- Co myślisz o...? - zacząłem, ale mój chłopak nie dał mi dokończyć zdania.

- Nie - mruknął. Spojrzałem na niego zaskoczony. Wydawało mi się, że błękit to idealny kolor do sypialni. Poza tym byliśmy w tym cholernym sklepie od ponad godziny, a Andi ciągle marudził.

- Dlaczego?

- Bo jest zimny. Nie chcę mieć zimnej sypialni - oznajmił.

- Przed chwilą proponowałem żółty i też się nie zgodziłeś.

- To nie był żółty, tylko sraczkowaty - odparł.

- Więc jaki? - założyłem ręce na piersi.

- Nie wiem. Ty wybierz.

- I znowu mi powiesz, że się nie znam?

- Nie odezwę się - obiecał.

- Dobra... Wiec bierzemy tą i tą - wskazałem na błękitną i czekoladową farbę.

- Może być - westchnął, a mnie już szlag trafiał.

- Jak ci się nie podoba możesz spać na kanapie - warknąłem i ruszyłem aby znaleźć jakiegoś pracownika sklepu, bo już wybraliśmy kolor.

- Nie denerwuj się na mnie - chłopak mnie dogonił i złapał za rękę.

- Ja zawsze jestem na ciebie zdenerwowany, nie zauważyłeś?

- Zauważyłem - pocałował mnie w policzek. - Kocham cię.

- Wiem... Ja ciebie też, Andi... Tylko dlatego cię dziś nie zamordowałem przy tym stoisku z farbami - pocałował lekko moje usta.

- Zawsze jakiś pozytyw - zaśmiał się.

sin_its_me