CHAPTER 5

NANLALAKI ang mga matang napabaling si Ryne sa katabi. Kagigising lang niya at ang hubad na katawan ng lalaking katabi niya ang bumungad sa kaniyang mga mata. No'ng una ay akala niya nananaginip siya pero ilang beses na niyang nasampal ang sarili at damang-dama niya ang sakit.

"What the fvck just happened?" bulong niya sa hangin at pasimpleng bumaba ang tingin sa sariling katawan.

Halos mapasigaw siya at gustong bugbogin ang sarili ng makitang tanging undies lang ang suot niya! Pinakiramdaman niya ang sarili, lalo na ang pagkababae niya.

Hindi na siya birhen pero posible pa rin naman siguro 'yong sumakit kung may nangyari sakanila ng lalaki hindi ba? Matagal na rin simula ng may gumalaw sakaniya at ang lalaking kinamumuhian pa niya.

Napaigtad siya at halos ibalot ang buong kumot ng gumalaw ang lalaking katabi at humarap ang makinis nitong mukha sa gawi niya. Kaagad siyang binalot ng kaba na ngayon lang niya nadama.

Bakit siya kakabahan sa lalaking kaharap? Samantalang ng makita niya 'tong makipaglaban e, wala pa sa kalingkingan ng galing at bilis niya?

Sinamaan niya ito ng tingin kahit nakapikit pa ang mga mata nito. Ngunit ilang segundo lamang ang itinagal unti-unting dumilat ang mga mata nito dahilan upang magtama ang paningin nila ng lalaking may kupas na kulay asul ang mga mata.

Kaagad siyang nag-iwas ng tingin, nag-iisip ng paraan upang makapunta sa restroom ng hindi nahuhubad ang kumot sa katawan.

"Hey... Good morning, Gorgeous." bati nito na ikinaasim ng mukha niya.

Inalis niya ang kahit anong emosyon na nasa mukha at hinarap ito na para bang suot-suot ang damit niya. "Gorgeous, your face." aniya at akmang tatayo nang hawakan siya nito sa palapulsuhan.

Kaagad naging alerto ang katawan niya at bago pa mapigilan ang sarili'y mahigpit niyang hinawakan ang kamay nito at itinikwas pataas, pumunta sa ibabaw ng lalaki at hinawakan sa leeg.

"Hey, Chill! Are you going to kill me?" wika nito habang hinihingal dahil nakahawak pa rin siya sa leeg nito.

Mas diniin niya 'yon at ang matatalim niyang mata na nakatutok dito ay nakitang bumaba ang tingin nito sa dibdib niyang halos nakalantad na! Mabilis pa sa kidlat na pinakawalan niya 'to at muling binalot ang katawan ng kumot.

"Don't worry, nothing happened to us." sabi ng lalaki na kasalukuyang hinihilot ang leeg na nasobrahan yata sa pagkakahawak niya.

Nagbuga siya ng marahas na hangin. "Why?" tanong niya, hindi sa gusto niyang may nangyari sakanila pero sa panahon ngayon kahit sino yatang lalaki gagamitin ang kahinaan ng isang babae upang magamit. At 'yon ang hindi niya hahayaang mangyari sakaniya, hinding-hindi.

"Alam kong mahirap paniwalaan lalo na at pareho tayong may impluwensya ng alak kagabi. But trust me I didn't do anything. I've done a big mistake before and I know I can't change it anymore, but I'm doing my best not to do it again." mahabang sabi nito na lalong nakapagdagdag ng kakaibang kaba sa loob-loob niya.

She shouldn't feeling this, she should be glad that nothing happened to them and not feeling her dumb heart who's beating like a crazy machine who's loosing its control.

Her cheeks and whole face heat up even her ear making her feel confused and out of the sudden running towards the comfort room.

Nang tuluyang makarating sa comfort room ay kaagad na nahubad ang kumot sa katawan niya. Napatitig siya sa salamin at lumapit dito, pinagmasdan ang namumulang mga pisngi at tainga sa hindi maintindihang dahilan.

Ano bang nangyayari sakaniya? Bakit bigla-bigla nalang niya itong nararamdaman? Ano ba 'yon? She's confused as fuck and she thinks she has a sick that needs to be check.

Nawala ang atensyon niya sa pisngi na unti-unti nang bumabalik sa dating kulay ng mapansin ang mga mata. Doon niya lang narealize na baka nakita ng lalaki ang isa sa mga pinakatatago niya.

Ang peklat niya sa pagitan ng mga mata. Mabuti nalang at hindi nahulas ang make-up na inilagay niya kung 'di paniguradong kaagad na lilitaw ang peklat, nakaposisyon ang hiwa nito simula sa ilalim ng kilay niya hanggang sa ilalim ng mata mabuti nalang at hindi 'yon pumasok sa mismong mata kung 'di nabulag pa siya . Peklat na nakuha niya matapos tumalon sa yate ng walang hiya niyang dating asawa.

Hinaplos niya ang parte kung nasaan ang peklat kung kapalit niyon ay ang paglaya niya sa walang hiya, hindi siya mag-aatubiling ulitin ang ginawa makatakas lang. Hindi niya alam kung paanong nawala ang bisa ng kasal nila ngunit sa tulong ni Tiana, ang kaisa-isang kaibigan niya naging posible 'to.

"Mabuti nalang at may ganito ng bagay sa mundo, kung 'di matagal na akong nahanap ni Lazaro." bulong niya habang inaalis ang wig na suot.

Sa loob ng walong taon na pamumuhay pasekreto, iba't-ibang wig ang gamit niya. Dahil ang totoong buhok niya ay siya mismo ang gumupit ng sobrang ikli. Habang sa mata naman ay gumagamit din siya ng contact lense upang itago ang hazel brown niyang mga mata.

Nag-ayos siya ng sarili at nakita ang damit kagabi na nakasampay sa loob ng banyo, tuyo na 'yon kaya ng matapos makaligo ay sinuot niya na atsaka lang lumabas ng banyo dala-dala ang kumot na pinampulupot sa katawan kanina.

Wala na ang lalaki sa kama kaya dali-dali niyang kinuha ang pouch na dala at muling tinakpan ng make-up ang peklat.

Napaigtad siya sa gulat nang bumukas ang isa pang pinto ang lumabas do'n ang lalaking katabi niya kanina sa kama. Bihis na 'to at halata ang pagkagalante sa suot-suot na damit.

"Wanna have a breakfast with me? I know a place." nakangiting alok ng lalaki.

Tumaas ang isang kilay niya at patagong ngumisi. "Why would I? Last time I check, I don't even know you, Mister." sagot niya habang iniaayos ang lipstick.

Way back then, she hates make-up, but when Lazaro took her from her parents and she got escaped? She used to love make up, usually the dark ones.

Naalala niya pa kung bakit ayaw niya sa make-up, dahil sabi ng Mommy niya real man will love her with or without those because its not always what's on the outside, it is what's on the inside.

"Okay then, I'm Lyxian. Wanna eat with me?" nakalahad ang kamay nito sa mismong harap niya habang may sinusupil na ngiti sa mga labi.

Napatitig siya sa palad nito, tatanggapin niya ba? O hindi dahil alam na niya ang ugali ng mga lalaking katulad nito?

Pero bago pa man siya makahindi ay nahawakan na nito ang kamay niya. "Silence means yes." anito at kumindat pa.

Tuluyan siyang walang nagawa at nagpaubaya sa kung saan siya dalhin ng lalaki. Besides she can protect herself if this man beside her will do something bad to her.

Napatingin siya sa cellphone, maaga pa masyado para pumasok sa eskwelahang minamatyagan niya. Sa ngayon tahimik pati ang principal kaya mas nag-iingat siya, mahirap na.

Namalayan nalang ni Ryne na nasa loob na sila ng isang Caffé ng may pumisil sa kamay niya. Hawak pa rin pala 'to ng binatang nagngangalang Lyxian.

Muling pumisil ang kamay nito bago siya tuluyang tinanong. "What do you want for breakfast, Gorgeous?" dahil siguro hindi niya pa nababanggit dito ang pangalan niya kaya gano'n ang tawag nito sakaniya.

Inagaw niya ang kamay bago sumagot. "Just, any coffee and pancake no topings just pancake." sagot niya habang inililibot ang paningin sa loob ng Caffé na pinagdalhan sakaniya ni Lyxian.

While Lyxian is sitting peacefully after he told their order to the waiter. Lyxian position himself and focus his gaze to her.

She glance at him. "What?" aniya at muling inilibot ang mga mata.

"Care to tell me your name?" patanong na sagot nito.

Bumuntong hininga siya, ipinatong ang magkakrus sa braso sa lamesa at sinalubong ang matiim na titig nito sakaniya. "I'm Ryne, happy now?" aniya at muling sumandal sa upuan, kung tutuusin ay kayang-kaya niyang iwan mag-isa rito ang lalaki ngunit hindi niya magawa.

Tumawa ito nang mahina bago muling nagtanong sakaniya. And as they eat breakfast, they talk to their epic past like they've been friends a year ago.

"That was epic." aniya at hindi napigilan ang sariling matawa. Ni minsan sa buhay ni Ryne, hindi niya inakalang magkakaroon pa siya ng ibang ka-close na lalaki maliban sa anak at sa tatay niyang hindi niya pa nahahanap.

Sinabayan siya sa pagtawa ni Lyxian habang sapo nito ang sariling tiyan. "I agree, like what the hell? It's my first time to attend that kind of meeting and yet that happened?" tumatawa pa ring usal nito.

Nasapo ni Ryne ang sariling tiyan habang tinatawanan ang kinuwento ni Lyxian. Na sa first meeting nito ay nautot ito habang seryosong nagdidiscuss ng babaguhin sa isang project. She bet that that was the epic memory that happens to him.

Ang hindi mapigilang pagtawa niya ay biglang nahinto ng matapat sa pamilyar na pamilyar na lalaking ilang table ang layo sakanila. Tuluyang napahinto si Ryne habang hindi alam ang gagawin.

He can't see her! Or else all her hardship will back to zero! No! This can't be happening! She can't let this happened.

Pilit niyang pinakakalma ang sarili habang ang dalawang kamay ay malamig na nagpapawis. Gusto na niyang umalis dito, pero paano kung ang kasama niya ay mukhang nag-eenjoy pa?

She had a good breakfast and the familiar man will ruin it if he recognized her!

"No... No.. Hindi niya ako makikilala, I change myself a lot. Calm down, Ryveeraine he won't recognize you." bulong niya sa sarili habang pinipiga ng mariin ang kabilang palad sa ilalim ng mesa upang lumisan ang kabang nararamdaman.

Hindi niya napansing kanina pa pala nagmamasid si Lyxian dahil sa biglaan niyang pananahimik.

"You okay? Did I say something that makes you feel upset? naguguluhang tanong nito.

Nang akma nitong hahawakan ang mga kamay niya ay kaagad siyang tumayo habang nakayuko ang ulo. She needs to get out of here!

"I-I'll just go to the restroom." nauutal na aniya at hindi na hinintay ang sagot ng binata.

Mabilis siyang pumasok sa restroom ng mga babae at inilock ang sarili sa isang cubicle. Pilit niyang kinukumbinsi ang sariling kumalma ngunit hindi niya magawa.

Walong taon, walong taon na 'yon pero hindi siya gano'n kadaling makalimot.

She fixed herself, left the restroom and without looking to the man who's waiting for her, she left the Caffé.

Nang tuluyan siyang makasakay sa isang taxi ay muli niyang kinuha ang cellphone at akmang tatawagan si Tia nang makita ang isang bagong contact, named Lyxian C.

Pagak siyang natawa, ang loko may back-up kaagad. And without thinking clearly she send a message to him.

***

KAAGAD NA nalukot ang mukha ni Lyxian matapos mabasa ang mensahe ng personal butler na hindi yata makakatulog kung hindi siya masasamahan sa bawat lakad niya. Papunta na 'to matapos malaman kung nasaan siya.

Mas nangunot ang noo niya ng isang pares ng pamilyar na mamahaling sapatos ang tumapat sakaniya. Imposible namang ito ang babaeng kasama niya.

Nag-angat siya ng tingin at lahat ng emosyong kanina'y nasa mukha niya ay tuluyang naglaho. Walang natira kung 'di purong kalamigan.

Tumikhim siya. "What do you want?" aniya habang pinaglalaruan ang cellphone sa kamay, walang pakailam kung mabasag man o mabitawan.

"How's the business, Lyxian?" tanong ng matandang lalaki at walang atubiling umupo sa harap niya.

Lihim niyang napaikot ang mga mata. Matapos ng ginawa nito sakaniya? May lakas pa ito ng loob upang harapin siya? Ang walang hiya nga naman.

"What do you care, Mr. Corvoz?" aniya at binalingan 'to ng walang emosyong tingin.

Pagak na natawa ang matanda habang nakahawak sa namumuti na nitong balbas. "Because you're my son––" malakas niyang hinampas ang ibabaw ng lamesa dahil sa tinitimping galit. Dahilan upang makaagaw sila ng pansin ng ilang customer.

"Son? Huh really? After what you've done to me? Wow." nanlilisik ang mga matang sabi niya habang bakas ang sarkasmo sa tono ng pananalita.

Wala na siyang galang sa umampon sakaniya, at hinding-hindi na niya 'to igagalang matapos ng mga nalaman. "You know what? I––never mind." padabog siyang tumayo at nag-iwan lang ng bayad sa waiter para sa kinain nila ng dalaga kanina.

Nawala na siya sa mood, marahil umalis na rin ang dalaga dahil nakita niya ang text nito kanina ngunit hindi niya nabuksan.

He's mad! He wants to punch someone but he needs to control himself. He knows that the man who adopt him will never stop in pursuing him until he gets what he wants.

"As if I'll let that happened." napairap siya sa hangin bago dinukot ang cellphone sa bulsa.

Bumungad sakaniya ang message na hindi niya nabasa kanina dahil sa pagdating ng Ama-amahan. Mabilis niya 'yong binuksan at binasa ng parang tangang nakangiti sa kawalan.

He's crazy for smiling like an idiot while reading the text from her. Kahit na ang laman lamang niyon ay ang pasasalamat nito sa umagahan at pagkakakilala nila.

Tinapik niya ang sariling pisngi at iniiling-iling ang ulo. "You're crazy, Lyx." nakasapo sa ulong sabi niya na hindi napansin ang presensya ng sariling butler.

"Matagal ka ng baliw, Master." bulong nito.

Napangisi siya ng maalala ang tinawag nito sakaniya. "E, bakit tinawag mo akong Master?" pang-aasar niya kay Grios.

Tila nanigas ito sa kinatatayuan at hindi kaagad nakagalaw. Noon pa man ay ayaw siya nitong tawaging Master dahil pakiramdam daw nito ay aso ito at siya ang amo.

Tinapik-tapik niya ang balikat ni Grios habang naroon pa rin ang ngisi sa mga labi. "Let's go, and by the way Grios? Master is better than Sir." aniya na ikinalukot ng mukha ni Grios.

Tatawa-tawa siyang sumakay sa kotse. Hindi na muling nagsalita si Grios at nagpatuloy sa pagmamaneho papunta sa bahay niya, kailangan niya ulit maligo at magpalit ng damit bago pumunta sa opisina. Oo nga at nakaligo siya kanina pero hindi siya komportable sa damit na pinabili niya sa isang staff ng bar na pinanggalingan.

Napalingon siya sa labas ng bintana habang muling dumadaloy sa kaniyang isipan ang babaeng nagngangalang Ryne.

He kissed every corner of her body, earning a soft groans from her. And as he remove their clothes one by one he feels like what he's doing is familiar.

Her soft body press against his body felt like heaven. He couldn't wish anything.

Ang mabango at nakakaadik na amoy ng dalaga ay parang naamoy niya na, hindi matukoy kung kailan at saan.

Kinubabawan niya ang dalaga habang marahang hinahaplos ang katawan. Ilang beses niyang sinabi rito na hindi na siya magpipigil ngunit heto siya parang isang babasagin ang hawak sa sobrang hinhin sa pagkakahalik at paghaplos.

He kissed her feminity earning a lustful moan from her. He continued licking her while the woman is gripping his hair tightly.

He was about to touch her down there when the woman suddenly cry while whispering something.

Para itong hirap na hirap sa pinagdaraanan habang nakapikit na dumadaing sa sakit. Gumagalaw-galaw ang kamay nito na para bang may pinipigilang kung sino.

"No! Please... Don't!"

Hindi niya alam ang gagawin! Umiiyak ang dalagang nasa harapan niya at nagmamakaawa, humihingi ng tulong!

"Sir Lyx?"

Muli niya 'tong dinamitan ngunit hindi rin natapos ng pagsusuntukin siya nito habang patuloy sa pag-iyak.

"Lyxian Corvoz!" parang nagising sa isang panaginip si Lyxian matapos sumigaw ni Grios.

Nakahinto na ang kotse nila at may tao na rin na naka-upo sa passenger seat ng kotse.

"What?" sagot niya habang unti-unting bumabalik sa realidad na nalimutan niya dahil sa ala-alang kagabi lang nangyari.

Malaki ang impact nito sakaniya dahil sa nakaraang pagkakamali na ginawa.

"Sir Corvoz?" patanong na tawag ng babaeng naka-upo sa passenger seat.

"I told you to stop calling me using that surname." aniya at inayos ang sarili.

"We've been calling you for the fifth time, Sir." magalang na sabi ni Grios.

Tumango nalang siya at tinanong kung bakit naririto sa kotse niya ang sekretarya. "Bakit ka nandito, Aeryl?" tanong niya.

Mabilis na iniabot sakaniya ng sekretarya ang isang folder. Ang nilalaman no'n ay ang listahan ng orders ng LC Toys.

Napakunot ang noo niya ng mabaling sa isang pangalan ang paningin niya. "Sir, hindi ko rin ho inaasahan ang pag-order ng ganiyan karami ng bagong buyer. We asked him several times but he just say, he just like our LC Toys." paliwanag ng sekretarya.

I smell something fishy about this man. 'Yan ang gusto niyang sabihin na minabuti niyang sarilihin.

"We'll go to this address, and treat me like one of our delivery guy. We need to know something."

You maybe smart for making me feel what the downfall is, but not in the second time, Brother.

***

Hi! I hope you like this update! Medj napahaba pero mas mahaba talaga 'yung ano ni Lyx, charottt!
Charottt lang mga Saixiee ha, by the way always keep safe lalo na sa panahon ngayon.

Saixiee Reading!

Shashaxxe