Chapter 18
Chapter 18
The Bliss
"How long do you plan to live here?" sabi ni Quentin matapos maubos ang ilang bowl ng noodles. Pinunasan pa nito ang mga labi gamit ang panyo bago pinagsalikop ang mga kamay. Walang kahit na anong emosyon sa kanyang mukha kagaya ng dati. Tuloy hindi ko mapigilan kung paano gumuhit ang sarap sa mukha nito noong may nangyari sa amin.
Pero heto at tuwid na tuwid na nakaupo na para bang nakahanda na siya ng speech niya.
Tumaas ang kilay ko sa inaakto nito ngayon.
"Ano ka negosyante? Bakit parang handa ka nang magbusiness talk?" nayayamot kong sabi rito at nagsimula nang magligpit ng mga pinagkainan namin. "Diretsahin mo na ako," sabi ko rito at nilagay na sa lababo ang mga bowl.
"I want to have sex with you again."
Mabuti na lang at nalapag ko na sa lababo ang mga pinagkainan namin, kundi ay basag na ang mga ito ngayon dahil sa pagkagulat ko.
"Y-You're kidding," hindi ko makapaniwalang sabi at bumalik sa harapan ni Q. Hindi ako makapaniwalang ito pa mismo ang nag-open ng topic na lagi kong iniiwasan. "Huwag mo nga akong mabiro-biro, Q. Hindi nakakatawa."
"I'm being serious," sabi nito sa seryosong tono habang magkasalubong na ang mga kilay. "I want to propose a contractual sexual relationship with mutual benefits."
"Nababaliw ka na ba?" I asked in mixed confusion and shock. "Quit it, Q."
Is he nuts? I mean, can't we just have sex and not talk about this?!
"Why won't you believe me?" he asked as if him wishing to have sex with me is the most obvious thing in the world. It's not obvious at all! Hell! Iniisip ko lang ngang nakipag-sex ito ulit sa akin dahil malungkot ito. Ayaw ko na ring pag-usapan pa ang tungkol doon dahil ayokong aminin na ito ang kailangan ko ngayon. "We already had sex so many times."
Pinigilan kong huwag itong masuntok sa mukha.
Shit. I'm really embarrassed with his blunt words.
"Hindi naman—"
"Don't fuck with me. Ginising mo ako para sa sex." Natameme ako sa kadiretsahan nito. Nahawaan ko na yata ito ng maraming bagay. "Nag-iinit ako sa'yo at nasasarapan ako lagi kapag pinapasok ka."
Nahawakan ko ang pisngi ko dahil sa kawalanghiyaang lumabas sa bibig niya at napatingin sa salaming nasa gilid ng pintuan ng kusina. I can't help but thank that he can't see how red I am right now.
Binaling ko muli ang tingin sa walanghiyang lalaking hindi ko alam kung sinapian ba ng baliw.
"Q, hindi pupwede ang sinasabi mo. Kailangan ko pang balikan si Rondel at lalong tali ka pa sa girlfriend mo," mahinahon kong sabi habang tumitili na sa isipan ko. Gusto ba nitong magkaroon ng ugnayan kung saan hindi kami basta-basta makakakalas? Mas gusto kong wala na lang kaming label para hanggang sex lang talaga ang lahat. Tapos kontrata? Gago ba 'to? Mahilig yata ang mokong sa mga drama.
Argh. Fuck this guy. If I could only bash his weird mind somewhere—
"Is it because I'm blind?"
Nabigla ako sa sinabi nito at nawindang sa posibilidad kung anong naiisip nito ngayon. Ganyan ba ako kababaw sa tingin niya? Na ayoko siya dahil bulag siya?!
"Bakit mo naisip 'yan?" I asked and gazed at his still blank stare. "Akala ko ba ay gusto mong bulag ka habambuhay?" He didn't reply so I asked once more. "Bakit mo naiisip 'yan?" Tumaas ang boses ko pero nanatiling tahimik si Q. "Huwag mong sabihing na-i-insecure ka sa pagkabulag mo dahil baka hindi ako ma-satisfy?"
He nodded and grimaced.
"That's right."
Nasapo ko ang noo ko dahil hindi ko naisip na maiisip niya ang bagay na iyon dahil sa akin. Is his performance that important to him?
"Hindi mo ba maramdaman kung gusto ko?" alanganing tanong ko sa kanya. Anong klaseng convo ba ito?!
"I just want some affirmation from you."
"Affirmation? My goodness! Kailangan ko pa talagang sabihing nasasarapan ako?!" hindi ko na napigilang maisaboses ang naiisip.
"Nasarapan ka ba talaga o naaawa ka lang sa akin?" tanong nito, tila nanlulumo pa dahil sa pagkakasimangot.
"Gago ka ba?!" Napabuga ako ng hangin sa tanong na 'yon. "Ungol na nga ako ng ungol tapos sasabihin mong nagpapanggap lang ako?!"
He flinched.
"Well, I don't know what you're thinking."
Natigilan ako roon at nanlamig.
"You don't have to know what I'm thinking," seryoso kong sabi at napamura. "Pareho tayong nag-o-overthink dito!"
Akala ko tapos na ang topic na iyon pero muli itong nagtanong.
"Masarap ba talaga?" he asked innocently with such a straight face that I thought he was trying to piss me off.
"Oo, masarap," sagot ko na lang dahil siguradong magtatanong ito ulit kung hindi ako sasagot.
"Masarap lang?"
Halos umusok na ang ilong ko sa pagkapahiya!
"Gusto mo ikaw ang pasarapan ko gamit 'tong kamao ko?!"
Humalakhak ito kaya ilang segundo pa akong natulala sa ganda ng kanyang pagtawa. Pagkatapos ay nagbuntong-hininga ako.
"Q, don't think about this ever again. Hindi ko kayang magpanggap na hindi nasasarapan kung halos mabaliw na ako sa sarap." Hindi ko alam kung paano ko nasabi 'yon ng hindi nauutal.
"Sorry, it was a random thought," he said.
"Being blind won't ever be an issue, Q. Hindi naman mga mata mo ang hahalik o papasok sa akin."
Katahimikan ang naghari bago pareho kaming humagalpak ng tawa.
"Seriously, my eyes fucking you, really? So corny." dagdag nito kaya nahinto ako sa pagtawa.
"Whatever, Q!" naiinis kong sabi rito. Ang saya na ng tawanan eh. Learn to read the mood, genius.
"Then casual sex then?" Then he went back to our first topic. I stared at him for a while and thought about his proposal. Well, compared to his previous idea, this one is freer. No strings attached. Just casual sex. Mas mabuti na iyon dahil iyon talaga ang hanap ko. Ayokong magseryoso sa kahit na anong relationship ngayon. "I mean, if we both want it, we can just then have sex and just go on without any attachments."
"I can't believe you're thinking about this," sabi ko na lang at naupo ulit sa harapan niya. "You're sounding more like me."
"And that's bad?" anito at nagkibit-balikat. "I mean, I can talk like this when needed. Hindi naman ako katulad mong pulos kabastusan ang lumalabas sa bibig."
"Says the guy who kept calling me his little whore," tukso ko rito pero ang totoo ay namumula na ako habang naaalala ang marahas na pagbaon ng kargada nito sa aking perlas.
"As if you don't like it," balewalang anito pero nakita ko namang pumula ang kanyang mga pisngi. "Gustong-gusto mong minumura. A fetish, right?"
Sininghalan ko ito at sarkastikong nagsabi, "Hindi naman halata, 'di ba?"
He seemed to not get my sarcasm when he said, "It's pretty obvious when your moans get louder and your pussy throbs more from my curses." I clamped my legs together as I felt my core react with his words. "That's why I suggested the game yesterday which you quickly ditched. I wanted to know if you can cum without getting pounded."
"I-I can," I honestly replied. Mas mabuti pang sabihin ko na bago makaisip na naman ito ng kung ano para malaman ang gusto niyang malaman. Nakamot ko ang pisngi ko sa pagkairita. "Teka nga. Ibalik mo nga si Quentin! Umalis ka sa katawan niya kung sino ka mang kaluluwa ka!"
Hindi man lang nagbago ang ekspresyon sa mukha nito kaya napasimangot na lang ako. Hindi ko mabasa kung anong tumatakbo sa isip nito ngayon.
Pagkalipas ng ilang minuto ay nagsalita itong muli.
"I got a job," he said so my eyes widened in surprise.
"Talaga? Is it still for a magazine?" I asked in excitement. Hehehe. Kung magkakasweldo na siya, mabibili niya na ako ng art materials. Kinamot nito ang batok na parang nahihiya pa. "Come on. Tell me!"
"I'm working as a model."
Nahampas ko ang mesa sa sobrang gulat habang napatalon naman si Quentin mula sa silya. Napahawak ito sa tenga at kita sa paggalaw ng kanyang panga na pinipigilan niya lang na huwag mapasigaw.
I blinked a few times.
What did I just do?
"I'm sorry," paghingi ko ng patawad dito at napahilamos sa mukha. "I just don't want people to look at your beautiful face." Pagkatapos ay unti-unting nanlaki ang mata ko nang mariyalisa kung ano ang sinabi ko kay Q, gayon din ang mga mata nitong agad ding bumalik sa pagkakablangko. "I mean models are empty creatures," I said while trying to remember that line in a show.
Shit. Takteng palusot 'yan, Wynfrost. Napaupo ulit si Q at nagsalita.
"Well, they won't include my face. Lan made sure of that," he murmured. Hindi naman pinansin ni Q ang huli kong sinabi kaya huminahon na ako. "The pay is great since he recommended me to some rising brands. He's also the only one who could fight my grandfather right now."
Tumitig ako sa magulo nitong blonde na buhok at sa gwapong mukha nitong magiging dahilan ng pagkarami-raming away. Suot nito ang white na shirt na gamit niya kahapon at halos humapit na ito sa kanyang lumalapad na dibdib. I wonder how many hours he used for working out to have immediate effects in mere days.
Pinatong ko ang baba sa lamesa at ngumuso.
Akala ko ay nagwork-out ito para sa akin. Para pala sa modeling. Psh. Bakit ko naisip 'yon? Hah.
"Buti naman at naisipan ng mokong na Lan na 'yon na tumulong," mapait kong sabi. "Akala ko ay manggugulo na naman iyon ng buhay."
He leaned on the table and raised a brow.
"You never told me how you met him in the University back in college. How come I never saw you?"
I rolled my eyes at him.
"Hello? Baka nakita mo na ako noon, hindi mo lang maalala. Right now, you don't even know what I look like, right?" Inihilig nito ang ulo at pinatong ang mga braso sa mesa bago inilagay sa taas ng mga iyon ang baba niya. His bright brown eyes focused on me so I couldn't help but stare back. I mean, look at those long lashes. Kailan ko kaya ito masasabihang pangit? I bit my lip and just answered his question. "Lan and I met in a blind date." Napatanga si Quentin nang ilang segundo kaya natawa ako. "What? He and I don't suit each other at all, huh?"
"I can't believe you're his ex-girlfriend!" Napasabunot ito sa sariling buhok at napamulagat na para bang may naalala siya bigla. "Wait. Wait. I remember him saying he got himself a weird girl who's very much antisocial. Ni hindi man lang daw ito marunong mag-order sa restaurant o pumasok man lang sa mall. Hindi niya naman ito pinakilala sa amin dahil ayaw daw nitong makihalubilo sa ibang tao." Huminto ito saglit bago umayos sa pag-upo. "That's you?!"
"Yep!" Natawa ako sa reaksyon nitong may halong pagkamangha.
"But if you were antisocial, how did you end up dating him?" he questioned.
"Well, I've been paid to meet someone in a blind date since the person can't go. Si Lan naman ay pumunta rin bilang substitute ng lalaking dapat ma-meet ko dahil hindi rin daw ito makakapunta," pagkukuwento ko sa isa sa mga pinakaweirdong bagay na nangyari sa buhay ko. Geez. I still can't believe that I kissed Lan back then. Gross. "He used me to shun away some unwanted admirers and I used him for his money."
"So it revolved around just that?" he asked, still disbelieving. "So why did you break up with him? I mean no offense, he's got loads of cash so why did you two break up, aside from him being a weirdo?"
I pursed my lips and didn't know how to put it without telling him everything.
Is it alright to share it with him?
Nakita ko si Q na nakatingin lang sa direksyon ko, para bang naghihintay sa sagot ko.
Can I tell him?
Buzz. Buzz.
Buzz. Buzz.
Narinig namin ang magkakasunod na tunog mula sa doorbell. Kita sa mukha ni Q ang pagkainis kaya natawa na lang ako.
"Must be Spaise or Avicii," sabi ko at tumayo na. "I'll get the door." Tumango ito nang tahimik kaya naglakad na ako palabas ng kusina.
"Are they always here?" sigaw nito mula roon.
"Yeah!" sigaw ko pabalik. "Tumutulong sila paminsan-minsan. They also give me lots of food!"
Pagkatapos ay tinungo ko na ang pinto at binuksan ito. My supposed to be smile paused when I saw the familiar woman in front of the door.
She was wearing a pink Sunday dress that reached her knees and a pair of cream-colored sandals. Her pink lips shone with gloss while her eyes seemed to twinkle with the glittery eyeshadow. Maayos namang naka-ponytail ang kanyang maalong buhok.
Pesteng babae. Anong ginagawa ng higad na 'to rito?! Mapapatay ko talaga si Rondel kung siya mismo ang nagsabi sa address ng condo KO!
"Hello. I'm Shey Aliyah Reyes," sabi nito sa mahinhing tono kaya gusto ko na itong hambalusin ng kung ano basta lang mawala ito sa paningin ko ngayon.
Kalma lang Wynfrost. Buntis 'yan.
Tumalim ang tingin ko ng makita ang klarong baby bump nito.
This bitch.
"Anong ginagawa mo rito?" I gritted my teeth as the words left my lips.
Bumalatay ang takot sa mukha ng babae kaya naisip ko kung anong pinag-k-kwento ng walanghiyang Rondel na 'yon sa higad na 'to.
That's right, pink leech. Fear me.
"C-Can I t-talk to you?" Napalunok ito at nangatal pa ang mga labi dahil siguro sa nerbyos.
Buti naman at may kahihiyan pa siyang magpakumbaba sa harapan ng mismong inagawan niya. Akala ko naman at may ikakapal pa ang mukha ng higad na 'to.
Sinara ko ang pinto para hindi kami marinig ni Q. Pinagkrus ko ang aking mga braso at tinaasan ng kilay ang higad.
"What do you wanna talk about? Speak!"
"H-Hindi ko sinasadyang mahulog kay Rondel," she said with her shaking soft voice. "H-Hindi ko rin alam na m-may girlfriend na s-siya noon. He w-was always there for me w-when I needed him. I-I tried to stop it b-but I can't."
Pinaikot ko ang mata ko sa gasgas nitong dahilan.
"Yeah right." I gave her a menacing scowl as I spat, "Malandi ka lang talaga kaya ka nagpabuntis sa boyfriend ko!" Nangilid ang luha sa mga mata nito kaya mas lalo akong nairita. "At iyan! Iiyak-iyak ka naman para kaawaan. Hahahaha! Hindi mo ba alam na pumayag lang si Rondel na ikasal sa'yo kasi naaawa siya. Hindi ka niya mahal, bitch."
Unti-unti nang tumulo ang luha nito at pinunasan niya naman ito agad.
"H-Hindi iyan t-totoo," anito at naiyak na ng tuluyan. "Mahal ako ni Rondel!"
I gave her a smirk then slapped her face without even blinking. Gulat itong napatingin sa akin at hinawakan ang kanyang pisngi.
"Huwag kang ilusyunada. Ang anak mo lang ang mahal niya, bobo." Nanginig ito sa sinabi ko at napahagulgol. Para itong bata kung umiyak sa harapan ko. Umismid lang ako at dinuldol ang daliri ko sa noo niya. "Yeah keep crying like that. I want to see how your baby dies because of an idiotic leech of a mother." Tinulak ko ito at dahil lalampa-lampa siya, sumalampak siya sa sahig. "Oh ayan. Kapag makunan ka, huwag mo akong sisihin dahil ikaw ang sumugod dito. Sisihin mo 'yang in-denial na Rondel na 'yan. Pamilya-pamilya. Nakakapeste. Kapag magkaanak ka na, aagawin niya ang anak niyo at itatapon ka lang niya, higad."
"Hindi totoo iyan!" sigaw nito habang tumutulo ang mga luha sa kanyang namumulang pisngi. "R-Rondel will never l-leave me!"
"Talaga? Eh nasaan si Rondel ngayon?" I feigned a gasp when her eyes widened. "Baka may kasamang ibang babae?" Humalakhak ako nang mas lalo pa itong napaiyak. "Once a cheater, always a cheater."
Pagkatapos ay yumuko ako at nilihis ang aking suot na shirt para ipakita ang mga kissmarks na iniwan ni Quentin doon. Namutla naman ang bobong higad sa nakita nito kaya hindi ko mapigilang mapangisi.
"H-Hindi! Hindi n-niya magagawa—"
"Stop lying to yourself," I said then lovingly traced my fingers on the kissmarks. "Ang sarap-sarap ng pagpasok nito sa akin kanina. His cock still loved the feel of my tight pussy. Pinanggigilan ako nito kanina at parang naulol ito sa sobrang pagkamiss sa akin." I smiled. "He said you can't replace my place in his life. He wished he got me pregnant instead of a lousy loser of a leech like you."
Nangatal ang mga labi ng gaga kaya umupo ako sa harap nito at binigyan siya ng isa pang malutong na sampal. Hindi na ako nagulat nang nahimatay ito bigla.
I glanced at the CCTV at the side and grinned. Wala kasing ilaw roon.
How lucky.
Inayos ko muna ang sarili ko bago tumalikod sa higad. Pasipol-sipol kong nilagay ang passcode at pumasok na ulit sa unit.
I could care less.
When I entered the unit, I happily laughed and ran towards the kitchen. Nakita ko roon si Q na tila aligaga habang kunot na kunot ang noo.
"What took you so long?" he hissed. Napangiti ako sa iritasyon nito. Dahil nakaupo ito, bahagya akong yumuko bago yumakap ang mga braso ko palibot sa kanyang leeg.
Nang unti-unti kong nariyalisa kung ano ang ginawa ko, hindi ko mapigilang makaramdam ng pagkasuklam sa sarili. Pinagbuhatan ko talaga ng kamay ang buntis? Pinagbantaan ko talaga ang batang hindi pa nasisilang ay gusto ko nang mawala?
No, I shouldn't feel guilty. Why should I? Hindi ako ang nanakit una sa kanila. Sila ang naunang nanakit sa akin. Hindi nila alam kung gaano kasakit ang makaranas ng pagtataksil mula sa mismong taong pinaniwalaan mo.
I gave Rondel everything then he just left me saying he fell in love and wanted to change for another woman.
I was supposed to forget them and just move on. At heto at parang gusto pang manampal ng riyalidad sa akin. Gusto pang ipamukha ng higad na 'yon na pinili siya ni Rondel, na totoo ngang buntis siya.
Fuck them.
I couldn't believe I'd stoop so low just to see that leech cry. Ni hindi naman ito kagandahang umiyak.
Pero siya pa rin ang pinili ni Rondel.
Unti-unti na namang nabuhay ang galit at selos sa puso ko. Bakit ba gustong-gusto nila akong paalalahanan na mag-isa na naman ako?!
Hinigpitan ko ang yakap kay Q.
"I want sex, Quentin," mapang-akit kong bulong sa tenga nito.
"What's gotten into you?" taka nitong tanong. "Sino ang nag-doorbell?" Nanatali akong tahimik at pinaglandas ang kamay ko papunta sa kanyang tulog pang alaga. "Wynfrost?" sabi nito at pinigilan ang aking mga kamay.
"Hit me, Q," I whispered and pecked his cheek. "Kill me, please."
Kailan ba? Kailan ko ba huling hiniling na mamatay na lang? Kung ganitong lagi na lang akong ginagawang tanga ng buhay, para saan pa ang lahat ng 'to?!
Pero imbes na sundin ako, yumakap ito sa akin at marahang hinaplos ang aking buhok.
"Ssh," pag-aalo nito. "You're hurt so much, aren't you?"
Sumakit ang puso ko sa pakiramdam na binibigay nito sa akin, na para bang may kasama talaga ako.
Another illusion.
Napahagulgol ako sa batok nito habang walang humpay sa pagtulo ang aking luha. I bit my lips as an intense feeling of grief washed over me.
"I am, Q," pagsumbong ko rito. "They hurt me and I hurt them too. I'm not different from them. I'm terrible. Ayoko na." I tried to stiffle my cries but only ended up whimpering. "A-Ayoko na. Please. Tulungan mo ako Q. Patayin mo ako, Quentin."
"Don't say that."
"Bakit Q? Sa pagmamahal na nga, wala akong karapatang sumaya? Sa kamatayan ko pa ba, hindi man lang ba ako pupwede mamatay sa paraang gusto ko?"
He sighed.
"How do you want to die then?"
"Patayin mo ako sa sarap, Q."
Pinitik naman nito ang ulo ko kaya mahina akong natawa bago pumiyok.
"It's alright," mahinahon nitong sabi kaya mas lalo pa akong naiyak. Putangina. Bakit ako umiiyak?! Fuck. Hindi ako mahina. Hindi ako mahina. "Just cry, Wynfrost."
Gusto ko na siyang sigawan dahil mas lalo pa akong napaiyak sa pinagsasabi nito. Bwisit na lalaki.
Bakit ikaw ang nandito Quentin?
Dapat ay si Rondel ang kasama ko o 'di kaya'y pamilya ko.
Katawa-tawang hindi ko man lang kaano-ano ang lalaking 'to ilang linggo lang nakalilipas, ngayon naman humahagulgol ako na parang baliw sa harapan nito.
Kailangan ko na bang masanay? Will he be here forever?
"Iiwan mo rin ba ako?" I asked as memories began flooding my mind, as the tears kept on falling, blinding me altogether. "Kagaya ka ba nila, Q? Aalis ka rin ba?"
"I'm still here," sabi ni Q at nagpatuloy sa paghaplos sa aking buhok. "I'm here."
Are you?
Mabilis akong lumayo sa kanya kaya bahagya itong nagulat. Pinilit kong matawa pero nabasag lang ang boses ko.
Nanghihina na lang akong napaupo sa sahig habang pinupunasan ang aking mga luha. Inunan ng pisngi ko ang hita ni Q at yumakap palibot sa kanyang bewang.
Tumingala ako at nakita ang nag-aalala nitong tingin. Ah. Baka nag-iilusyon lang ako dahil lagi namang walang emosyon ang mga mata ni Q.
"Tumawag ka ng tulong Q. Nahimatay sa labas ng unit 'yong binuntis ni Rondel, 'di yata nakaya ang ganda ko."
And I laughed hysterically.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro