Elena's POV
Η ώρα ήταν γύρω στις 2 όταν άκουσα τον Μπένι να μιλάει στον ύπνο του «Καντο, τολμά το» «δεν θέλω άλλο να είμαι μπλεγμένος με αυτά» πήγα μέσα και τον ξύπνησα δεν άντεχα να τον ακούω έτσι «όλα καλά, όλα θα πάνε καλά» είπα και σηκώθηκε και με κοιταξε του έδωσα ένα ποτήρι νερό «συγγνώμη δεν ήθελα να σε ξανά ξυπνησω» είπε «δεν με ξύπνησες εσυ» απάντησα είναι τοσο γλυκός εδιωξα μια τούφα από τα μαλλιά του από το πρόσωπο του για να μην τον ενοχλεί « θες να μου πεις τι είδες?» Τον ρώτησα και με κοιταξε μέσα στα μάτια «είναι μεγάλη ιστορία δεν ξέρω από που να το πιάσω» μου απάντησε «από όπου θες εσυ» του είπα και σκέφτηκε λίγο «παλιά εμένα στο Μαϊαμι, αλλά μετά τα 18 μου έφυγα από εκεί γιατί πλέον δεν είχα κάτι να με κρατάει εκεί, η φωτογραφία που είδες ήμουν εγώ με την αδερφή μου πριν 14 χρόνια όταν ήταν 5 χρόνων και εγώ 16,από τα 12 μου σταμάτησα να παίζω σκάκι είχε πεθάνει ο μπαμπας μου και στα 13-14 είχα μπλέξει με κακές σε εισαγωγικά παρέες δυστυχώς σε αυτές οι παρέες δεν ήταν απλά πράγματα υπήρχαν ναρκωτικά υπήρχε αλκοόλ υπήρχε εκμετάλλευση και όσο παιρνουσε ο καιρός έμπλεκα περισσότερο,τα οικονομικά μας ήταν χάλια και πολλές φορές πουλούσα για να έχουμε ένα έσοδο,φυσικά όποτε υπήρχε κάποιο τουρνουά με μεγάλο χρηματικό έπαθλο πήγαινα και κέρδιζα. Αλλά δεν ήταν το ίδιο το έκανα από ανάγκη ενώ τώρα παίζω γιατί με ευχαριστεί. Ένας ο Τζακσον ήταν κεφάλι» «κεφάλι?» Τον ρώτησα «ήταν γνωστός γιατί πουλούσε αρκετά και ήταν πολύ πιο μπλεγμένος και εκτός Μαϊαμι, είχε τύχει μια στιγμή να χρωστάω λεφτά και πήγα για να τα δώσω, και την ημέρα που ήταν να τα δώσω με έπιασε και με χτύπησε αρκετά και ο τζακσον ήρθε και με "έσωσε" τον χτύπησε και του είπε να μην με ξανά ακουμπήσει,φυσικά και μετά από αυτό του χρωστούσα όπως έλεγε και από όταν έμπλεξα μαζί του τα πράγματα έγιναν χειρότερα, πολλές φορές για να κάνω κάτι που ήθελε με απειλούσε είτε με την οικογένεια μου είτε με αλλά, είχε τύχει να βγάλει όπλο απέναντι μου όταν ήμουν 16 και του φώναζα καντο έλα θα με βγάλεις από την μιζέρια να είμαι τσιράκι σου και το κατέβασε και είπε πως άμα θέλει μπορεί να πειράξει την οικογένεια μου,την Λιζη την αδερφή μου και την μαμα μου, ένιωθα τόσο θυμωμένος που απλά του επιτέθηκα και τον χτύπησα τον απείλησα και εγώ πως άμα πειράξει κάποια από τις δυο θα τον σκοτώσω, δεν ξέρω πως είναι η αδερφή μου σήμερα γιατί εχασα την επιμέλεια της πριν 13 χρόνια, η μαμα μας βρέθηκε νεκρή και επρεπε κάποιος να πάρει την επιμέλεια της αδερφής μου και ο μόνος κοντινός της συγγενής ήμουν εγώ στο δικαστήριο έφτασαν στοιχεία για μένα που μερικά αληθεύαν και αλλά όχι, έβγαιναν πολλά στην φορά για μένα όπως το μπλέξιμο με τα ναρκωτικά,ειχα να την δω μήνες και όταν την έφεραν στο δικαστήριο για να μιλήσει και με είδε έφυγε από τα χέρια του εισαγγελέα και ήρθε στην αγκαλιά μου λέγοντας μου πάρε με από αυτούς θέλω να πάμε σπίτι μας θέλω να μείνω μαζί σου και εγώ δεν μίλησα απλά την αγκάλιασα και φυσικά ο εισαγγελέας την πήρε με την βία από την αγκαλιά μου, όταν σήκωσαν την αδερφή μου να μιλήσει για μένα μίλησε για τα καλύτερα λόγια,της έκαναν ερωτήσεις όπως άμα ήμουν ποτέ επιθετικός ή την χτύπησα ποτέ άμα φαινόμουν ύποπτος για κάτι άμα μαλωνα με την μαμα μας και διάφορες τετοιες ερωτήσεις, και εκείνη απαντούσε πως είμαι ο καλύτερος αδερφός και πως πάντα ήμουν εκεί για αυτήν και πως έκανα ότι μπορούσα για να είναι χαρούμενη ,ο δικηγόρος μου έλεγε πως αφού μίλησε με τόσο καλά λόγια η αδερφή μου και αφού είχα σταματήσει την χρήση θα κερδιζα το δικαστήριο ο δικαστής όμως έβγαλε απόφαση πως είμαι ανίκανος να την φροντίσω και πως μου απαγορεύεται να την ξανά δω και φυσικά η Λιζη καταλαβε πως αυτό δεν ήταν κάτι καλό όταν βγήκαμε από το δικαστήριο και η Λιζη βγήκε έξω δεν με άφησαν καν να την χαιρετίσω αλλά εκείνη πάλι έφυγε από αυτούς και ήρθε σε εμένα κλαίγοντας με λυγμούς με
Κρατούσε αγκαλιά και δεν με άφηνε της έδωσα την ίδια φωτογραφία με αυτήν που είδες και της είπα έχεις έναν αδερφό τον Λένε Μπέντζαμιν Γουοτς αλλά εσυ τον φωνάζεις Μπένι χαϊδευτικά μην με ξεχάσεις ποτέ γιατί εγώ δεν πρόκειται να σε ξεχάσω είπα και την πήραν από την αγκαλιά μου» άρχισε να δακρύζει,ο Μπένι Γουοτς ένας από τους κορυφαίους παίκτες σκακιού άφησε τις ασπίδες του να πέσουν και μου μίλαει για την ζωή του «από την στιγμή που η ίδια η αδερφή σου μίλησε με αυτά τα λόγια για σένα φυσικά και θα κερδίζατε την υπόθεση, εκτός και αν παρέστη και άλλος μάρτυρας από το οικογενειακό σας περιβάλλον το οποίο μίλησε με αρνητικά λόγια για σένα» του είπα και σκέφτηκα πως πρέπει να σταματήσω να βγάζω τον δικηγόρο από μέσα μου «δεν υπήρξε κανένας άλλος,οι συγγενείς μας μετά τον θάνατο του πατέρα μας ήταν εξαφανισμένοι και η μητέρα μου είχε σταματήσει χρόνια πριν να μιλάει με την οικογένεια της».

Benny's POV
Μετά από τόσα χρόνια επιτέλους να λεω σε κάποιον και μπορώ να ανοιχτό μπορώ να μιλήσω ξέρω πως δεν θα πει κατι πουθενά όποτε της μιλάω με άκουγε με προσοχή,πρόσεχε κάθε μου λέξη «η υπόθεση δεν έχει παραγραφή άμα θες μπορώ να μιλήσω με έναν φίλο για να ανοίξει τον φάκελο και να την δει δεν γίνεται να σου πάρουν την επιμέλεια της έτσι απλά χωρίς να υπάρχουν άλλοι μάρτυρες που να καταθέσουν εναντίον σου» είπε και με κοιταξε καθόταν οκλαδόν στον κρεβάτι δίπλα μου και ακουμπούσε το κεφάλι της στο χέρι της «προς το παρών δεν θέλω τίποτα,παρά μόνο να μιλήσω για αυτό 13 χρόνια τα κρατάω όλα αυτά και δεν έχω μιλήσει σε κανέναν» της είπα
«Χαιρομαι που είμαι η πρώτη» είπε και έπιασε το χέρι μου έμπλεξε τα δάχτυλα της με τα δικά μου γιατί με κάνει και νιώθω έτσι τι μου έχει κάνει και νιώθω έτσι, σηκώθηκα και βολεύτηκα λίγο καλύτερα στην θέση μου και την κοίταξα «ευχαριστώ» της είπα «για τι?» Με ρώτησε «που έμεινες» της είπα και την αγκάλιασα χώθηκα στην αγκαλιά της και με αγκάλιασε πίσω ψυθιριζοντας μου «εγώ ευχαριστώ που με έπεισες να μείνω»μου είπε
Και την έριξα πίσω στο κρεβάτι «τι κάνεις ρε χαζό» μου είπε «παίζω» είπα και έπεσα πανω της και άρχισα να την γαργαλαω «αχ μη αχ σταματά γίνεσαι σαν χαχαχ τον κολλητό μου» είπε μέσα στα γέλια της «χαχαχα πες μου για τον κολλητό σου» της είπα αφού σταμάτησα να την γαργαλαω «είναι καθυστερημένο,τον ξέρω σε όλη μου την ζωή, αυτός μου έμαθε να οδηγάω και αυτός με έστειλε εδώ για να παίξω στου τουρνουά εγώ δεν πολύ ήθελα να έρθω» μου είπε «ένα μεγάλο ευχαριστώ στον...» «Λογκαν» «στον Λογκαν που σε έστειλε εδώ σε εμένα» είπα και γέλασε «θα μου πεις τώρα γιατί πιάνεις τα μαλλιά σου πάντα πάνω σε κότσο?» Την ρώτησα «μμμμμ για να σκεφτώ, όχι» είπε «γιατιιιι θέλω να μάθω» είπα «δεν μιλάω για αυτό γιατί πολύ απλά δεν θέλω να το θυμάμαι» μου είπε «τουλάχιστον αστα κάτω» της είπα «οχιιιι, δεν αφήνω κάτω τα μαλλιά μου» είπε «το κόκκινο πως προέκυψε?» Την ρώτησα «Απλά ήθελα να κάνω μια αλλαγή και σκέφτηκα να τα βάψω αλλά δεν ήθελα να βάψω όλα τα μαλλιά μου όποτε έβαψα μόνο το κέντρο» είπε και έλυσε τον κότσο και τα άφησε σε κοτσίδα «ωραία αφού έβγαλες τον κότσο τώρα βγαλε και την κοτσίδα» είπα «καλά καλά αλλά ειναι η πρώτη και τελευταία φορά» είπε και άφησε κάτω όλα τα μαλλιά της, τα μαλλιά της ήταν κάστανα μακρυά μέχρι την μέση της και ηταν λιγο φούντωτα τα φτιάξε λίγο και
προσπάθησε να τα κατεβάσει λίγο πήρα μια τούφα από το πρόσωπο της «είσαι πολύ όμορφη, σαν πριγκίπισσα» της είπα και την κοίταξα μέσα στα μάτια τα μάτια της έχουν αυτό το ανοιχτό κάστανο χρωμα και φαινόταν μέσα σαν να έβλεπες το σύμπαν ολόκληρο, έκανα κίνηση και πλησίασα και άλλο το πρόσωπο της και φίλησα το μέτωπο της και την αγκαλιασα τα μαλλιά της τόσο μαλακα θα μπορούσα να τα χαϊδεύω όλη μέρα «πήγε αργά» μου είπε και κοίταξα το ρολόι η ώρα είχε πάει 3:20 αλλά δεν μου έφτανε μαζί της ήθελα και άλλο να κάτσω μαζί της «νομίζω πρέπει να κοιμηθούμε αύριο έχουμε να ξυπνήσουμε» είπε και σηκώθηκε από την αγκαλιά μου « ναι πρέπει» της είπα και με φίλησε στο μάγουλο «καληνύχτα Μπένι» μου είπε «καληνύχτα πριγκίπισσα» της είπα και ξάπλωσα και κοιμήθηκα

Το πρωί
Elena's POV
Ήταν 7:30 το πρωί και σηκώθηκα να φτιάξω καφέ και πρωινό έβαλα το ράδιο να παίζει μουσική και λίγο λίγο χόρευα όσο μπορούσα δεν ήθελα να πιέσω τον αστράγαλο μου έπιασα πάλι τα μαλλιά μου πάνω κότσο και χόρευα δεν ποναει τόσο ο αστράγαλος μου έχουν περάσει και 10 χρόνια από τότε αλλά και πάλι δεν μου επιτρέπετε να χορεύω όπως τότε, αλλά τώρα λίγο δεν πειράζει έπαιζε το yesterday των the Beatles και έκανα ένα μικρό χορευτικό ένιωσα λίγο τον αστράγαλο μου να ποναει και σταμάτησα «χτύπησες?» Με ρώτησε ο Μπένι ενώ καθόταν στην πόρτα και να κοιτούσε « εεε όχι ακριβώς απλά έχω ένα μικρό θέμα με τον αστράγαλο μου» είπα ευχόμενη να μην με είδε να χορεύω «μάλιστα» είπε και ήρθε κοντά μου και έσκυψε μπροστά μου και έπιασε τον αστράγαλο μου και είδε τα σημάδια από τα ράμματα αλλά δεν είπε κάτι «είναι λίγο πρισμενος μπορείς να βάλεις λίγο πάγο πάνω και θα είναι καλύτερα πιο μετά» μου είπε και σηκώθηκε και πήρε την κούπα τον καφέ από τον πάγκο και έκατσε στο φτιαχτό  καναπέ του από παλετα και έπιασε το βιβλίο που είχε εκεί πάνω «κατά τις 8:30 να φύγουμε άμα είναι για να πάμε να δούμε για έπιπλα ?» Με ρώτησε «ναι είναι καλή ώρα,άμα είναι θα πάω για ένα γρήγορο μπάνιο» είπα και πήγα στο δωμάτιο του για να βγάλω από την βαλίτσα μου ρούχα και ότι άλλο χρειαζόμουν και φυσικά το νεσεσερ μου με όλα τα είδη περιποίησης και πήρα δυο πετσέτες από την καρέκλα εκεί δίπλα και πήγα στο μπάνιο, το ζεστό νερό πάνω στο σώμα μου ήταν απίστευτα χαλαρωτικό όταν βγήκα είχα τυλιγμένα τα μαλλιά μου πάνω και είχα τυλιχτεί και στην πετσέτα πήγα προς το δωμάτιο του Μπένι και ντύθηκα χτύπησε την πόρτα για να μπει «να μπω?» Μου είπε «ναι ναι μπες έτοιμη είμαι» είπα καθώς είχα το λαστιχάκι στο στομα μου και έφτιαχνα τα μαλλιά μου πάνω κότσο στον καθρέφτη του δωμάτιο και ο Μπένι ήρθε από πίσω μου και με κοιτούσε «έχω κάτι?» Του είπα «ναι τα μαλλιά σου πάνω,πάλι» μου είπε και έκανε ένα βλέμμα σαν να περίμενε να κάνω κατι καινούριο «απλά μου αρέσει να τα πιάνω πάνω κότσο» του είπε «χορεύεις?» Μου είπε και ταράχτηκα «τι εννοεις?» του είπα «ρωτάω άμα χορεύεις» μου απάντησε «όλοι οι άνθρωποι χορεύουν» είπα «ναι εννοώ επαγγελματικά» είπε «όχι βέβαια πως σου ήρθε αυτό» είπα και πήρα από το κρεβάτι το νεσεσέρ μου για να το βάλω στην βαλίτσα μου «δεν ξέρω ισως το μικρό υπέροχο χορευτικό που έκανες το πρωί στην κουζίνα μου με σταθερά βήματα και υπέροχες κινήσεις» είπε και έμεινα να κοιτάω τον τοιχο σκεφτομενη κάποια δικαιολογία αλλά δεν μπορούσα να βρω καμία τέλεια με ανακάλυψε «εντάξει με πιάσατε κυριε Γουότς » είπα «Αχα όποτε χορεύεις, ήσουν καποιο είδους μπαλαρίνα, χόρευες οριενταλ?» Με ρώτησε με ένα περίεργο κέφι «σύγχρονο» απάντησα «τι είναι αυτό?» Με ρώτησε «Είδος χορού που έχει ως βάση το μπαλέτο αλλά είναι πιο ανάλαφρο και πιο όμορφο για εμένα» του απάντησα « και γιατί σταμάτησες?» Με ρώτησε, δεν μου αρέσει αυτή η ιστορία «δεν πολύ μιλάω για αυτό» είπα και πήγα να φύγω « είναι κοντά 8:30 πρέπει να φύγουμε σιγά σιγά» είπα και βγήκα έξω στο σαλόνι, τι με κάνει να νιώθω έτσι κοντά του,γιατί νιώθω τόσο όμορφα κοντά του απλά όταν με κοιτάει θέλω να τον φιλήσω
Αλλά άμα το κάνω θα είναι λάθος και ξέρω πως θα είναι το μεγαλύτερο μου λάθος. «Πάμε?» Είπε και ήρθε από πίσω μου «ναι πάμε» είπα και προχώρησα προς την πόρτα και μπηκαμε στο αυτοκίνητο.
Πήγαμε σε αρκετά μαγαζιά και είδαμε πολλά και διαφορά έπιπλα είπε πως χρειάζεται καινούριο κρεβάτι και ντουλάπα και του είπα να πάρει και μια συρταριερα για περισσότερο χώρο, φυσικά είπε πως χρειάζεται να πάρει καναπέ και μια ακόμα πολυθρόνα σαν αυτήν που έχει γιατί η δικιά του καπαρωθηκε από εμένα και τραπέζι για το σαλόνι και μια τραπεζαρία «χορεύεις από μικρή?» Άρχισαν οι ερωτήσεις «από τα 4 μου» του είπα «μάλιστα» «έχετε ειδικές στολές?» Με ρώτησε «καλσόν κορμάκι τα μαλλιά πάνω σε κότσο και κάποια ειδικά πατουσακια έτσι λέγονται» του είπα «όποτε για αυτο πιάνεις τα μαλλιά σου πάνω»μου είπε «βοηθάει για να κανείς καλύτερες πιρουέτες» του είπα «τι είναι αυτά?»με ρώτησε «Στροφές» του είπα και με
Κοιταξε περίεργα «θα σου δείξω σπίτι» του είπα και χάρηκε σαν μικρό παιδάκι «αυτά ήταν όλα που χρειαζόσουν ?» Τον ρώτησα «ναι αυτά» μου απάντησε «ωραία μεθαύριο θα τα πάνε στο καινούργιο σπίτι» του είπα « ωραία» μου είπε και προχώρησα προς την έξοδο «θες να πάμε να φαμε έξω? Οι δυο μας κάπου όμορφα?» με ρώτησε και το σκέφτηκα «καλά αλλά κερνάω» είπα «με τίποτα» είπε και μπηκαμε στο αυτοκίνητο του «καλως ηρθες στο πρώτο μάθημα σκακιού με τον Μπένι Γουοτς» είπε και άρχισε να μου κάνει ερωτήσεις και να του λέω για τα ανοίγματα φτάσαμε σε ένα εστιατόριο και πήγαμε μέσα και πήρε και την σκακιέρα μαζί του και την άπλωσε για να παίξουμε και μου είπε πολλά λάθη που τυχόν έκανα και μου τα διόρθωνε και μου έδειχνε άλλες κινήσεις που θα μπορούσα να κάνω, παραγγείλαμε να φαμε και συνεχισαμε να μιλάμε για το σκάκι και να παίζουμε. Είναι τόσο όμορφος όταν φτιαχνει τα μαλλιά του πίσω, όταν σκέφτεται ποια θα είναι η επόμενη κίνηση του,παίζει νευρικά με το δαχτυλίδι που φοράει,κοιταζόμαστε έντονα και όταν κοίταξα το ρολόι είχε πάει 3:10 πέρασε πολύ ώρα,και περνάει γρήγορα μαζί του αλλά πως να μην περνάει όταν περνάς όμορφα με έναν άνθρωπο.