Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

villanos orígenes: "tenko Shimura"

(capitulos del manga 235-236- 237)


















. comencemos.

Yo:
Chicos hoy
Les mostraré algo
Diferente
*Dije tranquilo*.

Rei:¿Y que es eso sí se puede saber?
*Pregunto*.

Yo:
El origen de un villano
*Dije tranquilo*.

Endeavor:¿Y por qué debemos ver eso?*molesto*.

Gabriel:
¿Acaso tú sabes, por lo que
Tuvieron que pasar para
Convertirse en lo que son?
*Dijo molesta*

Endeavor:no, pero no me importa*dijo*

Valentín:
Después de esto creeme que si
Teva a importa..

Nohemí:¿Los niños deben ver esto?*pregunto*

Yo
Será mejor que no
Lo vean
*Dije abriendo un portal*.

Yo:
Los va ha llevar a un
Lugar llenó de todo tipo
De dulces y juegos
*Dije y al instante los niños entraron al portal*

Gabriel:
¡Además es para prevenir que
suceda,!

Yo:
¡Serán tres semanas en el futuro!

(N/a:¡La masacre de la familia de tenko!)

Gabriel:
Empezamos.

Pantalla

La pantalla se encendió mostrando el título.

Villanos orígenes: "tenko Shimura".

Fuera de la pantalla.

Ana:¡No mi hijo no puede. Ser un villano!*dijo llorando*.

Yo:
Sólo te diré que el
Es bastante
Responsable de lo que pasó *dije mientras señaló a kotarou"

Pantalla

Re-destro:¡Un mundo sin creación no tiene futuro!

Tomura:¿Desde cuándo es que nosotros nesecitamos un futuro?

Fuera de la pantalla.

Endeavor:¿Que es ése lugar?
*Pregunto*

Yo:
Esa es una batalla que
Se hará dentro de 18 años en el futuro.

Kotarou:¿No sé supone que
Sólo eran tres semanas en el futuro?*pregunto molesto*

Gabriel:
Si,pero así empieza.

Pantalla.

La pantalla mostró a Ana y tenko mientras se disculpaban.

Ana:¡Gracias muchas gracias..

Ana:¡En verdad lamento mucho los problemas que el
Causó!.

Ana: enserio....
¡Me aseguraré de ponerlo en orden!

Fuera de la pantalla.

Kotarou:¿Estaba fingiendo ser un héroe?*pregunto molesto*

Gabriel:
Se calla
*Dijo mientras le tapó la boca*

Yo:
¡Alguien debía poner ha ese idiota en su lugar!

Pantalla.

La pantalla mostró a tenko mientras era arrastrado por su padre.

Kotarou:¡¿Nuevamente se metió en problemas pretendiendo ser un héroe?*dijo mientras lo arrastraba*

Tenlo:¡WAAAHH!
¡Déjame ir!
*Llorando*.

Ana:¡Basta kotarou!
¡Deja de ser violento!

Tenko:¡NOOOO!
¡DETENTE!

Kotarou;¡Si quieres que me detengan empieza a escuchar!

Tenko:¡NO QUIERO! !PAPÁ
DETENTE!

Dentro de nuestra casa tenemos reglas,o más bien una sola que mi padre hizo.

Ana:¡Kotarou!
*Llorando!

Cualquier conversación sobre los héroes está prohibida.

Kotarou:¡No lo dejes entrar hasta que se disculpe!*dijo*

Ana: pero la cena está lista....
Además sus alergias están empeorando.

Kotarou:¡Reglas son reglas!
*Dijo mientras se sentó a comer*.

Madre de Ana:¿No creés que has Sido un poco estricto recientemente?

Kotarou;ha esta edad,su habilidad no aparece...
Si el no tiene una terminará
Devastado.

Kotarou:los sueños de convertirse en un héroe solo pueden terminar en infelicidad.

Fuera de la pantalla.

Nohemí;¡Pero eso no es motivo para tratarlo así!*enojada*

Rei:¿Porque lo hace?*le pregunto en shock?*

Aló cuál kotarou no respondió.

Pantalla.

Ana:¿No están de acuerdo padres?

Mi padre era un hombre de negocios e hizo una fortuna muy temprano.

Construyo dos casas e invitado
A sus suegros a vivir con el

Ana;ya ya no más rascarse
¿Está bien?

Tenko:¿Pero pica?
*Dijo mientras se rascaba*

Ana:¡Desafortunadamente aún no sabemos a qué eres alérgico!

Tenko:¡Solo da comezón en casa!

Ana:¡Oye tenko!
¿Aún quieres ser un héroe?

Tenko:si.
Mikkun usualmente me deja afuera tomo-chan también.

Tenko:le pregunté a mikkun si podíamos jugar juntos.¿Cierto?

Tenko:le pregunté si el quería jugar a los héroes conmigo¿Cierto? Fue muy divertido.

Tenko:y después el dijo:
¡Ten-chan eres como all might!

Tenko:¡El dice que es porque soy bueno y juego con el aunque me deje afuera!

Tenko:¡Oye mamá!¿Por qué papá no me deja?.
¿Es por qué me odia?
¿Es por qué no tengo un quirk?
*Le pregunto llorando*

Ana:! Por supuesto que tú papá no te odia....
Es solo que....
El sabe....
Lo difícil de ser un héroe.

Niños...

Pueden ser sorpresivamente egocéntricos y directos.

Fuera de la pantalla.

Endeavor:All might!)*pensó
enojado*.

Rei:¡Parece ser que el niño es muy inocente!*dijo*

Ana:! claro que no te odia!*dijo con lágrimas!¿Cierto?*le pregunto a kotarou*

Pantalla.

Las palabras de un adulto son absolutas.

Todo lo que quería de ellos es una
Única frase....

Es por eso que quería escuchar lo de todos ustedes.

La casa que mí padre construyó...
Continuó negamdome
En silencio.

Hana:es un secreto.
¡Está persona es aparentemente nuestra abuela!
¡Ella era una heroína!

Tenko:hana-chan por qué estás
Mostrándome..

Hana: aunque papá haya dicho éso, todo estará bien¡Porque siempre estaré animándote, tenko!

Hana:¡Mantengamolos en secreto y convirtamonos en hermanos héroes!

Tenko:¡Sí!

Fuera de la pantalla.

Rei:¡Parece ser que tiene una gran hermana mayor!*dijo sonriendo*.

Ana:¡Son muy unidos!*dijo sonriendo*.

Kotarou:(se metieron en mi oficina)*pensó enojado*

Endeavor:¿Que lo habrá empujado a ser un villano?
*Pensó serio*

Pantalla.

Ese día fue terriblemente caluroso y humedo

Tenko;¡La abuela fue una heroína!
¡Había una heroína en la familia!
*Pensó sonriendo mientras jugaba con su perrito*.

Tenko;¡Oye mon-chan! Ahora me siento cómo
Tenko:¡Puedo lidiar con cualquier retó que se interponga en mi camino!

Tenko:¡Auch?*quejándose*

Kotarou:¡TENKO! entraste Ami oficina¿Verdad?
*grito enojado mientras salía de la casa*

La humedad después de la lluvia
Colgando en el aire....

Kotarou:¿Lo viste cierto?.

Perforaba mi piel irritada como agujas,la picazón surgió desde las profundidades de mi estómago.

Hana:¡WAAAHHH! Pero
Tenko...
¡¡Tenko dijo que quería verlo!! dijo llorando*

Los niños pueden ser sorpresivamente egocéntricos y sencillos

Se observa como kotarou Leda una cahetada a tenko tumbandolo al suelo.

Ana:¡Kotarou-san!

Kotarou;¡Esa no era tu abuela!
Era un demonio que abandono a su hijo.

Kotarou:¡Escúchame bien un héroe no es nada más que...

¡Ayuda!
¡Por favor solo no mires!
¡Salvenme alguien!
¡¡Alguien!!.

Kotarou: alguien que hirió a su propia familia, por el bien de proteger a los demás.

Está casa.....

Fuera de la pantalla.

La mayoría estaba en shock.

Rei:¡No lo debes golpear!*le dijo enojada*

Gabriel:
(Habla quien le hecho a su hijo
Agua hirviendo en la cara)

Yo:
(Enserio?)

Ana:¿Porque lo hiciste?*le pregunto llorando*

Kotarou:¡Debe aprender que los héroes son demonios capaces de abandonar a su familia!
*Dijo serio*.

Endeavor:¡Pero esa no es forma!
*Dijo serio*

Ana:¡Quiero el divorcio!*dijo sería*

Kotarou:¿Pero porque?*le pregunto*.

Ana:¡Si vas a empezar a golpear a mis hijos es mejor que me separé de ti y me los llevé lejos!
*Dijo sería*

Yo:
(Ja tómala puto)

Gabriel;
(¿Enserio?

Valentín;
(X2).

Pantalla.

Era una de las que mí padre construyó

Se observa a kotarou leyendo la carta de nana.

Carta de  Nana.

Lamento mucho el haberte abandonado de repente tu madre tiene que luchar con unos cuantos chicos malos
De ahora en adelante.

Podrían venir y hacerte cosas malas kotarou es por eso que me tengo que distnciar de ti

Lamento mucho el no ser una buena madre pará ti, terminarás odiandome por hacer esto pero siempre te amare kotarou.

Te amo kotarou

Espero que simpre puedas vivir feliz y  sonriendo.

Tu madre siempre estará
Viéndote desde arriba.

(Fin de la carta de Nana)

Kotarou:si solo ella me hubiera odiado..

Ana:¡Es suficiente!
*Dijo sería mientras entraba a la oficina*

Kotarou: fui demasiado lejos...
¿ahora Donde esta?...

Ana:¡Si vas a recurrir a la violencia, entonces ya no puedo seguir bajo tus órdenes.

Ana:¿No dijiste que querías construir una familia feliz?
*Le pregunto enojada*

Kotarou:no quise decir que terminaria así...

Tenko:no..
Odió esto..
Mic..

Tenko; mon-chan no puedo soportarlo más yo solo odió
A todos*llorando mientras abrazo a su perrito*

Fuera de la pantalla.

Endeavor:¿Eres hijo de Nana Shimura?*le pregunto sorprendido*.

Kotarou:¡Esa mujer no es mi madre!*dijo serio*..

Ana:¡Me firmaras los papeles del divorcio!*dijo enojada*.

Kotarou:¡Yo te amo mucho!*dijo*.

Ana :¡Si tú realmente me amaras no tratarias de destruir el sueño de tenko!.*dijo enojada*.

Gabriel:
(¡Te dolió!)

Valentín:
(¿Que le pasa?

Yo:
(¡Es bipolar!)

Gabriel:
(¡Oye!)

Valentín;
(¿Okey?).

Nohemí:¡El estaba despertando su quirk!*dijo sorprendida*.

Yo:
¡Sigamos antes de que me
Arrepienta!

Pantalla.

Se observa como poco a poco el perrito empezó a desintegrarse.

Tenko:¿Huh?
¿Mon-chan?

*Jadeó*
*Jadeo*
*Jadeo*

Tenko;eh?*en shock*

Hana;tenko

*Jadeo*

Hana:um.
Lo siento..
Estaba equivocada*dijo triste mientras empezó a caminar hacía el*

Hana; incluso yo fui
Quien te enseño el secreto...
Lo siento.

¡Hana-chan!

*Jadeo*

! mon-chan! Está

*Jadeo*

*Jadeo*

¡Mi voz!..

Hana:....
Se que está mal...

Hana:YAAA
AAAAAGHHH*grito pará empezar a correr*

¡Espera no te vallas!

¡No sale mi voz!

¡Pica!

¡Pica demasiado!

*Jadeo*

¡No tienes que disculparte!

¡Hey!
*Jadeo*

¡Entonces por favor!

*Jadeo*

¡Protegeme está vez!

¡Hana-chan!

Hana: mamá*gritó llorando mientras era desintegrada*

Pensé que un horrible villano nos estaba atacando, por eso mon-chan fue desintegrado.

Es por eso que hana-chan se  desintegró, hasta ése punto yo aún...

Pensaba que era por alguien más.

*Se observa como tenko, pone sus manos en su cara pará después empezar a vomitar sangre*

No.

Talvez no.

Tenko:HGHHK!?

*Ahora se observa alos abuelos maternos y a su madre viéndolo en shock*

Pensando en ello ahora...
Talvez ya lo había entendido para entonces.

*Se observa como tenko desesperado intentaba llegar donde estaba su madre, pero pone su mano en el suelo haciendo que se desintegre todo a su alrededor*

*Mini flashback*

Ana:es solo tú padre.
Sabe.
Lo duro de ser un héroe.

¿Porque ellos tomaron el lado de mi padre?

¿Porque solo me decían que dejará de llorar?

*Fin del mini flashback*

¡No puedo más!

Todas estas pequeñas se sumaron

Se apilaron una y otra vez.

¡Los odio a todos!

Ana:tenko*dijo en shock*

*Se observo como ana empezo a desintegrarse*

Fuera de la pantalla.

Todos estaba en shock por lo que
Estaban viendo.

Ana:¡Nonono!*dijo llorando*

Rei:¡Oh por dios!*en shock*

Endeavor:¡Entonces éso pasó!
*Dijo serío*

Kotarou:*Solo estaba callado*

Nohemí:¡No me imagino el dolor que tuvo que pasar!*dijo triste*.

Pantalla.

Todo este tiempo....

*Se observa cómo kotarou empezo a caminar hacia afuera de la casa*

Kotarou: Por favor de ahora en adelante.. vamos a tratar de vivir cómo una familia feliz
*Pensó en shock mientras observo la masacre de tenko*

Tenko: pa-pa

Tenko:pa-
Padre
Padre
Lo siento*dijo llorando*

Kotarou:¿Que?*gritó en shock*

Tenko:¡AAA
AAA
HHH!

¡Padre!

*Se observa cómo kotarou estaba asustado y agarró un (no se) y golpeó la cabeza de tenko*

Fuera de la pantalla.

Ana sólo le dió una cachetada a kotarou.

Rei:¡Bastardo!*dijo enojada con kotarou*

Ana:¿Porque lo hiciste?*le pregunto enojada/llorando*

Kotarou:¡Yo lo siento mucho! *Dijo cabizbajo*

Pantalla.

Kotarou:¡Detente tenko!
*Dijo asustado*

A esté punto yo toque
A mí padre con toda
Con toda la intención de matar.

Tenko:¡¡Muere!!
¡¡Muere!!
¡¡Muere!!
*Gritó*

Y una implacable
Ola de placer chocó contra mi

Quizás escondido en el fondo de mi corazón, siempre estuve esperando algo como esto.

Ya no sentía picazón ardiente.

Fuera de la pantalla.

Kotarou;¡Me mató!*dijo en shock*

Mario:¡Si no lo hubiera atacado!
¡Talvez no lo hubiera asesinado!

Nohemí:¡Se lo merece!*pensó*

Endeavor:¡Ahora sí comprendo!
*Dijo cabizbajo*

Gabriel:
Y aún falta  más.

Valentín:
Si.

Pantalla.

Times skip.

Una semana después

*Se podía observar a tenko Camínando por las calles*

Yo mate a mí familia, después de eso yo estaba perdido,deje mi hogar, cómo si tuviera que huir

¿Que debería hacer ahora?
Alguno, alguien por favor dígame..

Por favor salvenme

Con una culpa que me atoraba la
Garganta,mi voz no quería salir.

Anciana ramdom:¡Hola
¿pequeño?
¿Estás bien?
Que te pas..

Ala ver su  rostro  la anciana se asustó mucho.

Anciana ramdom;l-
Abuela necesita llegar a su oficina ahora.
Pero estoy segura que un héroe,un policía o alguien
Vendrá pronto
¿Ok?
*Dijo nerviosa mientras se alejó de él *

En un lugar tan poblado
Los crímenes deben estar ocurriendo en todo lado.

Esos crímenes son de verdad importantes que un niño perdido
Pero incluso así por la sociedad sobrecargada de héroes cómo la nuestra ,.

El hecho de que nadie haya venido por mi,debe ser mi castigo por matar a mi familia.

A ese momento.

A ese momento también.

Debería haber terminado
Si solo alguien me hubiera dado una mano a ese momento.

Fuera de la pantalla.

Ana:¿Porque no lo ayudan?
*Pregunto enojada*.

Gabriel:
Bueno,su apariencia no
Ayuda mucho.

Ana:¿Pero hay héroes?
*Dijo enojada*.

Kotarou:¡No llegara ninguno!
*Dijo tranquilo*.

Gabriel:
¿Lo puedo matar.?
*Pregunto enojada*.

Valentín:
¿Que piensas?
*Me preguntó*.

Yo:
¡Después del rap!

Nohemí:¿No sé supone qué los héroes ayudan a la sociedad?

Endeavor solo estaba callado.

Pantalla.

Se observa una mano, para después mostrar a tenko bajó un puente.

De todas formas esa picazón debería calmarse,los recuerdos que no puedo sacar y ahora
Y también.

Afo:tu cargaras con el deseo de destruir eso que ni tú mismo
Puedes controlar.

Afo:esa picazón es simplemente tu cuerpo haciéndote saber que tu deseó no puede ser contenido por más tiempo.

Ahora se observa a tenko en la calle

No hay necesidad de contenerse ese
Deseó no significa algo malo.

Extra 2:¿Que carajos estás haciendo?
¿No ves que estamos caminando por aquí?
*Enojado*

Extra 1:¿Piensas que te vamos a dejar ir tan así de fácil sólo porque eres un niño?
*Le pregunto enojado*

Extra 1:ni en tus sueños
mocoso

Fuera de la pantalla

Nohemí:¿Quién es?*pregunto*.

Gabriel;
El el all for one
El símbolo del mal.

Endeavor:¿Pero que?*en shock*.

Ana:¡Genial!*dijo sarcástica*.

Rei:¡Disculpe mi atrevimiento pero!¿Que le parece genial?.

Ana:¡Que mi hijo en ves de ser encontrado por un héroe,fue encontrado por el mayor criminal del mundo! ¿No es increíble?*dijo sarcástica*

Endeavor;..........*en silencio*

Ana:¡Después me traes a ésos desgraciados!*dijo sonriendo mientras señaló a la pantalla*.

Yo:
Si
*asustado*

Pantalla.

AAHH pobre niño

¿De que tienes tanto miedo?
Sólo sigue tu corazón.

Afo:de otra manera serás el único que sufrirá

Afo: integridad,moral ética.
Todas ellas son contrucciones sociales,diseñadas Por un tipo que quería armonizar el mundo.

Afo:no hay necesidad de dejar que te detengan,a la final lo que quieras
Hacer lo más importante de todo.

Afo: ahora tenko..
¿Que es lo que quieres hacer?

Tenko: esos dos punks me pegaron antes.
Los quiero matar

Tenko:no sé porque...
Pero sólo  pensar acerca de éso me enferma
No puedo soportarlo más

Afo: en ése caso
Te deseó suerte

Afo:en ése caso ¡Yo le daré la aprobación que necesita!
El buscador de la destrucción ¡El símbolo del terror!.

Afo:con esto el ha dado su primer gran paso dentro de este mundo*dijo sonriendo mientras veía como tenko mató a los dos punks*

Fuera de la pantalla.

Ana:¡L-lo convirtió en un asesino!
*Dijo en shock*

Endeavor:¡Su mente ya estaba rota así que le fue fácil manipularlo!*dijo serio*

Pantalla.

Me siento falta

Quiero vomitar.

Y aún de alguna manera.

Me siento cómodo.

Cómo si fuera hacer olvidado

Sin importar lo que haga

*Ahora se observa a tenko de nuevo con afo*

Afo: felicitaciones
Desde los escombros has renacido

Afo:y como tal para celebrar el
Inicio de tu nueva vida
Tengo un regalo para ti
Sus manos*dijo tranquilo mientras se las entregó*

Tenko:¿Dos... Pero si eran cinco?*pregunto*

Afo:es un regalo extra pará reemplazar a los que destruiste.*le contesto*

Afo:un recuerdo para asegurar de nunca olvidar ese precioso momento

Cómo tener en brazos a un recién nacido, cómo atender el cuerpo de una persona quemada...

Afo: ahora nuestrame en lo que te has convertido.

Afo:¡Tomura shigaraki!

Tenko:¿Tomura..
Shigaraki?

Afo:"Tomura"
"Llorar"una palabra que señala el dolor de la muerte y la desesperación.

Afo:un nuevo nombre pará celebrar el Renacimiento de Shimura tenko
Cómo un presagió de luto.*le contesto tranquilo*

Tenko:¿Y que con shigaraki?

Afo:es mi apellido*le contesto sonriendo*

La pantalla se apagó*

Fuera de la pantalla

Gabriel:
¿Y que les pareció?
*Pregunto*.

Endeavor:¡Ahora comprendo que tras un cruel villano se esconde un pasado demasiado tragico!
*Dijo serio*.

Ana:¿Se puede cambiar verdad?
*Dijo con lágrimas*.

Gabriel:
¡Si se puede cambiar!
*Dijo*

Ana:¡Gracias!

Gabriel:
¡Pero el futuro sufriría un
Gran cambio!
*Dijo sería*.

Ana:¡No me importa!
*Dijo sería*.

Yo:
Tráere a los niños ya
*Dije mientras abro un portal y de ahí salen los niños*.

Tenko:¡Ya regresamos!
*Dijo sonriendo*.

Ana:¡Mi bebé!
*Dijo llorando mientras lo abrazó*.

Tenko:¿Ehh paso algo?
*Le pregunto confundido*.

Ana:¡No nada!
*Dijo sonriendo*.

Toga: regresamos*dijo sonriendo*.

Nohemí;¡Mi pequeña!
*Dijo sonriendo mientras la abrazo*

Gabriel:
Y eso es todo

Valentin;
Por hoy.

Yo:
Nos vemos hasta la próxima
































Fin del capítulo 3

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro