Elena's POV
Είναι 7 το πρωί και σηκώθηκα από το κρεβάτι προσπαθώντας να μην ξυπνησω τον Μπένι πήγα στην τραπεζαρία και πήρα δυο καφέδες και γύρισα προς το δωμάτιο «Έλενα» άκουσα την φωνή του Χάρι «καλημέρα Χάρι» είπα «καλημέρα παίζεις στις 9 και ο Μπένι στις 9:30 τα είδα τώρα το πρωί και είπα να στα πω» είπε «οοο ευχαριστώ πολύ αν και θα πήγαινα σε λίγο να τα δω» είπα «ο Μπένι ακόμα κοιμάται ?» Με ρώτησε ο Χάρι «ναι του αρέσει ο ύπνος» είπα και γελάσαμε «φαίνεται πολύ χαρουμενος μαζί σου,μετά από πολύ καιρο, ο θάνατος της Μπεθ στοίχισε σε πολλούς από μας και φυσικά περισσότερο στον Μπένι που ήταν κολλητή του» είπε «το ξέρω μου έχει μιλήσει για την Μπεθ μακάρι να την γνώριζα» είπα «μακάρι,τέλος πάντως ας αφήσουμε την Μπεθ,πάντως πρώτη φορά βλέπω έτσι τον Μπένι να το ξέρεις φαίνεται διαφορετικός πιο γλυκός πιο αγαπησιάρης» είπε και γέλασε «γιατί δεν ήταν έτσι?» Ρώτησα «ο Μπένι Γουότς δεν ανοιγόταν ποτέ σε κανέναν κρατούσε τα πάντα για τον εαυτό του δεν μιλούσε ποτέ σε κανέναν,θυμάμαι όταν ήμασταν σπίτι του και βρίσκαμε όλες τις τεχνικές για να κερδίσει η Μπεθ τον Μποργκοφ το βράδυ μετά όταν επιτέλους κοιμηθήκαμε τον είχα ακούσει να λέει όχι μην το κανείς άσε με επιτέλους,κατάλαβα πως είχε κάποιον εφιάλτη τον ξύπνησα αλλά δεν μου μίλησε ποτέ για αυτό πάντα έλεγε πως ήταν κάτι δικό του,είμασταν αρκετοί που θελαμε να τον βοηθήσουμε εγώ ή Μπεθ ο Αρθουρ αλλά δεν ήθελε ποτέ εκείνος, μπορεί να μας θεωρούσε πως δεν είμαστε κατάλληλοι για να μας μιλήσει δεν ξέρω. Ελπίζω σε εσένα να σου μιλήσει να ανοιχτεί να τα βγάλει από μέσα του ότι τον προβληματίζει» είπε ο Χάρι και τον κοιτούσα με προσήλωση γιατί το θεωρούσα πολύ περίεργο να μην μιλάει ο Μπένι στους φιλους του για τους εφιάλτες του αλλά να μιλάει σε εμένα «μου έχει μιλήσει λίγο και έχει σταματήσει κάπως να βλέπει εφιάλτες» είπε «χαιρομαι που σου έχει ανοιχτεί και έχει καποιον να μιλήσεις» είπε ο Χάρι και φτάσαμε έξω από το δωμάτιο μου και μπηκαμε μέσα και ο Μπένι κοιμόταν ακόμα «ποια τεχνική παίζεις?» Με ρώτησε σιγανά ο Χάρι « Σικελικό» είπα και πήγα κοντά του και έκανε την πρώτη κίνηση «παίξε θέλω να δω πως παίζει το νέο αίμα των τελευταίων δυο χρόνων» είπε και έκανα κίνηση,μετά από 20λεπτο που ο Χάρι σκεφτόταν τι κίνηση να κάνει σηκώθηκα να ξυπνησω τον Μπένι «Μπένι» είπα και τον φίλησα στο μάγουλο «μμμμμ»είπε «σήκω αγάπη μου» είπα και τον ξανά φίλησα «καλημέρα πριγκίπισσα» είπε με την αγουροξυπνημένη φωνή του «καλημέρα Χάρι» είπε ξανά «καλημέρα» είπε και του έδωσα τον καφέ του «παίζεται?» Είπε ο Μπένι «ναι παίζουμε μια παρτίδα» είπα και ο Μπένι σηκώθηκε από το κρεβάτι και έπαιξε στην θέση του Χάρι «εύκολο ήταν» είπε και έκανε κίνηση κοντά στον βασιλιά μου και ήπιε μια γουλιά από τον καφέ του «καλή κίνηση αλλά μόλις ξύπνησες και δεν είδες αυτό» είπα και έκανα σαχ με τον Πύργο μου «ουαου παίζεται με έναν τρόπο και οι δυο τόσο περίεργο κυνηγάτε και οι δυο την νίκη » είπε ο Χάρι και κοίταξα τον Μπένι «αυτός είναι ο σκοπός του παιχνιδιού αλλά ένα παιχνίδι δεν μπορεί να μας χωρίσει γιατί όσο νάνε την αγαπάω όσο τίποτα άλλο» είπε ο Μπένι και αγκάλιασε απο πίσω και με φίλησε στο μέτωπο «σε αυτό έχει δίκαιο ο Μπένι γνωριστήκαμε χαρις στο σκάκι αλλά δεν θα μας χωρίσει γιατί είναι απλά ένα παιχνίδι,που αγαπάμε και οι δυο αρκετά» είπα και χώθηκα στην αγκαλιά του Μπένι  «χαιρομαι για εσάς» είπε ο Χάρι «λοιπόν ντυσου παίζουμε σε λίγη ώρα» είπα στον Μπένι και με άφησε για να ντυθεί μετά από λίγο που είχε ντυθεί πήγαμε προς την κεντρική αίθουσα που παίζαμε «σε ποιο τραπέζι παίζεις?» Με ρώτησε ο Μπένι «στο 17» είπα «μάλιστα» είπε «Γουότς έχεις κάτι?» Τον ρώτησε ο Χάρι «όχι όχι» είπε ο Μπένι και κοιταξε άλλου και κατάλαβα πως κάτι έχει «Μπένι! Τι έχεις?» Του είπα «εγώ πρέπει να φύγω με συγχωρείτε» είπε ο Χάρι και έφυγε «δεν είναι κάτι» είπεγβε. ο Μπένι και τον κοίταξα απειλητικά «καλά θα σου πω αλλά δεν θέλω να μαλώσουμε» είπε «γιατί να μαλώσουμε?» Τον ρώτησα «απλά να ζηλεύω λίγο που είσαι η μοναδική κοπέλα και όλοι παίζουν μαζί σου και·» «Μπένι είμαι όμως μαζί σου και όλοι ξέρουν πως είμαστε μαζί όποτε δεν θα κάνει κανείς κίνηση να φλερτάρει μαζί μου» είπα «ναι όμως το να σε βλέπω γύρω από τόσους άνδρες με κανεί να νιώθω κάπως» είπε και τον πλησίασα και έκανα μύτες για να τον φτάσω και του άφησα ένα φιλι στο μάγουλο «Μπένι εγώ κοιτάω μόνο εσένα και αγαπάω μόνο εσένα,όλοι οι υπόλοιποι είναι απλά περαστικοί απλά για μια παρτιδα σκάκι» είπα «σίγουρα με αγαπάς?» Με ρώτησε «περισσότερο από τον καθένα» είπα και έσκυψε και με φίλησε «πάω στο τραπέζι μου παίζω σε 5 λεπτά» είπα και προχώρησα για να φύγω «καλή επιτυχία πριγκίπισσα μου» είπε και χωριστήκαμε.

Benny's POV
Μου αρέσει τόσο να την ακούω να μου λέει πως με αγαπάει, την είδα να προχωράει προς το τραπέζι της και εγώ έκανα μια βόλτα και πήγα στην γραμματεία «ψάχνω τον Μπένι Γουότς» άκουσα την φωνή ενός άνδρα να λέει προς τον κύριο στην γραμματεία και έβγαλα το καπέλο μου «εγώ είμαι αυτός» είπα και γύρισε ένας άνδρας μεγαλος σε ηλικία που μου φαινόταν γνωστός αλλά δεν μπορούσα να θυμηθώ από που τον ξέρω  «Μπέντζαμιν Γουότς, εισαι τόσο ιδιος με τον πατέρα σου» είπε και μπερδεύτηκα «από που ξέρετε τον πατέρα μου?» Είπα «Μπέντζαμιν,είμαι αδερφος του πατέρα σου» είπε «θείε Λιαμ?» Είπα «ναι» είπε «κυριε Γουότς σε δυο λεπτά παίζετε» άκουσα την φωνή από την γραμματεία «ναι έρχομαι,θείε κάτσε εδώ ή περίμενε στην τραπεζαρία θα τελειώσω το παιχνίδια ο έρχομαι» είπα «η ακόμα καλύτερα θα έρθω να δω πως παίζει» είπε και προχώρησα προς το τραπέζι που έπαιζα, δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ πλήρως στο παιχνίδι παίζαμε καμία ώρα γιατί σκεφτόμουν το γιατί ήρθε γιατί μετά από τόσα χρόνια θυμήθηκε να με βρει, αλλά το χέρι του αντιπάλου μου με διέκοψε από τις σκέψεις μου «ισοπαλία?» Είπε και δέχτηκα η Έλενα ήταν εκεί και με έβλεπε και ήρθε κοντά μου  και σηκώθηκα από την καρέκλα μου «Μπένι τι έγινε φαίνεσαι χαμένος» είπε «θα έρθω σε λίγο περίμενε με στην τραπεζαρία» είπα και προχώρησα προς τον θείο μου «Μπένι» άκουσα την γλυκιά φωνή της να λέει και ήταν η πρώτη φορά που την αγνόησα πήγα στον θείο μου και βγήκαμε έξω «Μπέντζαμιν·» «Μπένι με λένε» είπα νευριασμενα «ναι συγγνώμη Μπένι, ξέρω πως είσαι θυμωμένος μαζί μου·» «θυμωμένος? Είμαι εξαγριωμένος μαζί σου! Που ήσουν όταν χρειαζόμουν κάποιον για να πάρω την επιμέλεια της Λιζη?» Είπα «αφήσε με να σου εξηγήσω,ήμουν στην Ευρώπη. Μετά την κηδεία του πατέρα σου έφυγα από εδώ, είχα μπλεξίματα» είπε «αυτό δεν διορθώνει τα πράγματα σε πήρα τηλέφωνα σου έστειλα γράμματα και με Αγνόησες τελείως σου έλεγα πως κοντεύω να χασω την μοναδική μου οικογένεια και εσυ δεν έδωσες κανενα σημείο ζωής» είπα εκνευρισμένος «Μπένι το ξέρω και συγγνώμη για αυτό αλλά άσε με να σου εξηγήσω» είπε και κοίταξα προς την πόρτα της εισόδου του πανεπιστημίου και είδα την Έλενα εκεί να με κοιτάζει «ωραία εξήγησε» είπα στον θείο μου «ήμουν στην Ευρώπη δεν ήσουν ο μόνος που είχε μπλεξίματα ήμουν και εγώ,μετά την κηδεία του πατέρα σου έστελνα συνέχεια γράμματα στην μητέρα σου και την ρωτούσα άμα θέλει βοήθεια σε κάτι και ποτέ δεν έπαιρνα απάντηση είχα λάβει μόνο δυο γράμματα ένα όταν η μητέρα σου έμαθε τα μπλεξίματα σου και ένα λίγο πριν πεθάνει, δεν μπορούσα να γυρίσω ήταν δύσκολο να γυρίσω και συγγνώμη που έχασες την Λιζη εξαιτίας μου πραγματικά θα κάνω ότι μπορώ για να βοηθήσω να την βρεις» είπε «δεν μου επιτρέπετε να την βρω δεν μου επιτρέπετε να την δω» είπα και απλά θυμήθηκα όλο το σκηνικό στο δικαστήριο όταν έβγαλε ο δικαστής την ετυμηγορία πως είμαι ανίκανος να την κρατήσω και να την μεγαλώσω «θα σε βοηθήσω σε ότι χρειαστείς» είπε ο θείος μου και ακούμπησε τον ώμο μου «πως έμαθες πως είμαι εδώ?» Τον ρώτησα «δεν έπαιζε μόνο ο πατέρας σου σκάκι έπαιζα και εγώ και είδα σε κάποιο περιοδικό που έλεγε πως θα γίνει ένα τουρνουά εδώ και ηλπιζα να σε βρω εδώ και σε βρήκα» είπε και ξανά κοίταξα προς την είσοδο πλεον η Έλενα μιλούσε με κάποιον και συγκεκριμένα με έναν άνδρα και χωρίς δεύτερη σκέψη πήγα προς το μέρος της «Μπένι» είπε «αγάπη μου πάμε να σου γνωρίσω κάποιον?» Είπα και κοίταξα επιθετικά τον άλλον απέναντι μας «ναι αλλά πρώτα να σου γνωρίσω τον Κριστιαν είναι παλιός φίλος από το Σιάτλ και με βοήθησε αρκετά με το σκάκι» είπε η Έλενα «χάρηκα για την γνωριμία κυριε Γουότς έχω διαβάσει αρκετά για εσάς» είπε και μου έδωσε το χέρι του και του εδώ το δικό μου πίσω διστακτικά «και εγώ χάρηκα» είπα «πάμε?» Ρώτησα την Έλενα «ναι πάμε χάρηκα που σε είδα κριστιαν» είπε η Έλενα « και εγώ Έλενα χαιρετίσματα στον Λογκαν» είπε και έφυγε «έφυγες πολύ απότομα γιατί?» Με ρώτησε καθώς προχωρούσαμε προς τον θείο μου «θα δεις γιατί» είπα και πήγαμε κοντά «θείε από εδώ η κοπέλα μου η Έλενα Μαηκελσον, Έλενα από εδώ ο θείος μου Λιαμ Γουότς» είπα «χάρηκα για την γνωριμία δεσποινίς» είπε ο θείος μου «παρόμοιος» είπε η Έλενα και έδωσαν χέρια.

Elena's POV
Ο Μπένι ποτέ δεν μου έχει μιλήσει για τον θείο του «ο θείος μου έμεινε για πολλά χρόνια στην Ευρώπη και ένα μερίδιο ευθύνης που εχασα την επιμέλεια της Λιζη πέφτει πάνω του» είπε ο Μπένι «Μπένι σε παρακαλώ μην μου το χτυπάς» είπε ο θείος του «η Έλενα θα ξανά ανοίξει την υπόθεση του δικαστηρίου μου και θα με βοηθήσει να ξανά βρω την Λιζη ακόμα και  μετά από 13 χρόνια» είπε ο Μπένι «ώστε είσαι δικηγόρος?» Με ρώτησε ο θείος του «ναι, έχω κάνει της σπουδες μου σε ένα από τα καλύτερα  πανεπιστήμια του λος Άντζελες και μεταπτυχιακό» είπα και έμεινε να με κοιτάει «θα θέλατε να βγούμε για φαγητό κάποια στιγμή και οι τρεις έχω να δώσω αρκετές εξηγήσεις στον Μπένι και θα ήθελα την γνώμη σου Έλενα σε κάποια θέματα μου» είπε «ναι βέβαιος» είπα «θα το σκεφτούμε» είπε ο Μπένι και ένιωσα άσχημα που συμπεριφέρεται έτσι στον θείο του «φυσικά,άμα είναι θα ξανά περάσω αύριο» είπε ο θείος του ξαι έφυγε προς το αυτοκίνητο του «Μπένι Γιατί του μιλάς έτσι?» Τον ρώτησα όταν έφυγε ο θείος του «Έλενα αυτός ο ανθρωπος άμα ήταν στο δικαστήριο όταν επρεπε τώρα θα είχα την αδερφή μου» είπε και προχώρησε προς το κτίριο «Μπένι·» «απλά άστο γαματο απλά εμφανίστηκε σε λάθος χρονική στιγμή μην προσπαθείς να τον δικαιολογήσεις επειδή εσυ δεν τα είχες καλά με την οικογένεια σου και επειδή ζούσες με τους πάντες να σε πιέζουν» είπε και φαινόταν αρκετά εκνευρισμένος και τα λόγια του με πλήγωσαν και απλά γύρισα και έφυγα προς το κτίριο «Έλενα,συγγνώμη» είπε αλλά τον αγνόησα και πήγα προς το δωμάτιο μου ήθελα τόσο πολύ να κλάψω αλλά το κρατούσα πήρα τηλέφωνο τον Λογκαν «παρακαλώ» είπε η φωνή του «Λογκαν Τάιλερ σε χρειάζομαι πάντα τις στιγμές που είσαι μακρυά» είπα «δεν φταίω εγώ που πας σε τουρνουά,τι έπαθε η μικρή άθλια κολλητή μου» είπε «τίποτα απλά·» «απλά ο Μπένι είπε κάτι που πονεσε» είπε και με διέκοψε «ναι μπορείς να το πεις και έτσι» είπα «μιλά του, λογικά είχε νεύρα για να πει κάτι κακό απέναντι σου ο Μπένι πάντα προσέχει τι σου λέει» είπε «ναι αλλά αυτήν την φορά είναι λίγο διαφορετικό» είπα «πες μου ότι δεν είπε κάτι για το θέμα με την οικογένεια σου» είπε «είπε κάτι σχετικά με το θέμα με την οικογένεια μου» είπα «αουτς άποψη μην του μιλήσεις αστον να σου μιλήσει αυτός για αυτό δεν φταις εσυ κάπου» είπε «λες εεε» είπα «ναι αυτός έκανε μαλακια αυτός ζητάει συγγνώμη αυτός σου μιλάει» είπε «ελπίζω να μου μιλήσει για  αυτό» είπα «θα σου μιλήσει είμαι σίγουρος» είπε «η Ηρα ζει ή το καημένο θα πεθάνει από την πείνα?» Ρώτησα τον Λογκαν «ωωωχχχ ναι έχουμε και το κοπρόσκυλο το ξέχασα» είπε και ανησύχησα για το θηλυκό μποξέρ που άφησα πίσω στο λος Άντζελες «Λογκαν!!!» Είπα «όχι εντάξει πλάκα κάνω καλά είναι την έχω εδώ μαζί μου στο γραφείο μην ρωτήσεις πως και έτσι δεν ξέρω» είπε και γελάσαμε «ελπίζω να τα βρεις με τον Μπένι τελικά δεν είναι τόσο ηλίθιος όσο μου τον περιγραφές και φαίνεται να σε αγαπάει αληθινά» είπε ο Λογκαν «ναι όντως πρέπει να σε κλείσω γιατί  παίζω σε λίγο και θέλω να πιω έναν καφέ πριν παίξω» είπα «ωραία πάνε για αυτόν τον καφέ, σαγαπαω μικρή άθλια κολλητή» είπε «και εγώ πολύ άθλιο υποκείμενο» είπα και το κλείσαμε,χρειαζόμουν να ακούσω τον Λογκαν αυτήν την στιγμή πάντα με κανεί να γελάω και να σκέφτομαι καλύτερα.