w rozkoszy dnie
samotnie tchnie
mnie piękne zapomnienie

wnet ujrzę że
na ciszy dnie
pochwycę nieba mienie

gdzie serce się
bez krzyku pchnie
usycha w proch marzenie

gdzie ciemność dmie
a chłód się pnie
zrzucając barków brzemię

gdzie nie ma nic
i tylko lgnie
wszeteczne otępienie

tam czeka mnie
na ciszy dnie
me najpiękniejsze śnienie