C H A P T E R 3: Living with my Pepromeno. 💕
Hello my dear readers hehe. Thank you sa pag babasa im dedicating this chapter to T_A_GirlInViolet. Thank you so much sa pag support ng story ko. Try nyo din basahin ang stories nya. Magaganda Super! 💕
=========
Jacob's POV
Its been 2 days since i brought the girl in my parents hospitals.
"How is she Jake?" I ask her doctor which is technically my cousin.
"Well its weird" Jake said.
"What's weird?" I curiously said.
Tumingin si Jake sa Babaeng nakahiga. Kaya napatingin nadin ako.
She has this weird birthmark all over her left eye. Hindi na sya mukhang pulubi since nalinisan nasya all in all she's fine now and she's kinda weird.
"Well, she's stable which is really uncommon and totally weird. Dahil nung dinala mo sya dito nung isang araw she broke her ribs and yung mga paa nya ay hindi nag rerespond mukhang manhid. But when we check her kaninang umaga her ribs has fully recovered already which is really schocking. So we conducted some test and it says she's stable now. Though her legs are still not responding which is even weirder but all in all she's fine and she can be discharge later" Jake said. As if the girl's situation is miracle.
Well it really is Both weird and Miracle.
"Thank God She's fine" i let out a deep sigh.
"Here take this" Jake said habang inaabot saakin ang isang tube ng dugo.
"What's this?" I ask while accepting the tube.
"Its her blood. Her blood is normal but her red blood cells are very uncommon. Her blood contains high tolerance and self healing cells na mas mataas pa sa pangkaraniwang tao." Pareha kaming napatingin ni Jake dun sa babaeng nakahiga sa Hospital bed.
Sabay kaming napangiwi at nagkatinginan ni Jake ng biglang ngumiti at humalakhak yung babae pero tulog padin naman.
Sabay kaming napailing sa pangyayaring yun.
"How come na meron syang high tolerance at high self healing cells kumpara sa normal na tao?" I ask jake. There's no way that a normal person has an ability to heal his or her self fast like this.
"I really don't know Jacob. But seeing her. She's really weird but her tests are all normal. Maybe its in her family genes na magkaroon ng matataas na cells ng ganon" kunot noong sagot saakin ni Jake.
Well this is impossible but maybe she's just healthy? I really dont know. Im shock and curios at the same time.
Jake already left the room and i sat at the sofa looking at the weird girl. Napatingin ako sa isang test tube na may lamang dugo na ibinigay ni Jake.
Lumapit ako sa hospital bed para tingnan ang babae. Tinitigan ko ang mukha nya. Kumpara nung dinala ko sya rito malinis na nga sya.
Hindi na madungis yung Tanned nyang balat at yung natural reddish brown nyang sabog na buhok ay nakaayus nadin. Well she looks ok and mukhang hindi naman sya pulubi kung titingnan sya ngayon.
She has an almond shaped eyes, small yet pointed nose and a very pouted reddish lips. She looks beautiful kaso meron syang napakalaking balat sa mukha na darker sa kulay nya at halos tinatakpan na ang buo nyang mukha. At tinatakpan ang kagandahan nya.
While strarring at her she suddenly opened her eyes slowly looking directly in my eyes and smile from ears to ears.
Fuck!
It scared the hell out of me. She look like a killer doll.
"Weird girl indeed" yan nalang ang nasabi ko.
-------------
Serena's POV
"Asdfghjkl" sabi ni Jacob.
Anu daw?
"Ano yun Jacob?" Nakangiting tanong ko sakanyan habang tinitingnan ang mga mata nya. Biglang nag bago ang itsura nya at halata ang pagkabigla.
I really love his eyes. Parang dagat ang kulay.
"Do i know you?" Tanong nya. Saakin na bakas padin sa kanyang mukha ang pagkabigla.
Ay oo nga pala hindi nya ako kilala.
"Ah-eh hindi moko ko kilala heheh" sabi ko.
Tinaasan nya lang ako ng kilay.
"Pwede kanang ma discharge dito sa hospital. You dont have to worry about the bills cause i paid it already. And i already bought some medicines for you " Sabi ni Jacob habang naka tingin saakin namay blankong expression sa mukha.
Hay. Napakaseryuso mo naman baby love. Hihi gwapo gwapo mo baby love. Kiss nga ako baby love.
Habang nakanguso ang aking bibig ay nakarinig ako ng.
*snap* *snap*
"Miss are you listening?" Kunot noong tanong nya saakin.
"Ha? Ah-ehh oo naman, ano kasi Wala akong matitirhan hehe" nakangiting sabi ko habang kinakamot ang ulo ko. Bat kaya nangati ulo ko?
"And?" Seryusong tanong nya.
"Ano kasi" nag aalangang sabi ko.
Pano ko ba sasabihin sa kanya na ako ang mapapangasawa nya at bubuo kami ng pamilya mga isang dosenang anak at mamumuhay ng maligaya?
"What?" Mukhang naiiritang tanung nya.
Luh sungeeet naman ni baby loves huhuhu. T_T
"Anokasiakoyungnakalaansayomagiingasawamotaposmagkakaanaktayongisangdosenaatmamumuhayngmaligaya" derideretsong sagot ko sakanya. Yan kasi nag mamadali.
"What the Fuck! ANO?" Parang gulat na lito na ewan ang mukha nya.
Natatae kaya si my baby loves? Luhh baka dito ka magkalat my loves wag ganun.
"Wala akong titirhan ngaaaaaa" sigaw ko sakanya. Ayaw ko na ulitin yun sinabi ko kanina baka masapak ako. Syempre di panaman nya alam na ako ang mapapangasawa nya hindi nya din alam na mag kakaanak kami ng isang dosena at mamumuhau ng maligaya. Hindi nya pa alam yun kaya susurprise ko nalang sya.
"So?" Taas kilay nyang tanong.
"Anong so? Edi wala akong matitirhan edi wala akong mapupuntahan. Huhuhu mamamatay ako sa kalye" paawang sabi ko.
Blangko ang expression nya at hindi ko alam kung natutuwa ba sya sa sinasabi ko o makakatanggap nglang ako ng sapak maya maya.
"Ok ganto nalang miss. You can stay at my house and ill pay you monthly. In exchange you will be my maid" sagot nya saakin.
Maid? As in katulong?
Ano baaaaaa bebe love! Mapapangasawa moko tapos gagawin moko katulong?
Pero sabagay pag katulong para ko na din syang asawa kasi pag sisilbihan kosya. Hihihi
Ngumiti ako ng bonggang bongga.
"SIGEEEEEEE!" sigaw ko sa kanya. Na ikinatigil nya at ikina tulala.
Ilang minuto lang ay umiling iling sya at kunot noong tiningnan ako. Sinuklian ko ang tingin nya ng bonggang bonggang ngiti.
My gosh! This is it pansit. Makaksama at makikita na kita araw araw baby loves. Magkakasama na tayo at magiging masaya wahahaha.
Maghintay kalang baby loves. Mamahalin mo din ako. Hihihi
======================================
Heto na ang Chapter 3. Salamat po sa mga nag babasa ng story ko. Sorry sa typos, wrong grammar at wrong spelling bear with me mga dear readers.
Feel free mag Comment and Vote. Maa appreciate ko po yun ng bonggang bongga.
Tumatanggap ako ng opinion and advice basta hindi rude. Thankiieee
Thank you again Readers.
No to Plagiarism
Every night po ako mag a update pero minsan baka hindi ako maka update.
-ChiMoBby. 💕
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro