UVEXIU

HINDI ko alam kung gaano ako katagal na umiyak, basta kusa na lamang tumigil ang mga luha ko. Hindi ko din alam kung ilang oras na akong tulala, at nakaupo lamang habang hinihintay na bumukas ang O.R.

"Hey." Napaangat ako ng tingin sa nagsalita. "You want to rest? Are you hungry?"

"B-bakit ka nandito?" tanong ko dito. "Umalis kana, doon kana lang sa bahay mo."

"Sa tingin mo, iiwanan kita ng ganiyan ang kalagayan mo?" seryosong tanong nito. "I will not leave you, Uvexiu. I will stay here with you, okay?"

"Wag kang mag-stay sa akin." Tumayo ako, at tinulak tulak siya. "Alis! Hindi ka puwede sa tabi ko! Gusto mo bang magaya kay Tanda? Tingnan mo siya ngayon, agaw buhay! Agaw buhay siya nang dahil sa akin!"

"U-una si Noah," sunod sunod na muling tumulo ang aking mga luha. "T-tapos yung Anak ko, si Tanda naman ngayon. H-hindi kona kakayanin kung pati ikaw, Qwedei. A-ayokong pati ikaw ay mawala sa akin, ayokong may mangyari din sa'yo. Q-Qwedei, pakiusap naman oh. Pakilayo muna ang sarili mo sa akin."

"I know everything, Uvexiu. Everything. Kaya sa tingin mo ay lalayuan kita?" Hinawakan nito ang kamay ko, at niyakap ako. "I will stay with you, wag kang matakot. Dahil pangako ko sa'yo na hindi ako mawawala."

"S-Sinabi din nila yan eh," humihikbing tugon ko dito.

"Pero ibahin mo ako." Humiwalay ito sa yakap, at pinunasan ang mga luha ko. "Sa tingin mo, papayag ako na mawala sa'yo? No, kaya dito lang ako."

"Pero ka-"

Naputol ang sasabihin ko, nang sapuhin niya ang magkabilang pisngi ko. At pagdikitin ang aming mga labi.

"Let me stay with you." Pinagdikit niya ang noo namin. "Hindi kita iiwan."

Tumango na lang ako.

Iginaya niya ako paupo. Kinandong niya si Noshi, pagkatapos ay isinandal niya ang aking ulo sa balikat niya.

"Rest," sabi nito. "Dito lang kami."

Tumango na lamang ako.

QWEDEI

PINAKIRAMDAMAN ko si Uvexiu, and she's sleeping.

"Si Lolo," sabi ni Noshi. "Nasaan na si Lolo?"

"Ginagamot si Lolo mo," sabi ko dito. "Let's wait them, okay?"

Tumango lang ito.

FLASHBACK

IBA na talaga ang epekto sa akin ni Uvexiu. The way she moaned, the way she screamed my name, the way she smile, thay way she talked. Lahat ng tungkol sa kaniya, ay nagbibigay kasiyahan sa akin.

Katatapos lang namin mag-make love sa opisina ko, at inihatid ko siya. Pero nagpahinto na lang ito sa kanto.

Pinaandar kona ang sasakyan ko, at hininto medyo malayo sa kanto. Sinilip ko si Uvexiu, at may kausap na siyang lalaki. Napakunot noo na lamang ako, habang pinagmamasdan sila.

I know there's something wrong, because she look afrajd while talking to that man.

After that scene, I talked to my private investigator. Inutusan kong alamin niya ang tungkol kay Uvexiu. And what he found, shocked me.

Lumaki siya sa kamay ng mga sindikato, until now ay hawak pa rin siya ng mga ito. Lahat ng tungkol kay Uvexiu, ay nalaman ko. Even to her past relationship.

And the most interesting is, she's my bodyguard's twin! At siya ngayon ang kaharap. Kaya pala parang ibang tao siya, at iba ang takbo ng puso ko tuwing malapit siya.

Shit! I thought I'm gay! I'm not homophobic, I just thought I'm gay.

I was about to tell her, that I already know everything. But Cynthia appeared. She's the sister of Uvexiu's ex lover. I don't know, but there's something wrong with her.

And I'm right. Isa siya sa mga miyembro ng sindikato. She's Gerald's lover. Fvck! She's always try to seduced me, and she always failed. Damn, her! Hindi man lang ako tinigasan.

Siniraan niya sa akin si Uvexiu, after the incident in the yacht. Ofcourse, I acted like I'm mad with her, but I'm not.

"I already know the truth," I said to Uven. "At wala kang balak sabihin sa akin agad diba? Tsk."

He laughed. "Wala talagang maitatago sa'yo, Qwedei. Mukha ka lang bobo, pero matalino kapa sa akin."

"Maka-bobo, baka nakakalimutan mong amo mo ako!" singhal ko dito. "Tsk. So, what's our plan?"

"Just let's go with the flow," sagot nito. "Umakto tayo, sa kung paano ang inaasahan nila."

"How about her?" tanong ko dito. "Hindi ko kayong magalit sa kaniya!"

"Then, galingan mo ang acting skills mo." Kumindat ito.

And just like what Uven's said, naki-go with the flow ako. I even, kissed that Cynthia. Ofcourse, agad kong sinabon ang nguso ko ng limang beses, pagkatapos non.

Akala ko doon na natatapos ang lahat, pero humirit pa si Cynthia. Um-oo na lang ako. Kaso I didn't expect na sasayawan ako ni Uvexiu.

Gustong gusto kong sirain ang damit niya, at angkinin siya nang paulit ulit pero hindi pa puwede. Sinunod ko ang plano ni Cynthia, matapos ang pangyayari iyon.

I hurt her, in front of that ugly creature. It was not intentionally, and just part of the plan, but I still hurt her.

"See? Alam mona ang baho niya." Kumapit sa akin si Cynthia, na animo'y sawa. "Ako na lang kasi, paliligayahin kita."

"Shut the fvck up!" Malakas ko siyang tinulak.

Lumabas ako ng kuwarto, at pasimpleng sinundan si Uvexiu. She's crying, pero wala akong magawa. But I'm thankful, na nakauwi siya ng ligtas.

Lagi akong nakabantay sa kaniya, habang lagi namang nakabantay sa akin si Alqui at Uvem. They teased me always.

"Sa mall sila," Uven said. "Nasiguro kong walang kalaban, kaya grab your chance."

Napangisi na lamang ako.

Nang makarating sa mall, ay para akong asong sunod nang sunod sa kanila. I'm happy, especially when I talked to Noshi. He's kind, and adorable.

Hanggang sa makauwi sila, ay nakasunod lamang ako. Nang masiguro kong, ayos na sila ay umuwi na ako sa bahay.

I went to C.R, and start pleasuring myself. Hindi ko mapigilan, na isipin si Uvexiu, tuwing nasa banyo ako. Kaya, pinaliligaya kona lang ang sarili ko.

After my release, I started taking a shower. Nang matapos ako, ay lumabas na ako.

I was about go to my closet, but I stopped when my phone rang. Agad ko itong nilapitan at sinagot ang tawag.

"Hello?" Tiningnan ko ang caller. And it's, Uvexiu.

"Mama,"

"Noshi?"

"Mama." Nataranta ako nang mahimigang umiiyak ito. "Mama, baril."

"Calm down," pagpapakalma ko dito. "Anong nangyari kay Mama?"

Nasagot ang tanong ko, nang makarinig ako nang putok ng baril. Nataranta ako, kaya agad kong binaba ang tawag ko at mabilis na nagbihis.

Agad akong lumabas ng bahay ko, at dumiretso kila Uvexiu. But when I arrived there, si Noshi na lang ang tao. Umiiyak itong nakaupo sa hagdan, habang hawak ang cellphone ni Uvexiu, at nakatingin sa nagkalat na dugo.

Nilapitan ko naman ito, at agad binuhat.

"Shhh." Hinaplos ko ang likod nito. "I'm here."

"Mama," iyak lang nito. " Lolo,"

"Pupuntahan natin sila."

Lumabas kami ng bahay. Sumakay ako ng kotse, at nag drive habang kandong siya.

Nagtungo kami sa pinakamalapit na Hospital, and we found, Uvexiu. Nasa harapan ito ng O.R, habang umiiyak.

Agad kaming lumapit sa kaniya ni Noshi, at niyakap siya.

"Mama, tahan na."

"I'm here for you, Uvexiu."

I will make sure, that they will pay for everything.