Chapter 10
Chapter 10
The Bliss
"Hoy," tawag ko kay Quentin dahil nakatulala lamang ito habang kumakain ng noodles. Tumingala siya mula sa pagkakayuko kaya diretso kong natingnan ang blangko niyang mga mata. "I said, go with me."
"To where?" balewala niyang tanong at walang ganang nagpatuloy sa pagkain.
"Sa date nina Rondel, duh~" Hindi man lang siya nag-react. Parang tuod talaga kung minsan. "Nasagap ko mula sa social media account nila na monthsary na nila ngayong Linggo. Wala ka namang trabaho, 'di ba? Tapos sabi mo rin sa akin tutulungan mo ako."
"Daldal," he mumbled but I just let it go.
"Sige na~" sabi ko rito. "Di mo ako mabibigyan ng 100, 000 pesos worth ng art materials 'di ba?" Napatigil siya sa pagkain at umupo nang tuwid. Tumikhim pa ito, seryosong-seryoso pero nakita kong medyo namumula ang kanyang tenga. Nakaponytail na naman kasi siya.
"I'm sorry about that. I still need to save up some money before I can find a job." He sighed.
Alam kong milyon-milyon ang ipon niya pero hindi siya dapat pakampante dahil baliw raw ang Lolo niya. Baka nga mapilitan pa siyang lumayo o di kaya'y mangibang bansa. Gano'n kaseryoso ang problema.
"I know." Medyo napangiti ako nang pumula ang kanyang mga pisngi. "It's not a big deal. May pera pa ako para sa art materials ko ano!"
Inihilig niya ang kanyang ulo na para bang nag-iisip kaya medyo lumuwag ang kwelyo ng shirt na suot niya. I bit my lip when I saw his defined collarbone.
"I don't know if it's offensive but I wanna ask how much your paintings cost." Napatitig ulit ako sa mga mata niya at namangha na naman. Pa'no pa kaya kung nakakakita na siya? Those orbs will surely spark with life. Umiling na lang ako dahil sa naiisip.
"Depende sa size at sa estilo," pagsagot ko sa kanya. "Pero kung curious ka kung anong average kong income monthly, one hundred thousand pesos."
"Oh." Bumungisngis ako pagkarinig sa "oh" niya. Ni wala siyang masabi dahil barya lang para sa kanya ang perang 'yon. "That's—" Tumigil siya at napakunot ang noo, klarong nag-iisip. "That's good."
Pinigilan ko na lang na matawa sa kanya at uminom na ng juice. Kanina pa ako tapos sa pagkain kaya hinihintay ko na lang 'tong lalaking 'to. Ang takaw-takaw kaya ang tagal kumain. Nakailang noodles na ba kami?
Tumingin ako sa gilid ng kitchen counter at napamulagat sa napakaraming pakete ng seasoning powder.
Fuck. Pang-isang linggo ang nakain namin.
Hindi ko nga alam anong pumasok sa kukote ng lalaking 'to at bumisita sa bahay nang pagka-aga-aga. Napakain tuloy ako nang marami dahil todo sa pagkain si Q, animo'y ginutom nang isang taon.
"Q, may kakilala ka bang pwede kong maka-sex?"
Muntik na siyang mabilaukan pero mabilis niyang nilunok ang nginunguyang noodles. Umawang din ang kanyang labi sa pagkagulat.
"W-What?"
"Kasi hindi na ako masyadong nakakapagpawis. Tataba na ako nito."
He winced as if feeling disgusted.
"Seriously? You do sex to burn calories?" maarte niyang tanong, asiwang-asiwa sa sinasabi.
"Iyon kasi ang dating gawi namin ni Rondel," sabi ko at napatigil na sa pagkain. I dropped my chopsticks and leaned on the chair. I sighed after recalling how happy I was with Rondel."I miss him."
"Or maybe you just miss sex," he said and smirked so I frowned. "I can arrange something for you if you'd like. Tawagan lang natin si Lan."
Nagpanting ang tenga ko pagkarinig sa pangalang 'yon pero mas naging interesado ako sa sinasabi ni Q.
"Oh? May mga pogi ba siyang kakilala?"
"Didn't you see them during my birthday party? Our friends are naturally good-looking." He had a hint of pride while saying that but it was evident to me that he's talking about how he has great friends.
I tried to remember his friend's faces but could only remember Lan's annoying face.
"I couldn't remember their faces, except that retard Lan," I said. "Pero siguro may iba naman siyang pwede kong ikama 'di ba?"
Tumaas ang kilay niya at nagkasalubong ang mga ito.
"You didn't notice them, huh. I thought you're a playgirl."
Maarte akong napahawak sa dibdib ko.
"Excuse me? Me? Playgirl? Si Rondel lang nga ang nakapasok sa akin!" He still looked unconvinced. "Hoy! Isa lang ang naging lalaki ko ano! I just became insatiable when it comes to sex because Rondel made me crazy for it!" At nagpatuloy na ito sa pagkain na para bang walang naririnig. Napansin ko ulit ang pamumula ng tenga niya. "Hey! Bakit ba kapag nag-uusap tayo tungkol dito, nahihiya ka? Virgin ka pa ba?"
"E-Excuse me." Medyo nautal pa ito at tumikhim. His ears reddened even more so I giggled. "I have experience. Floell and I—" Natahimik siya at napanganga. Hindi ko alam bakit pero mas pumula ang pisngi nito. "Shit," bulong niya pero rinig na rinig ko ito dahil sa katahimikan ng kusina.
"What's up?" I asked in curiosity. He suddenly put both of his hands together as if he wanted to crush them. Sumingkit din ang kanyang mata at napakagat-labi. "Are you okay?"
He blinked a few times as beads of sweat trailed down from his forehead.
"I-I'm fine." Nanginginig na ito na para bang nagpipigil kaya nagtaka ako kung anong nangyayari sa kanya. Kinukumbulsyon ba ito? O baka naman nagpapanic attack dahil naalala niya yung babaeng mahal niya? "W-Where's the bathroom?"
Unti-unti kong nariyalisa ang nangyayari pero hindi magawang matawa dahil sa nakita kong hirap sa mukha niya.
"Aalalayan kita," suhestiyon ko dahil hindi niya kabisado itong bahay ko.
"No! I mean, sorry. I will find it myself."
I quietly stood up and made my way towards him. He jolted when I felt my hand on his shoulder.
"It's okay. I'll take you to the bathroom," marahan kong sabi sa kanya. "Tumayo ka na. Hindi ako titingin."
Pumula ang kanyang pisngi pero tumayo na rin siya kaya mabilis kong iniwas ang mata ko.
Oh, Lord, tulong.
~
Wala kaming imikan ni Q nang natapos na siyang gamitin ang banyo. Hindi ko mapigilang mapansing halos mag-iisang oras siyang nasa loob.
I don't know his issue with the girl but it's clear he can't stop himself when it comes to her. The mere memory of them sleeping made him hard. I can't believe I really witnessed that embarrassing moment. I didn't even dare to laugh since I don't know their story. It must be really really sad because I saw how gloomy Q looked when he sat on my couch. His blind eyes just stared into nothingness again.
"Should I look for a sex partner too?"
Ilang segundo ang lumipas bago ko naunawaan ang biglaan niyang tanong.
"What?!" sigaw ko sa gulat.
"I kept dreaming about my dead girlfriend. I kept getting hard just by remembering."
Wait! Dead?!
"Shit. Napakakomplikado nga," bulalas ko nang hindi sinasadya. "I mean, pa'no naman 'yan? Baka gusto lang niyang magpaalala."
Ginulo ni Q ang kanyang buhok.
"Ilang gabi nang binabangungot ako dahil sinasabi niyang dapat ko raw siyang sundan." My eyes widened in shock. "But I know it's not her. She will never tell me that. She's too kind."
"I-I see," sabi ko na lang para malaman niyang nakikinig pa rin ako.
"And sometimes I remember making love to her." Dinampot ni Q ang malapit na throw pillow at tinakip sa pantalon niya. "So I've been thinking if I should find someone to have sex with and pretend that she's Floell. I just wonder what Floell will say in my dreams."
Nababaliw na siya.
"Q, dreams are just dreams. Subconscious thoughts mo lang ang mga iyon," mahinahon kong paliwanag sa kanya. Lumuluwag na yata ang turnilyo sa utak niya dahil sa lungkot. "Kung nasaan man si Floell, masaya na siya at ayaw ka na niyang mag-isip ng kung ano tungkol sa kanya. She's free from this world already. Kapag makikipag-sex ka sa iba at tatawagin mo ang pangalan niya, baka ma-offend siya at hindi matahimik ang kaluluwa niya."
Kumunot ang noo niya bago nagsalita.
"Yeah, she wouldn't like it." He sighed. "Pero nakaka-frustrate din na laging magkaroon ng ganitong reaksyon sa katawan kapag siya na ang iisipin."
"Maybe you're right. Baka kulang ka lang talaga sa sex. Siya lang ba ang naka-sex mo?" Tumango ito. "Pero mahal mo siya at base sa sinabi mo, girlfriend mo pa rin siya." Tumango ito. "Kaya makuntento ka na lang sa pagsasarili." Gumusot ang kanyang mukha sa sinabi ko. "How long has it been anyway?"
Bahagya siyang natigilan at unti-unti na namang tumamlay. Sumandal siya sa couch at parang lulubog na sa kalungkutan.
"Almost 6 years."
Hindi ko mapigilang mamangha at makisimpatya sa kanya.
"Buti kinaya mo," sabi ko. "Ang tagal na pala."
"If she's still alive, we would've been married with many many children. We've been together for 10 years before the incident." Wow. Napaka-loyal na tao. Mapapa-sana all ka na lang talaga. "It's all my fault." Nanatili akong tahimik. "I was driving the car and we were arguing about something stupid. Then the next thing I know, I'm blind and she's gone."
I sighed. Life would really fuck us up in the happiest moment of our life. Sadistic.
"Look, Q. Like what you said she's gone. Don't blame yourself. Hindi mo rin ginusto na mabangga kayo o mawala siya." Yumuko siya. Kung makakaiyak lang siguro siya ay baka kanina pa basa itong couch ko. "Pero hindi naman kita masisising maging ganito, hindi pa makamove on kasi nagmahal ka. It was too sudden and you didn't have the chance to say goodbye. You loved her so much that you've chosen to live blind all your life to punish yourself but like what you said, she's a kind person. She wouldn't want to see you like this."
Tumingala si Q at tumingin sa direksyon ko.
"Why am I telling you this?"
Kahit hindi niya makita, umiling ako.
"Ano na naman? Ikaw 'tong biglaang nagkwento."
"I can't believe I just told you about my past."
I airily scoffed.
"No big deal," sabi ko. "Baka nahihirapan ka na sa sitwasyon mo at nagkataon lang na ako ang nandito."
Tumango-tango siya at pumikit.
"Yeah, and thanks for that."
Tinitigan ko lang siya nang maigi. Kita sa gwapo niyang mukha ang sobrang pagod. Napakalaking pagsisisi talaga ang nanatili sa puso niya kung ganito siya kadesperadong manatiling bulag. Kung sana lahat lang ng tao ay kasing-selfless ni Q pero imposible iyon. May mga taong kagaya kong gahaman, selfish, at walang pakialam kung masaktan man ang iba basta makuha ko lang ang gusto ko. Ganito akong tao.
Naisipan ko bigla si Rondel at ang buntis niyang kabit. Hindi ako mag-aalinlangang agawin siya mula sa higad na 'yon. Pakialam ko ba sa kanya. Makuha ko lang muli si Rondel, sasaya na ako.
"Wynfrost," tawag ni Q sa akin. "Are you really sure you want to stop this wedding? You said the woman is pregnant, right? Paano kung makunan siya?"
Ngumisi ako nang malapad.
"You know too many dramas." Natahimik na ito pero halatang pinag-isipan pa rin nito ang tanong niya sa akin. "Don't worry. I'll make sure that the other woman will understand that she's nothing to him once I'm there."
"Being confident is good but being too confident may harm you one day." Inikutan ko siya at binelatan kahit hindi niya naman kita. "You just want to do what you want without much thinking. Napaka-aggressive mo pa. Sa tingin mo ba talaga babalikan ka ni Rondel sa lagay mong 'yan? Ang ingay mo pa at puro sex at kawalanghiyaan ang lumalabas diyan sa bibig mo. Parang hindi babae."
"Heh. He loves me for who I am," giit ko at sumimangot. "You're such an antagonist. May crush ka sa akin ano?!"
"Muntik ko nang makalimutang ilusyunada ka rin pala." My nose flared in anger as I picked up the nearest throw pillow and began slapping his head with it. "Amazona nga," komento pa nito habang panaka-naka ang pag-aray. "Ow!" sigaw nito nang mahagip ng unan na hawak ko ang unan na nasa hita niya. "Shit."
Tumigil ako at nagtaka. Tinitigan kong maigi ang namumula niyang pisngi bago napunta ang mga mata ko sa mahigpit niya pagkakahawak sa throw pillow na tumatakip sa kargada niya.
"Still turned on?" pang-aasar ko sa kanya kaya napasimangot ito bago napayuko. "Di pa ba nasaid 'yang gata mo sa CR—"
"Wynfrost!"
"Geez. Just asking. Chill."
"Ang bastos talaga ng bibig mo," narinig kong bulong niya. Nagmamaktol pa ang lalaki.
Tinawanan ko na lang siya.
"Ano? Gusto mo bang mag-order ako ng artificial pussy?"
"Wynfrost!"
Humahalakhak akong umiwas nang dumampot ang isa niyang kamay ng isa pang throw pillow at tinapon ito sa direksyon ko.
"Pikon, pikon." I goaded him until he was already shouting at me.
"That's because you're so fucking blunt!"
"Wow. Kaya mo pala sumigaw, Q?"
He groaned and sat down looking defeated.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro