng kasam-bahay pero naubusan kami ng oras kaya kina Primm na lang muna sina Jeth at ang mga aso. Hindi naman pwedeng iwan lang namin ang mga aso sa bahay ng wala kami. Besides, maayos namang mag-alaga ng aso sina Primm at Sim.

Nang maayos ko na lahat ang mga damit at kagamitan ni Jeth ay agad ko nang binitbit ang mga ito pababa. Magaan lang naman kaya nagawa kong buhatin. Nakasunod naman sa akin si Jeth na nagsisimula nang nagdaldal.

"Excited na akong tumira kina Tita Primm, Ma. Isipin mo, makakasama ko na roon si Love. Maglalaro kami roon kasama sina Wiz, Saw tsaka Toben," masayang sabi ng anak ko. Napangiti na lamang ako.

"Bakit ba excited kang makalaro si Precy?" Nakangiti kong tanong. Ngumiti lamang siya at hindi na sumagot.

Pagdating namin sa baba ay naabutan namin si Evans na handa na rin. Bihis na bihis na ito. May maleta na rin itong hawak. Nang makita niya kami ay agad niya kaming sinalubong at ngumiti.

"Ayos! Handang-handa ka na Tasyo, ah? Excited na excited, ah. Aba, nagbibinata ka na agad? Ambilis naman!" Tudyo nito kay Jeth na irap ang isinagot sa ama. Napahagikhik na lamang ako. Hindi talaga matatapos ang araw na hindi sila mag-aaway.

"Shut up," blankong sagot ni Jeth.

Tumawa lamang si Evans at saka umakbay kay Jeth. Ginulo niya ang buhok nito tsaka pinulot ang maleta.

"Wala naman kasing masama kung magkakagusto ka na, Tasyo. Normal lang sa isang malusog na binatang kagaya mo ang mga ganyan. Tsaka, kung sakali mang may nagugustuhan ka na, na siyang nasisiguro kong mayroon naman talaga, just tell me. Don't hesitate to tell me, Tasyo. Sino pa ba ang magtutulungan, eh tayo lang namang mga magagandang lalake." Salaysay ni Evans kay Jeth. Napailing na lamang ako habang rinig ko naman  ang buntong hininga ni Jeth na halatang nahahanginan na naman sa ama.

"Evans, nasaniban ka na yata ng hangin ni Sim at Clad. Kung ano-ano na rin ang mga sinasabi mo. Hindi ka lang mahangin, kung ano-ano pa ang mga itinuturo mo dito sa anak mo," I said and rolled my eyes. He just chuckled and kissed my cheek.

"Mahal, inihahanda ko lang ang anak natin. Kung sakali mang may nagugustuhan na siya, I'm just here to help," sagot pa niya. Napabuntong hininga at napailing na lamang ako.

"Huwag po kayong mag-alala, Ma. Hindi ko naman susundin ang mga gusto niyang asawa mo, eh. Tsaka, wala pa akong nagugustuhan. At hindi pa ako nagbibinata," walang emosyong sagot ni Jeth. Tinaasan ko ng kilay si Evans.

"Akala ko ba hindi ka na bata, ha?" Muling tudyo ni Evans dito. Napailing na lamang akong muli.

"Tama na nga 'yan, Evans. Ang rami mong sinasabi diyan. Tama na nga iyang mga pang-aasar mo diyan sa anak mo." Iritado kong wika. He chuckled and didn't say anything.

Agad na kaming pumasok sa sasakyan. Inilagay na rin ni Evans ang mga maleta sa compartment. At agad na ring pumasok sa driver seat pagkatapos.

"Jeth, make sure na walang mawawala sa mga gamit mo, ah. Baka may maiwala kang importante. And please, refrain from reading too much books and playing mobile games. Alam mong makasasama iyan sa mga mata mo. If your Tita Primm will say 'eat', then eat, okay? Dapat makinig ka. And oh, please huwag kang masyadong magpapapawis. Make sure to bring extra towel everyday, ha. Specially sa school," pagpapaalala ko sa kanya.

"Yeah sure, Ma," sagot ni Jeth.

"Mahal, you can't just give to Jeth all your reminders list. Hindi na iyan bata, mahal. Matanda na iyan. Magbibinata na. Kaya na niya sarili niya," sabad naman ni Evans. I rolled me eyes.

"Shut up, Evans. Stop insisting that Jeth is already a teenager. He's just 9, okay?" Iritadong sagot ko. Ano ba naman kasing nasa isip niya para isiping binata si Jeth?

He chuckled. "Fine, mahal. Sorry na. I just can't wait to see Jeth grow in to a great man. I can't wait for him to court and fell in love with a girl. I can't wait for him to choose a woman that he want to spend his whole life with. I can't wait to see him have every kids running inside his own house. You can't stop me from feeling that, Love. It's normal for a father," seryosong wika niya. I can't help but smile. Sabagay, tama siya. Kahit naman ako hindi rin makapaghintay.

"But still, he's just a kid. Hindi pa ito ang tamang oras para sa mga ganyan," I said.

"Yeah, yeah. I'll stop talking about it." Wika ni Evans.

As soon as we reached Primm and Sim's house ay agad na rin kaming nagpaalam. But of course with tons of kisses to Jeth. I can see how irritated he was when Evans teased him on kissing him. Natawa na lamang kaming lahat.

I waved goodbye to them. The puppies looked like they want to come with us. They're doing the puppy eyes.

Nang malapit na naming marating ang paaralan kung saan ako paroroon ay tumigil ang sasakyan namin. Nasa kalagitnaan kami ng daan kung saan punong-puno ng naglalakihang punong-kahoy. Takang napatingin ako kay Evans.

"Why did we stop?" I asked in confusion. The engine died down and he went out of the car. Sinundan ko siya ng tingin.

He went near the passenger seat and opened the door. Inilahad niya ang kamay niya sa akin kaya agad ko itong tinanggap. Pinalabas niya ako sa sasakyan ngunit pinapasok rin agad sa backseat.

Taka kong pinapanood ang mga ginagawa niya. He sat beside me and hugged my waist tightly. He kissed my cheek and put his face on the hollow of my neck.

"I'm going to miss you, mahal," he whispered. I smiled and caressed his hair.

"I'm going to miss you too." I said and kissed his head.

"Mahal?"

"Hmm?" I replied.

"Ilang linggo ka nga ulit roon sa Sitio Marilis?" He asked and sniffed my neck. I raised my brows.

"Tatlong linggo ako roon. Bakit?" sagot ko. His arms on my waist tightened.

"I-Ibig sabihin ba noon, mahal...t-tatlong linggo rin akong tigang?" he asked nervously. Napatawa ako lalo na noong mahimigan ko ang nerbyos sa boses niya.

I jokingly slapped his arm. "Manyak ka talaga!" I said but laugh. Pero mas lalo lang humigpit ang yakap niya.

"Mahal, huwag mo akong tinatawanan. Seryoso ako," seryoso niyang sabi. Nagpigil ako ng tawa.

"Okay. Uuwi rin naman ako." Wika ko.

"Mahal, naiisip mo ba ang naiisip ko?" He asked. Takang tiningnan ko siya habang nakasubsob pa rina ng mukha sa leeg ko.

"Hindi. Bakit? Ano bang nasa isip mo?" Kunot noong tanong ko saka mas sinilip ang mukha niya.

But my heart's beating became wild as soon as I saw his smirk. Iniangat niya ang mukha ang playfully traced my hair. He bit his lower lip making it looked like it's tender.

"Love?" He said playfully and hoarsely.

"H-Hmm?" I replied nervously but excitedly.

"Why don't we.." Sinadya niyang ibitin ang sasabihin. He licked his lip. "..make love, hmm?"

I could hear my heart beat rapidly.

"M-Make love? B-But we're in the road. Baka may makakita sa atin," I answered. He flicked his tongue and played the tip of his nose on my cheek, down to my jaw and then to my neck.

"That's the exciting part, love," he said and captured my lips. I respond to his kisses.

I felt my body being lifted. Until I felt myself sitting on top of him. My legs were wide spread. While his body is between me. I could feel how his friend grow, teasing my feminity.

He hugged my waist like he doesn't want to let go. Like how I hugged him on his nape, not wanting to let go as well. We kissed with no ending. Letting ourselves burn in fire.

He intentionally pushed his hip upward letting me feel how huge he is. Making me shiver in pleasure. It feels so damn good.

---

So good. Damn good. Too good to be true.

I took off my clothes as well as my wife's. Leaving the both of us naked. She's sitting on top of me, grinding her sexy hips on me, making me damn groan in ecstasy. She's just so good.

"Damn, love. Hmm.." I groaned when she continued grinding.

"Evans!"

I smirked. "I'll let you do the rest, hmm. For now, you're incharge. Just do everything that'll pleasure you. And I'll just guide you."

I lifted her up and entered my huge friend into her wet feminity, making us groan.

"Evans, hmm.."

"Love--ah!"

I hold her waist, guiding her to move. Like a good girl, she did everything that made me moan in so much pleasure. She lifted herself and sit on me hard that I could already feel the end of her vagina.

"That's just so good, love--ah! Damn!" I moaned, flipping my head backwards, biting my lip hard, eyes closed tight.

We keep pounding with no end. Never minding about where we are. We were burnt in the fire we made. Until we were suddenly thrown in a paradise that the both of us only knew.

Hinihingal pa kami nang tuluyan kaming matapos. Agad akong nagbihis at binihisan ko na rin siya dahil baka late na siya. Nang makita ko ang panty niya ay agad ko iyong pinulot at sininghot.

"You're such a perv!" Bulyaw niya sa akin. Napatawa ako at iniwas sa kanya ang panty niya nang pilit niya itong abutin.

"Nope, love! Dahil aalis ka at mawawala ka ng ilang linggo, then I'm keeping this," sabi ko tsaka hinalikan ito bago isinilid sa aking bulsa. Tumili siya saka hinampas ako pero tumawa ako. "Stop now. Aalis na tayo baka late ka na."

Tumigil naman siya pero kita ko ang pagkipkip niya sa parehong hita. I smirked. Damn, she's adorable.

Nang makarating kami sa paaralan ay hindi siya agad lumabas. I smirked and looked at her. I raised my brows.

"Bakit, mahal?" Painosente kong tanong sa kanya. She looked at me like she's going to skin me alive. I bit my lip to refrain from laughing hard.

"Painosente ka ring gago ka! 'Yung panty ko, akin na!" She hissed.

"Na ah. Sige na labas na, mahal. Tingnan mo naghihintay na sila sayo, oh," wika ko tsaka itinuro ang labas. Lumingon naman siya rito pero muli ring ibinalik ang tingin sa akin. Inirapan niya ako tsaka napipilitang bumaba ng kotse. Napahagikhik ako at bumaba na rin.

Inilabas ko sa compartment ang maleta niya. Ako na rin ang nagbitbit dito. I hold the small of her back as we walk our way towards the van of the school na siyang maghahatid rin sa asawa ko.

Agad akong binati ng mga kasamahan niya. Gayundin ang asawa ko. Binati rin namin ang mga ito pabalik.

"Ingatan niyo ang asawa ko, ha." Biro ko sa kanila ngunit agad naghagikhikan ang mga ito at nagsitanguan na ikinatawa ko.

"Kaya pala late ka, Ma'am. Mukhang ayaw kang paalisin ng asawa mo, eh," tawa ng isang kasama ni Harriet. I laughed. Totoo naman.

"Inasikaso pa kasi namin si Jethro. Mag-isa lang kasi iyon kaya hinatid muna namin kina Primm at Sim," my wife said. Agad namang nagsitanguan ang mga ito pero ang iba ay may mga pang-aasar na ngiti pa rin.

"Sige na. Sige na. Pasok ka na, mahal. Ingat," saad ko tsaka pinapasok na sa van ang asawa ko.

Kipkip ang hita na umupo siya. I kissed her lip before I finally closed the door. Agad na ring pinasibad ng driver ang van. I waved at the van..and smirked.

I pusposely put my wallet on here jacket for them to stop. Para makausap ko ulit saglit ang asawa ko. Napangisi ako. Damn, I'm so genius!

Agad akong pumasok sa kotse ko a d started the engine. Sinundan ko ang van tsaka tinawagan ang numero ng asawa ko. I connected it to the bluetooth. Ilang rings ay agad na sumagot ang asawa ko.

"Yes, hello, Evans? Bakit ka tumawag?" She asked on the other line.

"Uhm, have you noticed if where I put my wallet?" tanong ko, pilit na pinipigil ang tawa ko.

"Your wallet? Evans, you're so careless! Wait, titingnan ko rito sa bag ko. Oh! Here it is! Nasa jacket ko! Bakit ito nandidito sa jacket ko?" I chuckled.

"Andyan lang pala, mahal. Sige, pupuntahan kita, ha. Patigilin mo 'yung sasakyan na 'yan, dali!"

"Fine. Kuya, pakitigil muna saglit ng sasakyan, please. Naiwan ng asawa ko ang wallet niya rito sa jacket ko. Please, saglit lang po. [Sige po, Ma'am.]"

Napabuntong hininga ako. Damn. Ang talino ko. Nang makita kong tumigil na ang van ay agad kong itinabi malapit dito ang sasakyan ko tsaka bumaba. I opened the van's door where my wife is located. Agad niyang iniabot ang wallet sa akin, pero agad ko siyang niyakap ng mahigpit. I sniffed her hair, her scent. I want to hug her so that her scent will went to my jacket.

"I will miss you," I whispered. She chuckled and kissed my cheek.

"Mamimiss din kita. Pero kailangan na naming umalis. Babye na," she said. Napipilitang humiwalay ako sa yakap niya. She smiled wide and closed the door.

Agad na pinasibad ang van. I watched it leave for the safety of my wife. And before it fianlly vanished from my sight, I whispered, "I love you, Harriet."


Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro