Chapter 57: Because I love you

Calvix’s POV

“The baby… about it… I’m sorry. Masyado pang mahina ang kapit ng bata. In a situation like this, there is really no possibility that a child will survive 100%. Even the mother has a possibility of dying. She is just 8 weeks pregnant. I’m really sorry but the baby didn’t make it. I’m really sorry. Excuse me.”

Pinalo ko ang manibela at ilang beses kong inuntog ang sarili ko dito. Mahigit dalawang oras na ko andito sa loob ng sasakyan ko. Galit na galit ako na para ba sa mga oras na’to, gustong-gusto ko syang patayin gaya ng pagpatay nya sa anak ko.

“I’m really sorry but the baby didn’t make it.”

That scene and those words keep repeating on my mind. Tinakpan ko ang taenga ko dahil rinig na rinig ko pa rin ang pagsabi ng Doctor na wala na ang anak ko. Isang araw na ang nakakalipas but that scene always flashed on my mind as every time I closed my eyes.

“You’ll pay for this, Owen.” Then, I started the engine of my car and drive to his hideout. I’ll revenge on him and make him pay for what he’d done, to the girl I love and to our child.

**

Napasandal at napapikit ako ng marahan sa driver’s seat. Madiin kong hinawakan ang manibela. Pakiramdam ko, naga-apoy ako sa sobrang galit. Kinuha ko ang bagay na mismong kailangan ko para ipaghiganti ang mag-ina ko at tinago ito sa may damit ko.

Pinagmasdan ko muna ang buong paligid bago ako bumaba ng sasakyan ko. Pero nagulat ako ng dalawang lalaki ang kaagad na humawak sa braso ko. Hindi ako nanlaban at hinayaan ko nalang sila na dalin ako sa loob dahil hindi rin naman pamilyar ang lugar na’to sa akin. At saka, ayokong ubusin ang lakas ko dahil hindi pa kami mismo nagkakaharap ng taong sisingilin ko.

“So… What’s up? Isang araw lang tayong nagkahiwalay namiss mo na kaagad ako?” He even smirked at me while playing a knife on his hands. Sumenyas rin ito sa mga kasamahan nya na umalis muna.

Sige. Paalisin mo silang lahat. Para hindi ako mahirapan na singilin ka.

“Did Janelle died?” He forms an evil smile on his face.

“No.” I smiled, trying to pissed of him, “You failed.”

“Failed? I don’t think so.” He stood up and started to walked from me, “The baby died. It’s yours, right? She won’t sleep with another guy unless it’s you. She’s won’t sleep with Andrei also because it’s still you. She’s still into you.”

 “How did you know all of this sh*ts?!” My jaw clenced and my hands formed into fists. God! I want to killed him!

Naglalakad na paikot sa akin, “Connections, Calvix. I had it. And the child? I really believe that it’s yours. If it’s Andrei, I guess, I really got failed.”

“It’s mine.” I said coldly.

“That’s good. Now, you know how it feels to lose your child? You still lucky. You still have her, the girl that you love.” I felt pain on his words. Nararamdaman ko na ang sakit na naramdaman nya noong mawala rin ang anak nya, pati na rin si Mina. Ma-swerte pa rin ako kahit papaano dahil hindi dalawang buhay ang nawala sa akin. Hindi ko alam kung paano ko haharapin ang hinaharap kung pati si Janelle nawala pa.

Gusto kong isisi ang lahat ng mga nangyayaring to kay Mina. Kung binigyan nya lang ng kaunting pagmamahal si Owen, hindi mangyayari to. Gusto ko syang sisihin sa lahat ng masasamang bagay na nagyayari sa’kin pati na rink ay Janelle! She’s like a worst nightmare that haunts me! Pero hindi ko din maiwasan ang sisihin ang sarili ko sa pagkawala nya. Napakasama kong tao.  

“I guess, I just hired staff to that hospital who can kill her.”

Napaangat ang ulo ko dahil sa narinig, “Don’t you ever touch her again.”

He laughed, and gave me his evil smile and points a gun on my forehead, “If I did. What will you do?”

Kaagad kong tinabig ang baril nito at sinunggaban ng suntok. Nang mapaupo ito sa sahig hindi na ako nagsayang ng oras at hinugot na ang baril ko. And this time, I’m the one who points the gun on his forehead.

“Did you know that this is my first time holding a gun?” I even saw him gulped, “And I won’t miss my first time to pulled this trigger and kill you.”

*BANG*

“Sir! ---“

Tinapat ko sa tatlong lalaki na kaagad na pumasok ang baril ko at muling tinapat ito sa ulo ni Owen, “Isang hakbang na gagawin nyo, hindi ako magdadalawang isip na iputok ito.” Mukhang natakot ang mga ito. Tangina. Saan ba nakakuha ng gantong mga tao si Owen na sobrang tapat sa kanya at takot na takot na masaktan ang amo nilang masahol pa sa hayop?

“F*ck you Calvix! You asshole!” Napatawa ako kay Owen na halos hindi alam ang gagawin sa sarili dahil sa nagdurugo nyang braso.

“You turned me into this, Owen. You turned me to devil. And…it’s payback time.”

“FVCK YOU CALVIX! ISASAMA KITA SA IMPYERNONG GAGO KA! MAGSASAMA TAYO! HINDI KA RIN MAKAKALABAS NG BUHAY DITO!” Sigaw nito sa akin. Napatingin ako sa braso nya na kung saan ko ipinutok ang baril ko kanina.

“Pasalamat ka hindi ko pa pinutok to sa ulo mo kanina.” Sabi ko dito.

“TANGINA! BAKIT ANG DAMI MO PANG SINASABI AT HINDI MO NALANG AKO PATAYIN?! BAKIT?! HINDI MO KAYA?! HA-HA!” Tumawa pa ito at napadura nalang ng dugo dahil siguro sa pagsuntok ko kanina dito.

Nang marinig ko ang isang hakbang ng isa sa mga tauhan nito ay kaagad kong binaling dito ang baril ko, “DON’T PROVOKE ME. STAY. WHAT. YOU. ARE.”

Nagulat ako ng biglang tumayo si Owen kaya naman itinapat ko ditong muli ang baril ko, “You really made a big mistake right now, Calvix. Coming here alone. ALONE.” At ngumisi ito sa akin. Hindi na ako nagsayang ng pagkataon at ---

*BANG*

Napahiga ako sa sahig at napakapit sa may balikat ko. Pinigilan ko ang pagdudugo nito at muling tumayo. Itinapat ko ang baril ko sa isa sa tauhan nyang bumaril sa akin. Nanlaki ang mata ko ng sunod sunod ng mga tauhan ni Owen ang pumasok at pinalibutan ako. Ang tatlo rito ay inalalayan si Owen. Nakaramdam ako ng sobrang pagkagalit dahil makakatakas na naman sya sa akin. Tangina! Wala bang katapusan to?!

“I already told you, Calvix. Hindi ka makakalabas ng buhay dito.” Ngumisi itong muli sa akin at medyo humakbang papaatras at sya namang hakbang papalapit sa akin ng mga tauhan nya.

“GAGO KA OWEN! LUMABAN KA NG PATAS! TAYONG DALAWA ANG MAGHARAP DITO!” Sigaw ko at tinapat ang baril ko sa mga lalaking nagtatakang lumapit sa akin.

“OWEN! BUMALIK KA DITO! GAGO KA! HARAPIN MO KO! HINDI PA TAYO TAPOS!” Isang ngiti ang binigay sa akin nito bago sya tuluyang lumabas at ilang lalaki ang muling pumasok at pumalibot sa akin. Pinagplanuhan nya to! Padalos-dalos kasi ako kaya hindi ko naisip na ma-corner nya ako ng ganito!

“You’re wounded. Tingin mo ba makakaya mo kaming lahat?” Napahigpit ang pagkakapit ko sa may braso ko. Nakita ko rin ang mga natulong dugo mula dito. Sh*t! Am I be able to fight all of them on this wounded arm?! Ugh!

Napahakbang ako ng isang hakbang papaatras ng isang lalaki ang lumapit sa akit at pilit na inaagaw ang baril sa akin. Isa-isa na silang sumugod sa akin. Kasabay nito ang pagsunggab nila ng suntok sa akin na kaagad ko namang naiiwasan at nagagantihan rin sila ng suntok. Hindi ako papayag na mahawakan man lang ako ng isa sa mga kanila.

“Wag ka ng manlaban pa. Kahit naman matalo mo kaming lahat dito. Hindi mo na masusundan si boss at hindi mo rin magagawa ang gusto mong mangyari.” Hingal na hingal ako at pilit ko pa ding silang nilalabanan lahat. Sobrang dami nila. Unti-unti na rin akong nanghihina dahil medyo marami ng dugo ang nawawala sa akin. Wala na rin ang baril kong hawak kanina dahil hawak na nila ito ngayon kaya tanging self-defense nalang ang kaya kong gawin ngayon.

Napahigpit ang pagkakakapit ko sa may braso ko ng maramdaman ko ang tinding sakit. Hinang-hina na ako. Pakiramdam ko ay maaari na akong bumagsak at mahimatay dito. Hindi pwede. Kailangan ko pang sundan at singilin si Owen sa ginawa nya sa babaeng mahal ko at anak namin.

Isang malalim na hininga ang pinakawala ko at muli ng sumugod –

*BOGSH*

*BOGSH*

*BOGSH*

*BOGSH*

“SUNDAY NYO SYA!” Ginamit ko lahat ang natitirang lakas ko para makatakas. Hindi ang mga alagad ni Owen ang dahilan ng pagpunta ko doon. Sa isang madilim na parte ng isang lugar muna ako nagtago. Nang makita ko ang pagpagpas nila at ng makalayo na ito. Kaagad na akong tumakbo papalayo at pumunta sa may sasakyan ko. Nanghihina akong sumakay ng sasakyan ko at pinaharurot ang sasakyan ko papaalis.

“Ah!” Halos mapahiyaw ako dahil sa sakit na nararamdaman ko sa may braso ko. Napapikit na rin ang mata ko at halos mamuti na ang mga labi ko. Tagaktak na rin ang pawis ko hanggang sa may leeg ko. Patuloy pa din sa pagdurugo ang kaliwang braso ko. Nahihirapan na din akong iliko ang manibela. Isang sasakyan ang tila nakaharang. Nakatigil ang sasakyang ito at hindi ako pwedeng magkamali, si Owen ang nasa loob na iyon. Halos mataranta ako sa loob ng sasakyan ko ng malaman ko na sira ang brake ng sasakyan ko. Napamura ako ng ilang beses. Pati ba naman ang pagtakas ko sumagi sa isipan nila?!

“Janelle…” Sambit ko sa pangalan nya. Kasabay nito ang pagtulo ng luha ko.

“…mahal na mahal kita….”

*BOOM*

And all went black.

Janelle’s POV

Play the song on the right side – Because I love you (Wendy)

-The night when Calvix got into the accident also-

“Finally, you’re awake.” Pilit na ngiti ang bumungad sa harapan ko ng imulat ko ang dalawa kong mata. Nilibot ng mata ko ang buong paligid at nakita ang mga kaibigan ko, barkada ni Calvix, at p-pamilya ko. Umiwas ako ng tingin dahil tila ba matutunaw ako sa sama ng titig ni Andrei sa akin. Napahawak ako sa tiyan ko ng maaalala ang lahat ng mga pangyayari.

Kaagad na lumapit sa akin si Lucas at niyakap ako. Kasabay nito ang pagtulo ng luha ko. Ang yakap na iyon, para bang alam ko na ang ibig sabihin non. Sunod na yumakap sa akin sina Jamiatra. Lahat sila nagsilapitan sa akin except sa isang tao, at si Andrei yun.

“A-Andrei…” Sambit ko. Pero tila ba wala syang narinig at nakatitig lang sya sa akin. Alam na ba nya? Galit ba sya sa akin? Iniisip ko pa lang, naiiyak na ko. Hindi ko kayang mawala sa akin si Andrei. Mahal ko sya higit pa sa pagmamahal na naibigay ko kay Calvix noon.

Hinawakan ni Lucas ang kamay ko, “Lalabas muna kami. Mag-usap kayong dalawa.” Pagkatapos non ay sumunod ng lumabas ang mga kaibigan ko, kaibigan ni Calvix at ang pamilya ko. Hindi pa din mawala ang malalim na titig sa akin ni Andrei. Napatungo nalang ako at pilit na inaapa ang anak ko sa tiyan ko. I already got the result of the pregnancy test, and yes, I’m pregnant. Hindi pa ako nakakapagpa-check up sa Doctor dahil natatakot ako na malaman kung ilang linggo na tong bata na nabubuhay sa sinapupunan ko.

“The b-baby…” Napaangat ang ulo ko ng magsalita si Andrei. Nanlaki ang mata ko dahil sa pagkakagulat na alam na nya ang tungkol dito.

“A-Andrei…”

Ikinagulat ko ang pagsunod-sunod nyang pagmura sa sarili at ang pagsabunot sa kanyang buhok, ”Andrei…” I called out his name again. I wanted to walk to him and hugged him. But I can’t. Sobrang sakit pa ng likod ko at sobrang nanghihina pa ako.

Mas ikinagulat ko ang biglaan nyang pagtayo at ang paghagis ng vase ng ospital sa may pader. Napatakip ako sa taenga ko dahil sa lakas ng pagkakabasag nito at pagkaramdam ko ng takot. Mas lalo akong nakaramdam ng pagkatakot ng magsimula na syang humakbang papalapit sa akin at mahigpit na hinawakan ang kamay ko.

“KAILAN MO BALAK IPAALAM SA’KIN TO?! PAG MALAKI NA TIYAN MO?!” Naramdaman ko ang paghigpit ng hawak nya sa kamay ko dahilanan para mapasinghap ako, “HANGGANG KAILAN MO BALAK ILIHIM SA AKIN ANG BATANG NABUBUHAY DYAN SA SINAPUPUNAN MO?! SI CALVIX… S-SYA ANG AMA DI BA?! YOU WON’T SLEEP WITH ANOTHER GUY UNLESS IT’S CALVIX, RIGHT?!”

Tinabig ko ang kamay nya. Para bang nabuhay lahat ng dugo ko sa katawan dahil sa mga salitang binitawan nya, “Stop it Andrei!” Sigaw ko sa kanya. Konti nalang maiiyak ako. Eto ba ang karma ko sa ginawa kong paglalaro kay Calvix? Ang mawala ang anak ko at magkaganto kami ng lalaking mahal ko?

“ETO BA ANG KAPALIT NG SOBRANG PAGMAMAHAL NA BINIGAY KO SA’YO?! KUNG ALAM KO LANG, SANA HINDI NALANG KITA MINAHAL.” Tila ba nadurog ang puso ko dahil sa sinabi nya. Kasabay nito ang unti-unting pagtulo ng mga luha ko. Napahikbi na rin ako dahil hindi ko na kaya ang sakit pa dito sa puso ko. Pakiramdam ko, hindi na ako makahinga. Ilang salita lang pero halos nadurog na ang puso ko.  

“Andrei…” Pilit ko syang hinahawakan pero kaagad nya itong tinabig.

“MINAHAL MO BA KO?” I was stunned by his question, “…O GINAMIT MO LANG AKO PARA MAKIPAGHIGANTI KA AT SAKTAN SYA?”

I took a deep breath and cleared my throat, “Hindi Andrei… Hindi ganun.” Pagpapaliwanag ko. Hindi ko sya magawang malapitan dahil sariwa pa ang sugat ko, nakakainis. Wala pa kong sapat na lakas para magpaliwanag sa lahat ng to.

“SASAGUTIN MO LANG YUNG TANONG KO JANELLE! MAHIRAP BA YON?! OO AT HINDI LANG ANG KAILANGAN KONG SAGOT BAKIT PATI YON HINDI MO KAYANG IBIGAY?! MAHIRAP BA ANG HINIHILING KO?!” Hinawakan ko ang kamay nyang nanginginig dahil sa galit.

Napapikit ako ng madiin at mahigpit na hinawakan ang kamay nya, “Mahal kita Andrei. Ikaw na ang mahal ko. Maniwala ka.”

“EH PAANO NYO NAGAWANG LOKOHIN AKO NG PANGALAWANG BESES?! YOU SLEEP WITH HIM AGAIN JANELLE!!! HINDI MO BA ALAM KUNG GAANO KASAKIT PARA SA KIN YON?! MY GIRLFRIEND AND MY COUSIN SLEPT WITH EACH OTHER! NGAYONG MAY NABUONG BATA, MAY DAHILAN NA SYA PARA KUNIN KA NYA SA KIN! MAY IPAGLALABAN SYA AT AKO NA TONG TALO! ANG HIRAP LUMABAN NG ALAM MONG TALO KA NA JANELLE.” I was out of words. I held his hand trying not to let go of him. I don’t want him to walk away from me. My tears falling down on my cheek. I feel sorry for him. This all my fault.

“But our baby died Andrei, he has no reason anymore to steal me away from you.” I said, making myself to stop crying because I really can’t breathe now.

“Your h-heart. He owns that. I knew that all this time. I just had this mind of someday you’ll love me back, that’s why I’m still on your side hoping you’ll choose to be with over him. No cheat on our relationship, just love. Where Calvix has no more space in your heart anymore. Just me. Only me. I’m hoping on that. That’s why I bear all this pain until up to this. But now… I’m done with you Janelle. I’m done with all of this sh*t. I can’t endure it anymore.” 

“Andrei…”

“Let’s breakup.” Pakiramdam ko, tumigil ang paghinga at ang mundo ko dahil sa salitang sinabi nya.

“A-Ano ulit?”

“Breakup. I want to breakup with you, Janelle.” Then my tears streamed down on my face.

- - - - - - - - - - - - - 

[A/N: I need an OP for Ivet Alison Lobres for Playful Dreams (Seth's own lovestory). PM me if you're interested :))