Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Prologue

Isang malutong na tawa ang umagaw ng kanyang pansin sa may dulo ng gusali, naroon ang dalawang lalaking nagtatawanan habang may hawak na batuta. Oo, may dalawang security na nakabantay pero sa loob ng dalaga ay hindi man lang siya nakaramdam ng kaba o takot na mahuli at makulong.

"Why would I be afraid? Evil was my only solace and source of strength. I can live in the world of chaos and sympathy, that’s my role in this world.. to be a living disaster." – Sahara Key Devon.

Natigil ang dalawang gwardya sa malakas na tunog ng aking takong. I was wearing nothing but black. Naalerto naman sila nang mapalapit ako sa direksyon nila. "Anong kailangan niyo Miss?" tanong ng lalaking panot sabay siko sa kasama niya na halos lumuwa na ang mata sa pagtitig sa akin. Kung hindi ba naman fitted ang suot ko ngayon, geez! Ang lalaswa nila! Yuck!

"Ayos ‘to pre! Akalain mo ‘yun? May naligaw pa na magandang dilag dito!" wika ulit ng panot. Subukan niyo lang ang binabalak niyo nang makatikim kayo sa ‘kin, I’ll let you suffer and taste the wrath of hell.

Akmang hahawakan na sana nila ako sa magkabilang braso, "Touch me and I’ll break your dang face." I said with a deadly tone. Ang ayaw ko pa naman ay ang binabastos ako. Never say anything that can affect me, you may not live any longer sweetie.

"Pakipot ka pa e. Halika na!" Sabay nilang wika at bago pa nila ako mahawakan ay tumalon ako at nag-landing sa likod nila. These bastards! They’re really dead.

I smirk, "Shit, I would love to see blood in this area.. over there and there." And with that, I took out a dagger attached to my thigh and started shooting them. I can’t kill them, I’ll just give them minor injuries, duh.

"Damn blood, hell is coming."

Hindi na ‘ko nagsayang ng oras at pinindot ang 13th floor sa elevator. "Moireloiz Red Diamond, 7 carat. Deyum! That’s a big catch." I grin and left the elevator.

Nilibot ko ang kabuoan ng palapag at masasabi kong mamahalin nga ang lahat ng naka-display sa museum na ‘to at isa na roon ang pakay ko.. ang nakawin ang Moireloiz Red Diamond.

Pumasok ako sa isang coded na silid, mabuti na lang at nagawa ko itong ma-hack gamit ang isang maliit na device na ibinigay sa akin ni Dominic.

Nang makapasok ako sa silid ay doon napaawang ang aking bibig sa ganda ng Moireloiz mula sa malayo. Kumikislap ito sa tuwing tinatamaan ng liwanag. Nagmadali akong lumapit sa kinalalagyan ng dyamante at ibinalot ito ng telang itim. .

Nagsimula na akong makarinig ng ingay mula sa labas at mga putukan ng baril.

"This is it!" Bulong ko sa kawalan at tumanaw sa bintanang bukas. Inilabas ko ang kadenang nasa loob ng aking bag at isinabit sa isang matibay na parti ng bintana.

Isa,dalawa, tatlo... pikit matang nagpatihulog ako sa napakataas na building at himalang nabuhay pagtapak ng aking takong sa matigas na semento.

Wala ng atrasan pa ito, agad akong sumakay sa aking motor at sunod-sunod na ang maririnig na pagpapaputok ng mga pulis, habang ako'y hinahabol, wearing my victorious smile.

Bakit hindi? nakuha ko lang naman ang Moireloiz Red Diamond na nagkakahalaga ng $1 000 000 per carat.  Patuloy lang ang pagpapaputok ng mga pulis na mabilis ko namang naiiwasan hanggang sa pumasok ako sa isang masikip na eskinita, motor ko lang ang maaaring magkasya dito kaya walang magagawa ang mga pulis kundi huminto sa  may bokana. Bahagyang lumingon ako sa aking likod at  ikinaway ang aking kamay na may hawak ng Moireloiz Red Diamond.

"Goodbye Idiots!" sigaw ko bago muling pinaharorot ang motor na may mas malaking ngisi sa labi.

Sa kalagitnaan ng masikip na daan ay bigla akong napapreno. Isang itim na honda motor ang nakaharang sa dadaanan ko.

"You lose!" Sigaw ng lalaking bumaba mula sa motor nito.

Ngumisi ako sa kayabangan ng lalaking hindi ko mapagsino ang mukha. Muli kong pinaharorot ang sasakyan ko dahil hindi ko ito aatrasan!

"Anong—" and before I can utter a word, he’s already holding the diamond. Fuck! H-how can he—shit!

"Never lower your guards down when the war is still on." Wika nito nang nakangisi at hinagis ang isang baraha.

“B.H? What the heck?”

In a blink of my eye, he vanished. damn that guy! He’s really making me more curious and I’m not letting him take over the game.

"Never!"

Written by : JILL &  AWOO 
Edited by: Claveria20  and kushikimika_03

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro