"Bir kere geç gel şu sofraya yâr bir kere."

"Are yâr sen deli misin? Yemeğini her zaman vaktinde yiyorsun daha ne istiyorsun?"

"Bir kere bi aksilik çıkarmanı."

"O biraz zor yâr."

"Belgelerin tamam mı?"

"Evet. Seninkiler?"

"Evet. Ne zaman uçuyoruz."

"Bu akşam. Uçmuyoruz kardeşim trenle gidiyoruz."

"Are yâr neden?"

"Karan biz öğrenciyiz?"

"Are bu okuldada bizimle Karan-Arjun diye dalga geçmesinler."

"Kaderimizde bu var yâr."

"Mumbai'ye hiç gittin mi?"

"Hayır sen?"

"Bu akşam gitmeyi planlıyorum."

"Sen delisin."

"Arjun?"

"Karan?"

Merhaba ben Arjun ve bu da en yakın arkadaşım Karan. Hayatım tesedüflee üzerine kurulu Karan'la tanışmam gibi. Pardon onunla büyümem gibi. Karan'la çok küçük yaştan beri arkadaşız. Tam olarak Karan-Arjun' u canlandırabiliriz.

Bilgisayar mühendisliği okuyoruz. Bu sene okula Mumbai'de devam edicez.

23 yaşındayım. Yerel bir ailenin yerel bir çocuğuyum. Tek yerli istemediğim şey Hindistanlı bir kızla evlenmek. Her neyse.

Okula biraz gecikmeli başladım diyebilirim. Ailem Goa'da yaşıyor ben ise Delhi'deyim en azından bu akşama kadar.

Mumbai'de neyle karşılaşacağımı bilmiyorum. Ne yapacağımı ve nerde kalacağımıda. Arjun orda yaşayan ablasında kalıcak bir süre bir işe girdikten sonra beraber ev tutarız diye düşündük. Banada orda kalmam için ısrar etti ama onlara yük olmak istemiyorum. Şimdilik tek odada bile yaşasam olur. Tabi böyle bir yer bulabilirsem...