-12.Bölüm-
Ömer sinirle eve gitti uzun uzun düşündü. Artık onun için ya Büşra yada Reyhan vardı. Bir seçim yapmak zorundaydı. Ama kimi seçecekti?
Her an Reyhan'ı düşünüyordu. Büşra odaya sevinçli bir şekilde girdi;
-Ömer... Ömer...
-Ne oldu Büşra?
-Duydunmu haberleri?
-Ne haberi?
-Sonunda o Reyhan olacak pislik bu ilden kaçmış.
-Ne diyorsun sen Büşra bide buna sevindinmi sen?
-Ne oldu Ömer? Hani o kızı aklından silmiştin?
-Aklınımı kaçırdın Büşra? Nasıl bu kadar duygusuz olabiliyorsun?
-O kız için benim kalbimimi kıracaksın Ömer?
-Gerekirse kırarım Büşra!
-Yeter be! Bıktım artık sendende Reyhandanda sıktınız artık be. Terk ediyorum seni Ömer! Sana Reyhan'la mutluluklar dilerim.
-Ne diyorsun sen Büşra?!
-Gidiyorum diyorum Gerzekalı.!
-Defol git o zaman.
Ömer dolaptan Büşra'nın kıyafetlerini alıp aşşağı attı. Neler oluyor böyle Ferhat sınırlı bir şekilde Ömer'e patladı;
-Ne yapıyorsun sen Ömer?
-Hiçbirşey yapmıyorum baba. Sadece aklım başıma daha yeni geldi.
-Kes sesini Ömer. Artık dışarı çıkamayacaksın. Reyhan'ı da unutacaksın.
-Ne diyorsun sen baba?! Ben ilkokul çocuğumuyum?
-Keşke ilkokul çocuğu olsan. En azından onlar laf dinliyor. Sen lafta dinlemiyorsun.
Ömer çok sinirli idi. Eşyalarını toplayıp Remzi'nin evine gitti. Zile bastığında kapıyı hizmetli açtı;
-Buyrun efendim?
-Remzi bey içerdemi?
-Evet, kim geldi diyeyim?
-Ömer Kabak.
-Peki efendim siz burada bekleyin.
-Teşekkürler.
Uzun bir aradan sonra...
-Buyrun efendim sizi bekliyor.
Ömer içeri girdi. Remzi Reyhan'ın odasında kıyafetlerin kokluyor. Onu çok özlüyordu;
-Hoşgeldin Ömer.
-Hoşbdum Remzi amca.
Remzi Reyhan'ın odasında Reyhan'ın kıyafetlerini kucağına almış Reyhan'ın kokusunu içine çekiyor. Ömer gözleri dolmuş bir şekilde kapıdan içeri girmiyordu.
-Neden içeri girmiyorsun Ömer?
-Burası iyi Remzi amca.
-Gel içeri Ömer. Sonuçta sevdiğin kızın odası. Utanarakmı gireceksin?
Ömer göz yaşlarını tutamayıp için için ağladı. Reyhan'ın odasında dolabın üstünde bir not vardı. Ömer'in dikkatini çekti bu not. Ömer eline alıp okumaya başladı;
"Babam, annem ve en degerlim Ömer. Bu notu size yazıyorum. Babacım zaten sen bu notu okuyorsan benim başıma mutlaka birşey gelmiştir. Sana vasiyetimdir:
Eğer birşey olurda annem ile tartışırsanız sen haklı bile olsan annemden özür dile. Sizin ayrı kalmanıza ben dayanamam. Annemden de hiçbirşey saklama. Bu notuda yazdığım zaman annem yanımdaydı. Yani annem Elçin olayını biliyor. Boşuna saklama. Sana vasiyetim bu kadar.
Annem bu yazdığım da sana vasiyetimdir;
Bu Elçin olayında babama kızma. Onun bir suçu yok. Sadece evliliğini korumak için yaptı tüm bunları. Babamı terk etmeye kalkarsan ben çok üzülürüm. Seni çok seviyorum. Sanada vasiyetim bu kadar.
Ve en degerlim Ömer'im;
Buda sana vasiyetimdir. Sen bu notu okuyorsan ya bana bişey olmuş yada ben ölmüşümdür. Bana birşey falan olursa başkasıyla helede Büşra ile evlenirsen sana hakkım helal değildir. Bunuda böyle bil.!"
Ömer'e bir anda telefon gelir;
-Alo Ömer?!
-Buyrun benim.
-Ömer ben Reyhan.
-Reyhan... Reyhan nerdesin sen?
-Ömer soru sormayı bırak konum atacağım yere gel yoksa bu manyak bana nikah kıyacak.!
-Tttaam geliyorum at sen konumu.
Remzi ile Ömer Reyhan'ın konum attığı yere gideceklerken bir anda ateş sesleri yanlarında patladı. Vurulan kimdi?
Devam Edecek...
Cemre Yıldırım.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro