♡Meera♡
"Meera kızım yemeğini yesene telefona takıldın kaldın. Meera? Heloo? Meera."
"Hı?"
"Kızım yesene telefonu elinden bırakmadın yemeğe başladığından beri. Hem o senin telefonun deģil?"
"Bu Pri'nin."
"E niye sende kızın telefonunu versene bırakmadın kızın telefonunu."
"Virüs var."

Priya
"Nerde?" Diye atladı
"Hayatımızda amaan telefonda."
"Ne! Nerde?"
"Pri vardı ya hani akşama çözerim dedim."
"Heee o virüs evet Sunite teyze biliyorsun Meera iyidir bu konuda o yüzden telefon onda."

"İyide kızım yemekten sonra yap şimdi sırası mı."
"Su uyur düşman uyumaz yani virüs hem yedim ben anne daha ne yiyim. Ellerine sağlık yine her şey mükemmel. Büyükanne ben birkaç saatliğine Priyalara gidiyorum temizlik yapıcaz ama sonra bütün gece beraberiz hem bi süre sonra oda bize katılıcak. Virüsü def- herneyse."

"Bizde biraz dinlenmiş oluruz."

Büyükannemi öpüp Priya'ylara gittik.

"Senin bay virüsle ne konuştunuz bu kadar."
"Hey senin menin deme bana! Ama bay virüs güzel oldu."
"Peki peki ne konuştunuz?"
"Hiç eski günler falan diyip saçmalayıp duruyo. Heh bak yine attı.
   'Meera'nın küçüklük inatlarını özledim hiç değilse onları birkaç güne unutuyordu ben burda yokken iyice inatlaşmış.'
Are ne sanıyor yâr beni bu sürekli değişim içindeyim sanki."

"Yok değilsinde Varun burda haklı yâr küçüklüğünü hatırlıyorumda önce inatlaşır sonra unuturdun hatırlıyor musun çok küçüktük 6 yada 7 yaşında okuldaki tiyatro göstersinde Varun'la başrol olucan diye inat edip tüm kızları tehtid etmiştin."

"Heeyy o benim hakkımdı zaten seçmelerde en iyi ben oynamıştım."
"Are tabi yâr hepsinin sesleri korkudan titremişti sahnede peki sonrasını hatırlıyor musun sahnede elbisem mavi olucak diye tutturup tüm giysileri saklamıştın."
"O mavi elbise çok güzeldi yâr. Hem yalnız başıma yapmadım bunları Varun ve sende yardım etmiştin saklamama."
"Ha evet evet biliyor musun Varun bana gelip eğer sen başrol olmazsan oda oynamıyacağını söylemişti hatta sen başrol seçildiğinde hasta olmuştu ama senden korkusuna  çekilemedi oyundan."
"Hatırlıyorum yâr sonra 10 gün yataktan kalkamadı."
"Güzel günlerdi."
"Eve-....geçti gitti işte çocuktuk eğlendik."

Telefonu elime aldım.
'O inatlarıyla mutlu Varun her ne yapıyorsa mutluluğu için.'
'Biliyorum. Bende onun mutluluğunu istiyorum. Hatırlıyor musun hasta olduğum halde onun için oyunda oynamıştım sonra yatakta o garip çorbalarla geçen 10 gün.. Meera hatırlıyor mudur sence onu küçüklüğümden beri böyle sevdiğimi'
'Varun, Meera seninle ilgili her şeyi unuttu.'
'Bir şeyler var Priya.'
'Varun bak, Meera yeni bi hayata başladı lütfen onu bir kere daha üzme.'
'Birbirimizi kandırmayalım Priya Meera benimleyken mutlu olabilir.'
'İnan şu an her zamankinden daha mutlu.'

Cevap gelmedi. Priya'ya yardım etmeye devam ettim.

"Pri telefonun-"
"Are yâr sende kalıcak dedik ya"
"Saol."
"Ne oldu durgunlaştın."
"Pri Varun bana ilk defa büyük bi yalan söylediğinde ona kızamamıştım çünkü bi daha yapmayacağını düşünmüştüm hatta 2.sinde bile ama şimdi bakıyorumda nasıl yanılmışım hâlâ bir sürü yalan söylüyor ve benden affetmemi bekliyor."
"Meera, biliyorsun ikinizinde arkadaşıyım bazen sen ağladın omzumda bazen o. Senin neler hissettiğini biliyorum yâr biz hep beraberdik ayrılmadık ama Varun, o farklı yâr evet burda bizi bir sürü yalanla bıraktı ama ya orda değiştiyse. Ya bu sefer doğrular üstüne kuruyorsa her şeyi."
"Pri ben şu an mutluyum etrafımda  3 tane güzel dostum var ve başka kimseye ihtiyacım yok hele beni defalarca kandıran, altadan birine."

Priya gülümsedi.
"Biliyorum yâr nasıl mutluysan öyle devam et. Arw yâr zaten Italyan erkek aramıyor muyduk."
"Haa evet. Neyse şu temizliği bitirelim."

Biz temizliği yaparken kapı çaldı.

"Ben bakarım." Dedim ve kapıyı açtım.

"Arjun."
"Beni görünce bu kadar heyecanlanacağını bilsem daha önce gelirdim."

Güldüm.
"Are yâr şu egoya bak sadece şaşırdım."
"Büyükannenle tanıştım ve temizliği hiç beceremediğini bu yüzden size yardıma gelmem gerektiğini söyledi."
"Are ben mi beceremiyormuşum areee dur orda büyükanndm böyle bir şey demez."
"Ben dedim zaten bizim modern kız beceremez dedim."
"Sen beni daha tam tanımıyorsun bayım."
"Evet yâr gerçeten tanımıyorum yardıma gelen birini kapıda bekleticek kadar vicdansızmışsın."

Arjun'un koluna vurdum.
"Sen delisin."
"Geçebilir miyim peki?"
"Gel. Bir dakika sen işten geldin yorgunsun burda nasıl çalışıcaksın."
"Meera izin verde içeri geçeyim yâr."
"Ha tamam tamam geç."
"Toz almayı bana bırakırsanız fazla yorulmam."
"Peki o iş senindir o zaman."

Arjun içeri geçti. Priya'nın telefonuna yine mesaj geldi.

'Arjun niye geldi!?'
'Yardıma'
'Niye.'
'Arjun Meera'nın erkek arkadaşı hatırlatırım yâr'
'Priya gerçeği söyle bana.'
'Gerçek bu yâr.'
'Ergeç çıkıcak söylediğiniz yalan ortaya.'

(A)"Meera? Kaytarıyor musun sen?"
"Ha? Ben...? Yok.?"

◇Arjun◇
"Bırak telefonuda devam et yâr."
"Ha evet.. tamam."

Priya'nın yanına gidip sessizce;
"Ne oldu yâr buna sanki suç işlemiş gibi."

Priya güldü.
"Çakmada olsa erkek arkadaşısın yâr bazı şeyleri saklayınca senden böyle olabiliyor."
"Ne?"
"Boşver boşver."
"Telefonu neden bırakmıyor elinden."
"Are yâr bazen gerçek bi çift olduğunuzu düşünüyorum o senden bir şeyler saklıyor gibi sen onu kıskanıyormuş gibi."
"Priya sorularıma cevap ver yâr."
"Tamam tamam Meera benim telefonumdan Varun'la konuşuyor yani benmişim gibi biliyorsun inadı tutunca her şey olabiliyor."
"Biliyorumda. Ne konuşuyolar."
"Bilmiyorum. Bugünlük telefonum onda inan okuldan döndüğümüzden beri bırakmadı telefonu elinden Varun'da ne çon konuşuyormuş yâr."
"Varun Meera olduğunu anlayıp bırakmıyorsa konuşmayı."
"Ohh-hhho yâr bu imkansız Meera tam benim gibi konuşuyor."
"Neyse."
"Gerçekten kıskandın mı?"
"Saçmalama Priya sadece arkadaşımı korumaya çalışıyorum."
"Kıskansan şaşarım zaten."
"Bitti benim işim."

(M) "Benimkide bitti."
(P)" İkinizinde ellerine sağlık sayenizde hemen bitti. Siz gidin dinlenin ben son olarak şuraları toplıyım"
"Tamam, Arjun."

"Geliyorum."

Meera'yla kapıya geldik.
"Temizlik işinden anlıyormuşsun."
"Kafelerin tüm masaları benden sorulur biliyorsun."
"Ohh-hooo yâr abart."
"Abartmıyorum ayna gibi yaparım hepsini."
"Tahta masalarıda mı?"
"Onlarda cilalı gibi olur."
"Kesin."

Biz şakalaşırken Meera'ya daha doğrusu Priya'ya mesaj geldi.

♡Meera♡

Telefona mesaj gelunce Arjun birden kolumdan tutup beni sokağa çıkardı belkide ilk defa onu bu kadar sinirli gördüm.

"Arjun ne oldu!?"
"Sabahtan beri şu telefonla oyalandığınün farkında mısın Meera!"
"Evet?"
"Meera!"
"Ne!"
"Neden telefonla bu kadar uğraşıyorsun eline almazdın hemde Priya'nı  telefonu."
"Bundan sanane!"
"Bana mı ne!?"
"Evet sanane neyimsin sen benim!"
"Ben-..."
"Sen benim sadece arkadaşımsın Arjun neyle uğraştığım oyalandığım seni ilgilendirmez."

O an bi mesaj daha geldi. Tam bakıcaktımki Arjun elimden telefonu aldı.

"Arjun! Ver telefonu!"
"Etrafına dikkat etmiyorsun sabahtan beri farkında mısın!"
"Ben her şeye dikkat ediyorum biraz sen dikkat et oyunu fazla ciddiye almaya başladın heralde!"
"Ben mi ciddiye alıyorum?"
"Evet!"
"Asıl sen ciddiye alıyorsun! Varun'dan kurtulucan diye-..."
"Evet getir devamını!"

O anda Arjun'unun telefonu çaldı. O sinirle birden telefonu açtı. Bende yanından uzaklaşıp eve doğru söylenerek yürümeye başladım.

"Efendim anne!"
"....."
"Ne!"
"......"

Arjun'unun ses tonunun değiştiğini anladım. Durakladım

"Anne nasıl oldu ne oldu söylesene!"
".........."

Hatta ses tonundan anladığım kadarıyla ağlıyor.

"Tamam... Tamam gelicem."

Telefonu kapattı.

"Meera...."

Arkamı döndüğümde Arjun'unun gözlerinin kıpkırmızı olduğunu gördüm.

"Arjun..!"
"Meera... bü-bü"

Birden ağlamaya başladı. Koşarak yanına gittim bugün belkide Arjun'unun ilklerini görme günümdü ilk defa onu sinirli gördüm ve ilk defa bu kadar üzgün.. O kadar kötü ağlıyorduki ne yapacağımı bilemedim birden sarıldı.

"Arjun ne oldu."
"Meera büyükannem."
"Büyükannen mi?"
"Ka-kk-kaza geçirmiş."

O an sanki benim büyükannem kaza geçirmiş gibi içim ezildi bende ona sarıldım.

"Tamam sakin ol."
"Beni o büyüttü Meera."
"Tamam, biliyorum sakin... otur şöyle... iyi misin.."

Birden telefona gelen mesajların ardı arkası kesilmedi. Sesini kısıp cebime koydum. Şu an Arjun çok daha önemli...