Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 21: Eavesdrop

•••••Blade's POV•••••

"Max Park." Hindi ko maiwasang banggitin ang pangalan niya. "What's he doing here?", tanong ko.

"Someone else's with us.", sabi ni Raven na tinanguan ko lang.

Nararamdaman ko rin na may kasama pa kaming iba. Moreover, wala ba siyang ibang gagawin? This is the DRJ Territory. Walang basta-bastang pumupunta dito kapag walang pinaparusahan. It's impossible if there will be one kasi kung meron, kasama na sana niya ngayon pero hindi eh.

"Focus Miyahara. Don't let your guard down." Nabalik nalang ako sa realidad ng marinig ko na naman ang malamig na boses ni Raven.

Walang pasabing tumango ako. "Sorry."

I just sighed. We're silently looking at Max, observing his every move. Nakapagtataka lang kasi parang hindi niya nararamdaman ang presensya namin. Pero mas okay narin iyon. We'll be safe if we keep it that way.

Naging alerto kami ng bigla siyang magsalita. "Alam kong nandiyan ka. Lumabas ka!" Bigla akong kinabahan.

Hindi naman siguro kami ang tinutukoy niya noh?

"It's not us." I surprisingly looked at Raven. Did she just read my mind? "Just focus Miyahara. This is no time for spacing out."

Hindi nalang ako sumagot sa kanya. Besides, she has a point. I have to focus. Who knows what might happen. We were surprised when a woman suddenly appeared.

"I knew it.", sabi ni Max.

"What the hell was that Max?!", pagalit na tanong ng babae na kanyang kausap ngayon.

She's none other than Sunny Park; Ang kapatid niya. I think she's training to become a master assassin.

"The what?" Tamad lang siyang tiningnan ni Max.

"Yung sinabi mo kanina sa stage! Hindi iyon ang inutos ni Sniper! Ano nalang ang sasabihin mo sa kanya kapag nalaman niyang sinuway mo siya ha?!" Hindi lang kumibo si Max na parang wala lang siyang narinig. "Magtapat ka nga sakin. Bakit mo iyon ginawa ha?!"

Biglang umihip ng malakas ang hangin. Kasabay nun ay ang pagbigat ng aura sa paligid.

"Ate, sino ba talaga ang kakampihan mo? Ako na kapatid mo o ang Sniper na iyon na hindi mo kadugo?" Napansin ko naman na napatigil iyong kapatid niya. "I know what I'm doing ate.", dagdag pa niya.

"Kahit na Max! Dapat sinunod mo parin siya! Tandaan mo, wala kang karapatang suwayin siya dahil Vice President ka lang!"

"Don't you dare underestimate my abilities ate!" Hindi na rin napigilan ni Max ang sariling pagtaasan ng boses ang kapatid. "Bakit? Sino ka ba para pagsabihan ako ha? Tandaan mo rin na kapatid lang kita at hinding-hindi ikaw ang magdedesisyon kung ano ang dapat kong gawin!"

Napabuntong-hininga nalang ako.

"How pathetic. We're eavesdropping a fight between a brother and a sister.", sabi ni Raven.

She's right though. Sobrang overprotective rin kasi ni Sunny kay Max. Although mas mabait lang si Sunny at mas mataas ang pasensya. Short-tempered at nagiging emotional lang siya if si Max na ang pinag-uusapan.

"Max..."

"Stop it ate. Alam kong wala akong kwenta sa mga mata mo. You always trust Sniper just because he's the president in this stupid school."

"M-Max it's n-not like that..." Her sister's voice is breaking. See? She's too emotional when it comes to her brother.

I took a quick glance on Raven. "Raven, I think we should go. Let's give them space to settle with each other.", sabi ko.

Bored lang akong tiningnan ni Raven habang nakasukbit parin sa kanyang balikat ang bag niya. Napataas ako ng kilay.

"What?"

"Sa tingin mo, how can we leave this place if they're still here?" Nanlaki naman ang mga mata ko at napa-facepalm nang ma-realize ko ang sinabi niya.

"You're right. Nakalimutan ko na hindi pala tayo makakaalis dito unless kung aalis na sila." Dammit! Ang talino mo talaga Blade.

Napa-'tsk' nalang siya. Ang sungit naman nito masyado. Tao lang rin naman ako, nagkakamali. We turned back our attention to Max and his sister when they started talking again. But this time, it triggered my curiousity.

"Pero sasagutin ko nalang ang tanong mo, baka sabihan mo pa akong walang respeto." I saw how her sister gulped. Pinagpawisan narin siya. "Ginawa ko iyon kasi---"

"Shi---", I cursed when a cat suddenly came out from nowhere.

Though it's a good thing Raven has an excellent reflexes. She got a hold of me immediately at dali-dali ring tinakpan ang bibig ko kaya hindi ko na natuloy pa ang pagmura ko.

Max and her sister looked up in the tree. Luckily, the cat came down from the tree immediately. Also, they didn't see us thanks to the leaves as well.

"Pusa lang pala.", sabi ni Max na naging dahilan upang mawala ang kaba ko.

Kinuha na rin ni Raven ang mga kamay niya na nakatakip sa bibig ko kaya mas nakahinga na ako ng maluwag.

Shit. I thought we would be cold as a corpse.

"Great Miyahara! You almost got us killed. Isn't that wonderful?", sarkastiko namang sabi ni Raven.

I just ignored her. Swerte talaga ng babaeng 'to at mataas ang pasensya ko. I just brought my attention back to Max and her sister. Binalik na rin ni Max ang kanyang tingin sa kapatid niya.

"As I was saying, ginawa ko iyon kasi nandito na siya." Napakunot ang noo ko ng makita ang panlalaki ng mga mata ni Sunny. Mas lalo pa siyang pinagpawisan.

"Who's he talking about?", nagugulohang tanong ni Raven.

How can I answer her? Maski ako, hindi ko alam kung sino ang tinutukoy niya. But I don't know why my heart is beating so fast. My beating's faster than a horse.

"P-Pero imposible... Are y-you saying..."

Dahan-dahang tumango si Max.

"Sniper Manigo's princess is here."

•••••Raven's POV•••••

Sniper Manigo's princess? Who is she at bakit parang natatakot itong si Sunny sa kanya?

"K-Kung ganun, bakit ginawa mo iyon?" Napakunot ang noo ko sa tanong ni Sunny.

I noticed that Miyahara took a quick glance on me. For sure, he's also confused of what they're talking about right now.

"I had my suspicions on several people and I wanted to know them better." Tumawa naman siya ng mahina. "And one person caught my attention. But it looks like wala pa akong makukuhang impormasyon sa kanya for now. Blangko pa ang kanyang isipan and I think it'll take some time para makakuha ng impormasyon.", pag-e-explain sa kanya ni Max.

Naging seryoso na talaga sila ngayon. I wonder who is this person they're talking about. Bigla ko tuloy naalala 'yong biglaang pagsakit ng ulo ko kanina. Normal lang naman sa akin 'yon but it only happens kapag nagagalit ako ng sobra.

"I see.", tanging sagot lang ni Sunny kay Max. Although alam ko na nagugulohan parin siya.

"I already answered your question. Sege na, bumalik ka na sa training mo." Ramdam ko ang lamig sa boses ni Max. "Gusto mong maging isang Master Assassin diba? Ituon mo muna 'yang atensyon mo sa iyong training. Gaya ng lage mong sinasabi sakin ate, magiging sagabal lang ako sa mga pangarap mo."

I saw how Sunny's tears started to fall. Nilagpasan lang siya ni Max pero bago pa ito tuluyang makaalis ay hinawakan niya ito sa braso.

"Be careful.", she said in between her tears.

After that, Max just suddenly disappeared again. Ilang paghikbi muna ang pinakawalan ni Sunny bago bigla nalang rin nawala.

Both me and Miyahara sighed simultaneously. Nang maramdaman naming kami nalang dalawa ang narito ay bumaba na kami sa puno.

"Finally! Nakakasakit na kaya sa paa!", sabi ni Miyahara.

Kinuha ko nalang ang cheese burger sa bag ko na binili niya kanina at kinain 'yon. I'm just standing habang nakasukbit ang bag ko sa aking balikat. I'm still thinking about earlier.

Who's that 'princess' they were talking about? Bakit ba ang pakiramdam ko ang sobrang lakas niya? Why do I feel like her abilities are beyond that of Ghost Rider's? And to say that she's Sniper's princess? Is she her sister or something? Nahh. I doubt it.

Urghh! Nakakasakit ng ulo! I just wished I didn't hear that pathetic conversation!

"Raven Saldoviana!"

"What Blade Alastor Miyahara?!"

Nanlaki naman ang mga mata ni Miyahara. Even me, nanlaki rin ang mga mata ko at nagulat sa aking sinabi. It's the first time I mentioned his full name a loud.

"Wow improving! Congrats you just mentioned my full name!", sabi niya habang pumapalakpak pa.

I just rolled my eyes on him. "Whatever. Ang ingay mo kasi.", sabi ko.

"What do you think about that conversation we just heard? May alam ka ba sa tinutokoy nila or kahit clue man lang?" Umiling lang ako sa kanyang tanong.

"I think it's better if we keep this to ourselves for now. Don't mention this to Taylor and Smith.", utos ko. "Don't ask why." Inunahan ko na siya bago pa siya magtanong kung bakit.

"Okay. My lips is sealed.", sabi niya habang nakataas pa ang dalawang kamay na parang nahuli ng mga police.

In the end, we were just silently taking our way back to where Taylor and Smith are waiting. I just sighed.

It's their problem. Whoever that girl is, it's definitely none of our business.

-----

Uwian na and everyone was busy arranging their things. Pinauna ko nang umalis silang tatlo lalo na si Miyahara. We still haven't told Smith and Taylor about what we heard this morning.

I admit, it still bothers me but is there something I can do? Ni clue nga kung sino 'yong tinutukoy nila ay wala. Bago palang ako dito sa Blandon High and I still have much to learn. Hindi nga alam ni Miyahara ako pa kaya na wala pang one year dito.

After arranging my stuffs, I immediately went out of the locker room. Gusto ko na rin kasing umuwi. Nakakapagod eh.

Habang naglalakad ako sa corridor, napansin ko na ako nalang pala mag-isa ang naglalakad. I was about to make another step when someone spoke right behind me.

"Well, well, well, if it isn't Ms. Saldoviana." sabi ng isang tinig.

I turned to face her immediately. Nakangiti siya na parang hindi siya umiyak kanina.

Tinaasan ko lang siya ng kilay.

"Can I talk to y---"

"You already are." Inikutan ko siya ng mga mata.

Tumawa naman siya ng mahina.

"Well then, I have a question." Seryoso ko lang siyang tiningnan. She inhaled and exhaled air first before asking me. "Can you read my mind?"

Nanlaki ang mga mata ko sa tanong niya. "What kind of a question is that?" Seriously? Is she out of her mind?

"Look, gusto ko lang sabihin sa'yo na nag-aalala ako para sa kapatid ko." Naalala ko ulit iyong nangyari kanina. Napakunot ang noo ko.

"Hang on, why are you telling me this?" Nagbuntong-hininga siya.

"Dahil alam kong ikaw lang ang makakatulong sakin.", sabi niya na ikinagulat ko.

Me? How can I help her? Hindi ko nga siya kilala eh.

"Hindi ko alam kung ano ang pinaplano ng kapatid ko o kung ano ang iniisip niya kaya kinakabahan ako. Ayokong mapahama---"

"I'm not interested. Whatever problems you have right now, it's definitely none of my business. It's your problem at hindi mo na ako kailangang idamay pa.", diretso kong sabi kay Sunny Park.

Tinalikuran ko na siya. Hahakbang na sana ako ng magulat ako sa kanyang sinabi.

"He believes that President Sniper's princess is here."

Here goes with this princess again. Sino ba talaga siya? Pero mas nagulat pa ako sa susunod niyang sinabi.

"The thing is, matagal na siyang patay."

*~*~*~*~*~*

Here's an early update to hopefully light up your day. 😊😊

Happy Reading and Happy Holidays! 😘😘🎄🎄

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro