Alles in mijn dwingt me om de kamer uit te rennen, waarom staat hier een urn? Ik word bleek, wat als... misschien zi-.'maak hem open!' Gilt Sawe, 'sst!' Sist Jordan, Sawe grinnikt, 'jij mag hem openmaken hoor' Sawe geeft Jordan een duw, 'wat? Nee!' Sawe duwd hem naar de urn, 'je bent toch zo stoer?' Ik schud mijn hoofd en word kwaad, 'je wilt dat hij het doet omdat je het zelf niet durfd!' Gil ik, 'best' Sawe laat Jordan toe en rukt de deksel eraf. Ik slaak een gil, 'Sawe!' Gilt Noah, hij is lijkbleek, hij staart naar de achterkant van de urn, 'wat?' Sawe zet haar handen in haar zij. Ze loopt naar Noah toe en kijkt naar de achterkant, 'dus? Waarschijnlijk is het toch een afscheidtekst ofzo' ik loop naar haar toe en
kniel neer, en zie een korte tekst staan: "أبدا مفتوحة وخطيرة. مانع بشري" ik moet even nadenken, maar dan dringt het tot me door 'het is Arabisch' mompel ik, ik denk diep na, 'nooit openen. Geest en gevaarlijk. Denk ik' ik tik de tekst aan en kijk Sawe geschrokken aan, 'je maakt een grap, toch?' Was het maar een grap, op dat moment valt de vaas om, 'goede grap jongens, wie heeft hier een draadje aan dat ding geplakt?' Sawe kijkt boos, maar de jongens zijn net zo stil en bleek als ons.