Nie mam pojęcia jak wyjdzie. To pierwszy rodział w mojej pierwszej książce. Mimo to dedykuje ten rozdział MartaXxXMarta, która zachęciła mnie do stworzenia tej historii.
...

-Grace! Do tablicy!
-Jestem nieprzygotowana.
-Nic nie napiszesz? Chociaż spróbuj. Chodź, dam ci łatwy przykład.

Niechętnie wstałam i wzięłam kredę do ręki.
-W ramach powtórzenia do sprawdzianu, zapisz, Grace, ile jest równy pierwiastek z 250.
-Nie wiem.
-Grace, pomyśl, to materiał do klasy VII.
-Nie wiem!- powtórzyłam, rzuciłam kredą o ziemię, jednym ruchem ręki spakowałam książki i wybiegłam z klasy. W oczach miałam łzy. Allan miał skończyć lekcje godzinę temu i czekać na mnie. Szybko odnalazłam brata, a ten widząc, że zaraz się rozpłaczę, przytulił mnie mocno, co wyjątkowo nie pomogło.
-Gree? Co się stało?
-Jestem głupia!
-Nie jesteś, Gree...
-Nie znam materiału do klasy VII!
-To nie twoja wina...
-Moja! Bo jestem głupia!
-Gree...
-Cicho bądź!
-Chodź do domu...

Odeszliśmy. Niby wiedziałam, że on ma racje. W końcu byłam chora... Ale co z tego? Nauczyciele o tym nie wiedzą i niech tak pozostanie. Już my wystarczająco się tym martwimy! To wystarczy. Al wsiadł na motocykl i pomógł mi zrobić to samo. Właczył silnik i po kilku minutach byliśmy w domu. Już z daleka czułam śliczny zapach obiadu. Babcia zrobiła spaghetti! Mniam! Tylko miałam jakieś dziwne wrażenie że jednak coś jeszcze jest nie tak...
...

Hej!
To moja pierwsza książka, mam nadzieję, że Ci się spodoba, zostaw po sobie znak w postaci gwiadki i komentarza, do tego nie zniechęcaj się pierwszym krótkim rozdziałem - to dopiero początek przygód Grace Luck
Dzięki

Shiba573