Başımdaki inanılmaz ağrı yüzünden hiç uyanmamak istedim. Dün gece ne yaptım, nereye gittim, nasıl buraya geldim, hiçbir fikrim yoktu. Burası karanlık bi odaydı. Görebildiğim kadarıyla büyük camlı bir yerdi. Yatağa baktığımda beyaz çarşafları ve bir sürü yastığı olduğunu gördüm. Yataktan çıktıktan sonra ilk aklıma gelen kıyafetlerim oldu. Elbisem üstümdeydi ama altımda ayrıyetten bir eşofman daha vardı. Kesinlikle çok tarzdım. Eşofmanı çıkarmadan çıkış kapısı olduğunu düşündüğüm yere ilerledim. Koridora çıkmıştım ki ayak sesleri duydum. O tarafa dödüğümde bir adamın bana doğru yürüdüğünü gördüm. Adam bana yarım ağız güldü ve
"Sonunda uyanabildin. Neyse en azından sessizsin. Bir daha biri olmadan bara gitme. Seni buraya getirene kadar çok zorluk çektim." Ne diyordu bu adam?

DÜN AKŞAM MİNA KENDİNDEN GEÇTİKTEN SONRA YAŞANANLAR
LİAM'IN AĞZINDAN
Bu gecede bi sarhoş kız bana dadanmıştı. Üstelik bu kız beni tanımıyordu. Bana ayı diye sesleniyordu. En sonunda onu lavaboya götürmemi istedi. Lavaboya kadar kusmaması işime gelmişti. Onu bıraktıktan sonra bana sende gel gibisinden bakışlar atınca ona lavaboyu işaret ettim gözümle. Lavaboda ne kadar durdu bilmiyorum ama çıktıltan sonra sanırım beni göremedi. Her adımında sendeliyordu. İki adım attıktan sonra belinden tutup ona destek oldum. O sırada saçmalıyordu.
"Birşey diyeceğim ayı?"dedi ve kafasını bana doğru çevirdi.
"Söyle" dedim soğuk bir tavırla.
"Bu koku senden mi geliyor?" dedi ve derin bir nefes aldı. Ondan sonrada boynuma doğru yaklaştı ve bir nefes daha aldı. Tam o sırada nolduğunu anlamadan birden tüm yükünü bana verdi ve kafası göğsüme yaslandı. Sanırım sızmıştı. Onu bardan çıkardım ve arabama bindirdim. Şöförüme eve sürmesini söyledim ve camdan dışarıyı izlemeye başladım. Kız koltuğunda kıpırdanmaya başladı ve gözünü açıp bana baktı. Sonra bana doğru kaydı ve yanıma sokuldu. Onu itmeye çalışsamda
"Yapma." gibisinden şeyler söyledi ve onu eve götürene kadar boynuma sarılmaya devam etti. Eve geldiğimizde onu yatağa yatırdım ve altına hizmetçilerden birine eşofman giydirmesini söyledim. Çünkü elbisesi kısaydı.

ŞUAN

Ben utançtan yerin dibine girerken kekeleyerek sordum.

"Dü dün ben nerdeydim ki?" Adam düşünür gibi yaptı ve
"Bardaydın." dedi. Ben şaşkınca ona bakarken o bana dün geceyi, bara girişimi, içtikten sonra yaptıklarımı anlatıyordu.
"Sorcak bi sorun yoksa artık evimden gider misin?" dedi ve bana bakmaya devam etti.
"Var. Beni içeriye almazken seni nasıl içeriye alıyorlardı?" dedim ve devam ettim. "Aramızda çok fazla yaş farkı olduğunu sanmıyorum" dedim.
"Orası benim çünkü de o yüzden" dedi ve "Şimdi soruların bittiyse aşağıda şöför seni bekliyor. Evine o bırakacak seni." dedi tam kalkacakken onu tuttum ve merakıma yenip düşüp
"İsmin ne?" dedim. Adam bıkkın bir tavırla cevap verdi.
"Liam." sonrasında ayağı kalktı ve odadan çıktı. Bende altımdaki eşofmanı çıkardım ve evden çıkıp arabaya bindim. Adama adresi söyledim ve evime geri dödüm. Bu küçük maceradan sonra eve gelmek iyi hissetirmişti. Odama çıktım ve direkt üzerimi çıkarıp duşa girdim. Sıcak su beni rahatlatırken birden odamın kapısının açılma sesini duydum. Saçımdaki sabunları hızlıca akıttıktan sonra havlulara sarındım ve korkarak banyo kapısını açtım. Katşımda Melissa vardı ve bana korkarak bakıyordu.
"NERDESİN KIZIM SEN? HEPİMİZ ÖLDÜK KORKUDAN! NE TELEFONUNU AÇIYORSUN, NE DE EVİN KAPISINI AÇABİLİYORUZ." Bana cidden endişeli gözlerle bakıyordu ve en sonunda dayanamayıp sarıldı. Bende ona sarılırdım ama maalesef havluyu tutmaya çalışıyordum.
"Immm... Melissa ben gerçekten üzgünüm ama bir üstümü giyinsem sanki daha iyi olacak gibi." Melissa her zamanki utangaçlığıyla yüzünü kapadı ve
"Ah! Bin çok özür dilerim Mina." dedi ve koşarak odadan çıktı. Bende rahat ve spor kıyafetler giydim. Saçım salık ve düzdü. Üzerimde ise siyah nike bir eşofman, bol toz pembe renginde kısa bir ince kazak ve siyah nike ayakkabı
giydim. Aksesuar olarak kafama bir yine siyah nike şapka ve boynumada küçük taşlı bir kolye taktım.

Merdivenlerden inerken konuşma sesleri duydum. Sanırım bir tek Melissa yoktu evde. Aşağıya solana indiğimde koltukta oturan Aidan, Melissa, Cameron ve Dylan'ı gördüm. Gergince gülümsedim ve onlara
"Hepiniz hoşgeldiniz."  dedim. Sırayla hepsi 'hoşbulduk' dedi. Dylan hariç.