Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Olá!



Oi...

Oi... ai que carinho bom. Continua, continua.

O rapaz humano me colocou de volta no jornalzinho e foi embora. Muitas pessoas passaram por mim. Algumas olhavam e me pegavam no colo, outras apenas passavam rapidamente. Eu abanava o meu rabinho quando me colocavam de volta, ficava feliz com o carinho. Gosto de brincar e gosto de carinho. Eu fico sozinho nesse jornal, vendo os humanos passarem atrás das barras de ferro.

Eu senti um cheiro doce, um homem alto me pegou no colo mas o cheiro não era dele. Ele acariciou meu pescoço, era inteligente, como ele adivinhou que eu gosto de carinho ai? O cheirinho ficou mais forte, farejei o ar para descobrir de onde ele vinha. O homem se mexeu e eu encontrei o cheiro, vinha de uma menina. Era um filhote de humano já grande e tinha um cheiro bom. Eu quis ir até ela, mexi as patinhas no ar tentando alcançar. Quando ela me pegou no colo, meu coração se esquentou. Que cheirinho gostoso e que colo quentinho. Algo me tirou. Eu coloquei minhas unhas na blusa dela para não me soltar, mas fui colocado no jornalzinho de novo.

Vi a menina ir embora atrás da barra, como todos faziam. Meu coração continuava quentinho, mas eu me sentia triste. Algum tempo depois, o homem alto voltou e me tirou dali. Eu estava no jornalzinho outra vez, mas dentro de uma caixa e sentia o cheirinho doce. Meu coração, mais quentinho ainda, sentia o amor.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro