Benny's POV
Ξύπνησα το πρωί στο κρεβάτι και δίπλα δεν ήταν η Έλενα «Ελενα» φώναξα και σηκώθηκα έφτιαξα τα μαλλιά μου και ντύθηκα,ετριψα το πρόσωπο μου νιώθω πως θέλω να κοιμηθώ και άλλο αλλά πρέπει να πάω κάτω να βρω την Έλενα. Βγήκα από το δωμάτιο και είδα παλι τον Βαργκεν «Guten Morgen Mr Watts»ειπε και γέλασε «καλημέρα και σε εσένα»ειπα και έβγαλα το καπέλο μου για να φτιάξω τα μαλλιά μου,κατέβηκα στην τραπεζαρία και είδα την Έλενα,φορούσε ένα φόρεμα σε ίσια γραμμη σε ένα απαλο ροζ χρώμα,να κάθεται με έναν κάστανο άνδρα αδύνατο  και να μιλανε και να γελάνε ποιος είναι αυτός? Και τι κάνει με την κοπέλα μου? Έτσι όπως γελάνε νευριάζω και πάω κοντά «Μπενι»ειπε η Έλενα και την φίλησα κατευθείαν «Καλημερα πριγκίπισσα μου»της είπα «Μπενι αυτός είναι ο Κολ Σερμπαν ο απεσταλμένος του περιοδικού» είπε η Έλενα και τον κοίταξα «Χαρηκα κύριε Γουοτς είμαι μεγάλος θαυμαστής σας παρακολουθώ όλα τα παιχνίδια σας»ειπε και δώσαμε χέρια και του έσφιξα λίγο παραπάνω το χέρι του «και εγώ χαίρομαι κύριε Σέρμπαν»ειπα και έβλεπα την Έλενα που ήταν λίγο αγχωμένη γτ ήξερε πως ζηλεύω «μας συγχωρείτε μισό λεπτο» είπε η Έλενα και πήγαμε λίγο πιο εκεί και εγώ συνέχιζα να τον καρφώνω με το βλέμμα μου «μπορεις να μην ζηλεύεις?» μου είπε «οοο να μην ζηλεύω δεν σε βρήκα δίπλα μου το πρωί που ξύπνησα και κατεβαίνω κατω και σε βλεπω να γελάς και να μιλάς μαζί του φυσικό να ζηλέψω,έχω μια πανέμορφη γυναίκα δίπλα μου που ο καθένας θα την ήθελε είτε στο κρεβάτι του είτε στην αγκαλιά του είτε δίπλα του είναι λογικό να ζηλευω γιατι Έλενα σου έχω κάνει τόσα και κάποια στιγμή θα με βαρεθεις και θα φύγεις και θα πας σε κάποιον καλύτερο από εμένα θα βρεις κάτι καλύτερο από εμένα και...»πηγα να πω και με φίλησε και απλά την κοίταξα που με φιλησε και παραδόθηκα σε αυτό το φιλί μας « Μπέντζαμιν όσα και να μου κάνεις ότι και να μου πεις πάντα θα γυρνάω σε εσένα γιατί ξέρω πως όσο πεις όσα κανείς θα είναι για κάποιον λόγο δεν θα σε βαρεθω ποτέ Μπένι γιατί δεν μπορώ να βαρεθω μαζί σου λατρεύω αυτήν την ίντριγκα που έχουμε και όσο για αυτό που λες πως θα βρω κάτι καλύτερο όντως κάποια στιγμή θα βρω  κάτι πολύ καλύτερο από εσένα»ειπε και την κοίταξα «και αυτός θα είναι ο γιος μου μαζί σου γιατί θα είναι το μοναδικό καλύτερο μετά από εσένα και αυτό θα είναι γιατί είμαι κομμάτι δικό μου και δικό σου»ειπε και προχώρησε πίσω προς το Κολ και απο μέσα μου πέθανα με αυτό που είπε και προχώρησα από πίσω της με ένα χαμογελο πιο μεγαλο και από δεν ξέρω και εγώ τι «μας συγχωρείς για αυτήν την διακοπή»ειπε η Έλενα «οχι δεν πειράζει είναι λογικό»ειπε ο Κολ και με κοιτούσε περίεργα «εχω κάτι?»τον ρώτησα «οχι όχι απλά δεν μπορώ να το πιστέψω πως είστε απέναντι μου και σας παιρνω συνέντευξη είστε ο λόγος που άρχισα να παίζω σκάκι»ειπε «αυτο είναι υπέροχο γιατί το σκάκι εξασκεί γενικά το μυαλό»ειπα και έβγαλα το καπέλο μου και την καπαρντίνα μου και τα αφησα στην καρέκλα πίσω μου «θες έναν καφέ?»με ρώτησε η Έλενα «ναι άμα μπορεις»ειπα και σηκώθηκε να φέρει έναν καφέ το φόρεμα που φοράει της πάει πολύ είναι ένα έτσι απαλο ροζ και έχει βάλει μια μαύρη ζωή στην μέση και μαύρα τακούνια και τα μαλλιά της ως συνήθως πάνω «κυριε Γουοτς?»ακουσα τον Κολ «ναι» είπα «θελετε να σας κάνω και εσάς κάποιες ερωτήσεις όσο λείπει η δεσποινίς Μαηκελσον?» με ρώτησε «ναι φυσικά αλλά σε παρακαλώ πολύ μην με ρωτήσεις για την Μπεθ»ειπα «Για την Μπεθ Χαρμον? Όχι φυσικά και όχι μου το απαγόρευσαν από το περιοδικό να κάνω τέτοιες ερωτήσεις γτ είπαν πως είναι δικό σας θέμα άμα θέλατε να πειτε κάτι θα το λέγατε εξαρχής»ειπε και τον παραδέχτηκα «ωραια τότε ξεκινήστε»ειπα
«ποιος σας εμαθε σκάκι?»
«Ο πατέρας μου Πολ Γουοτς»
«σε ποιο τουρνουά παίξατε πρώτη φορά?»
«σε ένα  τουρνουά στο Μαϊάμι το 1952 ήταν το πρώτο που τουρνουά που πήρα μέρος και κέρδισα»
«μαλιστα,το βιβλιο σας πως εμπενυστηκατε και το γράψατε?»
«απο το σκάκι πιο πολύ ήταν δικές μου σημειώσεις που μετά της έγραψα σε βιβλίο με την βοήθεια κάποιων φίλων»
«τι θεωρείτε πιο σημαντικο όταν παίζετε σκάκι?» είπε και κόλλησα τι θεωρώ πιο σημαντικό στο σκάκι, τότε είδα την Έλενα να έρχεται και κατάλαβα τι θεωρώ πιο σημαντικό στο σκάκι «την βασίλισσα και να ξέρεις να την χρησιμοποιείς σωστά και να την προσέχεις σαν τα μάτια σου»ειπα και ή Έλενα χαμογελασε και έκατσε δίπλα μου
«τι πιστεύετε ότι πρέπει να έχει κάποιος για να παίξει σκάκι?»
« δεν έχει σχεση τι έχεις,έχει σχέση πως θα νιώθεις για το παιχνίδι άμα δεν παθιαζεσαι με αυτό που κανείς παρατα το βρες κάτι άλλο να ασχοληθείς,ο πατέρας μου πάντα έλεγε να παίζεις σκάκι  με το μυαλό σου αλλά η καρδιά σου σε οδηγεί στην νίκη μόνο άμα την θες πραγματικά οπότε θα πρέπει όλοι να παίζουν έτσι με το μυαλό και την καρδιά σου στο σκάκι» είπα
«μαλιστα θα συνεχίσω με καποιες ερωτήσεις στην δεσποινίδα Μαηκελσον»ειπε «φυσικα» απάντησα και η Έλενα είχε στηρίχθει στο τραπέζι
« Δεσποινίς Μαηκελσον λοιπον η κοπέλα φαινόμενο των τελευταίων δύο ετών πως νιώθετε για αυτό?» ρώτησε την Έλενα «Ααμμ νιώθω μπορώ να πω περιφανή για τον εαυτό μου που κατάφερα κάτι τέτοιο μόνη μου»απαντησε
«πως μάθατε να παίζετε σκάκι?»
«μονη μου,παρακολουθουσα τα παιχνίδια διάβαζα βιβλία  και έμαθα να παίζω στο μυαλό μου και μετά μου έμαθε ο παππούς μου»ειπε η Έλενα και ο Κολ την κοιτούσε περίεργα αλλά με θαυμασμό «Συγγνωμη τι εννοείς όταν λες έμαθες μόνη σου και έπαιζες στο μυαλό σου δική μου ερώτηση αυτή»ρωτησε «εννοω ότι έμαθα να παίζω μόνη μου και μάθαινα ανοίγματα και τεχνικές στα σκάκι μόνη μου από ένα βιβλίο και μετά απλά έπαιζα στο μυαλό μου φανταζονοτν δηλαδή τις κινήσεις και τα παιχνίδια ή ζωγράφιζα σκακιέρες και έπαιζα εκεί στην οικογένειά μου δεν επιτρεπόταν μια γυναίκα να παίζει σκάκι»ειπε η Έλενα και ο Κολ είχε μείνει λίγο να την κοιτάει περίεργα «και εσείς το κάνετε αυτό?»με ρώτησε «τι?»τον ρώτησα «και εσείς παίζεται στο μυαλό σας παιχνίδια σκάκι?» είπε «ναι όλοι οι επαγγελματίες παίζουν στο μυαλό τους σκάκι»ειπα «μαλιστα παίζετε κάποιον αγώνα σήμερα για να μπορέσω να σας βγάλω κάποιες φωτογραφίες?» μας ρώτησε «εγω δεν παίζω στο τουρνουά»του είπα «εγω έχω ένα αγώνα αύριο σήμερα είναι η μέρα μας που θα εξερευνήσουμε το Βερολίνο»ειπε η Έλενα «εινάι ωραία πόλη το Βερολίνο να το εξερευνήσετε εγώ θα μείνω στο ξενοδοχείο για κάποιες δουλειές που εχω θα σας βρω πιο μετά?!»ειπε ο Κολ «λογικα ναι»ειπε η Έλενα και σηκωθήκαμε και πήρα την Έλενα και βγήκαμε από το ξενοδοχείο.

Elena's POV
«ενταξει τελικά δεν έπρεπε να ζηλψω τόσο»ειπε ο Μπένι καθώς βγαίναμε από το ξενοδοχείο και τον κοίταξα και χαμογέλασα «οσο για αυτό που είπες»«ποιο?» τον ρώτησα αν και ήξερα ήδη για πιο θα μου έλεγε «για αυτό πως το καλύτερο μετά από εμένα θα είναι ο γιος μας,οκευ... Μπορώ να πω πως ήταν αρκετά ωραίο»ειπε αμήχανα «το είπα γιατί έγινε όλο αυτό με την καθυστέρηση μου και γιατί και εσύ είχες πει πως θα ήθελες κάποια στιγμή ενα παιδί δικό μου και δικό σου και για αυτό το είπα»ειπα και πήγα πιο κοντά του με νάζι «ναι όντως το θέλω είσαι εσύ ποιος δεν θα ήθελε μια οικογένεια μαζί σου?!» είπε και χαμογέλασα «παμε όμως βόλτα είναι 11:20 θέλω να δω το Βερολίνο τα μέρη που αρέσουν σε εσένα»ειπα «μαλιστα δεσποινίς Μαηκελσον»ειπε και Μπένι και πήραμε ένα ταξί και πήγαμε στο κέντρο του Βερολίνου«επιτελους θα χρησιμοποιήσω ότι γερμανικά έχω μαθει»του είπα αφού φτάσαμε και περπατούσαμε «γιατι η μαμά σου ήθελε τόσο να μάθεις γερμανικά?»με ρώτησε «γιατι πίστευε πως θα πάω για σπουδές στην Γερμανία αλλά της χάλασα πολύ τα σχέδια από την στιγμή που άρχισα να παίζω σκάκι»του είπα «γιατι είχε τοσο θεμα με το να παίζεις σκάκι?» με ρώτησε «γιατι ο παππούς μου δεν την θεώρησε ποτέ τόσο ικανη όσο εμένα,το είχε πει και στην ίδια πως και στους θείους μου έμαθε σκάκι γιατί απλά ήθελε να δει άμα μπορούν να παίξουν τόσο καλά αλλά εγώ στην ηλικία των 17 έλεγε ξέρω καλύτερα τα ανοίγματα από τους θείους μου που είχαν τα διπλάσια χρόνια μου»ειπα και περπατήσαμε προς έναν μικρό φούρνο για να πάρουμε.κατι να φάμε και μετά πήγαμε μια βόλτα «λοιπον έτοιμη να σου δείξω το πρώτο μέρος που ανακάλυψα και μου άρεσε?»ειπε ο Μπένι «ναι»ειπα και με έπιασε από το χέρι και πήγαμε σε ένα μικρό πάρκο κοντά στην πύλη του Βραδεμβούργου ήταν ένα μικρό ήσυχο μέρος που δεν περνούσε πολύ ο κόσμος «ενα ωραίο και ήσυχο μέρος για να κάτσει και να σκεφτείς πολλά»ειπε ο Μπένι «ειναι όντως ωραίο ήσυχο ακριβώς όπως το κιόσκι στην νέα Υόρκη»του είπα και ήρθε πιο κοντά μου και καθίσαμε αγκαλιά εκεί για λίγο ήταν όμορφη στιγμή γλυκια στιγμή εγώ και εκείνος μόνο με τον πρωινό ήλιο του  Βερολίνου να μας χτυπάει «η περίοδος σου ήρθε?» με ρώτησε «οχι ακόμα και αγχώνομαι αρκετά!»του ειπα «χει απλά ηρεμία θέλει νομίζω τίποτα άλλο»μου είπε «για αυτό και θα πρέπει να πάρω κάποιο ηρεμιστικό γιατί αλλιώς δεν ηρεμώ » είπα και σηκώθηκα «που πας?» με ρώτησε ο Μπένι «βολτα είπαμε θα πάμε βόλτα να το εξερευνήσουμε λίγο το Βερολίνο» είπα και πηρα την τσάντα μου και προχώρησα και ο Μπένι ήρθε από πίσω μου και γύρισα να τον κοιτάξω και όταν πήγα να γυρίσω μπροστά για να συνεχίσω να περπατάω απλά ένιωσα το  χέρι του Μπένι να με τραβάει προς το μέρος του με δύναμη και ταχύτητα και με είχε στην αγκαλιά γιατί δεν είδα τον δρόμο και ένα αυτοκίνητο πέρασε με διάφορα ελάχιστα εκατοστά διπλα από εμένα,τρόμαξα υπερβολικά πολύ«προσεχε σε παρακαλώ πριν περπατήσεις και περάσεις κάποιον δρόμο»ειπε και ήμουν ακόμα σε κατάσταση σοκ και με έπιασε και με έβαλε να τον κοιτάξω «αμα πάθαινες κάτι θα πέθαινα πρόσεχε δεν θέλω να σε χάσω»μου είπε και με αγκάλιασε ακόμα πιο σφιχτά και και χώθηκα στην αγκαλιά του και δεν τον άφησα μέχρι που ένιωσα τους παλμούς μου να επιστρέφουν στο φυσιολογικό τους Ρυθμό «απλα τρόμαξα πολύ δεν ξέρω γιατί δεν πρόσεξα και σε ευχαριστώ που με έπιασες...»«Χει Χει Χει ηρέμησε όλα καλά είμαι εδω είσαι καλά είμαστε εδώ μην φοβάσαι και μην με ευχαριστείς για αυτό είναι το καθήκον μου θα σε προσέχω γιατί άμα δεντο κάνω θα με σκοτώσει ο Λόγκαν»ειπε και με διέκοψε «σαγαπαω»του είπα και τον κοίταξα «και εγώ σαγαπαω πολύ»ειπε και φίλησε το μέτωπο μου και φύγαμε από εκεί περπατήσαμε προς το κέντρο σε κάποια μαγαζιά πήγαμε σε ένα μουσείο που ήθελα να δω και ο Μπένι μου έκανε την χάρη ενω δεν του αρέσουν καθόλου,πήγαμε να φάμε κάτι για μεσημεριανό και πήγαμε σε ένα άλλο μέρος που αρέσει στον Μπένι που ήταν στο κέντρο και ήταν ένα μικρό καφέ που δεν είχε πολύ κόσμο και είχε μια χαλαρή μουσική «αυτο το καφέ είναι ότι καλύτερο για να διαβάζεις» είπε ο Μπένι «ναι όντως είναι πολύ ωραίο για να πάρεις έναν καφέ και να διαβάζεις η να παίζεις σκάκι»ειπα και κάθισα απέναντι του «ααα ναι σκάκι να παίζεις εδώ»ειπε και ήρθε πιο κοντά μου «ναι σκάκι»του είπα και με φίλησε, ήπιαμε έναν καφέ και φάγαμε κάτι μικρό και μιλούσαμε για την υπόθεση του «δηλαδη θα γίνει δικαστήριο και θα δικαστεί ποιος?» με ρώτησε «ο Τζάκσον και ο δικαστης,ο δικαστής που θα αναλάβει την υπόθεση θα ξανά κοιτάξει την υπόθεση σου με την Λιζη τότε και θα σου ξανά επιτρέψει να την ξανά δεις και να έχεις σχέσεις μαζί της» του είπα «αμα ξανά δω την Λιζη θα φρικαρω από το αγχος που έχω να την δω τόσα χρόνια»ειπε «απλα πρέπει να πάμε στο Μαϊάμι να βρούμε όλα τα χαρτιά της υπόθεσης σου μου έστειλαν έναν φάκελο αλλά δεν τα έχει όλα μέσα»ειπε «και αυτό σημαίνει?» με ρώτησε «και αυτό σημαίνει πως θα τρέξω σε δικαστήρια και σε δικηγορους για να βρω τον πλήρη φάκελο είχες δημόσιο δικηγόρο ή ιδιωτικό?» τον ρώτησα «δημοσιο τα χρήματα μου τότε δεν έφταναν για ιδιωτικό» είπε και έπεσα μπροστά αγανακτησμενη «τι?»με ρώτησε «αυτο θα είναι ακόμα πιο δύσκολο από ότι περίμενα» του είπα και τον κοίταξα «με το που τελειώσει το τουρνουά θα πάμε Μαϊάμι»του είπα «ναι σε αυτό πρέπει λίγο να προσέχουμε γιατί έχουμε έναν Τζάκσον που απειλεί» είπε ο Μπένι «θα ενημερώσω την τοπική αστυνομία και θα είμαστε προσεκτικοί»ειπα, περάσαμε αρκετη ώρα σε αυτό το μικρό καφέ και μετά αποφασίσαμε να φύγουμε πήγαμε προς το ξενοδοχείο και στο μπαρ είδαμε την Κλιο να κάθεται με τον Κολ «οοο γύρισαν τα πιτσουνακια μου από την βόλτα τους και εγώ περίμενα εδώ και  3 ώρες πάλι καλά βρήκα τον Κολ»ειπε η Κλιο και γελασαμε και πήραμε ένα ποτό να πιούμε και περάσαμε το βράδυ μας οι τέσσερις μας.