Chapter 54: Game of love

Calvix's POV

"Hello? Nath? Asan na kayo?"

(Pauwi na Kuya! Kuya asan ka ba?! Kasal ni Kuya Andrei! Tas wala ka!)

"Hindi naman natuloy di ba?"

(Yah! Kuya dapat andun ka! Hayy! Naaawa ako kay Ate Yuna! Kasi naman eh, ang gusto ni Kuya Andrei ay si Ate Janelle!) Ramdam ko ang lungkot ng boses ng kapatid ko sa kabilang linya. Gusto nya si Andrei pero imposible dahil magpipinsan kami. Tanginang pag-ibig talaga oh!

I ended the call at dahan-dahang humiga sa kama ko. Pakiramdam ko ay wala na kong lakas. Durog na durog na'ko. Nakalagay ang kaliwang kamay ko sa may noo ko at nakatitig lang ako sa kisame ng kwarto ko, kasabay na nito ang pagtulo na naman ng mga luha ko. Hindi ko na kasi kaya pa ang sakit.

-Flashback-

Play the song on the right side – Love is crying

'Meet me at the park.'

Kaagad kong niliko ang manibela ng sasakyan ko ng matanggap ang text na galing kay Janelle. Ang sabi nya kahapon, wag na daw kaming magsabay papunta sa kasal ni Andrei dahil hindi rin daw sya sigurado kong makakapunta sya. Napatingin ako sa orasan ko. Late na ako.

--

"Janelle, why are you here?" Hinalikan ko ito sa pisngi. Napansin ko na kanina pa sya tulala at tila wala sa sarili. Umupo na rin ako sa bench na inuupuan nya, "Pupunta ka rin ba? Gusto mo sabay na tayo?" Tinutukoy ko ang kasal ni Andrei. Excited na kong ibigay sa kanya ang regalo ko. Akmang huhugutin ko na sa bulsa ko ang maliit na kahon ng magsalita syang muli.

"Calvix..." Tumingin sya ng diretso sa mata ko. Hindi ko mabasa ang pinapahiwatig ng mga mata nya. Pero sigurado ako na tila ba puno ng lungkot, galit at sakit. Huminga sya ng malalim at napapikit saglit, "Let's break up."

Tila ba huminto sa pagtibok ang puso ko at naramdaman ko ang panlulumo ng buo kong katawan. Hinawakan ko ang kamay nya at pilit na ngumiti, "Stop joking around, Janelle." Pilit akong tumawa kahit alam kong seryoso sya sa binitawan nyang salita kanina. Kaya hindi ko napigilan ang luha ko.

I stood up and kneeled down on her. I even held her hand, "Janelle... Stop doing this. You know I love you." I squeezed her hand while my tears are now flowing.

"I'll be honest to you, Calvix. I don't love you. Let's stop this." Naramdaman ko ang paninikip ng dibdib ko at ang pag-tulo ng mga luha ko.

Inangat ko ang ulo ko at pilit na ngumiti, "What is this, Janelle? Some kind of joke or what? Whatever is this. Stop it. Your starting to scare the shit out of me! Stop this!" Napatungo ako at napahigpit ang pagkapit sa mga kamay nya. This eve is actually the night I would asked her to marry me. You heard it right. I'll proposed to her. I'm planning to have our wedding after our graduation.  

Hinawakan nya ang magkabilang pisngi ko at at pinunasan ang mga luha ko, "This game isn't fun anymore." Nanlaki ang mga mata ko. G-Game? D-Don't tell me –

"G-Game?"

"You heard right. I'm done with this game." Bumitaw sya sa pagkakakapit  sa akin at tumayo na. Kaagad ko syang pinigilan at kinapitan ang braso nito.

"Game? Y-You mean –"

Humarap sya sa akin at itinabig ang kamay ko, "Nakalimutan mo na ba lahat, Calvix?"

"Pwes ako, hindi. Hinding-hindi ko makakalimutan ang ginawa mo. Yung panahon na mahal na mahal kita pero ano!? Si Aubrey pa din! Yung panahon na alam mong nasasaktan ako pero ano!? Wala kang pakielam! Yung panahon na halos mabaliw na'ko sa sobrang sakit tas para sayo, baliwala lang ang lahat! Nakuha mo na yung gusto mo sa kin di ba!? Kaya wala na kong halaga sayo!"

Pilit ko syang hinahawakan pero naiwas sya na para bang pinandidirihan nya ako, "I hate you Calvix! And I'll hate you forever for making me like this! Alam mo ba kong anong ginawa mo dito?" She pointed at her heart, "Ang tigas na! Ni-hindi na nya kayang magpatawad! Ni-hindi na nya kayang magmahal tulad ng pagmamahal na ibinigay ko sa'yo dati! Takot na takot na syang masaktan dahil sa ginawa mo!"

"J-Janelle..." Niyakap ko sya, "P-Please... Don't do this. I love you."

Ginamit nya ang lahat ng lakas nya para maitulak ako. Nanghihina na ang buo kong katawan, lalong-lalo na ang puso ko dahil durog na durog na ako, "But you still love me right?! You do right?!"

Inis nyang pinahid ang luha nya na ngayon ko lang napansin dahil medyo malabo na ang paningin ko dahil sa mga luha ko na halos naging pawis ko na lang sa leeg, "You still not getting it, Calvix." Muli kong inangat ang ulo ko, "Everything happened between us is just a...game."

Napapikit nalang ako ng madiin dahil sa sakit na nararamdaman. Lumapit sya sa akin at inangat ang ulo ko, "Now tell me, what are you feeling right now? How it feels to be played in your own game?"

Hinawakan ko ang magkabilang balikat nya, "You still love me with all your heart even if I hurt you right?! Tell me your heart still belongs to me even if I caused you so much pain?! T-Tell me." My voice cracked. Even if it's a lie, I want to hear she still love me with all the pieces.

Dahan-dahan nyang tinanggal ang pagkakahawak ko sa may balikat nya, "Simula ng iwan mo ko papunta sa Switzerland, kinalimutan ko na ang lahat ng nararamdaman ko sa'yo. Galit na galit ako sa'yo ng mga panahon na yon! I gave you one chance! Pero ano? Iniwan mo na naman ako! You played with me again! Ganoon na lang ba ang kadaling mapaglaruan kasi alam mong mahal kita?!" Inis nyang pinahid ang mga luha at muling nagsalita, "But I think this time – It's you who fell and been played in your own game."

Muli ko syang niyakap at pilit na isinisiksik ang ulo ko sa may leeg nya, "You know that I love you. Please don't leave me."

"I love him. I love Andrei." Mas lalo akong nadurog sa mga salitang binitawan nya. Wala na. Durog na durog na ako. Kung alam ko lang na ganto pala kasakit ang parusa ko, eh di sana hindi na ako nagloko at naglaro noon.

"Please... Don't leave me alone. You know that I only have you. I love you. Please Janelle, don't go. Don't walk away from me."

"I already did, Calvix. I already walked away."

"P-Please Janelle. Don't do this. I love you. Please. P-Please."

"But I don't love you all this time, Calvix. I never will."

-End of flashback- (STOP THE MUSIC)

Hinugot ko sa may bulsa ko ang maliit na kahon at binuksan ito. Pinagmasdan ko itong maigi. Yes, I'm planning to proposed to her this night. I want her to be my wife. I want her to be the mother of my children. I want her to be the girl I'm waiting for the altar. Napapikit nalang ako ng marahan, "So this is how it feels like to be played." Sabi ng isip ko. Ganto pala kasakit.

"You should've told me that it's a game. So I can played with you – Without thinking of falling in love." Boses ni Janelle ang narinig ko sa utak ko. Hinding-hindi ko makakalimutan ang oras na yan.

I really changed her to something. Something that -- would break me. And yeah, she accomplished it, she broke my heart. But I still love her with all the pieces. Hindi lang puso ko ang halos dinurog nya. Pati pagkatao ko. Nawalan na ako ng respeto sa sarili ko. I should've been prepared of this. I should've been thought of her playing my own game when she came back.

Nabaling ang tingin ko sa gitara ko na nasa may maliit na sofa ng kwarto ko. Dahan-dahan akong tumayo dahil nanghihina pa rin ako. Kinuha ko ito pati na rin ang notebook na kung saan nakasulat ang kantang dapat kakantahin ko kay Janelle pag natapos ko na. Unti-unti akong umupo sa kama at inihanda ang ballpen ko sa pagsulat ng Verse 2. Nakapikit ako habang pinapakinggan ang tono at sinulat ang lyrics para sa Verse 2.

~After 1 hour

I strummed my guitar,

♪Game that I used to play

So hard to be okay

Oh, I made a big mistake

This feeling that can never fake.

♪Once I've been inlove

This feeling that I've never had

I'd never thought that it would last

Now, I can't love you from afar...

Now, I can't love you from afar...

Chorus:

♪I'm sorry for the things I've done

Now, I love you, you can't be gone

It hurts and almost tear me apart

I'm here with you wherever you are

I can't let you go...

I can't let you go...

Huminga muna ako ng malalim bago ko kantahin ang Verse 2.

♪No, you never said

That you would walk away

Cause I've never get the chance

To have one final dance

♪I am missing you

Without you here was like a blue

Please come back to me

I promise you, you won't regret it

Chorus:

♪I'm sorry for the things I've done

Now, I love you, you can't be gone

It hurts and almost tear me apart

I'm here with you wherever you are

I can't let you go...

I can't let you go...

Napapikit ako kasabay ng pagkanta ko dahil sa luha na namumuong muli sa mata ko.

♪You are the light

You are the light

You are the light that shines in my heart (2x)

♪Oh girl you shine in my heart

Oh girl, I can't let you go

Chorus:

♪I'm sorry for the things I've done

Now, I love you, you can't be gone

It hurts and almost tear me apart

I'm here with you wherever you are

I can't let you go...

I can't let you go...

Kasabay na nito ang pagtulo ng luha ko.

♪Game that I used to play

Please don't go away

Napangiti ako ng makitang tapos ko na ang kantang ginawa ko para sa kanya. Inis kong pinahid ang mga luha ko at napasandal sa headboard ng kama ko. She really messed and played with my feelings. I never thought of an idea that she would have revenge on me like this. Masyado ko syang mahal para sumagi sa isipan ko na paglaruan nya ako. Napailing nalang ako at pilit na pinapaniwala ang sarili ko na mahal pa din nya ako kahit na anong mangyari. Hindi ito ang kauna-unahang nasaktan at napaglaruan ako. Pero, bakit mas masakit tong pangalawa? Is it because this time, I'm the one who's been played in my own game?

**

-After  1 week-  

"Give me more!" Sigaw ko sa bartender.

"I'm sorry sir. Pero, pangatlo nyo na po tong gin. Medyo mataas po ang --- "

"Will you just shut up?! Nagbabayad naman ako dito ah?! Just give me my gin!"

"Pero sir. Wala po kayong kasama. Wala pong ---"

"You want me to report you to your manager? For not serving the customers right?"

"Sorry po." Nakatungong sabi nito sa akin at ginawa ang serbisyo nito. Kainis! Mukha na ba akong lasing? Eh ni-hindi pa nga ako nakakaramdam ng pagkahilo at pagka-lasing!

"Hi Calvix. Ang tagal kitang hindi nakita ah. Bakit ngayon ko nalang ulit pumunta dito? I miss you." Naramdaman ko ang pangiinit ng katawan ko ng simula nitong halikan ang leeg ko. Hinawakan ko ang magkabilang pisngi nito at hinalikan ito pabalik. Halos ilang buwan rin akong pahinga sa pagkakakama ng babae kaya hindi ko papalagpasin ang pagkakataon na'to.

Inayos ko ang upo ko at ipinulupot ang mga braso sa bewang nito. Binaba ko ang halik ko sa gilid ng leeg nito. Naramdaman ko ang pagsabunot nya sa may buhok ko, "Oh god, C-Calvix!"

Sinimulan ko ng ibaba ang strap ng dress nito at kasabay noon ay ang pagbaba ng halik ko sa may balikat nito, "C-Calvix, not here. Let's go somewhere p-private."

"Calvix?"

Napamulat ang dalawa kong mata dahil sa boses na nagsalita sa isip ko.

"I love you."

Kaagad kong itinulak ang babaeng iyon, "S-Sorry. I can't." At kaagad na kong lumabas ng bar.

--

Nakasandal ako sa pintuan ng sasakyan ko. Para bang hindi ko kayang mag-drive man lang dahil sa sakit na nararamdaman ko. Napapikit ako kasabay nito ang pagtulo ng luha ko. Napahawak ako sa kaliwang dibdib ko dahil sa sobrang sakit at dahan-dahang napa-upo.

"Mahal na mahal kita, Janelle..." Kasabay ng pagtulo ng luha ko ang pagpatak ng ulan. Niyakap ko ang mga binti ko at malakas na paghikbi ang nagawa ko. Wala pa ding tigil sa pag-agos ang mga luha ko kasabay nito ang pagpatak ng malakas na ulan.

Janelle's POV

(WHERE ARE YOU NA BA? NASA CONDO MO KA BA NOW?)

"Nope. Nasa bahay ako ngayon."

(O, ba't ka andyan?!)

"My parents are in a business trip! Lahat ng katulong are in a vacation! Si Lucas naman, andun sa bahay ng girlfriend! Ay nako! Eh sa kanya hinabilin tong bahay! Eh nakiusap sa kin na dito muna. Pinagbigyan ko naman at anniversary nila nung mukha nyang katulong na girlfriend!" Sabi ko habang nilalagay ang mga make-ups ko sa bag ko. You know, pang-retouch.

(Ah ok! Text me if you're on the way na ha! Di ka pwedeng mawala dito! Minsan na nga lang tayo maggi-girl's night out eh! Bilisan mo! We want to eat cupcakes naaa!) Natawa at napa-iling nalang ako habang pinagmamasdan ang tatlong kahon ng mga cupcakes sa may lamesa. Ni-request ko kasi to kay Andrei. Haha! Hirap na hirap kaya syang gawin to! Naka-ilang bake pa sya para makuha yung tamang sarap.

"Yeah yeah. Bye." In-end ko na yung call. Umupo ako sa sofa upang maisuot ko na yung 5 inch heels ko ng marinig ko ang malakas na pagpatak ng ulan sa may labas. Nang maisuot ko ito, tumayo ako at pumunta sa may bintana. Hinawi ko ang kurtina at sinilip ang labas.

"Seriously?! Ba't ngayon pa?!" Inis kong sabi.

♫I said, "Oh my, what a marvelous tune
It was the best night, never would forget how we moved

Kaagad kong kinuha ang cellphone ko sa may bag ko. Tiningnan ko muna ang screen ng cellphone ko bago ko ito sagutin, "Hello?"

(Ms. Janelle, pasensya na po sa abala. Kanina ko pa po kayo tinatawagan eh. Busy po kayo. Sya nga po pala, may isang lalaki po na naghahanap sa inyo.) Busy? Ay. Kausap ko nga pala kanina si Jamiatra! Teka, may naghahanap sa akin?

"Sinabi ba kung anong pangalan?" Tanong ko sa kabilang linya. Napa-isip tuloy ako. Sino kaya ang naghahanap sa akin ng gantong oras?

(Mam, sya po yung laging nadalaw sa inyo dito sa condo nyo.) Sino? Si Andrei? Hindi eh. Alam nyang andito ako ngayon sa bahay. Saka, alam nya ring may lakad ako ngayon kasama ang barkada ko.

(Saka po, basang-basa po sya ng ulan. Ang sabi nya po, kailangan daw po nya kayong maka-usap. Ang sabi ko po, umuwi po muna kayo sa bahay nyo. Tas pagkasabi ko po, kaagad po syang umalis. Mukha pong papunta dyan sya sa inyo.) T-Teka... H-Hindi kaya't --

(Mam, nakakaawa po ang itsura nya. Mukha rin pong wala syang dalang sasakyan dahil ng sinundan ko po sya ng tingin kanina ay naglalakad lang po ito.)

"Okay. Thanks for telling me. Good night." I ended the call. Naglakad ako papunta sa may bintana at hinawing muli ang kurtina. Nakakainis naman na ulan to eh! Hindi man lang nakisama. Kung kailan may lakad ako ngayon. Tss. Mas hinawi ko pang maigi ang kurtina at napabaling ang tingin ko sa lalaking nakatayo sa gitna ng kalsada na nakatungo at tila nagpapa-ulan. O__O

"C-Calvix?!!!"  Kaagad kong kinuha ang payong ko sa bag ko at tumakbo papalabas ng bahay.

*

"Calvix! Anong ginagawa mo dito?!" Sigaw ko sa kanya ng makalabas ako ng gate ng bahay namin. Agad akong lumapit sa kanya at pinayungan ito. Nang inangat nya ang ulo nya ay nakaramdam ako ng pagkalungkot. Eto ba ang epekto ng ginawa kong paglalaro sa kanya? Namumula na ang kanyang mga mata at nanginginig na ang labi.  

Nagulat ako ng bigla nya akong yakapin. Muntikan na nga akong mawalan ng balanse, "C-Calvix..." Tawag ko sa pangalan nya. Kasi naman eh, masyadong mahigpit ang yakap nya at saka nababasa ang damit ko. Aalis pa kaya ako ngayong gabi!

Tinutulak ko sya palayo pero mas isiniksik pa nya ang mukha nya sa leeg ko, "C-Calvix. H-Hindi ako makahinga." Pero umiling lang sya sa may leeg ko at mas hinigpitan pa ang yakap sa akin.

Nakahinga ako ng maluwag ng bumitiw na sya sa pagkakayakap sa akin. Hinawakan nya ang magkabilang pisngi ko at pinagdikit ang noo naming dalawa, "Mahal na mahal kita, Janelle." At mas ikinagulat ko ng halikan nya ako sa labi.

"C-Calvix!" Sabi ko sa gitna ng halik nya sa akin. Pilit ko syang tinutulak pero napakalakas nya. Kinapitan nya ang kamay ko at mas lalong siniil ang mga labi ko. Nahulog na rin ang payong na hawak ko kanina kaya parehas na kaming nababasa ngayon. He pulled me close and deepened the kiss. Nagsimula ng maglakad ang mga paa nya papasok sa bahay namin.

Hindi nya tinitigilan ang labi ko habang naglalakad kami papasok ng bahay. Paano nalang kaya kung andito ang magulang ko, mga katulong at si Lucas? Hiniwalay ko ang mga labi ko sa labi nya. Hindi na kasi ako makahinga. Pero muli na naman nyang siniil ang mga labi ko. Binuhat nya ako paharap nang hindi man lang pinuputol ang paghahalikan namin kaya naman ipinulupot ko na ang braso ko may leeg nya. God! This shit is killing me!

And the next I knew, nasa may kwarto ko na kami at dahan-dahan nya akong ibinaba sa kama ko. He's now on top of me. He then trailed kisses down to my neck. I could feel his heavy breathing.

Itinayo nya ako ng kaunti at mabilisang tinanggal ang pagkaka-zipper ng dress na suot ko. Ibinaba rin nya ang strap ng bra ko at tinanggal ito. Agad nyang hinalikan ang balikat ko. Mas ipinulupot ko pa ang braso ko sa may leeg nya dahil nagsisimula ng mag-init ang pakiramdam ko. Mas lalo akong nakaramdam ng pang-iinit ng katawan ng dahan-dahan nyang tinanggal pababa ang nag-iisang saplot sa aking katawan.

Sunod nyang tinanggal ang basa nyang damit at ang kanyang pantalon. Hinawakan nya ang magkabilang pinsgi ko at tinitigan ako ng diretso sa mata, "Please tell me if you don't want to continue this, I'll stop. Hangga't kaya ko pang pigilan ang sarili ko."

Umiling ako bilang sagot. Parehas na kaming walang saplot sa katawan! I fell to the trap! Handa na kong muli na ibigay ang sarili ko sa kanya. Then, he'll stop? Hell no.

Ngumiti sya ng bahagya at hinalikan ako sa noo, "I love you, Janelle."

- - - - - - - - - - - - - -

{A/N: Sisingit muna sina Daniele and Trevor sa next chapter. Hahaha! Para mas exciting! And please, read between the lines. Kung naguguluhan kayo, please do comments at sasagutin ko po yon. Bakit ang gulo ni Janelle? Try to imagine if you're in her shoes. For sure mahihirapan din kayong mamili. :)} Chapter 55 is the second part of the most awaited chapter. 

Click the external link to follow my instagram