Trzecią godzinę siedziała z listem w dłoni. Do pokoju wpadało światło zachodzącego słońca. Otworzyć? Może lepiej nie? Lucy McQueen doskonale wiedziała skąd jest to list i czego może się obawiać. Obracała po raz kolejny błękitną kopertę z czerwoną pieczątką. Westchnęła głośno łapiąc jej krawędź w zęby. Rozerwała kopertkę. Splunęła strzępkiem papieru, który miała w ustach i wyjęła białą kartkę. Rozwinęła list. Wczytywała się w kolejne linijki tekstu. Była rozkojarzona i co chwilę musiała się wracać do jego początku. Dodatkowo czerwony kosmyk wpadał jej do oka. Dotarła na koniec listu nie mogąc uwierzyć.

- Dostałam się... - wyszeptała sama do siebie. Przeczytała jeszcze raz początek listu.

AKADEMIA SPORTOWA MOBILE
Mamy przyjemność ogłosić, że kandydatura
Lucy Susan McQueen
do "Akademii Sportowej w Mobile" do klasy o kierunku "moto-sport" została pozytywnie rozpatrzona. W związku z tym prosimy o dosłanie karty zdrowotnej i kopii dyplomu ukończenia szkoły, bądź rezygnacje z miejsca. W pierwszym przypadku prosimy również o telefoniczne zgłoszenie dotyczące akademika. Wszelkie pytania prosimy kierować na skrzynkę pocztową naszej placówki. Serdecznie gratulujemy!
~Dyrektor 
Eddie Kristoffer

Lucy spojrzała na daty pod tekstem w związku z oddaniem dokumentów, wpłatami i rozpoczęciem roku. Nie mogła w to uwierzyć. Uśmiech nie schodził jej z twarzy. Wczoraj dowiedziała się o pozytywnej kandydaturze Fernando do szkoły gastronomicznej. Chodziła, jak w skowronkach od kiedy się dowiedziała. A teraz i jej marzenie się spełniło.

Drzwi od pokoju się otworzyły.

- Lucky, twój tata cię woła. - powiedział Jared wchodząc do pokoju. Spojrzał na Lucy. - Coś się stało?

Dziewczyna podała mu list i patrzyła na jego twarz. Wczytywał się uważnie w tekst.

- Nie gadaj, że się dostałaś. - zaśmiał się siadając obok niej i ją przytulając.

- Sama nie wierze. - odparła klepiąc go po plecach i odsuwając się. Odgarnęła kosmyk za ucho i zacisnęła mocniej kokardkę na ręcę.

- Czy to znaczy, że wyjedziesz na prawie rok z miasta? - upewnił się. Wtedy do niej dotarło.

- Na to wygląda.

- Wiedziałaś wcześniej? - zapytał.

Lucy wstała i oparła się o biurko dalej na niego patrząc.

- Wiedziałam, ale nie sądziłam, że się dostanę! Więc to pewnie znaczy tak. - westchnęła. 

- I... co teraz?

- Muszę im powiedzieć.

- To zabrzmiało jakbyś co najmniej zaszła w ciąże. - zaśmiał się, a Lucy pokazała mu środkowy palec.

- Jesteś najbliżej mojego wieku w tym mieście także ty płacisz alimenty. - prychnęła biorąc od niego list. - Mam nadzieje, że tata...

- To Zygzak McQueen. Sam dążył za marzeniami. - wtrącił stając naprzeciwko niej. - Zrozumie.

- A mama? Kto teraz będzie jej pomagał z kwiatkami? Może lepiej, jak zrezygnuje.

- Mogę za ciebie je podlewać. 

- Przypominam, że tu nie mieszkasz. - burknęła.

- Ale z Jacksonem ciągle tu jesteśmy! Kocham tu być. Wszędzie lepiej, niż w San Antonio.

Lucy uniosła jeden kącik ust. 

- Dobra... będziesz mi, przy tym towarzyszył Panie Sztorm. - ruszyła w kierunku wyjścia z pokoju. Stanęła na chwilę w przejściu. - Po za tym, jesteś za miły, jak na "Sztorm".

- Tylko mój ojciec był chamem. - odparł.

- Nie myśl tak.

- Zaćpał się i bił Jacka! Nie ma co tego drążyć.

- Nie był tego świadomy. To, że się pogubił nic nie znaczy. Po za tym... jego śmierć to nie jest twoim zdaniem wystarczająca "kara" za to wszystko? - zapytała. Tutaj nigdy się nie zgadzali. Jared coraz bardziej nie lubił Dylana. Szczerze mówiąc to wszyscy sądzili, że Jackson traktuje swojego bratanka, jak syna i nikt nie mógł temu zaprzeczyć. Była to pozytywna zmiana. Zygzak był wręcz zdumiony, że Jack zdążył bardziej dojrzeć w przeciągu 5 miesięcy. Dalej z Lucy obdarowywali się z Lucy niewybrednymi epitetami jednak miało to bardzo pozytywny wydźwięk.

******

Zygzak położył list na stoliku kawowym i spojrzał wraz z Sally na Lucy naprzeciwko. Skubała końcówkę spodenek z lekkim zdenerwowaniem.

- Gratulacje. - uśmiechnęła się Sally do swojej córki. - Jestem z ciebie bardzo dumna Lucy.

- Dumna, że wrodziłam się do tego o? - wskazała na Zygzaka, który wydawał się bardzo zamyślony.

- Bardzo dumna. Od zawsze wiedziałam, że nie będziesz siedziała za biurkiem w papierach. A teraz proszę. To dla ciebie wielka szansa. - skwitowała. - Zajęcia o samochodach, praktyczna jazda w czasie lekcji pod okiem wyspecjalizowanych trenerów. Dodatkowo jeszcze będą wspierali utrzymanie twojego sprzętu. To świetna wiadomość. 

Lucy wiedziała, że gokarty nie są tanim sportem. Paliwo, ubranie, ochraniacze, utrzymanie gokartu i dodatkowo składki na zawody to nie tanie sprawy. To nawet pocieszające, że tych pieniędzy nie będą musieli poświęcać jej rodzice. Zygzak podniósł wzrok i na nią spojrzał.

- Będziesz po za świętami siedziała w akademiku. To bardzo długo Lucy. - oparł.

- Wiem, ale... nie mam innego wyjścia. To 25 godzin jazdy stąd. Zawsze mogę odmówić.

- Co to to nie. - wtrącił. - To twoja decyzja, lecz osobiście, choć z bólem to... to świetna placówka. Rozwiniesz się tam.

- Lucy, to tylko od ciebie zależy.

- Będziecie mnie odwiedzać, prawda? - wyszeptała.

- Oczywiście, że tak! Przy każdej możliwej okazji! - zapewniła Sally wstając. Przykucnęła, przy Lucy. Podobnie Zygzak. Sal złapała jej dłoń.

- Będziemy cię w tym wspierać. 

- Zawsze. - dodał Zygzak.

- Myślisz, że Hudson właśnie tego by chciał? - zapytała Lucy.

- Jestem tego pewien. 

******

Lucy skończyła mówić w V8, a mieszkańcy Chłodnicy popatrzyli na nią ze smutkiem.

- Nie sądziłam, że nasza młoda Lucy tak szybko wyjedzie. - powiedziała Lola. - Myślałam, że jeszcze... będziemy mieć trochę czasu.

Jared złapał jej nadgarstek czując, jak jej puls przyspiesza.

- Twój puls Lu-

- Ja sama... - przerwała Jaredowi -...nie sądziłam, ale, to wielka szansa! Nie mogę jej stracić.

- Młoda ma rację Lolu. - odparł Kamasz. - Nie może tu gnić. Musi coś ze sobą zrobić.

- Po za tym ona tam nie idzie umierać, tylko się uczyć. Jestem pewny, że to będzie wspaniały czas Lucy. - powiedział Szeryf kończąc donota.

- Jak ja będę sam Heńka zapędzał. Tylko ciebie się bał. - westchnął Złomek. Chyba po raz pierwszy Lucy widziała go smutnego. Czemu czuła wyrzuty sumienia?

******

Trzymała jego duża dłoń kiedy wracali do miasta. Zadzierała głowę w górę, aby spojrzeć na jego twarz.

- Tato, jakim cudem jesteś taki wielki? - zapytała.

- Wielki? - zaśmiał się Zygzak. Pogładziła palcem wierzch jej drobniutkiej dłoni. Spojrzał jednocześnie na włosy związane kokardką.

- Gigantyczny! Nikt nie jest tak wielki!

- A Edek?

- Ale Edek nie jest, aż tak silny! - kłóciła się. Zygzak uśmiechnął nie starając się nawet jej przeczyć. - Też chciałabym bym taka być.

- Duża i silna?

- Tak! - krzyknęła radośnie.

- Będziesz duża i silna. - zapewnił ją.

- A jeśli nie? 

- To wtedy pomogę ci i będziesz silniejsza nawet ode mnie.

******

- Czyli żadnego spotkania w czasie roku szkolnego? - upewnił się Alexis.

- Z wyjątkiem świąt. - wtrąciła.

- Będziemy cię wspierać w decyzji, ale... - mówił Jerry. 

- Tak, wiem. To wydaje się absurdalne Jerry, ale słuchaj. To wielka szansa. 

- Musimy nadrobić w takim razie teraz. - stwierdził Carlos.

- Chłopcy... ja myślałam nad tym chwilę dzisiaj i stwierdziłam, że to będą najlepsze wakacje w całym moim życiu. Ostatnie takie. - kontynuowała. - Zaczęłam pisać dzisiaj listę rzeczy do zrobienia w wakacje i chce ją całą zaliczyć. Uczynić te wakacje niepowtarzalnymi.

- Obiecałem ci coś kiedy dawałem ci wstążki. Dotrzymam obietnicy. - powiedział Fernando. Lucy uśmiechnęła się zerkając na kokardki z kilku różnych państw od Husky'ego.

- To brzmi, jak plan. - stwierdził Carlos.

- To jest. Zaczniemy go realizować.... kiedy? - zapytał Jerry.

- 1 Lipca. Za równy tydzień. Dopracuje to jeszcze. Bądźcie pod telefonami.

Siemka! 
Książka jeszcze bez okładki (nawet jej projektu XD) i pewnie następny rozdział pojawi się tu za... długo, lecz no. Lucy idzie do liceum i w związku z tym to będą jej najlepsze wakacje. A może nie? Heh... będziecie musieli tu zostać i poczytać. 
Możecie napisać co tam sądzicie i przy okazji odpowiedzieć mi na pytanko:

Kto jest waszym ulubionym chłopakiem:
Fernando, Alexis, Jerry, Carlos, Jared

Pytanie istotne dla kontynuacji książki ze względu fabularnego i potrzebuje wiedzieć na kim skupić się w większej części! Z góry dziękuje! Widzimy się niebawem!