Chapter 10
Byahe
Ilang araw ang nag daan at mas lalong naging sweet si gaizen.
Minsan nga habang nag tratrabaho sya nag papadala sya ng bulaklak para sakin, naikwento ko na rin to kay summer nung nagkaroon kami ng time para mag Skype.
Naikwento ko rin na natutulog nako sa kwarto ni gaizen, atat na atat na din akong ikwento sa kanya yung pag taboy ko dun sa malanding sekretarya nya but gaizen said na finired nya na yung sekretarya at medyo matanda na at may pamilya na ang sekretarya nya at kilala daw iyon ni vast na isa sa mga kaibigan nya.
Tanghali nako nagising, si gaizen naman ay naliligo na tanghali din syang nagising.
"Hindi kaba mag tratrabaho?" I ask him ng makalabas na sya, nagsusuklay ko ng buhok at nag blower.
"No, i told you i want to spend time with you isang araw lng naman, si vast na muna bahala dun." Tinignan ko naman sya.
"Gaizen, you don't have to do this, i aasa mo na lng ba yun sa iba? It's your obligation to do that."
"Si Vast kaibigan ko at mapagkakatiwalaan yun."
"Okay... It's up to you." Lumabas nako para makapagbihis sya. Kanina ko pa tinitiis na wag tignan yung abs nyang basa, arghhhh!
Agad kong pinaypay ang sariling kamay.
Wohoooo!
Bumaba nako at nakita ko si sarah at si tina na nag luluto.
"Good morning manang." Ngumiti ako.
"Good morning din avory, naghahanda kasi kami para sa pagdadating ng mga magulang ni gaizen." Sabi ni manang ng mapagtantong nakatuon ang tingin ko kanila sarah.
"Talaga po?" Gulat kong tanong.
Tinignan ko ang sarili sa malaking salamin sa sala. I was just wearing a plain pink pajama and a white t-shirt.
Kaya naisipan kong pumunta sa kwarto ko, nagulat akong naka awang ang pinto nito kaya binalewala ko na lng. Baka hindi ko to na lock dahil sa sobrang excited na matulog sa kwarto ni gaizen gabi gabibi.
Nagsuot ako ng white simple dress at nag sandals ng silver para pumantay. Nagsuot din ako ng hikaw.
"Asan na yun?" Sabi ko habang hinanap yung kwintas na binigay ni gaizen noon.
Oh my god! Andito lng to sa drawer ng desk ko at nawala na! Nagulat din ako na wala na rin ang mga ibang alahas ko!
Nagpapanic akong tinawag si manang.
"Baka iha na missed place mo lng." Nag aalalang sabi ni manang.
Umiling naman ako, d ako makapaniwala! Triny kong mag halungkat sa ibang drawer pero wala talaga!
Binuksan ko yung isang malaking metal box gamit yung code ko. Nanghina akong wala na don!
Iyong ipon ko noon at yung mga pera kong naka balot!
"What happen?" Agad na sulpot ni gaizen.
I can't believe it! Okay na sana mawala yung mga alahas ko pero fuck! Ito? Yung binigay ni gaizen at yung Inipon at tinabi ko yun! Incase na walang wala nako! At naka code na sya nabuksan pa!
At hindi pwedeng mawala yun alahas na binigay ni gaizen! Mas importante yun!
"Nanakawan ako..." Halos mangiyak na sabi ko. Kahit kaya namang bayaran to nila mommy o gaizen ay parang ang sakit isiping nanakawan ka. At sino ba naman ang magnanakaw dito? E kami kami lng dito tas panong nalamang may pera dito? Shit!
"What--? Nanakawan?" Agad akong pinaupo ni gaizen sa kama.
Tumulo na ang mga luha ko. The fuck kung sino man yan! Tangina! Christmas ko na lng yan sayo peste ka!
"D bale na, konte lng naman yun." Pilit na ngumiti ako.
Nag aalalang tinignan ako nila manang at gaizen.
"Nako avory anong hayaan pati alahas mo nakuha din ata panigurado naku naman." Nag aalalang sabi ni manang.
"What alahas?" Tumango ako.
"Gaizen... Pati yung binigay mong kwintas saken nawala rin." Humikbi ako kaya niyakan nyako.
"We can get another-"
"No! Yun ang gusto ko ayaw kong palitan yun!"
"Okay, we find it later, dumating si mom and dad. Manang baka may alam yung ibang katulong dito, ikaw na bahala."
"Sige gaizen."
Muntik ng mawala sa isip ko! Kaya lumabas na kami dun.
"Iha!" Masayang sabi ng mama ni gaizen saken, niyakap ko sya pabalik.
"Tita i miss you." Nakangiting sabi ko.
"Iha, avory im your Mother-in-law! How many times do i have to tell you that call me mommy! At bakit mukhang kababago mo lng umiyak?" Nag aalalang hinawakan nya ang balikat ko.
"I'm sorry,m-mommy nanakawan po ako e im not sure coz i have no evidence to prove it."
"Omygosh! What? Its so pathetic!" Panic nya.
"It's okay m-mom maliit lng naman yun.", Medyo awkward ko pang tawag sa pangalang mommy.
Noon paman ay boto na ang pamilya namin samin except gaizen. Favourite ako ng mommy ni gaizen mabait sya pati na rin ang daddy nya. Kahit nung unang kita namin ay nung high school pako, at marami na agad syang kinekwento sakin ng malaman nyang dinala ako ng anak nya sa mansion nila.
And she said i am the first girl that her son brought in their house. And i was so damn shock! But i smiled at her.
And the day we're getting married she's so happy all of her tears fell down to her chicks, and her son was finally married and it called tears of joy. But she didn't know what the truth that day and i never tell this to them, let them discover it or maybe their son will gonna tell about it. But My family knows about our past, they're just supporting me,but I didn't tell about them what happen after a year ago, and i don't have a plan to tell that to them because they're get angry and they're separated us and i don't know what to do if it will happen.
"Btw, how's your life here you two?" Tanong ng daddy ni gaizen. Actually medyo nahihiya pakong tawagin silang mommy and daddy or ako lng yung na aakwardan?
"We're fine dad, and we're happy." Namula aq ng hapitin nya ang baywang ko at hinalikan ang tenga ko na nagdudulot ng kuryente sa buong pagkatao ko. Gulat na nakita naman yun ng mommy ni gaizen at nagtitili!
"Omg! Your so sweet my dear son." Humalakhak sya.
"Anyway, we're here to visit you two, and to ask how's the company, gaizen?" Binalingan sya ng daddy nya, tumikhim naman sya.
"It's very fine dad but i cancelled all my meetings i want to spending time with my wife, and vast can manage that right now ." Malamig na sabi nito.
Tumikhim naman ang ama nya at nagsimula na silang mag usap. Hinawakan naman ang kamay ko ng mommy ni gaizen.
"Iha, i want to make Mango Floats can we make? I bet you have a stocks of ingredients here?"
"Of course m-mommy, no problem." Medyo awkward na sabi ko. Ngumiti nmn sya at Tumayo na kami at di ko na binalingan sina gaizen.
Kumuha ako sa ref ng mga kakailanganin gaya ng mango at grahams at saka cream.
Nag lagay din ang mga kasambahay namin ng mga Tapewear para pag lagyan ng pieces of mangoes and graham Crackers.
Habang gumagawa kami nag salita si tita.
"May sinabi ang anak ko saken." Ngumiti sya pero malungkot iyon, medyo kinabahan ako.
Hindi na lng ako nagsalita at nagpatuloy sa ginagawa.
"Alam ko ang nangyayare sa inyo, kase pinilit kong malaman kung bakit simula nung kinasal kayo naging cold na sya and i wonder na samin lng ba ng papa nya ginagawa yun." Malungkot na sabi nito.
"Pero Sana maayos nyo na kung ano mang prinoproblema nyo, i have a doubt kanina na peke lng yung ginagawa nyo, please avory i want to back my old gaizen i want him back, he's very smart and kind-"
"M-mommy... Nagkaayos napo kami ni gaizen." Ngumiti ako "hindi ko man alam kung bakit sya may galit sakin ay hindi ko na hinalungkat yun masaya na ako sa kung anong nangyare ngayon. Don't worry mommy, gaizen is gaizen he's just cold because of our past and i guess thats my fault, I'm sorry for not being a good wife to your son."
Biglang umaliwalas ang mukha nya.
"So you mean? Kanina ay totoo lahat?" Masaya akong tumango.
"You know avory matagal nakong boto sayo, simula nung nakilala kita I can't help but to always amazed when i see you." Tinignan nya yung mangang binabalatan. "And i didn't get wrong that he's marrying you, so im happy not just the offer and also to become your mother-in-law."
"Mom..." Agad na lumapit si gaizen sa kinaroroonan namin, hinapit nya ang baywang ko.
"What is it gaizen?" Masayang tanong ni tita. Medyo nanungot ang noo nito dahil sa reaksyon ng mama nya.
"Why are you so happy? Nvm dad is waiting for you can i borrow my wife to you?" Ngumisi naman si tita at kinindatan ako.
"Okey hihi."
"Gaizen... San ba tayo hndi pa tapos yung ginagawa namin ni tita e." Pagmamaktol ko.
Lumabas kami at di na nakapagpaalam sa daddy nya.
Pinapasok nyako sa loob ng isang kotse nya na ngayon ko lng nakita. Nilibot ko ang paningin ko sa loob habang naglalakad sya papalapit sa driver seats.
"Is this new?" I ask.
"No, ito yung una kong kotse, i guess you didn't remeber huh?" Ngumisi sya.
"W-what?" Takang tanong ko.
"Just forget it." Tumawa sya at nag drive na palabas ng gate.
"Where we going anyway?"
"Somewhere..." Medyo na inis naman ako dun.
How can he freaking say that! Is he misleading us here?!
Ughh! And i can't help but to think that we can't go home back! Ang layo na namin! Halos 30 mins na ang byahe!
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro