Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

V e i n t i t r é s

Evan's POV:

Me decepciona increíblemente no poder besarla, y sentí una sensación realmente extraña al traspasarla.

—Siento haber intentado besarte... Yo... Seguí mi instinto, lo juro, no fue a propósito, yo...

—Tranquilo —sonríe tranquilizadora, consiguiendo relajarme—. Quería hacer lo mismo.

Sonrío y vamos al parque a charlar.

Agarro mi movil —el cual estaba apagado— y me lo llevo a la oreja, como si estuviera hablando con alguien.

— ¿Y no es extraño ser fantasma? Digo, ¿que nadie te pueda ver?

Sarah comprende que estaba con el móvil porque de otra manera todos pensarían que estaba loco si me veían hablando solo.

—Si, al principio estaba desesperada; no sabía que hacer. Era muy frustrante.

—Hablando de eso... ¡Tu golpeaste a Emma! ¿No es así?

Sarah se sonroja.

—Creo que me dejé llevar por la ira, lo siento —hace una pausa, como si dudara en decir algo o no, pero al parecer optó por no decir nada, porque se quedó en silencio.

No dije nada.

¿Que creen que le quería decir?

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro