|•|Προσοχή το πάρτ αυτό περιέχει βία,ναρκωτικά και αλκοόλ διαβάζετε με δική σας ευθύνη. Τίποτα από αυτά στο παρακάτω πάρτ δεν αληθεύουν |•|

18 χρόνια πριν

Η Λιζη είναι ένος έτους είμαι τόσο χαρούμενος που έχω μια μικρή αδερφή κάθομαι εδώ και λίγη ώρα και τη παρακολουθώ το πώς κοιμάται «Μπεντζαμιν!» άκουσα την φωνή του μπαμπά μου «εχουμε αφήσει ένα παιχνίδι στην μέση» είπε ο μπαμπάς μου «ερχομαι» είπα και πήγα στο σαλόνι στο οποίο παίζαμε σκάκι με τον μπαμπα μου και έκατσα στον καναπέ απέναντι του και έκανα κούνησα τον αξιωματικο μου η μαμά μου μαγείρευε στην κουζίνα και την έβλεπα που μας κοιτούσε «αγαπη μου έλα να δεις»ειπε ο μπαμπάς μου και η μαμά μου ήρθε από πάνω του και κοίταξε την σκακιέρα «τι πιστεύεις ότι πρέπει να κάνω?» ρώτησε ο μπαμπάς μου «μμμμμ πύργος μπλοκάρει αξιωματικο?!» είπε η μαμά μου «οχι μαμά γτ μετά μου δίνεις το προβάδισμα να κάνω σαχ με την βασίλισσα μου» είπα «στο είπα πως είναι πανέξυπνος για αυτό τον πήρα και μαζί μου στην Κοπεγχάγη τους κέρδισε όλους» είπε ο μπαμπάς μου και θυμήθηκα το ταξίδι που κάναμε πριν κάποιους μήνες  «το ξέρω πως είναι πανέξυπνος πήρε από εσένα αλλά είναι ώρα να πάει για ύπνο έχει αύριο σχολείο» είπε η μαμά μου και άφησα την σκακιέρα και πήγα μέσα να αλλάξω ρούχα και ήρθε ο μπαμπάς μου από πίσω μου «Μπεντζαμιν» είπε και ήρθε και έκατσε δίπλα μου στο κρεβάτι «αυριο φεύγω το ξέρεις πως θα μείνετε πάλι λίγο καιρό μόνοι σας»ειπε «το ξέρω θα προσέχω την μαμά και την Λιζη όσο τίποτα άλλο» είπα «μπραβο το αγόρι μου να τις προσεχείς γτ οσο λείπω εσύ είσαι ο άνδρας του σπιτιού» είπε και χάιδεψε τα μαλλιά μου και σηκώθηκε να φύγει «Μπεντζαμιν, να θυμάσαι να παίζεις σκάκι εξασκεί•» «το μυαλό και την καρδιά παίζεις με το μυαλό σου αλλά η καρδιά σου σε οδηγεί στην νίκη μόνο άμα την θες πραγματικά» είπα «μπραβο το αγόρι μου καληνύχτα Μπέντζαμιν» είπε «καληνυχτα μπαμπά» είπα και κοιμήθηκα

Το επόμενο Πρωί
Ξύπνησα και ο μπαμπάς μου είχε ήδη φύγει για το ταξίδι του με την δουλειά του Και εγώ πήγα προς το σχολείο μου φυσικά και κάποια παιδιά άρχισαν να με σχολιάζουν όπως πάντα για το σκάκι «ο Γουοτς παίζει σκακι και νομίζει πως είναι κάποιος εγώ παίζω καλύτερα από αυτόν όλοι στην οικογένεια μου παίζουν σκάκι είναι στα γονίδια μου» είπε ο Στέφαν που πάντα ήθελε να δειχτεί σε όλους «το θέμα δεν είναι να παίζουν όλοι στην οικογένεια σου αλλά να έχεις το μυαλό να παίξεις εσύ» του είπα και πήγα να φύγω «σε προκαλώ σε ένα παιχνιδι για να δούμε ποιος είναι καλύτερος» είπε και τον κοίταξα και έβγαλα από την τσάντα μου την σκακιέρα που πάντα έχω μαζί μου «ελα»του είπα «τι εδώ? Με όλα τα παιδιά?» ρώτησε «ναι σιγά άμα είσαι τόσο καλός όσο λες δεν θα σε πείραζε να παίξεις μπροστά τους εκτός και αν λες ψέματα» του είπα και νευρίασε και έκατσε στο παγκάκι που είχε εκεί και έκατσα απέναντι του και έστησα τα πιόνια και αρχίσαμε να παίζουμε «το ξέρεις ότι με 2 κινήσεις σε έχω κερδίσει» είπα «δεν μπορείς Γουοτς » είπε «και όμως άνοιξα το πιόνι του Βασιλιά άνοιξες το πιόνι του αξιοματικου μετακινω την βασίλισσα στο H5 και ρουα ματ» είπα και με κοιτούσε «λεγεται ματ των αρχαρίων και μόλις έχασες»ειπα και έκλεισα την σκακιέρα και έφυγα «ψεμα εκλεψες!» είπε «ψαξτο» είπα και έφυγα για μάθημα
Όταν τελείωσε η μέρα πήγα σπίτι και με το που μπήκα μέσα είδα την Λιζη να έρχεται προς τα εμένα μπουσουλοντας και την πήρα αγκαλιά «γεια σου Λιζη»της είπα και την φιλησα «γεια σου μαμά» είπα «γεια σου Μπεντζαμιν Πως πήγε το σχολείο?» με ρώτησε και κάθισα στην καρέκλα στην κουζίνα με την Λιζη ακόμα στην αγκαλιά μου «καλα ο Στέφαν πάλι άρχισες να μου λέει για το σκάκι και παίξαμε ένα παιχνίδι και έχασε του έκανα το ματ των αρχαρίων και ξεφτιλίστηκε μπροστά σε όλους είναι άχρηστος στο σκάκι» είπα στην μαμά μου και με κοιτουσε με ενθουσιασμό «γινεται ένα τουρνουά εδώ θα ήθελες να πας?» με ρώτησε «φυσικα το συζητάς» είπα.
Δύο μέρες μετά
Σήμερα είναι το πρώτο παιχνίδι στο τουρνουά μου και τα πάω πάρα πολύ καλά όλοι είναι μεγαλύτεροι από εμένα «Γουοτς παίζεις σε τουρνουά γιατί για να χάσεις?»ειπε ο Στέφαν που ήταν και αυτος εκεί επειδή έπαιζε ο μπαμπάς του και τον αγνόησα και πήγα στο επόμενο τραπέζι που έπαιζα. Και φυσικά έφτασα στον τελικό και έπαιζα με τον μπαμπά του Στέφαν,ο Στέφαν με κοιτούσε περιφρονητικά δώσαμε χέρια με τον μπαμπά του Στέφαν και ξεκινήσαμε να παίζουμε,καθώς το παιχνίδι μας γινόταν όλο και πιο δύσκολο τον άκουσα να λέει κάτι αλλά δεν κατάλαβα τι είπε «ενα δωδεκάχρονο παιδί να παίζει έτσι εντυπωσιακό»ειπε και με κοίταξε «ο μπαμπάς μου λέει πως παίζω με πάθος και με το μυαλό μου συγκεντρωμένο πάνω στην σκακιέρα» είπα και τον κοίταξα «φαινεται αυτό»ειπε και με κοίταξε «μακαρι να ήταν ετσι και Στέφαν το μόνο που ξέρει είναι να λέει πως παίζει σκάκι και πως παίζω και εγώ σκάκι δεν το κυνηγάει δεν το προσπαθεί» είπε και έμεινα να τον κοιτάω «εμενα ο μπαμπάς μου από μικρός μου έμαθε να παίζω και το αγάπησα» είπα και με κοίταξε και ήταν σε αδιέξοδο δεν ήξερε τι κινήση να κάνει ακριβώς και με κοίταξε και έριξε τον βασιλιά του κάτω «και μόλις με εντυπωσίασες περισσότερο,κάποια μέρα θα γίνεις αρκετά γνωστός να το θυμηθείς» είπε και μου εδωσε το χέρι του και ο Στέφαν με κοιτούσε με μίσος.
Τρεις μέρες μετά
Το πρωί ξύπνησα και άκουγα την μαμά μου από μεσα να μιλάει στο τηλέφωνο ακουγόταν λυπημένη και σαν να έκλαιγε και βγήκα έξω «μαμα?» είπα και την είδα να κλαίει «πανε μέσα στην αδερφή σου!»ειπε «μα•» «πανε μέσα στην αδερφή σου»ειπε και πήγα μέσα και είδα την Λιζη να παίζει κάτω στο πάτωμα με κάτι τουβλάκια που είχε κάτω και τη πήρα αγκαλιά «καλημερα Λιζη» της είπα και την φίλησα στο μέτωπο «πες Μπέντζαμιν» της έλεγα προσπαθούσα εδώ και καιρό να της μάθω να λέει το όνομα μου «πες Μπέντζαμιν?» της έλεγα αλλά το μόνο που έκανε ήταν να με κοιτάει χωρίς να λέει κάτι «Μπενιιι» είπε και έμεινα «ναι και το Μπένι μου κάνει» της είπα και την ξανά φίλησα «Μπενι» είπε ξανα «ναι για σένα είμαι ο Μπένι μαρεσει είναι σαν να μου έβγαλες ένα ψευδώνυμο»ειπα και γελούσε και τότε ήρθε η μαμά μου μέσα στο δωμάτιο «μαμα η Λιζη είπε το όνομα μου καλά όχι ακριβώς το όνομα μου αλλά το είπε κάπως είπε Μπένι είναι σαν το μισό του ονόματος μου και μου άρεσε και λέω να το χρησιμοποιώ τι λες και εσύ?» της είπα και χαμογέλασε μέσα στα δάκρυα της και ήρθε κοντά μου «ναι είναι πολύ όμορφο Μπένι γιατί όχι σου πάει και όλας» είπε και έκατσε δίπλα μου «εγινε κάτι?» την ρώτησα «πρεπει να σου πω κάτι σοβαρό»ειπε και αγχώθηκα αρκετά και πήρε την Λιζη από την αγκαλιά μου  «ο μπαμπάς είχε ένα ατύχημα,ένα σοβαρό ατύχημα και δυστυχώς δεν τα κατάφερε» είπε η μαμά μου και το πίστευα έτρεξα μέσα στο δωμάτιο μου και έκλεισα την πόρτα και άρχισα να κλαιω με λυγμούς στην σκέψη ότι δεν θα τον ξανά δω και θα ξανά είμαστε όλοι μαζί στο σπίτι μας και δεν θα ξανά παίξω σκακι μαζι του και απλά πονάει!
Δύο μέρες μετά
Κοιτάζομαι στον καθρέφτη σήμερα είναι η κηδεία του μπαμπά μου και απλα βλέπω πόσο χάλια είναι να φοράς μαύρα «Μπενι!» άκουσα την φωνή της Λιζη να με φωνάζει «εδω είμαι Λιζη δεν φεύγω» της είπα και την πήρα αγκαλιά και βγήκα από το δωμάτιο και η μαμά μου με περίμενε «ετοιμος?» με ρώτησε και απλά κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου και κατεβήκαμε στο αυτοκίνητο του θείου Λίαμ σε όλη την διαδρομή δεν μιλούσε κανένας μόνο εγώ λίγο στην Λιζη όταν φτάσαμε στα νεκροταφεία καθόμουν μπροστά από τον θείο μου και η μαμά μου είχε στην αγκαλιά της την Λιζη όταν τελείωσε έμεινα μόνος για λίγο προσπαθούσα να μην κλάψω γιατί οι άνδρες δεν κλαίνε και πλέον που ο μπαμπάς μου έφυγε εγώ είμαι ο άνδρας του σπιτιού και πρέπει να προσέχω την Λιζη και την μαμά μου, ένα χέρι που ακούμπησε τον ώμο μου με έβγαλε από τις σκέψεις μου «ο μπαμπάς σου Μπέντζαμιν είναι πολύ περιφανος για εσένα»ειπε ο θείος μου «δεν πρόλαβα καν να του πω πως κέρδισα το τουρνουά» είπα «ηταν σίγουρος πως θα κερδίσεις» είπε «μου λείπει» είπα «σε όλους μας θα λείπει» είπε και με αγκάλιασε και φυγαμε πίσω στο σπίτι.
Δύο χρόνια μετά
Έχω σταματήσει να παίζω σκάκι εδώ και δύο χρόνια παίζω μόνο σε μικρά τουρνουά που γίνονται για να βγάζω χρήματα μετά τον θάνατο του μπαμπα μου τα οικονομικά μας είναι δύσκολα «Μπενι το βράδυ θα πάμε σπίτι Νικ να αραξουμε θα έρθεις?» με ρώτησε ο Κρίστιαν «ναι θα έρθω δεν έχω θέμα» είπα «ωραια θα σε περιμένω επίσης έχεις ένα τσιγάρο να σου πάρω γτ δεν έχω?» με ρώτησε «ναι έλα πάρε»ειπα και έβγαλα το πακέτο μου και του έδωσα ένα «θενξ φίλε μου» είπε και έφυγε και ναι έχω αρχίσει να καπνιζω. Το βράδυ πήγαμε με τον Κρίστιαν στο σπίτι του Νικ,ο Νικ είναι 17 και γενικά είναι λίγο μπλεγμένος « Μπένι θες μια τζούρα?» με ρώτησε «τι είναι αυτό?» τον ρώτησα ενω μου το έδωσε «Χασις σε ηρεμεί δοκίμασε» μου είπε και πήρα μια τζούρα και άρχισα να Βήχο και όλοι γέλασαν «ειναι μέχρι να το συνηθίσεις» είπε ο Κρίστιαν και το πήρε από το χέρι μου και πήρε μια τζούρα «και εσύ κανεις?» τον ρώτησα «εεε που και που τον τελευταίο μήνα» είπε και πήρα το τσιγάρο από το χέρι του και έκανα ακόμα μια τζούρα «σε ζαλίζει αυτό» είπα και το έδωσα στον Νικ «αυτο είναι το ωραίο» είπε και έτσι άρχισαν όλα  με ένα τσιγάρο αυτό το βράδυ και το ένα έγιναν δύο και πάει λέγοντας.
Το επόμενο πρωί
Το πρωί ξύπνησα φουλ ζαλισμενος και είδα το ρολόι ήταν 12 το μεσημέρι σηκώθηκα και έφυγα τρέχοντας για το σπίτι μου και όταν μπήκα μεσα η μαμά μου με περίμενε νευριασμένη «που ήσουν Μπένι?» «στον Κρίστιαν εκεί κοιμήθηκα μας πήρε ο ύπνος»ειπα «μαλιστα γτ η μαμά του Κρίστιαν με πήρε και μου είπε πως νόμιζε πως κοιμήθηκε εδώ για αυτό Μπένι ξανά ρωτάω που ήσουν?» είπε «καλα δεν κοιμήθηκα στον Κρίστιαν κοιμηθηκα σε έναν άλλον φίλο μας με τον Κρίστιαν κοιμηθήκαμε στον Νικ» είπα «θα μπορούσες να πάρεις ένα τηλέφωνο και να μου το πεις ξέρεις πόσο ανησύχησα ξέρεις ότι δεν κοιμήθηκα το βράδυ?» είπε «ενταξει μαμα σιγά ένα βράδυ ήταν ναι ήταν λάθος μου που δεν πήρα ένα τηλέφωνο αλλά συγγνώμη δεν θα ξανά γίνει» είπα και με αγκάλιασε και είδα την Λιζη να βγαίνει από το δωμάτιο της «Μπενι κοίτα τι ζωγράφισα εισαι  εσύ που παίζεις Σκακι» είπα και κοίταξα την ζωγραφιά της ήταν ότι πιο άθλιο είδα αλλά και ότι πιο γλυκό ταυτόχρονα «ειναι πολύ ωραίο» της είπα και με φίλησε στο μάγουλο και πήγε ξανά μέσα και άρχισα να νιώθω τύψεις που εχθές βράδυ μαστουρωνα με φίλους μου και η μαμά μου και η αδερφή μου είχα πλήρης άγνοια «παω να κάνω μπάνιο» είπα «ενταξει» είπε η μαμα μου και πήγα μέσα στο μπάνιο και κλείστηκα εκεί. Το απόγευμα βγήκα  με τον Κρίστιαν ξανά και ήρθε και ο Νικ μαζί μας και έφερε και μια κοπέλα μαζί του που ήταν ξαδέρφη του από ότι κατάλαβα «χαρηκα είμαι η Μία» είπε η κοπέλα και μου έδωσε το χέρι της «χαρηκα είμαι ο Μπένι» είπα και κάναμε χειραψία όλο το απόγευμα μιλούσαμε και ήταν πολύ ενδιαφέρον κοπέλα,αρχισα να νιώθω πως μου αρέσει και όταν πήγαμε σπίτι του Νικ καθίσαμε εκει όλοι μαζί και η Μία έβαλε τα πόδια της πάνω μου άρχισα να νιώθω περίεργα «ποσο χρονών είσαι?» με ρώτησε «θα γίνω 15 τον άλλον μήνα» είπα «ααωω είσαι μικρούλης ακόμα» είπε «γιατι εσύ πόσο εισαι?» την ρώτησα «σε λιγες μέρες κλείνω τα 16» είπε «ενταξει έναν χρόνο με περνας σιγά»ειπα «δυστυχως ναι» είπε και δεν το επιασα αυτό που είπε «Μπενι ένα τσιγάρο το θέλει νομίζω»ειπε ο Νικ «ναι το θέλει»ειπα και κοίταξα την Μια είναι πολύ όμορφη,ο Νικ έστριψε το τσιγάρο και το έδωσε στην Μια «και εσύ κάνεις?» την ρώτησα «ναι με τον Νικ για ξάδερφο μπλέκεις και εσύ» είπε και φύσηξε τον καπνό πάνω μου «Μια μην τον προκαλείς στα παιχνίδια σου» είπε ο Νικ «γιατι είναι ωραίο παιδί» είπε και φίλησε τον λαιμό μου και ανατριχιασα ολόκληρος «δεν έχεις κάνει ποτέ ξανά σεξ?» με ρώτησε «οχι» της απάντησα «δεν πειράζει θα μάθεις μαζί μου πως είναι να κάνεις» είπε και ξανά φίλησε τον λαιμό μου «Μια!» είπε ο Νικ «ηρεμησε Νίκολας άμα είναι να γίνει κάτι θα είναι επειδή το θέλει και αυτός»ειπε και την φίλησα εγώ αυτήν την φορά.
έναν μήνα μετά
Έχει περάσει ένας μήνας και πλέον είναι σε σχέση με την Μια και έχουμε προχωρήσει αλλά δεν νιώθω ερωτευμένος μαζί της η κάτι, τα τσιγάρα κάθε βράδυ στο σπίτι του Νικ έχουν γίνει ρουτίνα και φυσικά πλέον δεν μας πιάνει τόσο έχουμε αρχίσει να πέφτουμε στα πιο βαθιά σε χάπια και τέτοια ο Νικ που και πού χτυπάει κόκα δεν έχω σκεφτεί ποτέ να το κάνω αλλά πλέον έχω εθιστεί στο αλκοόλ ένα ουίσκι πλέον το κατεβάζω άνετα μέσα σε 20 λεπτά μου προσφέρει μια ωραία ζάλη. Το βράδυ ειμασταν παλι στο σπίτι του Νικ και είπα στην μαμά μου πως θα κοιμηθώ στον Νικ, η Μία είχε μια όρεξη παλι για όλα όσα κάνουμε αυτόν τον μήνα αλλά εγώ δεν ήθελα και τόσο και την αγνοούσα «Μπενι θες να δοκιμάσεις?» με ρώτησε ο Νικ ενώ είχε έτοιμη μια γραμμή «δεν είμαι και τόσο σίγουρος» είπα «οοο ελα τώρα Μπένι δεν είναι κάτι τόσο κακό»ειπε η Μία και σνιφαρε μια γραμμή κόκα «εσυ πρόσεχε τι κάνεις»της είπε ο Νικ «ελα μια γραμμή είναι»ειπε ο Νικ και ο Κρίστιαν που ήταν στο μπάνιο βγήκε και είδε που ο Νικ μου έλεγε να κάνω «Νικ είπαμε να κάνουμε μαλακιες αλλά όχι και έτσι»ειπε ο Κρίστιαν «σιγα το πράγμα ρε Κρις»ειπε ο Νικ και ήρθε κοντά μου «ελα Μπένι μια γραμμή είναι μόνο» μου είπε «μην το κάνεις Μπένι» είπε ο Κρίστιαν και τον κοίταξα και πήρα από το χέρι του Νικ το μικρό χωνί που είχε φτιάξει «ετσι Γουοτς» είπε ο Νικ «Μπενι μην κάνεις άλλες μαλακίες τελείωνε»ειπε ο Κρίστιαν αλλά δεν έδινα σημασία και απλά ρουφιξα αυτήν την τελευταία γραμμή που είχε ο Νικ πάνω στο τραπέζι άρχιζε να τσούζει η μύτη μου και να δακρύζουν τα μάτια μου «Μπενι γαμω» άκουσα τον Κρίστιαν και με έσπρωξε «μην κάνεις χειρότερες μαλακίες δεν έπρεπε ποτέ να σε μπλέξω έτσι είμαι μαλακας» είπε «ειναι δικό μου θέμα τι θα κάνω και γουστάρω να το κάνω »του είπα  και με κοιταξε απογοητευμένος «ο μπαμπάς σου άμα ήξερε πως κανείς κάτι τέτοιο αυτήν την στιγμή θα ήταν απογοητευμένος» είπε και ασυναίσθητα τον χτύπησα «Μπενι μη!»ακουσα την Μια να λέει «ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΝ ΞΑΝΑ ΠΙΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ ΣΟΥ!» είπα φωνάζοντας «Μπενι γαμω» είπε ο Νικ και ήρθε με έπιασε από πίσω και με σηκωσε απο πάνω από τον Κρίστιαν και η Μία έτρεξε να τον περιποιηθεί επειδή είχε ματώσει και εκεί το σκέφτηκα το τι έκανα! Τι έκανα στον κολλητό μου φίλο πριν λίγο? είχα θολώσει δεν ήξερα τι έκανα και τον χτύπησα και το μετανιώνω...