|•| ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΟ ΠΑΡΤ ΑΝΑΦΕΡΕΤΕ ΣΕ ΧΡΗΣΗ ΟΥΣΙΏΝ ΟΠΛΑ ΚΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΜΕ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΕΥΘΎΝΗ|•|

Πριν 13 χρόνια
Ο Τζάκσον με χρησιμοποιεί για να πουλάω πολλές φορές τα ναρκωτικά του έχω σταματήσει την χρήση εδώ και καιρό δεν θέλω άλλο να είμαι μπλεγμένος αλλά με τον Τζακσον να του "χρωστάω"όπως λέει δεν είναι εύκολο,πήγαινα σπίτι και ο καιρός ήταν βροχερός ήταν αργά η μαμά μου κοιμόταν στον καναπέ της έριξα μια κουβέρτα και πήγα μέσα είδα στην Λιζη να κοιμάται στο κρεβάτι μου πήρα μια πετσέτα και πήγα για μπάνιο,όταν βγήκα ντύθηκα και πήγα στο κρεβάτι μου «Λιζη?»της είπα «μμμ» μου είπε «μηπως να πας στο κρεβάτι σου?»της είπα «οχι φοβάμαι να πάω επειδή βρέχει θέλω να κοιμηθώ μαζί σου νιώθω ασφαλής όταν είμαι μαζί σου γιατί ξερω πως δεν θα με πειράξει τίποτα και κανείς»ειπε και χαμογέλασα «ενταξει έλα να σε πάρω αγκαλιά»ειπα και ξάπλωσα στο κρεβάτι μου και χώθηκε στην αγκαλιά μου «Μπενι?» μου είπε «ναι» της είπα «θα μου πεις για τον μπαμπά?» με ρώτησε και θυμήθηκα τον μπαμπά μου έχει πέντε χρόνια που πέθανε «θες να σου πω μια ιστορία με τον μπαμπά?» την ρώτησα «ναι!»μου είπα «μμμμ για να σκεφτώ θα σου πω την αγαπημένη μου στιγμή με τον μπαμπά,όταν ήμουν 11 το καλοκαίρι με πήρε μαζί του σε ένα εμπορικό πλοίο...»«τι είναι εμπορικό πλοίο?»με ρώτησε «ενα μεγάλο πλοίο που μεταφέρει από χώρα σε χώρα φαγητά και διάφορα άλλα πράγματα, σε εκείνο το πλοίο που λες είχε μέσα 40 άτομα που έπαιζαν σκάκι, ο μπαμπάς τους προκάλεσε όλους σε ένα παιχνίδι με εμένα και τους είπε πως άμα χάσω έστω και ένα παιχνίδι θα τους κερναει μπύρες μέχρι να γυρίσουμε αν ομως κερδισω όλα τα παιχνίδια θα τον κερνάνε για όσο δουλεύει μαζί τους»«και κέρδισες?» με ρώτησε και έπιασα την φωτογραφία στο συρτάρι που είχα «βλεπεις όλους αυτούς τους άνδρες σε αυτήν την φωτογραφία?» την ρώτησα και της έδωσα την φωτογραφία«ναι» μου είπε «αυτο το μικρό αγόρι είμαι εγώ και τους κέρδισα όλους έναν προς έναν,τον έναν πίσω από τον άλλον έπαιζα δύο μέρες με μικρά διαλείμματα και όλοι με παραδέχτηκαν στο σκάκι και είμαι ευγνώμων που ο μπαμπάς μου έμαθε σκάκι»της είπα «θα ήθελα να τον γνωρίσω τον μπαμπά»ειπε και θυμήθηκα πόσο χάλια ένιωθα όταν μου το είπε η μαμά μου πως ο μπαμπάς μου πέθανε «ο μπαμπάς θα ήταν πολύ περιφανος άμα σε έβλεπε πόσο δυνατή και καταπληκτική εισαι»ειπα «δεν είμαι δυνατή»ειπε «γιατι το λες αυτο?» την ρώτησα «τα παιδιά στο σχολείο με κοροϊδεύουν η Λίνα με κοροϊδεύει επειδή κέρδισες τον μπαμπά της πριν 5 χρόνια και λέει πως το παρατησες γιατί έπαιξες σε ένα τουρνουά και έχασες και ο Λουκ είπε πως σε έχει δει με κάποια καλά παιδιά τις πόλης και πως και εσύ είσαι κακό παιδί»ειπε και αισθάνθηκα άσχημα «Χει άμα η Λίνα ξανά πει κάτι για μένα και το σκάκι πες της να ρωτήσει τον μπαμπά της τι γνώμη έχει για εμένα και το σκάκι και αν ο Λουκ ξανά πει πως είμαι "κακό"παιδί πες του να προσέξει την αδερφή του πρώτα και μετά εμένα»ειπα και θυμήθηκα την Μια προκειμένου να ξεμπλεξω χώρισα μαζί της και έχω κρατήσει σχέσης μόνο με τον Νικ «ελα κοιμήσου τώρα είναι αργά» της είπα και πέρασε τα χέρια της στον λαιμό μου και ξάπλωσε ολη πάνω μου και την πήρα αγκαλια και κοιμηθήκαμε έτσι.
Το πρωί ξύπνησα και είχα το πόδι της Λιζη στο προσωπο μου και κοιμόταν σαν τελικό σίγμα και προσπάθησα να σηκωθώ αλλά προσγειώθηκα στο πάτωμα και η Λιζη έπεσε πάνω στην κοιλιά μου «τι έγινε?» είπε η μαμά μου μπαίνοντας στο δωμάτιο μου «ο Μπένι δεν ξέρει πως να σηκώνεται από το κρεβάτι είπε η Λιζη και πήγε ξανά στο κρεβάτι μου και κοιμήθηκε ξανά «ναι μάλλον δεν ξέρω πώς να σηκώνομαι όταν είναι πάνω μου»ειπα και γέλασε η μαμά μου και σηκώθηκα και βγήκα έξω στην κουζίνα «γινεται ένα τουρνουά πάλι εδώ και σκέφτομαι να πάω»της είπα και έπιασα ένα μήλο από την φρουτιερα «σου έχω πει κάτι για αυτό»ειπε εκνευρισμένη «και εγώ σου έχω απαντήσει σε αυτό»της είπα «ειμαι 16νομιζω ξέρω να αποφασίζω γιατί θέλω να παίζω σκάκι και γιατί οχι» της είπα «εισαι 16 και μπλεγμένος με κάτι που δεν ήθελα ποτέ γιατί Μπέντζαμιν?» είπε «Μπενι» είπα «εστω Μπένι πες μου γιατί είπες θα ξεμπλέξεις γιατί δεν το κάνεις» είπε «προσπαθησα αλλά με "έσωσε" ο Τζάκσον από κατι που δεν χρειαζόταν και τώρα του χρωστάω όπως λέει δεν ξέρω τι να κάνω εντάξει! Προσπαθώ να βρω τρόπο»της είπα «γιατι δεν πάμε στην αστυνομία?»με ρώτησε και γέλασα ειρωνικά «κατσε να σκεφτώ θα μπω σε αναμορφωτήριο ή σε φυλακή ανηλίκων για χρήση και εμπόριο!»της είπα «Μπενι...» «απλα άστο θα βρω τρόπο μόνος μου»ειπα και πήγα στο δωμάτιο και άλλαξα ρούχα και έφυγα πήγα προς το σπίτι του Κρίστιαν «βρε βρε δες ποιος είναι εδώ»ειπε και κάναμε την χειρονομία μας «καλημερα»του είπα «ακουσες τι έγινε εχθές μαχαίρωσαν ένα παιδί χρωστούσε και καλά κάτι σε κάποιον» είπε και θυμήθηκα εχθές τι έγινε δεν ήμουν μπροστά αλλά θυμάμαι τον Τζάκσον να βγάζει ένα μαχαίρι και να λέει πως θα βρεθεί σε κάποιου το σώμα «οχι δεν το άκουσα»του είπα «τι έχεις ρε φαίνεσαι κάπως»με ρώτησε «μπλεξιματα με το που είπα πέρσι να ξεμπλεξω ήρθε ο άλλος ο παπαρας και με έμπλεξε χειρότερα δεν αντέχω άλλο πραγματικά»του είπα και βύθισα το σώμα μου στον καναπέ του Κρίστιαν «προσπαθησε κάπως να ξεμπλέξεις πρέπει να ξεμπλέξεις» είπε «το θέλω να ξεμπλεξω και δεν μπορώ με αναγκάζει να κάνω πράγματα να πουλάω να βρίσκω άτομα βαρέθηκα μαζί του δεν μπορώ»ειπα και σκεφτόμουν πόσο σκατα είναι όλα «θα πας στο τουρνουά που γίνεται εδώ?» με ρώτησε «ναι θα πάω χρειάζομαι τα λεφτά»ειπα και σηκώθηκα «παμε μια βόλτα κάτι δεν αντέχω άλλο σπίτι αλλά όχι στα δικά μας μέρη δεν θέλω να τον δω για τις επόμενες δύο τρεις μέρες»ειπα και σηκώθηκε ο Κρίστιαν «οποτε πάμε για έναν καφέ στην ανατολική πλευρά?» με ρώτησε «παμε να πάρω το μηχανάκι»του είπα και πήγαμε κάτω από το σπίτι μου και έβγαλα το μηχανάκι που είχε ο μπαμπάς μου και πλεον είναι δικό μου και έδωσα ένα κράνος στον Κρίστιαν και το άλλο το έβαλα εγώ «φυγαμε?» τον ρώτησα «ναι πάμε»ειπε και ξεκινήσαμε να πάμε με το μηχανάκι στην ανατολική πλευρά του Μαϊάμι σε ένα μικρό μαγαζί που ανακαλύψαμε πρόσφατα,παρκαρα το μηχανάκι και μπήκαμε μέσα και καθίσαμε και παραγγείλαμε έναν καφέ και ο Κρίστιαν έβγαλε ένα τσιγάρο να κάνουμε «φαινεται πως το χρειάζεσαι»ειπε και μου πέταξε τον αναπτήρα και το άναψα αυτό το τσιγάρο «σε μια εβδομάδα πάμε σχολειο»ειπα «τελικα για το το σκέφτεσαι ?» με ρώτησε δεν έχω σκεφτεί ποτέ σοβαρά το μέλλον μου το τι θα κάνω «δεν ξέρω αλλά πιο πολύ πάω σε μηχανικός έχω φτιάξει πολλές φορές το μηχανάκι οπότε προς τα εκεί πάω» είπα «και εγώ προς τα εκεί πάω πιστεύω μου ταιριάζει και όλας»ειπε ο Κρίστιαν και γελασαμε, μετά από αρκετή ώρα ξεκινήσαμε να γυρίσουμε και πηγα τον Κρίστιαν σπίτι και πήγα και εγώ σπίτι πήρα τα πράγματά μου και έφυγα για το τουρνουά ήταν τρεις μέρες και έπρεπε να γυρνάω τα βράδια πίσω αλλά κοιμόμουν στον Κρίστιαν γιατί ήξερα πως θα μαλώσω με την μαμά μου άμα μάθει πως πήγα στο τουρνουά απλά για να πάρω το χρηματικό έπαθλο.
Κέρδισα το τουρνουά και κέρδισα χρηματικό έπαθλο 1,500 δολάρια και κύπελλο φυσικά που το έβαλα απλά μέσα στην τσάντα, μπήκα μέσα στο σπίτι μου και άφησα πάνω στο πάγκο της κουζίνας τα χρήματα «τι είναι αυτα?» με ρώτησε η μαμά μου «το έπαθλο από το τουρνουά» είπα «Μπενι...»«σταματα αυτό που κανείς είναι 1,500 δολάρια τα 500 θα τα κρατήσω για μένα για να πάρω κάτι για μένα και τα άλλα 1000 είναι για σένα και την Λιζη για να της πάρεις κάποια ρούχα για σένα να πάρεις κάτι, μαμά από τότε που πέθανε ο μπαμπάς είμαστε δύσκολα και βρήκα έναν τρόπο να έχουμε ένα εσοδο ακόμα και με αυτόν τον τρόπο μην το αρνησε»ειπε και με κοιτούσε και πήγα μέσα και άφησα την τσάντα μου και το κύπελλο το πέταξα πάνω στο γραφείο του δωματίου μου και βγήκα έξω για να φάω κάτι με την μαμά μου η Λιζη ήταν έξω εδώ στην γειτονιά και έπαιζε "θα πας να πάρεις την αδερφή σου?» με ρώτησε η μαμά μου«ναι πάω»ειπα και βγήκα από το σπίτι μου και κατέβηκα κάτω να βρω την Λιζη και είδα κάποιον να παίζει μαζί με τα παιδιά εκεί και δεν ήταν άλλος από τον Τζάκσον έπαθα σοκ πήγα γρήγορα κοντά στα παιδιά «Λιζη έλα εδώ!»της φώναξα και ήρθε γρήγορα κοντά μου «περιμενε εδώ» της είπα και πήγα προς τον Τζάκσον «τι κάνεις με την αδερφή μου?»τον ρώτησα «ησουν εξαφανισμένος 3 μέρες είπα να έρθω να γνωρίσω την αδερφούλα σου γλυκουλα είναι μοιαζεται λιγο»ειπε «μεινε μακρυά της με εμένα κάνε ότι θες αλλά άμα πειράξεις την αδερφή μου θα κανω ότι μπορώ για να το μετανιώσεις» είπα και πήγα να φύγω και με έπιασε από τον σβέρκο με δύναμη ένιωθα τα δάχτυλα του να πιέζουν πίσω τον σβέρκο μου και να νιώθω έναν οξύ πόνο και δεν μπορούσα να το αποφύγω «προσεχε πως μου μιλάς μικρέ γτ είναι πολύ εύκολο έτσι όπως κάθεται και παίζει κοιτάζοντας το πάτωμα να βγάλω το μικρό όπλο που έχω να την σημαδεψω και την σκοτώσω επιτόπου» είπε και με έσπρωξε προς τα μπροστά και έπεσα κάτω ο σβέρκος μου πονάει φριχτά έτσι οπως με επιασε «Μπενι»ειπε η Λιζη και ήρθε από πάνω μου «εισαι καλά?» με ρώτησε «ναι από έπεσα και χτύπησα λίγο είπα και σηκώθηκα πιάνοντας τον σβέρκο μου «αααα αυτό πονάει» είπα και έπιασα τον σβέρκο μου «εισαι τελικά πολύ σκουντουφλης»ειπε η Λιζη και γέλασα αλλά ούτε αυτό δεν μπορούσα να κάνω γιατί πονούσα «ναι είμαι»της είπα και πήγαμε πανω στο σπίτι μπήκαμε μέσα και η μαμά μου είδε που έκανα έναν μορφασμό επειδη πονούσα «τι έπαθες?»με ρώτησε «επεσε και χτύπησε όταν μιλούσε με εκείνον τον κύριο που έπαιζε μαζί μας»ειπε η Λιζη και η μαμά μου ήρθε από πίσω μου και είδε το σβέρκο μου «αυτο έχει μελανιασει και αυτό δεν γίνεται από πέσιμο,κάτσε να σου φέρω λίγο πάγο» είπε και έκατσα στον καναπέ και η μαμά μου μου έβαλε πάγο εκεί πίσω «ελπιζω να σε κάνει λίγο καλύτερα αυτό» είπε «ηδη το νιώθω πολύ καλύτερα ανακούφιση» είπα και η Λιζη πηγε μεσα «πως το έπαθες αυτό?» με ρώτησε η μαμά μου «αυτες τις τρείς μέρες που ήμουν στο τουρνουά με έψαχνες ο Τζάκσον και επειδή δεν με έβρισκε βρήκε που μενω και απλά πλησίασε την Λιζη και επειδή του είπα πως άμα.την πειράξει θα τον κάνω να το μετανιώσει με επιασε και πίεζε τα δάχτυλα του με δυναμη πίσω σε αυτό το σημείο και έχει πολύ δύναμη και με έριξε κάτω απλά μετά »ειπα «αχ Μπένι»ειπε η μαμά μου και σηκώθηκε πήρε τον πάγο και έφερε άλλον «αου πονάει»ειπα και μετά από λίγες ώρες άρχισα να μην πονάω τόσο αλλα ο σβέρκος ήταν φουλ μελανιασμενος «εγω θα βγω»ειπα στην μαμά μου «να προσέχεις»μου είπε και της έδωσα ένα φιλί στο μάγουλο «θα προσέχω» είπα και πήγα προς το πάρκο βγαίναμε προς τα παιδιά του Τζάκσον «οοο ήρθε ο Μπένι»ειπε ο Τζακσον«μπορω να σου μιλήσω?» του είπα «ναι πες μου»ειπε και με έπιασε από τον σβέρκο « ιδιαίτερος»ειπα και με άφησε και προχωρήσαμε και πήγαμε λίγο πιο εκει από τους άλλους «κοιτα δεν ξέρω τι σου χρωστάω γτ δεν ζήτησα την βοήθεια σου σε κατι εκείνη την μέρα αλλά θέλω να ξεμπλεξω από αυτά δεν μου αρέσουν αυτά πλέον και δεν θέλω πλέον να είμαι εδώ»του είπα «καλα» και πήγε πίσω και πήγα και εγώ μαζί του και σηκώθηκε ένα παιδί που δεν τον ξέρω «ρε Τζακ ο μικρός τι κάνει εδώ? Μαζί μας?» ρώτησε «ειναι δικος μου το προσέχω» είπε ο Τζάκσον «δεν θέλω να με προσεχεις μόλις σου είπα κάτι» είπα και το παιδί ήρθε και με σκουντηξε με δύναμη και έπεσα κάτω «προσεχε πως μιλάς μικρέ»ειπε και ο Τζάκσον τράβηξε όπλο «οποιος ξανά πειράξει τον μικρό θα έχει να κάνει με εμένα » είπε «δεν θέλω πλέον Να είμαι μπλεγμένος με αυτά ήρθα εδώ για τελειώνω με αυτά οποίος έχει θέμα μαζι μου ας έρθει να το λύση είναι η τελευταία μέρα που ασχολουμαι με αυτά»του είπα και έβγαλε όπλο και με σημάδεψε «ξερεις Μπένι θα το ήθελα πολύ αλλά μου χρωστάς» είπε και πήγα κοντά του και ακούμπησα το όπλο πάνω μου «ελα κάντο σκότωσε με απάλλαξε με από το να είμαι το τσιράκι σου»του είπα και το κατέβασε και το έβαλε πίσω ξανά «ξερεις υπάρχουν και άλλοι τρόποι να σε κρατήσω έδω άμα θες να είναι καλά η οικογένεια σου όση σου έχει απομείνει τουλάχιστον»ειπε και μου γύρισε πλάτη θόλωσα έτρεξα και τον έπιασα από πίσω τον χτύπησα «ΑΝ ΤΙΣ ΠΕΙΡΑΞΕΙΣ ΘΑ ΣΕ ΣΚΟΤΩΣΩ»ειπα και είδα τον Νικ να με τραβάει πίσω «ΑΝ ΤΟΛΜΗΣΕΙΣ ΝΑ ΤΙΣ ΠΕΙΡΑΞΕΙΣ ΑΚΟΥΜΠΗΣΕΙΣ ΘΑ ΣΕ ΣΚΟΤΩΣΩ»ειπα και ο Νικ με πήρε από εκεί και φύγαμε «Ειναι η τελευταία μέρα που ασχολείσαι από αύριο μην τολμήσεις να έρθεις ξανά εδώ»ακουσα τον Τζάκσον να λέει, άρχισα να κλαίω από τα νεύρα μου «εισαι ηλίθιος? Αυτά δεν θα τα λες σε κάποιον σαν αυτόν δεν φοβάται καλύτερα σήκω φύγε από εδώ παρά να κάτσεις μετά από αυτό που είπες»ειπε «και τι να κάνω που να πάμε? Εδώ είναι το σπίτι μας»ειπα «Μπενι...»« Γαμάτο θα σκεφτώ κάτι μόνος μου»ειπα και πήγα προς το σπίτι μου μπηκα μέσα και υπήρχε Ησυχία η μαμά μου κοιμόταν στο δωμάτιο της και η Λιζη ήταν στο δωμάτιο μου και κοιμόταν στο κρεβάτι μου άλλαξα ρούχα και την πηγα λίγο πιο εκεί για να χωρέσουμε και οι δύο στο κρεβάτι μου και την πήρα αγκαλιά και κοιμήθηκαμε.
Μια εβδομάδα μετά
Έχει μια εβδομάδα που δεν με έχει ενοχλήσει κανείς δεν με έχει πλησιάσει ούτε ο Τζάκσον ούτε κανείς άλλος «Μπενι θα πάρεις την Λιζη να πάτε να πάρετε κάποια πράγματα?» με ρωτησε η μαμά μου καθως έβγαινα από το δωμάτιο «ναι φυσικά τι πράγματα θες να πάρουμε?»την ρώτησα και στηριχθηκα στον πάγκο και την κοίταξα «πραγματα για την Λιζη πιο πολύ ξέρεις ρούχα τα σχολικά της κάποιο παιχνίδι που να θέλει οτιδήποτε»ειπε «ενταξει εσύ τι θα κάνεις?» την ρώτησα « θα πάω για ψώνια για το σπίτι»ειπε «καλα πάω να ντυθώ άμα ειναι» είπα «Λιζη ντύσου θα πάμε βόλτα οι δυο μας »ειπα και μπήκα στο δωμάτιο μου και ντύθηκα και πήγα στο δωμάτιο της Λιζη και την είδα έβαζε το κύπελλο που κέρδισα στα ράφια πάνω από το γραφείο της «τι κάνεις εκεί?» την ρώτησα «βαζω κάπου το βραβείο σου για να φαίνεται και να μην κάθεται πεταμένο μέσα στο δωμάτιο σου όπως και τα υπόλοιπα»ειπε και το έπιασα και το έβαλα στο ράφι της «ντυσου θα πάμε να πάρουμε κάποια πράγματα»της είπα και ντύθηκε γρήγορα Και ήρθε έξω «έτοιμη» είπε και αγκάλιασε την μαμά μας εγώ της έδωσα ένα φιλί και φύγαμε, περασαμε αρκετή ώρα έξω πήγαμε πήραμε ρούχα και φυσικά πήρε μια κούκλα που ήθελε και φάγαμε έξω, όταν γυρίσαμε σπίτι άνοιξα και μπηκαμε μέσα άφησαμε τα πράγματα στην πόρτα και όταν προχώρησα λίγο προς τα μέσα απλά έπιασα την Λιζη και της έκλεισα τα μάτια δεν έπρεπε να το δει αυτό με τίποτα άρχισα να μην μπορώ να καταλάβω τι γίνεται απλά ευχομουν να ήταν ψέμα, η μαμά μου στο πάτωμα το αίμα να τρέχει και να έχει γεμίσει το πάτωμα της κουζίνας ήταν νεκρή «Μπενι μπορείς να με αφήσεις τώρα»ειπε και την έπιασα και την έβγαλα έξω από το σπίτι δεν πρέπει να το δει αυτό ποτέ δεν πρέπει να της μείνει τέτοια ανάμνηση.