♡Meera♡
Ayaklarım kopmak üzere. Umarım beni yemeğe beklemişlerdir. Açlıktan ölmek üzereyim.
Kapıyı açıp eve girdim..

"Ben geld-"
Are bu! Sabah kavga ettiğim çocuk! Ne işi var bunun burda!

"Sen! Ne işin var senin burda! Çık evimden."
"Meera! Ne yapıyorsun sen!"
"Baba? Sen bunun yüzünden mi bana bağırıyorsun."
"Meera saygılı ol. 1.si onun bir adı var Arjun. 2.si Arjun evimizdeki boş odada kalıcak yeni kiracımız."
"Are benim odam?"

(A)"Orası senin odan değil Meera."
"Sen karışma abla. Değil ama olucaktı."

(B)"Meera kendine gel saygılı davran biraz gel yemeğini ye."
"Size afiyet olsun ben aç değilim!"

O çocuğu neden bu eve getirdiler ki. Koşarak odama çıktım. Açlığımı bi anda unuttum. Ama sadece bir anlık. Midem sırtıma yapışıyor yâr. Bugünün kötü geçeceğini söylemiştim...

Yarım saat sonra;
Odamın kapısı tıklatıldı. Kapı aralandı. Babam.
"Meera gelebilir miyim?"
"Gel!"
"Meera?"
"Ben seninle konuşmuyorum."
"Benimle? Babanla? Hani en sevdiğin adam bendim."
"Evet öyleydin onun için bana bağırıncaya kadar."
"Haklısın eşeklik ettim."
"Babaaa?"
"Barışalım mı?"

Evet manasında kafamı sallayıp babama sarıldım.

"Meera Arjun bana bugün yaşadıklarınızı anlattı hemde haklı taraf senmişsin gibi. Bak kızım Arjun buraya Delhi'den gelmiş üstelik annesi babası Goa'da yaşıyor. Başarısından dolayı arkadaşıyla onu bu okula göndermişler. Arkadaşı ablasında kalıyormuş o onlara rahatsızlık vermemek için tek bir oda yada küçük bir ev arıyordu. Buraya gelmeden 1 hafta önce işini bulmuş planını yapmış burada aradığı şekilde bir ev bulması imkansız bunu biliyorsun ona yardım etmemiz gerekiyor."

Babama uzunca baktım.

"Haklısın."
"İşte benim kızım. Bu arada Meera?"
"Biliyorum bugün ben haksızdım gidip özür diliyicem hem hoş geldin ziyaretide yapmış olurum."
"Eve geldiğinde açtın değil mi?"
"Evet nerden anladın?"
"Sen ne zaman eve tok geldin."
"İşte bu yüzden en sevdiğim adamsın."
"Bir gün bu değişicek umarım daha o güne vardır."
"Ne?"
"Birgün aşık olduğünda en sevdiğin adam ben olmıyıcam."
"O zaman bende aşık olmam."
"Deli kız. Hadi yemeğini ye ben salondayım."

Babam odamdan çıktı. Getirdiği yemeği yedim. Tepsiyi mutfağa götürdüm. Odama çıkacakken yeni kiracımızın kapısı gözüme ilişti. Kapısını taıklattım.

"Gelin?"

Kapısını araladım.
"Girebilir miyim?"
"Tabiki buyur."

İçeri geçtim. Etrafa bakındıktan sonra;
"Yerleşmişsin." Dedim
"Pek zor olmadi az eşyam vardı."
"Hm. Şey... ben.. bugün yaptıklarım için özür dilerim hem okulda hem evde."
"Önemli değil haklıydın."
"Hayır hayır sen haklıydın gerçekten."
"Odanı kaptım."
"Burası asla benim olmazdı zaten o kadar saçma bir şey yapmazlardı."

Gülümsedi.

"Okuldaki konuşmam çok aptalcaydı geç kalmıştım ve evde pek iyi uyanamamıştım biraz sinirliydim. Kusura bakma."
"Hayır önemli değil bende özür dilerim o kadar hızlı yürümemeliydim."
"Şey bu arada biz tanışmadık."
"Evet. Ben Arjun."
"Meera."

Tokalaştık.
"Eve hoşgeldin."
"Hoş buldum."
"Ben odama çıkayım."
"Tabi nasıl istersen."

Odasım çıkmak için kapıya yöneldim.
"Arjun?"
"Hı? Efendim."
"Sabahları ev biraz gürültülü olur haberin olsun."
"Peki." Dedi gülümseyerek.
"Ha birde oldukça az karşılaşalım ikimiz açısındanda iyi olur."
"Bencede."
"İyi geceler."
"Sanada."

◇Arjun◇
Odayı yerleştirdim. Karan'a haber vermek için telefonu elimde almıştım ki kapım çaldı.

"Gelin"

"Girebilir miyim?"
"Tabiki buyur."

Meera. Etrafa bakındıktan sonra;
"Yerleşmişsin." Dedi.
"Pek zor olmadi az eşyam vardı."
"Hm. Şey... ben.. bugün yaptıklarım için özür dilerim hem okulda hem evde."
"Önemli değil haklıydın."
"Hayır hayır sen haklıydın gerçekten."
"Odanı kaptım."
"Burası asla benim olmazdı zaten o kadar saçma bir şey yapmazlardı."

Gülümsedim.

"Okuldaki konuşmam çok aptalcaydı geç kalmıştım ve evde pek iyi uyanamamıştım biraz sinirliydim. Kusura bakma."
"Hayır önemli değil bende özür dilerim o kadar hızlı yürümemeliydim."
"Şey bu arada biz tanışmadık."
"Evet. Ben Arjun."
"Meera."

Tokalaştık.
"Eve hoşgeldin."
"Hoş buldum."
"Ben odama çıkayım."
"Tabi nasıl istersen."

Odadan çıkmak için kapıya yöneldi.
"Arjun?"
"Hı? Efendim."
"Sabahları ev biraz gürültülü olur haberin olsun."
"Peki." Dedi gülümseyerek.
"Ha birde oldukça az karşılaşalım ikimiz açısındanda iyi olur."
"Bencede."
"İyi geceler."
"Sanada."

Sabahki hırçın kızın bu tavrı beni şaşırttı doğrusu. Evde dikkattimi çeken bir şey var. Tüm aile fertleri saf %100 Hindistanlı ama Meera onlardan çok aykırı onlar gibi yerel kıyafetler giymiyor ve daha çok ingilizce konuşuyor, hepsi sakin insanlar Meera yine onlardan çok aykırı hareketli, sesli ve birazda dengesiz sanırım. Sizde gördünüz yâr sabahki davranışları ve şimdiki davaranışı, garip..

Her neyse Karan'ı aramalıyım.
"Bensiz otel köşelerinde özledin beni dimi yâr."
"Karan iyiyim saol."
"Are yâr biliyorum zaten."
"Otelde değilim."
"Dışarda mı kaldın?"
"Şu an nerede olduğumu tahmin edemezsin yâr."
"Buraya mı geldin yoksa biliyordum yâr."
"Hayır."
"Okulda mı yatıyorsun?"
"Hayır."
"Parktasın donuyorsun."
"Hayır."
"Ne hayır hayır nerdesin."
"Sabah kavga ettiğim kızım hatırlıyor musun?"
"Evet."
"Onun evindeyim"
"Ne! Nasıl?"
"Markette bir teyzeyle karşılaştım ona yardım ettim beni gideceģim yere kadar arabasıyla bırakabileceğini söyledi. Gideceģim bir yer olmadığını ev aradığımı söyledim. Bu akşam onlarda misafir olabileceğimi söyledi. Eve gelince eşiyle baya muhabbet ettik ve evlerinde boş bir oda olduğunu istersem orada kalabileceğimi söyledi. Bende eğer kalıcaksam kiracı olarak kalırım dedim razı olunca yerleştim ve yemeğe oturduğumuzda tak biri kapıdan girdi o kız. Meğer onun ailesiymiş."

"Are yâr kız seni görünce ne yaptı."
"Başladı bağırmaya odasına çıktı sonra ne oldu bilmiyorum ama demin geldi ve benden bugün için özür diledi anlıyacağın biraz dengesiz."
"Yâr bende senin kadar yakışıklı olsam bende gelip senden özür dilerdim."
"Saçmalama yâr öyle bi kız değil biraz aykırı."
"Are desene tam senlik."
"Karaaaan."
"Tamam yâr tamam unutmuşum sen bi hindistanlıya aşık olamazdın."
"Aynen öyle neyse kardeşim ben yatıcam görüşürüz yarın."
"Khuda Hafiz."

♡Meera♡
Odama çıkıp Priya'yı aradım.
"Meera en fazla aramama rekorunu kırdın yâr."
"Neler yaşadığımı bilemezsin Pri."
"Ne oldu yâr anlatsana."
"Sabah kavg-"
"Are dur yâr bu akşam Aditi'nin partisi vardı."
"Benim hiç gidesim yok."
"Peki izin alabilmiş miydin?"
"Tabiki yâr ne zaman alamadığımı gördün."
"O zaman partiye gidiyormuş gibi çık sahile gideriz."
"Kumluk olana gidelim."
"Tamam yâr hadi giyinde çık."
"Evin önünde buluşuruz."
"Tamam."

Telefonu kapatıp dolabımın önüne geçtim. Dolaptan beyaz t-shirtümü kot pantolunumu ve deri ceketimi çıkarıp giydim.
Aşağı indim.

"Anne baba ben çıkıyorum."
"Nereye kızım."
"Babacım demiştim ya Aditilere gidicem diye."
"Unutmuşum kızım tamam görüşürüz."

Ablam yanıma geldi. Kulaģıma
"Sen akşamları bir yere giderken bu kadar sade giyinmezdin."
"Bu akşam böyle istedim sevgili ABLACIM."
Evden çıkıp Priya'yı beklemeye başladım.

Nerde kaldı bu. Kaldırıma oturup beklemeye başladım. Ta ki bir araba gelip beni ıslatana kadar.

"ARE ÖKÜZZ NE YAPTIĞINI SANIYORSUN SEN! MAHFETTİN ÜSTÜMÜ BAŞIMI !!"

Evede geri dönemem ki şimdi..