Dziewczyno! Tak ty, do ciebie mówię! Jak masz na imię? Zresztą nieważne. Kiedy znikniesz, twoje imię przepadnie razem z tobą. Zapomnij o dawnym życiu, bo ono już zapomniało o tobie. Nie masz dokąd uciec. Jest tylko tu i teraz.

W jednej chwili jej normalne życie się skończyło. Zaczęła się walka o przetrwanie. Żeby się uwolnić, musi rozwiązać zagadkę z przeszłości. Będzie potrzebowała sojuszników. Czy jedynym sprzymierzeńcem może stać się oprawca? Czy porywacz jest zdolny do odczuwania empatii w stosunku do towaru? Czy porwana dziewczyna może stać się kimś więcej niż pionkiem w grze?

Zapraszamy do dyskusji na temat opowieści użytkownika kreatura_ Stockholm syndrome

1. Strona techniczna

2. Fabuła

3. Bohaterowie

4. Motywy i ciekawostki

5. Wrażenia ogólnie