🧸🧸🧸

''Bir pamuk şekerle randevuya çıkacaksın!'' Hena resmen çığlık atarak tuvalette tepinirken son kez çizimlerimi kontrol ediyordum çünkü beş dakika sonra bunları teslim edecektim. 

'Özel resim' olarak Jaemin'in dediği gibi bir ayıcık çizmiş, eline de bir pamuk şeker tutuşturmuştum. En başta bu saçma gelse de kendimi çizmemi istemişti çünkü onun gözünde bir ayıcık olduğum ortadaydı. 

Sol elim istemsizce burnuma giderken sırıtmaya başladım. Sanırım delirmiş olmam lazımdı. Hena aynanın karşısından çıktı ve bana yaklaştı. ''Bir de gülüyorsun.''

'Kes sesini.'' İkimiz de lavabodan çıktık ve kafeteryaya ilerlemeye başladık. Hena benden daha heyecanlıydı. Oysaki ne zaman randevuya çıkacağımız belli değildi bile. Yine de ses çıkarmadım yoksa suratıma çarpacaktı bir tane.

Dersin hocasının merdivenleri çıktığını gördüğümde Hena'ya döndüm üzerimi düzelterek. ''Şans dile.'' Elimdekileri sıraya dizip koşmaya başladım son hızla. Bunları şimdi veremezsem bir daha asla veremezdim çünkü hocamız takıntılı manyağın tekiydi, illa dakikasında elinde olması lazımdı bunları. 

''Bay Lee!'' Merdivenlere geldiğimde durdum nefes nefese bir şekilde. Başını bana çevirip kalın çerçeveli gözlüklerinin üzerinden bana baktı. Merdivenleri ikişer ikişer çıkmaya başladım ben de onu kaçırmamak için.

''Buyrun, bu dönemki ödevim.'' Elimdeki kağıt yığınını ona uzatırken sol eliyle tuttu kağıtları. Şöyle bir bakıp dudak büzdü. ''Aferin. Ben de getirmezsin sanmıştım.''

Sadece bir dakika geç kalmam bu anlama mı geliyordu? Konuşup kendimi batırmak yerine başımı salladım sadece. ''Haftaya sisteme bakarsın. Girmiş olurum notunu.''

Tuttuğum nefesimi dışarı verirken gitti. Omuzlarımı düşürüp arkamı döndüm. Umarım ki düşük almazdım.

''Ayıcık neden mutsuz?'' Solumdaki camın önünde duran Jaemin'i görmemle gözlerimi devirdim. İsmim ayıcık olarak kalacaktı...

Ellerini pantolonunun cebine koymuştu, gözlerimi ona çevirdiğimde ise flörtöz bir tavırla göz kırptı. Yaslandığı yerden doğrulup yanıma ilerlerken arkasından bir şey çıkarttı. 

''Bu seni mutlu eder mi?'' Elindeki limonlu keke bakarken gülümsedim ve keke uzandım. O ise sırıtarak geri çekti elini. İleriye uzandığım için yüzüme yakın olan yüzü kalbimin teklemesini sağladı birkaç saniye.

''Her şeyin bir karşılığı vardır.'' Keki bana verirken burnuma minik bir öpücük kondurdu ve koşar adım indi merdivenlerden.

Ne?

🧸🧸🧸