Axl's POV
Present

I dont know if I should believe him. Kahit anong gawin ko ay hindi ko talaga maalalang dumalo siya sa kaarawan ko. But, why would he lie about it, right? I mean, how could someone forget his face?! You, idiot!
Nasapo ko nalang ang noo ko dahil kahit ang sarili ko ay kinokontra ko na din.

Pasilip silip ako bago tuluyang lumabas ng silid. Ang totoo ay hindi ko pa yata kayang harapin si Kalen. Hindi ko alam ang tamang sasabihin sa kaniya. Naalala kong, bigla ko nalang siyang iniwan noong sinabi niyang gusto niya ako. Hindi dahil sa ayaw ko sa mga narinig ko, I felt like my heart was about to explode at that time. I never thought that I could feel something towards a guy like me. Yes, I know this is not just a simple heart swooning effect inside me. Hindi ako tanga para hindi malamang unti unti ko na ding ginugusto ang mga sinasabi at pinaparamdam niya. And I am afraid that if he continues to do that, I might fall. Kaya lang, hindi pa ako handa at hindi ko alam kung kailan ako magiging handa para sa mga gantong bagay.

Nakapamulsa akong tumungo sa kusina para kumuha ng maiinom. Binuksan ko ang ref at nakita ang fresh milk na kasama sa mga binili namin noong nakaraan.

Kumuha ako ng baso at nagsalin. Hawak ang gatas ay umupo ako malapit sa island counter at tahimik na nagiisip. Pero paulit ulit lang naman sa utak ko ang mga sinabi ni Kalen. Damn that man! Hindi naging maayos ang tulog ko dahil sa mga sinabi niya.

Frustration is visible on my face as I drink the glass of fresh milk.

"Masarap ba?"
Nanindig ang balahibo ko nang maramdaman ang hininga ng kung sinong bumulong sa mismong tenga ko. Paglingon ko ay nakita ko si Kalen na nakangisi at nakatitig sa akin.

"Y-yeah. Kumuha ka sa ref kung gusto mo"
Mabilis kong inalis ang paningin sa kaniya dahil naiilang ako. Pero imbes na gumalaw ay idinantay niya ang mga kamay sa magkabilang gilid ko, tuloy ay para akong nakakulong sa mga braso niya.

"I want that one." inginuso pa niya ang gatas mula sa baso ko.

"Nainuman ko na yan, Kalen. Kumuha ka nalang ng iyo" inis kunwaring sabi ko habang hindi pa din makatingin sa kaniya.

"A little taste of your sweet mouth won't kill me, right?"

Napamaang nalang ako ng mabilis niyang kinuha ang baso at ininom ang gatas doon. I sighed when he finished drinking it.

"Ikuha mo ako ng bago--" naiinis ko siyang nilingon "sa bagong baso."

Dapat lang na ikuha niya ako dahil gatas ko naman ang ininom niya. Wait, that sounded so wrong! Mabuti nalang ay hindi ko sinabi iyon ng malakas, damn!

He chuckled, at ikinuha nga talaga ako ng bagong gatas pero iyon pa rin ang baso. Tibay ng mukha, share na kami ng laway diyan tsk. Hindi nalang ako nagreklamo at tinanggap nalang ang ibigay niya ang bagong gatas.

Hindi pa siya nakakaupo ng tumunog ang cellphone niya.

"Hello"
Wow, serious. Akala mo talaga kanina ay hindi mapagbiro. Ngayon kasi ay pati ang facial expression niya ay nag-iba.

"Good morning Mr. Ford, Im sorry for this early call, Sir, but I'm afraid you need to come here at the company. You have to personally sign some papers and Sir, the parcel is here."

He put the call on speaker so I heard his, I guess, secretary.

"Hmm, I'll be there" maikling sagot niya at pinatay na ang tawag.

Ininom ko na lang ang gatas kahit pa ramdam kong nakatingin siya sa akin. Nagkukunwaring hindi ko narinig ang usapan nila. Dumb dumb Axl, he put the call on speaker, right?
Ah basta.

"Change. Aalis tayo"
Nagliwanag naman ang mukha ko at napalingon pa sa kaniya pero agad ko ding binawi iyon. Baka sabihin niya ay masyado akong excited.

"Where?" I asked as I clear my throat, forcing myself not to look overjoyed.

"You heard my secretary. I need to sign some papers, so go ahead and change. Hindi naman kita pwedeng iwan dito"

Tumango lang ako at aalis na sana ng hawakan niya ang kamay ko.

"Dont be too gorgeous, okay? Im fucking territorial." he said while grinning but there's a glimpse of seriousness in his eyes.

"Gorgeous my ass, Kalen. Im a fucking a man, dude"
Pagsusungit ko pa sa kaniya at tuluyang naglakad paalis doon.

"Next time it'll be 'babe', and not a 'dude'!" rinig ko pang sigaw niya.
Napailing nalang ako dahil sa mga pinagsasabi ng lalaking 'yon. Babe, huh?

---
"Good morning, Mr. Ford" bati sa kaniya ng mga empleyado ng makarating kami rito. Fuck, alam ko namang mayaman siya base na rin sa mga kilos niya pero nagulat pa din ako lalo ng makitang sa "Ford Cruises" kami mismo huminto. It is a top leading cruise line company here in Hongkong, and I cant believe that he is the owner. Hindi ko naman inalam ang mga trabaho nila, at ngayon ko lang din nalaman na ang apelyido pala niya ay Ford.

He just nod at everyone who greets him. Ni hindi man lang ata bumuka ang bibig niya mula ng makatapak kami dito.

Nagtungo kaming elevator at hinintay ang pagbukas 'non. May lumabas na dalawang babae at binati kaagad si Kalen pagkakita sa kaniya. Dumako naman ang tingin nila sa akin at ngumiti. Ngumiti nalang din ako at bahagyang yumuko.

"Tsk, get in."
Nasa loob na pala si Kalen at hinihintay nalang ako. Mabilis naman akong pumasok sa elevator. Humarap siya sakin at may inilabas sa bulsa.

"Ilang minuto ka palang dito ay pinagtitinginan ka na,"
He said while fixing my hair. Itinatali niya iyon dahil hindi ko na naman pala nagawang ayusin kanina.

"Sayo pala talaga 'to? Wow, top leading company, eh? Yabang naman Mr. Ford" pang aasar ko sa kaniya. He just shrugged and continued doing my hair.

When we step out of the elevator, may naghihintay na doong lalaki. He smiled and also greeted Kalen, but as usual, he just nod.

May sinasabi sa kaniya ang lalaki habang naglalakad kami papunta sa office niya. He's office is quite simple, black and cream ang makikitang kulay at masinop ang pagkakaayos ng mga gamit. Even his table is also black. Malawak ang office niya pero hindi puno ng kagamitan, ang nakatawag lang sa pansin ko ay ang bookshelf niyang puno ng libro.
Umupo siya sa swivel chair niya ng mapansing nakatayo pa din ako.

"Sei, get us something first." His secretary nodded and headed out of the office.

"Pipirmahan ko lang ang mga 'to and then maybe we can go somewhere, is it okay with you?"

"Uh, yeah sure. Take your time" I smiled at him. Sa totoo lang ay masaya akong nakalabas, hindi naman ganoon ka-boring sa penthouse ni Kalen pero iba pa din kapag nakakalabas ka.

Nakabalik kaagad ang secretary niya kasama ang isang babae to serve some food. Inilapag niya sa kaharap kong center table ang mga pagkain and they immediately left the office.

"Eat, hindi iyan lalapit sa bibig mo kung titignan mo lang" Kalen said while reading some of the papers. He looks cute in those eyeglasses, plus, he's serious face makes him more handsome. Ngayon ko lang nakitang naka salamin ang isang 'to.
While eating mochi, I glanced at him at ganoon pa din ang ayos niya, nakakunot ang noo at seryosong nagbabasa ng kung ano sa papel na hawak niya. Kinuha ko ang cellphone ko and took a picture of him secretly, I laughed when I saw it.

"Im sorry. I saw something funny" I apologize when I forgot that he's doing something. Tinignan ko muli ang cellphone ko at napangiti nalang ng makita ang filter na nilagay ko sa picture niya. He looks cute though.

Inaliw ko nalang ang sarili ko sa paglalaro sa cellphone ng mapansin kong hinihilot na ni Kalen ang sintido niya. Just by looking at him, I saw that he's tired.

Lumapit ako sa kaniya at inabutan siya ng tubig. Tinanggap naman niya iyon at uminom na din.

"Nakaka-stress ba ang magpatakbo ng ganito kalaking kumpanya?" pagtatanong ko sa kaniya.

"A little. Madaming gustong magpabagsak nito but I just can't let them, binigay sa akin 'to ng lolo ko bago siya mamatay, so I have to take care of it."

He suddenly grab me by my waist and hug me. His head is now resting on my belly.

"What the hell, Kalen, let go"
Instead of letting me go, mas hinigpitan pa niya ang pagyakap sa akin.

"Im tired." wala na akong nagawa ng sabihin niya iyon. Hinayaan ko nalang siya sa gusto niya. I even pat his head and gently brush his hair, ito na lang naman din ang maitutulong ko sa kaniya dahil wala naman akong alam sa pagpapatakbo ng kumpanya.

Nasa ganoon kaming posisyon ng may kumatok. Ayaw pa sana niyang bumitaw pero ako na ang humiwalay sa kaniya.

"Istorbo tangina" I heard him murmur something.

Pumasok muli ang sekretarya niya at sinabing kailangan niyang um-attend ng meeting.

"Give me 5 minutes" seryoso na muli ang mukha niya at inayos ang mga papel na nagkalat kanina sa table niya. Nang maayos iyon ay saka siya tumayo at inayos na din ang damit.

"Come, we'll go to the conference room"

"What? Meeting mo iyon, hindi na kailangan sumama pa ako."

Hinawakan naman niya ang kamay ko at hinila palapit sa kaniya.

"I need you there. I might need a hug when I get stressed" he winked at me. Aba magaling, ginawa pa akong gamot sa pagkastress niya. Hanep, paano nalang kapag sa akin napasa iyon? Edi stress na din ako?!

Kahit pa magreklamo ako ay nahila naman na din niya ako papunta sa conference room. Pagkapasok namin doon ay puro kalalakihan ang nakita kong tumayo at bumati sa kaniya.

"Nice to see you, Mr. Ford" bati ng isang lalaki sa kaniya.

"Yeah, thank you for visiting the company, Hong." sagot naman ni Kalen sa kaniya. That Hong guy looked at me and smiled.

"Proceed. I dont want to waste time, what's this meeting all about?" Kalen asked. Umupo nalang din ako sa tabi niya at nakinig sa sinasabi ng nagpe-present sa harapan.

Napansin kong nakatingin sa akin yung tinawag niyang Hong. Ngumiti na naman ito sa akin at kumindat pa. What the hell is his problem?

"Stop."
Lahat ay napatingin kay Kalen ng pahintuin niya ang nagsasalita sa harapan.

"Mr. Ford, the--"

"I said stop." he did not let the man speak. Mukha namang natakot ang lalaki at napayuko nalang ito sa harapan.

"I believe this is your proposal Hong, right?" Kalen asked. He placed his hand on the table and tapping it lightly.

"Yes. I want us to open another branch of Ford Cruises in Europe, and I want to personally lead it."
Hong proudly suggested.

"What makes you think that I will approve it?" Kalen looks calm but his voice screams authority. That made Hong lose his smile and was taken aback.

"I- y-you need to approve it. I own almost 30 percent share of this company and I have the right to--

"And Im still the major stockholder. I own this company. I have the very right to drop your proposal"
His voice sounded so cold. Hindi na maipinta ang mukha ng kausap niya. Bakas na ang pagkairita.

"You can't do that to me, Kalen. I'm the only shareholder of your company, Im sure you don't want to lose an associate" Hong grinned at him.

Kalen sighed and lean back in his chair.

"You're the only shareholder, but my company will work just fine even without you."

Hindi makapaniwalang tumingin muli sa kaniya si Hong. Kapagkuwan ay tumayo ito at sumugod kay Kalen ngunit naharangan na siya ng sekretary nito.

"Don't make a scene here Mr. Hong." pag-aawat sa kaniya ng sekretarya.

"Fuck you Kalen! You're so full of yourself! One day, you'll lose everything you have right now! I swear!" sigaw niya. Pero nanatiling kalmadong nakaupo si Kalen.

"I'm not very good at losing, Hong."
Susugod pa sana muli sa kaniya si Hong dahil sa sinabi pero napigilan na naman siya ng sekretarya nito.

"Send my regards to your brother. Tell him, I knew what he did. Expect my revenge in less than 24 hours, and Hong," he looked at the man with a  dreadful eyes. "prepare to lose everything."

He stands up and look at me. Tumayo na din ako at sabay kaming lumabas sa conference room. Wala siyang imik hanggang sa makarating muli kami sa office niya.

"Fuck, I should've punch his face for looking at you!"
Nagulat ako sa biglaang pagsigaw niya. Napayuko nalang din ako.

"Im sorry, I dont mean to shout like that. Im sorry" he holds my face and gently caress it.

"Ayos ka lang ba? Siguradong tatanggalin niya na ang in-invest niya dito sa kumpanya mo dahil sa nangyari" tanong ko habang nakatingin sa mga mata niya.

"The moment he and his brother planted a drug on one of my cruise ship, I already plan to execute them"

So that's the reason why he said those things earlier. Drugs? Hong, you're a dead meat.

"He likes you. I can see that in his eyes." he's obviously talking about Hong. "And it really angers me, I want his face to bleed."

He's talking about violence, but I must be crazy for thinking that he is such a cutie. Damn Axl, pull yourself together!

I dont know what to do and say so I just hug him.

"So, you are doing hugs now, huh?"
Lumayo naman ako sa kaniya agad.

"Edi 'wag, ikaw na nga kinakalma--"

"I love it though. Come on, hug me more"
Natawa nalang din ako ng siya na mismo ang yumakap sa akin. Mas mahigpit pa nga, pero hindi sa paraang nawawalan na ako ng hininga. It feels right, it's kind of warm.

A kind of hug that I need. A hug I wished was there when I need it the most. But luckily, I found it here. In Kalen's arms.