Po bitwie i pokonaniu Voldemorta wszystko powoli wracało do normy. Społeczeństwo czarodziejów odbudowało straty.

Dowiedzieliśmy się, że rodzina Morales'ów i Yuney'owie z USA mieli dość duży udział w wyzwalaniu Ministertwa. Za to Yuney'owie z reszty globu i Dongen-Mjor'owie ratowali swoje państwa. Do końca nie wiadomo przed czym, bo przecież wszystko wróciło do normy po śmierci Voldemorta, prawda?

Remus był nieprzytomny przez dwa lata, po wybudzeniu zdawał się pogodzić ze śmiercią Tonks. Jak się później okazało, kłamał. Bardzo brakowało mu żony, jednak został mu synek, Ted. Lupina wspierała Andromeda Tonks. Poprosiliśmy ich, aby prznieśli się do nas, mieliśmy nieużywane skrzydło w Yuney Mansion. Zgodzili się. Dużo lat później, Remus znalazł sobie kogoś i był z nią szczęśliwy.

Ze Snape'm sprawa miała się trochę inaczej: otóż „spał" trochę ponad trzy lata. Gdy się obudził doznał szoku, widząc Syriusza i mnie, lecz wyjaśniliśmy sobie kilka spraw. Nie obyło się bez klątw, zaklęć i ran, a pokój dla gości trzeba było ugasić, ale w końcu się pogodziliśmy. Ryzykując własnym życiem zaprosiłam Severusa na przyjęcie urodzinowe rok później. Tam poznał siostrę Vincenta - Vivian - w której się zakochał. To znaczy, nie do końca poznał: pierwszy raz spotkali sie na misji, gdy szukali niedobitków śmierciożerców, którzy nawet po takim czasie kryli się po lasach.
W lato wzięli ślub, co było czymś dość niespodziewanym, biorąc pod uwagę ich początkową nienawiść. W lipcu następnego roku urodziła się im córka, Eileen Nastia Snape, która została najlepszą przyjaciółką Elisy.
Zaprzyjaźniliśmy się że Snape'm... To dalej brzmi dziwnie...

Wywar z Nocy Kairu był regularnie stosowany przeze mnie, Syriusza, a poźniej także przez Léę z Vince'm, Remusa i jego żonę.

Miałam z Syriuszem czwórkę dzieci: Angelicę, Elisabeth, Luisa oraz adoptowaną Cynthię.

Zostaliśmy dziadkami trzynaście razy.

Nauczałam transmutacji, a po śmierci Minerwy mianowano mnie dyrektorką Hogwartu. Syriusz także uczył, lecz mioteł. Remus prowadził lekcje OPCM. Huncwoci wrócili do Hogwartu.
Oprócz tego Snape nauczał eliksirów, dzieląc obowiązki ze Slughornem.

Żyliśmy szczęśliwie, kochaliśmy się mocno. Do końca naszego życia nie przeszkodziło nam nic.

PROROK CODZIENNY
Z przykrością zawiadamiamy, że szanowani obywatele naszego czarodziejskiego świata, odeszli do wieczności. Kawalerowie Orderu Merlina Pierwszej Klasy, Działacze Zakonu Feniksa, wynalazcy wielu potrzebnych zaklęć i eliksirów; Dyrektorka Hogwartu i wieloletnia nauczycielka transmutacji, autorka wielu książek na tenże temat, współtwórczyni wielkich zaklęć - Lady Rosémary Catherine Dongen-Mjor Yuney Black oraz wieloletni nauczyciel Quidditcha, niesłusznie oskarżony i zamknięty w Azkabanie, współtwórca wielkich zaklęć - Lord Syriusz Orion Black III, zmarli 17.06.2099 roku w swoim domu z przyczyn naturalnych. Wspólczujemy Rodzinie i Krewnym zmarłych.
Ich portrety zawisną w Szkole Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie oraz w holu głównym Ministerstwa Magii.

Ogólnie przepraszam, że byłam tyle czasu nieaktywna. Szczerze ta cała sytuacja z koronawirusem zaczęła mnie przytłaczać.
To jeszcze nie jest ostatnia część tej historii, będzie taki a'la bonus.
Tak więc zapraszam :))