(*insert hearty eyes ni author...*Ang kawaii ni Kanade! 😍😍😸😸 Kung bakit nilagay ko ang gif ni Kanade? Trip ko lang. Related kasi siya para saakin sa chapter na 'to eh. Her emotionless eyes 😹😹)

•••••Blade's POV•••••

"Tsk! Pambihira! Saan ba siya pupunta?!", inis kong tanong.

Ano ba kasing iniisip niya? Ang hirap talaga intindihin ng babaeng yon!

"Calm down Blade. Mabuti pa, sundan mo nalang siya. Para malaman mo narin ang gagawin niya. Dahil malakas ang kutob ko na..." Pinutol ni Hades ang kaniyang sinabi habang nakatingin sakin ng seryoso. Napaisip naman din ako sa sinabi niya.

H-Hindi kaya...

Napatingin ako sa wrist watch ko.

"Shit! Don't tell me..." Tumango naman si Hades. "B-Bantayan mo muna si Maura Hades. Susundan ko siya.", utos ko sa kanya. Tumango lang naman siya at lumabas na ako ng clinic.

A-Ano kaya ang mangyayari? Shit! Kinakabahan ako.

-----

HINGAL NA HINGAL akong nakarating sa girls' locker room dahil dun naman kasi pumupunta lahat ng mga babae sa oras nato. Plus, sinabi rin namin kay Raven na dito nila pinagtripan si Maura.

I slowly opened the door para hindi ako mahalata. Nang makapasok na ako, I tried my very best not to make any noise when I closed the door at agad na nagtago sa likod ng isang malaking locker. Dun ko nakita si Raven na nakatayo lang at nakatitig sa grupo ni Elizabeth. From the looks of it, parang kakarating lang rin niya at parang hindi pa siya napapansin ng grupo ni Elizabeth.

Pupuntahan ko na sana si Raven para ilabas na siya dito ngunit, naging alerto ako nang biglang lumingon si Elizabeth kay Raven.

"Well, well, well. Look who's here.", sabi ni Elizabeth na obvious naman na nang-aasar lang. Lumingon narin ang mga kasama niya at nagsitawanan especially yung dalawang best friends niya na sina Daisy at Chloe. "Pfft. Nagustohan mo ba yung regalo namin sa'yo?", dagdag pa niya at lumapit pa kay Raven.

"Bitch.", sabi ni Elizabeth sa mismong mukha ni Raven. Napatingin naman ako sa kanya.

Wala parin siyang kaemo-emosyong nakatitig kay Elizabeth. Bakit ganito? Bakit hindi ako nakakaramdam ng kahit anong mabigat na presensya galing sa kanya? Tila, chill lang siya. Mas kinakabahan ako kapag ganito siya.

"Yeah. I liked it. I liked it very much that I can't wait to see your blood dripping on the floor.", kalma ngunit malamig niyang sabi.

I gulped when I saw her expression. Galit. Galit na siya. I can feel it. I can feel that dark and heavy aura now. Kaya pala kalma lang ang aura niya kanina kasi galit na siya. And I gotta admit.

It's scary like hell.

"Those who aren't involved in that incident this morning, get out of this room now! And to those who are involve..." Napalunok ulit ako dahil sa tono ng pananalita niya ngayon. "...stay."

Agad namang umalis ang lahat ng babaeng hindi involve sa nangyari kanina kay Maura. Halata sa mga mukha nila ang takot.

"But to those who are involve but are trying to escape..." And again, tanging lunok lang ata ang magagawa ko ngayon. "...well, try me." Bakit ba kasi ang lamig ng boses niya?

Hindi lang ako ang napalunok dito kundi ang iba rin. Puro lang kami mga Assassin 1st Rank ang nandito. May iba't ibang locker rooms kasi in every rank. At syempre, separate ang locker rooms ng girls and boys.

But at this point, wala na akong pake kahit na lalaki ako ay pumasok parin ako sa locker room ng mga babae. Mas kinakabahan ako sa kung ano ang kayang gawin ni Raven.

I came back to reality when I saw Elizabeth clenching her fists dahil sa nakita niya na tanging ang grupo nalang niya ang naiwan.

"Leche! Bwiset ka talaga Saldoviana! Ang yabang yabang mo!", pagtaas ni Elizabeth ng boses kay Raven. "Akala mo kung sino kang babae ka! Let me remind you na bago ka palang dito kaya wag mong masyadong pataasin ang pride mo!"

Humakbang naman paabante si Raven kay Elizabeth bago magsalita.

Shit! Seryosong seryoso talaga ang mukha niya.

"Bakit ikaw? Hindi ba mataas ang pride mo? You should say that to yourself.", seryosong pagsagot naman ni Raven sa kanya na naging dahilan upang mas lalo pang magalit si Elizabeth sa kanya.

Sa totoo lang, hindi talaga ganyan si Elizabeth noon. Hindi talaga ganito ang ugali niya. She actually started to change when she knew that she has a sister.

"Urgh! Bwiset! Saldoviana tandaan mo, wala kang laban sakin! So don't you even dare to try me!" At akmang susugurin na sana niya si Raven nang agad namang kumilos ang dalawang close friends niya na sina Daisy at Chloe para pigilan siya.

"Bitawan niyo ko ano ba!", pagsisigaw niya kina Daisy at Chloe. Pinapakalma naman siya ng dalawa.

Binilang ko ang mga natira dito.

10... 10 students are left excluding me and Raven. Sa grupo lang yan ni Elizabeth.

Napakuyom naman ako ng kamao habang nakatingin sa kanila. I still remember what they did to Maura. Gusto ko mang sumali kay Raven at maghiganti rin kina Elizabeth ay hindi ko magawa. There's part of me that's stopping myself from interfering them.

"Remember this Saldoviana, I will make a scratch on your face! Para pumangit kana at maging katulad na ng lupa ang walang kwenta mong mukha!" Namumula na talaga ang mukha niya dahil sa inis.

Tiningnan ko naman si Raven na walang emosyon lang nakatingin kay Elizabeth habang mas lalong lumalakas ang tibok ng puso ko. Kakaibang kaba habang tinitingnan ko siya.

Shit! Ano ba 'to? Ano bang nangyayari sakin?

"Tsk. Insecure. I don't care if all of you will fight me here today. Lalong lalo na ikaw, Mayne. But I'll warn you...", pinutol niya ang sinabi niya at humakbang na naman paabante. Napalunok na naman ang lahat na nandito. "...You can't make even a single scratch on my face. Baka, ikaw pa ang masugatan ko.", she continued.

Mas lalo namang bumigat ang tensyon sa pagitan nilang dalawa.

"Sugurin niyo siya!", inis na utos ni Elizabeth sa mga kaklase namin na matawag ko na 'alalay'  lang niya instead of a member of her group. Agad namang kumilos ang mga ito na may hawak na mga patalim.

Raven just quickly dodged them all. Aaminin ko, mabilis din siya. Pero habang nakatingin ako sa umiilag na Raven, may napapansin akong kakaiba.

Kumuha siya ng isang red na tela sa bulsa niya at agad itong tinakip sa mga mata niya.

Bakit niya tinatakpan ang mga mata niya?

Matapos niyang takpan ang mga mata niya, sa isang iglap lang, napatumba na niya lahat ng mga kasamahan ni Elizabeth na sumugod sa kanya.

Al-All seven of them are down.

Tanging sina Elizabeth, Daisy at Chloe nalang ang natitira na halata sa mga mukha nila ang pagkamangha, gulat at takot.

"H--Hindi maari...", nanginginig na sabi ni Chloe.

"Paano---", nanginginig din na sabi ni Daisy na hindi na natuloy nang pinatumba na ni Raven silang dalawa ni Chloe.

Tila, tumigil ang mundo ko.

H--Hindi lang siya isang ordinaryong assassin...
M-Magaling din siya...

Nakatalikod siya sa akin at kaharap si Elizabeth kaya hindi ko makita ang mukha niya. Pero halatang halata na talaga sa mga kamay ni Elizabeth ang panginginig at takot sa mga mata niya na nakatitig kay Raven.

Napatingin naman ako sa mga kaklase namin na nasa sahig.

Hindi niya ito sinugatan. Nawalan lang ito ng malay.

I looked back at them when Raven started to speak.

"Alam mo ba kung bakit hindi ko sila sinugatan?", malamig niyang tanong kay Elizabeth. Hindi lang umimik si Elizabeth at nakikinig lang.

"Kasi wala akong balak na gawin 'yon. There's only one person that I wanted to get my hands dirty with. At siya lang din ang gusto kong patayin. Wala ng iba." Kinuha na niya ang red na tela na nakatakip sa mga mata niya.

Hindi ko alam kung ano ang nakita ni Eizabeth basta bigla nalang siyang napaluhod sa sahig at hindi mo maintindihan ang mukha niya.

May halong gulat, takot na ewan.

"I know your reason. Diba ang rason kung bakit mo yun ginawa kay Taylor ay dahil gusto mong gumanti sakin? Because of what I did to you on the first day? Then why don't you just take revenge on me instead of using other people? Para mas lalo akong magalit? Is that it? Tsk. Don't make me laugh Mayne."

Parang maiiyak na si Elizabeth sa situation niya ngayon.

"If you want to take revenge, sa akin mo ibuhos kaagad ang galit mo at huwag na sa iba! Ako nalang at huwag kanang manamay pa dahil ayoko nun! Yun ang isa sa pinakaayaw ko, ang madamay ang ibang tao ng dahil sa akin." Ramdam na randam ko sa mga sinabi niya that she really meant it.

Nanginginig parin si Elizabeth at speechless. Pati rin naman ako ay speechless din. Lumapit naman si Raven sa kanya at... binigyan ito ng isang malakas na suntok sa mukha na naging dahilan upang matumba si Elizabeth sa sahig at napahawak ang isang kamay sa kaniyang pisngi.

Grabe! Babae ba talaga 'tong tao na 'to?

"This is my first warning Mayne and I will forgive you this time. But if you hurt Taylor again, or even her two male friends, you will surely kiss this fricking world goodbye.", malamig niyang sabi at tumalikod na kay Elizabeth habang nakayuko.

Pero teka... I'm sure that she meant Maura when she said 'her' but, 'or even her two male friends'? Kami bang dalawa ni Hades ang tinutukoy niya?

Pero bago paman siya makalayo ng husto, may sinabi muna siya. At ang sinabi niyang 'yon ay nakapagtulala sa akin.

"Prove to them that you're worthy of your name.", sabi niya sabay lakad paalis.

H-Hold on. Bakit? Bakit familiar sa akin ang linyang 'yon? Like... Like I've heard it somewhere before.

But I came back to reality nang magsalita ulit siya.

"About how long are you planning to keep on hiding in there idiot? Come on. Let's go back to the clinic. Your friend's probably awake now." Medjo nataranta naman ako at agad lumabas sa pinagtataguan ko. Nawala narin yung dark and heavy aura na nararamdaman ko sa kanya kanina.

Agad akong sumunod sa kanya nang makalabas na siya ng locker room. Pero bago yun, nilingon ko muna si Elizabeth. Nakatulala lang siya at tila, hindi makapaniwala sa nangyari.

Sana bumalik kana sa dati mong ugali. So that your relationship with your sister will be back to normal again.

Pagkalabas ko nang kwarto, nakasunod lang ako kay Raven. Nakatingin lang ako sa kanya at napangiti.

Thank You. Thank You Raven. Now I know, kahit pala masungit ka, mahilig mangputol ng salita, at limited lang ang mga sinasabi, may puso ka parin at pagmamahal sa mga taong nakapaligid sa'yo. Ngayon alam ko narin, siguro hindi mo lang napapansin. Pero, kaibigan na ang turing namin sa'yo. Sa akin. At feeling ko, tinuturing mo narin kaming kaibigan. We'll just wait for you to figure it out.

Pero nabalik ulit ako sa realidad nang ma-realize ko na may kakaiba sa kanya. Nakahawak ang right hand niya sa ulo niya.

Tatanungin ko na sana siya nang bigla nalang siyang nahimatay. Mabuti nalang na mabilis ako at nasalo ko siya kaagad.

"S--Shit! A-Ano bang nangyayari sa'yo?" Bigla akong nataranta at binuhat siya na bridal style at dinala sa clinic.

What's happening to you Raisin? Sigurado naman ako na hindi ka natamaan ah. Kung ano man ang nangyayari sa'yo, sana gumising ka kaagad.

We still have to thank you for what you did.

*~*~*~*~*~*

Ayan! Because our intrams will be next week, I was inspired to update. Hehe. 😹😹 Intrams ang inspiration ko sa ngayon. 😎😎

THANK YOU BERRY MATS Suhoberrie for the wonderful new cover! Check it out minna-san! 😁😁 Hindi ko talaga enexpect yung outcome. 😍😍 Actually, how many times na po ba akong nagpapasalamat sa iyo? 😐😐

Ayy basta ate, thank you kaayo! 😘😘