PROLOGUE

2013

TAAS-NOONG bumaba sa kanyang magarang sasakyan si Charlene pagkatapos niya itong i-park sa private parking ng kanilang unibersidad. Kinuha niya ang kanyang signatured bag at ang kanyang mga libro bago isinara iyon.

Regalo sa kanya ng mga magulang ang sports car na iyon nang magtapos siya sa high school. Ngayon ay isa na siyang second year student sa isa sa pinakakilalang unibersidad sa bansa; ang Saint Bernard's University.

"Hi, miss. You look beautiful today." napalingon siya sa lalaking nakaupo sa driver's seat ng sasakyan nito. Matamis na nginitian ng dalaga ang nagsalita. Si Gavril Caballero.

"Miss ka diyan." Pabirong umirap ang dalaga na ikinatawa naman ng huli.

"Pwera biro. Ang ganda mo ngayon." Doon siya matamis na ngumiti.

Well, ang binata lang naman ang dahilan kung bakit siya natutong mag-ayos babae at magpaganda kahit na hindi naman siya ganun dati.

She was the typical tomboyish type ever since she was a kid pero noong nagre-unite sila ng lalaki sa unang pagkakataon matapos ang ilang taon na hindi pagkikita ay talaga namang humanga siya sa kakisigan nito. Well, matagal nang kaibigan ng pamilya nila ang pamilya ni Gavril.

Magkababata rin sila ng lalaki pero nag-migrate ang mga ito sa Canada 8 years ago at iyon nga, hindi niya akalaing ang gwapo na nito ngayon. Kababalik lamang ng pamilya nito sa Pilipinas 2 years ago.

Naging Mr. SBU ito noong nakaraang taon kaya naman ay talagang maraming humahanga rito. Mas matanda ito ng 3 taon sa kanya at kumukuha ito ng kursong architechture.

"Pero lagi naman akong maganda, ah. Hindi lang ngayon." Ngumuso pa siya na ikinatawa ulit ng lalaki.

"Oo nga naman. Lagi nga ka nga naman kasing maganda. My bad." Inirapan niya ito. Lumabas ito ng sasakyan nito.

He grinned boyishly." So, let's go? Sabay na tayo. Malapit rin naman ang department niyo sa amin." Matamis siyang ngumiti rito saka tumango.

Habang naglalakad sila, maraming tumitingin at bumabati sa kanilang dalawa. Well, Gavril is one of the campus crushes while her on the other hand was considered by many as the campus queen. Hindi naman sa pagbubuhat ng sariling upuan pero maganda siya at mayaman ang pamilya nila.

Aktibo rin siya sa mga extra curricular activities gaya ng cheering. In fact, she's the cheer leader. Ayaw niya iyong salihan no'ng una pero dahil gusto niyang mapansin ni Gavril ay ginawa niya.

When it comes to physical aspects, mana siya sa ina at ama na may mga dugong banyaga. Ang ina niya ay half Spanish at half Filipino samantalang ang ama ay half Caucasian, quarter Filipino at quarter American.

"Marami ka sigurong manliligaw, bunso." Bunso ang tawag ni Gavril sa kanya.

She has 3 brothers and she was the only girl, the youngest too. Madalas ito noon sa bahay nila bago nag-migrate ang mga ito sa ibang bansa kaya naman malapit sila nito. Nakikibunso na rin ito kasi wala namang kapatid.

"Syempre naman. Ako pa. Maganda yata 'to." Sagot niya na may halong biro.

Natawa ang binata. "Ikaw talaga. Basta huwag mo munang pansinin ang mga 'yan. Aral muna, okay?"

She rolled her eyes. Eto na naman si pastor. Well, pastor ang tawag niya rito kasi kung makapag-advice sa kanya ay wagas. Daig pa ang mga kapatid. "Opo, kuya."

He laughed amusedly. She pouted when he ruffled her hair as if she was a child. "Very good. Sige, pasok ka na. Baka ma-late ka niyan." Anito. Nasa tapat na kasi sila ng gate ng department nila. She was taking up Business Management by the way.

Akma siyang magsasalita nang makita niya ang mga kaklase niyang nakatingin sa kanila. Nakatambay ang mga ito sa may hagdan ng lobby. Halatang kinikilig ang mga ito at tumitili pa habang nakatingin kay Gavril.

Her lips pursed. "Oo na. Sige, alis ka na. Baka 'di makapagpigil ang mga bruhang 'yon at dakmain ka pa. Sige ka." Natawa ito habang napapailing. Kumaway sa mga bruha saka umalis. Lalo namang lumakas ang tili ng mga malalandi na animo nakita na ang langit sa pagpansin ni Gavril sa kanila.

"Ang swerte mo talaga, Charlene. Ang gwapo ni Gavril. Sayang hindi na kayo pwede." Ani Mandy, ang kanyang matalik na kaibigan. Pati ito ay kinikilig rin. Para itong kinikiliti sa pagkakilig.

Akma siyang sasagot nang may mahagip ang mga mata. Napakunot-noo siya. What the hell is he doing here?!

"Ay, oo nga pala, bes. Nakalimutan ko. Nandiyan pala si ano." Anito sabay nguso sa bandang entance ng building. Nasa top landing ito ng hagdan papuntang lobby.

Napakunot noo si Charlene. May dala-dala itong tatlong red long stemmed roses. As usual, naka-polo shirt, pantalon at rubber shoes na naman ito. Lumapit ito sa kanila.

"Hi, Charlie." Bati nito.

She couldn't help but to glare at him. "Ano'ng ginagawa mo dito?" tanong niya sa matigas na tono.

Napalunok ang lalaki. He looked hesitant to approach her but he did it anyway. "Gusto lang naman kitang makita, mahal. Oo nga pala, this is for you. Happy 6th monthsary." anito sabay abot sa kanya ng mga bulaklak.

Napaikot ang mata niya. Ang corny talaga nito minsan. Bigla siyang napasinghap nang mapagtantong may mga nakarinig sa sinabi nito maliban sa kanila. Akma niyang sasawayin ito nang lumapit ang mga ibang kaklase nilang naroon.

"Uy! Don't tell me kayo na, girl? Hindi ko alam na pumapatol ka pala sa nerd, not to mention poor." Si Leslie, ang maldita at halatang insecure sa kanya na kaklase.

"Oo nga, Charlene. Ang gwapo-gwapo ni Gavril tapos ipagpapalit mo lang diyan kay Vicente." Si Lea, ang kanang kamay este kaibigan ni Leslie. Tumawa pa ang ito na parang nang-iinsulto.

Nag-init ang pisngi ni Charlene sa narinig at bago pa man niya mapigilan ang sarili ay nagsalita siya. "Hindi, ah! He's not my boyfriend. Why would I get a nerd for a boyfriend?" She hissed without thinking.

Kitang-kita niya ang sakit na gumuhit sa mukha ng binata sa mga salitang binitawan niya pero binalewala lamang niya iyon.

Kasalanan nito iyon kasi lumapit pa sa kanya. Sinabihan na nga niya na 'wag itong makikipag-usap sa kanya sa school.

"Wala namang masama kung boyfriend man ni Charlene si Vicente, ah. Gwapo naman siya tsaka matalino." Pagtatanggol naman ni Mandy.

"Gwapo nga, nerd naman. Besides, siya lang yata ang poor dito sa school natin. Nakapasok lang naman 'yan dito dahil sa scholarship. Hay naku. Bakit ba kasi sila tumanggap ng mga poor dito sa university? Ayan tuloy, nagmumukha siyang kawawa dito. Gwapo sana kaso poor na nga, nerd pa."

"Just shut the hell up, Lea. Wala namang masama sa pagiging mahirap o kaya nerd. Buti nga si Vicente, matalino kahit mahirap. Eh, ikaw ; mayaman ka nga, boba ka naman." muntik na siyang matawa sa sinabi ni Mandy. Umirap si Lea saka nag-marcha paalis ang mga ito. Mukhang nasapol ang gaga.

"Mauna na ako sa classroom, bes. Mag-usap muna kayo diyan." Paalam ng kaibigan saka umalis na rin.

Hinarap niya ang lalaki. "I told you not to approach me here in school, right?" pigil ang galit na sita niya sa kasintahan. Oo, kasintahan niya ito. Anim na buwan na rin sila.

Wala naman talaga siyang special feelings sa binata mula noong una. Sinagot niya ito noong lasing siya dahil nalaman niyang may itinatago palang girlfriend si Gavril. Dahil doon, naglasing siya sa club at muntikan nang mapahamak. Buti na lamang at dumating si Vicente at ipinagtanggol siya mula sa mga manyak na iyon.

Kahit naman kasi nerd ito ay mamasel rin ang katawan dahil sa trabaho. Kung anu-ano kasing trabaho ang pinapasok nito para lang kumita. Wala na kasi itong mga magulang. Ang nag-iisang kapatid lamang nito na si Venice ang kasama sa buhay.

Nang gabing iyon, may nangyari sa kanila. Hindi niya alam kung ano ang pumasok sa kokote niya para ibigay sa binata ang pinakaiingatan niya. Siguro dahil na rin sa alak at sama ng loob.

Wala naman sanang mangyayari kung hindi siya ang nagsimula. Siya ang unang humalik rito.

Mula noon, ay lagi na itong nakasunod sa kanya. Pinanghahawakan ang mga salita niya noong lasing siya na magkasintahan na sila.

Vicente was already on his last year of Civil engineering. Candidate pa nga ito for Summa cum laude. Ganun ito katalino. Ang hindi lang niya maintindihan, hindi ito marunong pumorma not to mention, nakasalamin pa. 'Yong buhok nito ay parang si Jose Rizal kaya tuloy tinatawanan ng iba.

Lagi pa itong naka-polo shirt. As in, malayo ito sa kanyang crush na si Gavril na gwapo na, marunong pang pomorma.

Gaya ng sinabi ni Lea, gwapo sana si Vicente pero dahil sa pagiging nerd at mahirap nito kaya minamaliit ng iba. Tahimik rin ito at wala masyadong kaibigan maliban kina Harley, Breaker at Ryder saka ang kambal na sina Wolf at Fox.

Typical nerd ito pero ang mga kaibigan ay kilala sa buong campus sa pagiging maloko sa babae. Palibhasa mga gwapo. Samantalang ang binata ay walang napapabalitang naging kasintahan nito. Well, nobya siya nito pero sekretong malupit iyon. Si Mandy lang ang nakakaalam.

Mas matanda si Vicente sa kanya ng 6 taon. Nasa kolehiyo pa rin ito dahil natigil raw ito sa pag-aaral noon dahil sa hirap ng buhay. Ngayon ay malapit na itong matapos sa kursong gusto nito dahil na rin sa sariling sikap.

"Pasensya na. Gusto lang naman kitang makita. Ilang araw na kasi kitang tinatawagan pero hindi ka naman sumasagot." Her eyebrows furrowed. Kakaiba ang tono nito. Napatitig siya sa binata. Malungkot nga ito. Mukhang nasaktan sa sinabi niya kanina sa mga kaklase.

Napabuntong-hininga siya. "Vince, busy lang ako."

Doon ngumiti ang lalaki. Gustong-gusto nitong tinatawag niya ito sa palayaw nito. Siya lang ang tumatawag rito ng ganun. Ayaw niya kasi sa pangalan nito na Vicente. Ang bantot.

Ganun rin ito sa kanya. Tinatawag rin siya nito sa palayaw niya na Charlie.

HInawakan nito ang mga kamay niya. "Okay, I forgive you. Kahit na masakit sa'kin na itinatanggi mo ako, okay lang. Titiisin ko para sa'yo. Ganun kita kamahal."

Napalunok ang dalaga sa narinig na sinabi nito. She suddenly felt guilty. "Oo nga pala. Nagluto kami ni Venice ng handa para sa 6th monthsary natin. Hihintayin kita sa dati, ah?" anito na ang tinutukoy ay ang tagpuan nila. Iyon ay sa isang gazebo ng park na hindi kalayuan sa eskwelahan nila.

Nasa mataas na bahagi iyon kaya kitang-kita ang magandang tanawin. Wala rin halos nagpupunta roon.

Gusto niyang tumanggi sa imbitasyon ng binata. Masyado na kasing lumalalim ang relasyon nila nito. Wala sa plano niyang patagalin ang relasyon nila ng ganung katagal pero hindi niya akalaing mag-i-enjoy rin siya. Ngayon nga ay pati ang kapatid nito ay malapit na rin sa kanya.

"Vince..."

"Mahal, sige na. Pagbigyan mo na ako. Minsan na nga lang tayong magkita." ewan ba niya pero kapag nilalambing na siya nito ay 'di niya ito matiis.

"Sige na nga. Nakakahiya naman kay Venice." ngumiti ang binata at akma siyang hahalikan nang pigilan niya ito.

"Vince, maraming tao!"

Napabuntong-hininga ito. "Fine. Hindi na kita hahalikan rito pero bawi ka mamaya." Pinaikutan niya ito ng mga mata.

"Oo na! Sige na. Umalis ka na. Baka ma-late ka pa. Papasok na rin ako." naglakad na ito paalis. Lumingon pa ulit ito saka kumindat. Napailing na lamang siya. Napatingin siya sa mga bulaklak na binigay nito.

Inaamin niya na sa loob ng anim na buwan nilang pagiging magkasintahan ay unti-unti siyang nakakaramdam ng mga kakaibang damdamin para rito. Hindi niya maintindihan ang sarili at natatakot siya sa maaaring kahantungan no'n.

Alam niyang hindi ito ang dream man niya at ayaw niya itong paasahin na may kahahantungan silang dalawa.

She groaned inwardly. Damn, Charlie! Ano ba itong pinasok mo?!

PARANG mababaliw si Charlene habang pabiling-biling ang ulo niya sa kinahihigaan niya. Palakas rin ng palakas ang mga ungol niya. Ang mga daliri niya ay mahigpit na nakasabunot sa buhok ng kasintahan habang walang tigil siyang pinapaligaya nito.

Kagat labi niyang binuksan ang mga mata at tumingin sa pagitan ng mga hita niya. Sakto namang nakatingin din pala ang binata sa mukha niya na animo hinihintay talaga siyang magmulat ng mga mata.

His face was buried between her parted legs, feasting on her wetness like a hungry lion. Animo wala ng bukas na patuloy nito iyong nilalaro gamit ang dila at bibig nito. Ang mga braso nito ay nakayakap sa magkabilang binti niya.

"Ahhh! Ang sarap. Sige pa." hiling niya niya sa boses na parang hindi na kanya. Her whole body felt so hot. Parang nasa alapaap ang kanyang pakiramdam. Lumulutang at nagtatampisaw sa erotikong kaligayahan na iyon.

Rinig na rinig niya ang tunog na likha ng ginagawa nito sa kanyang pagkababae at nakadagdag iyon sa libog na nararamdaman.

"Ang sarap mo talaga, mahal. Sabihin mo'ng akin ka lang." Bahagya itong tumigil upang sabihin ang mga katagang iyon. Napatingin siya sa gwapo nitong mukha. Wala itong salamin ngayon. Gulo-gulo rin ang buhok nito dahil sa pagsabunot niya rito.

He looked so manly and hot. Hindi niya alam kung bakit pero sa ganitong pagkakataon niya nakikita ang side nitong nagpapabaliw sa kanya. This was the side of Vicente Aragon that no one knows. No one ever saw it but her.

Minsan gusto niyang kutusan ang sarili. Itinatanggi niyang wala siyang feelings sa binata pero hindi naman niya kayang makipaghiwalay. She even willingly spreads her legs just for him.

Hindi niya alam pero 'di niya ito kayang pakawalan. Maybe because he's making her happy. Alam nito lahat ng mga problema niya. Kahit madalas niya itong sinusungitan, gumagawa ito lagi ng paraan para mapangiti siya.

Kapag kasama niya ito nawawala ang infatuation niya kay Gavril. In fact, nakakalimutan niya lahat pati na ang control sa sarili.

Napapikit ulit siya upang namnamin ang mga ginagawa nito sa kanya.

"Hmmm..." bigla siyang napamulat ng mata nang bigla itong tumigil.

"I want to hear your answer, mahal. Tell me you're mine. I want to here it." She wet her already dried lips with her tongue before she answered.

"Y-Yes. I'm all yours." Nag-init ang pisngi niya sa sinabi. Nagningning ang mga mata ng lalaki pero hindi ngumiti.

"You forgot something, mahal." Lalong namula ang pisngi niya. Eto na naman. Bibitinin na naman siya para lang sabihin niya ang gusto nitong marinig.

"Yes, m-mahal. I'm exclusively all yours! Just continue already!" she impatiently hissed. A triumphant smile finally stretched his lips.

"And I'm exclusively yours too." Halot mamilipit siya sa sobrang sarap nang ipagpatuloy nito ang ginagawa. Sumabay pa ang mga kamay nitong nagmamasahe na sa kanyang mga dibdib.

He targeted her hardened cl*t by tonguing it relentlessly before sucking it like a lollipop. Her eyes rolled back in so much ecstasy.

Ramdam na ramdam na niya ang nalalapit na pagsabog. Lumalim ang paghinga niya habang sinasalubong ng balakang ang bibig nito.

"Ohhhh! I'm cumming!" hiyaw niya. Humigpit ang mga daliri niya sa buhok nito. Naging mas mapusok ang pananalakay nito. Namilipit ang mga daliri niya sa paa at ilang saglit lang ay sumabog ang naipong init siya sa katawan.

Her body convulsed uncontrollably as her org*sm washed over her. Pero imbes na tumigil muna ito ay mabilis na pumatong ito sa kanya. Halos panawan siya ng ulirat nang palitan ng naghuhumindig nitong kahabaan ang bibig nito sa pagkababae niya. He buried himself inside of her to the hilt and held it there without moving.

Hindi muna ito gumalaw habang hinihintay nitong humupa ang panginginig ng katawan niya.

"Masarap ba, mahal? 'Wag kang mag-alala. Una pa lang 'yan. I'll make you come countless times until you can't take it anymore." sinakop nito ang kanyang mga labi.

Mainit silang naghalikan. She wrapped her arms and legs around him while purring like wild cat.

Ilang saglit pa ay gumalaw na ito. Mabagal sa umpisa hanggang sa naging mabilis at madiin. Habol nila pareho ang hininga.

He rammed inside of her countless time, heightening the fire within her. Bawat pagsugod ng mahabang pagkalalaki nito ay naghahatid ng 'di maipaliwanag na sarap.

Esctasy built like a ball of fire and tsunami combined. Napakalakas na animo tinatangay ang kamalayan niya, dinadala sa walang kahalulip na ligaya.

"Malapit na ako, mahal. C*m with me!" he roared like a wild beast as he rammed inside of her vigorously.

"Ahhh!" mahabang ungol ng dalaga nang sapitin nila pareho ang sukdulan. Ramdam na ramdam niya ang pagsirit ng katas nito sa loob niya. Napakainit niyon at masarap sa pakiramdam. It heightened her org*sm even more.

Nakababaliw sa pakiramdam ang bawat pagpulandit ng katas nito hanggang sa sapitin ulit niya ang isa pang kasukdulan.

"Oh, my...Ang sarap." Ungol niya niya saka napahigpit ang yakap sa kasintahan. Akala niya tapos na pero nag-uumpisa pa lang ito. Mukhang bumabawi ito sa ilang araw na hindi siya nito nakita.

Walang kapaguran ang binata sa pag-angkin sa kanya. Paulit-ulit na nagsalo ang mga katawan nila sa erotikong sayaw na iyon na sila lamang ang nakakarinig.

Napakainit at nakakabaliw ng pakiramdam habang dinadala siya nito sa dako pa roon. Walang sawa nitong inangkin ang katawan niya hanggang sa abutan sila ng pagod.

"SARAP mo talaga, mahal. You're my addiction." Anang binata habang magkayakap silang nakahiga sa kama. Nakaunan siya sa dibdib nito habang nakakulong siya sa mainit nitong mga bisig.

"Ang manyak mo talaga! Nerd at tahimik ka sa school but If they only knew kung ano ka outisde the school."

Malakas itong tumawa. "Ganun din naman ako pag nasa labas ng eskwelahan. Sa harap mo lang naman ako ganito." Umirap siya. Akma siyang magsasalita nang magpatuloy ito.

"Nagustuhan mo ba ang regalo ko sa'yo?" napatingin siya sa suot na kwintas. Initials nilang dalawa ang naka-engrave sa hugis pusong pendant niyon. Sa harap ay C at sa likod ay V.

Tumango siya bilang tugon. Napatingin siya sa mukha nito at kitang-kita niya ang pagmamahal nito sa kanya. Nakagat niya ang labi. Eto na naman. Tinatablan na naman siya ng guilt.

Masyado siya nitong mahal at iyon ang ikinatatakot niya.

Kahit may iba itong epekto sa kanya ay alam niyang malabong magtagal pa sila. Hindi niya kayang paasahin pa ito. Ayaw na rin niyang i-entertain kung ano man ang nagsisimulang umusbong na damdamin niya rito.

Marami siyang plano at hindi ito kasali roon. Mahirap ito at lahat ng ginagawa nito ay para sa kinabukasan nito at ng kapatid. Walang mangyayari sa kanila kung ito ang pipiliin niya.

Bumitaw siya rito saka umupo. Nangangatal na sinuklay niya ng kamay ang buhok.

"May problema ba, mahal?"

Napalunok siya. "Vince, itigil na natin 'to." Rinig niya ang pagsinghap ng kasintahan. Napabangon ito bigla at hinawakan siya sa magkabbilang balikat saka pinaharap rito.

"Ano? Ano'ng itigil ang sinasabi mo?"

"You heard me, Vince. Walang mangyayari sa relasyong ito. Bata pa ako. Marami pa akong pangarap na gustong abutin."

"Bakit? Pwede mo namang abutin ang mga pangarap mo kahit magkasintahan tayo, ah? O baka naman hindi ako kasama sa mga pangarap mo?" napipilan siya. Nakonsensya saglit pero nanaig ang paninindigan.

"Oo, Vince. Hindi ka kasama sa mga pangarap at plano ko. I'm sorry if being harsh pero I am not ready to indulge in a serious relationship. Hindi ko nakikita ang kinabukasan ko na ikaw ang kasama." Kitang-kita ng dalaga ang sakit na gumuhit sa gwapo nitong mukha.

Gusto man niyang bawiin, nasabi na niya. This is for the better.

"So, ganun lang 'yon? Ganun lang sa'yo kadali na itapon ang anim na buwan na relasyon natin? Sabi mo, hindi mo nakikita ang future mo na ako ang kasama. Bakit? Dahil iba ang gusto mong makasama? Si Gavril ba?"

Nagulat siya. Hindi niya inaasahan iyon mula rito. Hindi siya nakasagot. Siguro dahil may katotohanan ang sinabi nito. Mas nakikita niya si Gavril na nababagay para sa kanya.

He chuckled bitterly. "Hindi ka makasagot dahil totoo, 'di ba? Bakit? Dahil ba mayaman siya, hindi nerd at mahirap na kagaya ko?"

Namumula ang mga mata nito at ang sakit na nakaguhit sa mukha ay nagpasakit sa dibdib niya. Nagbaba siya ng tingin. 'Di niya kayang tingnan ito na ganun.

"Walang kinalaman si Gavril dito, Vince. Buo na ang desisyon ko. Sana kalimutan mo na ako." Dali-dali siyang umalis sa kama at nagbihis. Lumabas siya ng kwarto nito na hindi na nagpaalam rito.

"Aalis ka na, ate? Hindi ka ba matutulog dito? Gabi na, ah." akmang bubuksan niya ang pintuan nang marinig ang boses ni Venice. Mukhang bumangon lang ito upang uminom ng tubig. Ilang beses na rin siyang natulog sa bahay ng mga ito kaya sanay na ito sa kanya.

Ngumit siya sa dalagita. "Hindi na. Uuwi na ako." Binuksan niya ang pintuan at akmang lalabas na nang hindi niya mapigilan ang sarili at lingunin ang pinto ng kwarto ni Vince.

"Venice, alagaan mo ang kuya mo, ha?" kumunot ang noo nito pero tumango. Charlene then hurriedly got out of there and got into her car.

"Sa wakas, malaya ka na." Masaya niyang kausap sa sarili pero mabigat ang dibdib niya. She shook the thought away at inisip si Gavril. Siguro, ito na ang tamang pagkakataon upang timbangin niyang mabuti kung ano ba talaga ang nararamdaman niya para rito.

Gusto niyang matukoy kung paghanga lang ba o mas malalim ang damdamin niya sa binata.

Ngunit kinabukasan no'n ay nagkagulo sa eskwelahan. Gulat na gulat ang lahat dahil ang tinatawag nilang nerd at tahimik na si Vicente ay nadawit sa gulo. Gulo kung saan nadawit rin si Gavril. 

****

Any thought about the prologue, guys?

Ano ang masasabi niyo kay Charlene? Eh, kay Vicente?

COMMENT, VOTE, SHARE & FOLLOW