Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Happy phills

...

—pues... Melanie y Matthew fueron criados de forma conservadora, no ven lo que realmente pasa.

Suspiré nuevamente.

Me acabo de dar cuenta de que ya e suspirando mucho, y siempre es por él.

—hace tiempo le dieron anti-depresivos, pero conociéndolo, realmente no creo que los tome.

—quiza solo debas tratar de hablar con él.

—lo he intentado, créeme que sí, pero... Es difícil. -ella me sonrió mientras levantaba su plato

—nada en la vida es fácil, cariño, es cuestión de tiempo.

...

Era de noche, estaba oscuro y yo, yo estaba subiendo por una escalera hacia el balcón de mi amado.

Toque la ventana levemente, llamando si atención.

Con una sonrisa se paró a abrirme y entré.

—gracias, hace frío allá afuera -el rio negando-. ¿Por qué despierto tan tarde?

—insomnio -se encogió de hombros- ¿Por qué afuera tan tarde?

—insomnio -lo remede- ¿Que haces?

—barro.

—que chistoso, encerio. -se encogió de hombros

—dibujo -agarro la libreta y me la dió, en serio me encanta sus dibujos.

—dibujas hermoso, ¿Sabías?

El se sonrojó.

Awww.

—gracias. -murmuro- ¿Tú mamá sabe que estás aquí?

—algo así... No. -volvio a reír negando, que lindo ríe.- ¿Cómo estás?

—bien... Mal. -suspiro- y si viniste a eso...

—si, si vine a eso -acaricie su mejilla- cole...

—lili... -suspiro apartando mi mano de su cara, la tomó entre sus dos manos gigantes (a comparación de las mías) y me miró- en serio, no es nada.

—no por nada tienes ataques de ansiedad.

—no entiendo porque me dieron anti-depresivos si lo que tengo es ansiedad -murmuro

—cole.. puedo ver en tus ojos que no estás bien. Nunca lloras y eso tampoco te hace bien y...

los chicos no lloran.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro