Dla mojego najlepszego przyjaciela... Uranosa, psa cesarskiego. Dałeś mi siłę, towarzyszu. No i dla Eda, pochodzącego z kontynentu Bermy, z Ludu Sokoła, gdzie jednym cięciem sztyletu rozdwajają skały.

Rozdział Pierwszy. Powstanie Świata (fragment)

Świat ludzki istnieje od zawsze. Nie ma jego początku, nie będzie końca, nie jest rzeczą martwą i żywą. Mówią, że nasza ziemia jest zaledwie odbiciem Boskiego Wymiaru, miejsca, gdzie egzystują bogowie. To oni od początku obserwowali człowieka, istotę rozumną, która nie potrafiła otworzyć ust. Nasi przodkowie porozumiewali się za pomocą obrazów przesyłanych magią, którą od zawsze potrafili władać. Stare ludy powiadają, że mana krążąca w powietrzu jest wydychana przez płuca świata, w zamian pochłania ludzkie życie. Przez to jesteśmy śmiertelni. Jednak prawda jest całkowicie inna, ale zaskakująco bliska tej hipotezie. Głęboko pod ziemią, skałami, oceanami żyją rośliny produkujące nieznane substancje, które właśnie nazywamy maną. Jeden wielki naukowiec stwierdził, że taką samą (lecz płynną) substancję wytwarzają delfiny olbrzymie. Są samowystarczalne i bezpłciowe, a potomstwo tworzą dzięki zdolności wykorzystywania magii.

Na ziemię upadło sześciu Pradawnych. Nie byli oni ani ludźmi, ani bogami, ich istnienie było niezgodne z prawami wszystkich wymiarów. Nie mogąc znaleźć dla siebie miejsca, zstąpili do naszego świata, aby nauczać. Każdy z nich posługiwał się językiem przez siebie wymyślonym. Pragnąc porozumiewać się z innymi żywymi istotami, nauczyli ludzi mowy. Zwierzęta nie mogły po nich powtarzać, dalej przekazywały sobie obrazy i krótkie myśli. Nazwy kontynentów wzięto od imion Pradawnych: Lusay, Alakay, Teiro, Panteon, Berma, Memorrin. Szóstka Pradawnych stała się bogami nowego świata, rządzili sprawiedliwe i z sercem, nie wiedząc, co czyni reszta towarzyszy.

Bogowie nie mogli pozwolić na taki obrót spraw, człowiek powoli zapominał o ich istnieniu, niszczono i burzono kapliczki, zaniechano modlitw i dziękczynień. Na ziemię posłali potwora, Nostalgię, zdolnego zniszczyć wymiar i świat. Powiadali, że bestia miała tyle głów, że aż zasłaniały niebo, przez skórę nie przechodził blask księżyca i słońca, a tam, gdzie Nostalgia stanęła, wszystko co żywe przestawało istnieć. Pradawni poświęcili swoje życie, oddając najwierniejszym i najbardziej lojalnym Serce Many. Dzięki niej człowiek potrafi w swoim własnym ciele tworzyć magię i wykorzystywać ją w jednym celu. Serce Many może być wszędzie, w rękach, nogach, głowie, plecach, sercu, w oczach. Aktualnie władcy i najwyżsi szlachcice je posiadają.

Nie wiadomo, co stało się z Nostalgią. Została pokonana dzięki Pradawnym, nowym zdolnościom ludzi i przy pomocy kilku bogów, którzy nie zgodzili się na wyniszczenie świata ludzkiego.

Ziemie na kontynentach podzieliły się między posiadaczami Serc Many, wiara w bogów ponownie wróciła, a człowiek zaczął się rozwijać w zastraszającym tempie, dzieląc społeczeństwo na silnych i słabych.

Rozdział Drugi. Bogowie (fragment)

Dziesięć najsilniejszych bogów to Testament Wskrzeszenia.

10. Oceana - bogini oceanów i oczyszczenia, patronka rybaków, żeglarzy, piratów i tych, co zginęli w wodzie.

9. Hannatel - bogini narodzin i niemowląt, patronka sierot.

8. Snu, inaczej zwana Lullaby - bogini krótkiego, ulotnego snu, patronka wróżbitów, jasnowidzów.

7. Sater, inaczej zwany Stopelesem - bóg krwawej wojny i bólu po urazie. Do niego modlą się ci, co pragną zemsty i pomszczenia przyjaciół. Patron wojskowych.

6. Dastylia, inaczej nazywana Krainą - bogini piękna, pociągu seksualnego, wabienia, patronka panien młodych, wdów i tych, które się zgubiły.

5. Arnoren - bóg dzikiej zwierzyny, niebezpiecznych bestii i potworów, pan ognia. Patron podróżników, tropicieli, ludzi pracujących ze zwierzętami.

4. Molius - bóg wygranej i szczęścia, patron generałów, żołnierzy. Niegdyś na czwartym miejscu zasiadał Wiedza, lecz został strącony przez swoje siostry.

3. Seanires, inaczej Nów i Pełnia - bóg Słońca i Księżyca.

2. Dewart - bóg powietrza, ziemi, tego, co nas otacza. Patron chłopów, jeden z najbardziej cenionych bóstw.

1. Alpha i Omega, inaczej zwany Wszystko - bóg lub bogini świata i czasu. Patron/patronka każdej żywej istoty, którą dotknął czas.

Rozdział Trzeci. Boska Broń i Artefakty (fragment)

Wraz z narodzeniem się boga, pojawia się jego Boska Broń, nazywana także Tchnieniem. Jest to nieznane źródło mocy i energii o niewyobrażalnej sile. Może występować w formie żywej istoty lub martwej rzeczy. Bez Boskiej Broni bóstwo nie może wykorzystać całej swojej potęgi, nie jest mile widziane wśród swych barci i sióstr.

Artefakty także są Boską Bronią pochodzącą od pół-bogów. Najwyższe Istoty nie przepadają za związkami między sobą (wyjątkiem jest Dastylia i Arnoren), więc zstępują na ziemię, aby zaspokoić swoje potrzeby. Często ich dzieci nawet nie zdają sobie sprawy, jak bardzo są potężne, a ich Boska Broń nigdy nie zostaje przez nich odkryta. Kiedy potomek umiera, Tchnienie wyłania się z ziemi, aby szukać swojego następnego właściciela.

Często Artefakty są niebezpieczne, bowiem będąc zwykłą rzeczą, mają swoją wolę i za użycie pragną czegoś w zamian.

Aktualnie na świecie odkryto siedemnaście Artefaktów, cztery w Berma, dwa w Panteonie, pięć w Alakay, cztery w Teiro, dwa w Memorrin i zero na ziemiach Lusay.

Na świecie jest siedmiu posiadaczy Artefaktów, reszta jest schowana w najwyższych świątyniach. Prawdopodobnie cena za używanie tych nieznanych Artefaktów jest zbyt wysoka.

Rozdział Piąty. Wybuch Wielkiej Wojny (fragment)

Na ziemiach Panteonu, trzydzieści lat temu, odkryto potężny Artefakt. Aktualnie nikt nie wie, gdzie dokładnie znajduje się ów przedmiot, ale nieliczni twierdzą, że jest na Niczyich Wyspach na południe od Khan. W tamte rejony wysłano wielkich magów z Edno i Rekkon, w tamtych czasach te dwa państwa były ze sobą bardzo blisko, wspierały się, a ich gospodarka kwitła. Jednak żaden z magów nie wrócił. Edno i Rekkon zaczęły obwiniać siebie nawzajem o zabójstwo i kradzież potężnego Artefaktu. Na ich granicach zaczęły się niewielkie potyczki, często państwa nawet w to nie ingerowały. Ludzie pragnęli zemsty i przeprosin za tak haniebne morderstwo. Kilka miesięcy później szlachta i posiadacze Serc Many w kraju San-Lue zaczęli znikać. Najpierw całą winę zrzucili na Khan, z którym od zawsze mieli na pieńku, więc postanowili zaatakować wrogi kraj. Społeczeństwo się podzieliło, na tych, którzy nie chcieli tworzyć konfliktu, i na tych, którzy z całego serca tego pragnęli. Nie dość, że wybuchła wojna domowa, która trwa do dzisiaj, to zamach na króla był bezpodstawny. Okazało się, że za tym wszystkim stała Nirvana, kraj spokoju i harmonii duszy.

Cały ląd został pokryty płaszczem wojny. Nieliczne kraje innych kontynentów w to ingerowały, ale po zatopieniu kilkudziesięciu statków towarowych wysłanych z Bermy i Memorrin, Wielka Wojna przejęła cały świat. Rozpoczęło się od jednego Artefaktu, którego nikt nawet nie widział, a skończyło się na kolosalnej liczbie poszkodowanych. Alakoy przyłączył się po dwóch latach, prawie cały kontynent stanął po stronie Nirvany i Rekkon, to dzięki tym państwom zawdzięczają wysoko rozwiniętą gospodarkę, te dwa kraje zainwestowały w szare ziemie kolosalne pieniądze. Teiro przyłączyło się zafascynowane polityką Armores i Il, twierdziły, że dzięki przychylności bogów staną się najpotężniejsi. A wygrana pozwoli im się wyróżnić. Państwa Teiry zawsze były łatwowierne i przerażająco religijne, kilka państw zbuntowało się, ale ich władców szybko uciszono i dano nowych, pobożnych królów. Lusay przyłączyło się z jednego powodu, ich ziemie są biedne, nie dają jedzenia, a większość kontynentu to pustynia. Zwycięstwo może pozwolić im zająć urodzajne tereny i stworzyć kolonie.

Można to wszystko określić trzema, prostymi słowami. Cały świat zwariował.

Podział:

Złota Gwiazda:

Edno

Nirvana

Eo-shi

Khan

Rekkon

Alakoy (kontynent, dwanaście z czternastu państw)

Lusay (kontynent, pięć z ośmiu państw)

Północy:

Alvaron

Armores

Il

Retuon

Aleequ

Teiro (kontynent, dziewięć z dziesięciu państw)

Zachód Końca:

Berma (kontynent, piętnaście z piętnastu państw)

Memorrin (kontynent, dziesięć z dziesięciu państw)

Neutralni na ziemiach Panteonu:

Kearuchi

San-Lue (wojna domowa, jedna połowa po stronie Złotej Gwiazdy, druga po Północy)

Spis treści

Rozdział Pierwszy. Powstanie Świata

Rozdział Drugi. Bogowie

Rozdział Trzeci. Boska Broń i Artefakty

Rozdział Czwarty. Bogowie Mroku i Labirynt

Rozdział Piąty. Wybuch Wielkiej Wojny

Rozdział Szósty. Przebieg Wielkiej Wojny

Rozdział Siódmy. Magiczne istoty

Rozdział Ósmy. Ludzie Północy

Rozdział Dziewiąty. Pustynie, morza, oceany

Rozdział Dziesiąty. Podział magii (podstawa)

Rozdział Jedenasty. Podział magii (rozszerzenie)

Rozdział Dwunasty. Serce Many

Rozdział Trzynasty. Zstąpienie bogów na ziemię

Rozdział Czternasty. Kultury

Rozdział Piętnasty. Moje życie

Rozdział Szesnasty. Koniec Świata