Chapter 47: The Marriage

Janelle's POV

[I'll be flying to Canada right now. I'll be staying there for 2 months for training. I'm sorry I don't even say goodbye to you. It's just 2 months, I promise. I'll do everything so that I can come back more earlier. I promise. Believe in my promises Janelle. I don't break any one of them. You know that. I love you so much. Don't cheat on me, okay?]

I stared at his text message, "You promise that you won't left me alone. But, you did. You break one of your promises, Andrei." Napahiga ako sa kama ko. 2 months?! Nah! I'm pretty sure that it will take him 2 years there! Promises?! They are meant to be broken.

Napatitig lang ako sa kisame ng kwarto ko ng biglang mag-ring ang cellphone ko.

♫ I said, "Oh my, what a marvelous tune

Tinitigan ko lang ang cellphone ko na nakapatong lang sa tabing lamesa ng kama ko. Inabot ko ito at tiningnan kong sino natawag. Ah! No, it's video call.

♫ Like we're made of starlight
Like we're made of starlight

"Hello?"

(Bogosipoyong.)

[I miss you.] –Cute form

Natawa nalang ako dahil sa naging tono ng boses nya, "Nan dangsin-i neomu geuliwo." [I miss you so much.]

Napatingin ako sa gitara na nasa may tabi lang nya, "You're now playing a guitar?" Tanong ko sa kanya. Nagulat naman ako ng bigla syang nataranta at kaagad na inalis ang gitara sa may tabi nya.

"Ba't mo tinago?! I will request one song!"

(I-I can't played guitar!)

"Jeongmal? But, why there's a guitar in your room?"

He took a deep breath, (Tss. Okay fine. I know how. When did I ever win on you?)

I chuckled, "Will you sing for me?"

(I don't want to sing on you through video call.)

"Just one song? Please?" *puppy eyes*

(I want to sing on you personally. Not through this.)

Ewan ko ba pero nakaramdam ako ng kilig sa loob-looban ko. Napatakip nalang ako sa mukha ko para hindi nya makita ang namumula kong pisngi.

(You're blushing.)

"I-I'm not!"

(Yes, you are.)

I just pouted, (Don't do that. It makes me want to kiss you.)

Napangiti nalang ako, "Hindi ka pa inaantok? It's already late."

(I was about to ask the same question on you. Sleep now my princess. I'm tired also.)

"Yeah. Okay. Bye." I was gonna hung up but he again spoke –

(He's on Canada.)

I know what he's talking about, "Yeah. I just got a text from him."

(Long distance won't work.)

"I know."

Ang tagal nya bago ulit magsalita, "Calvix?" Kita ko ang lungkot sa mukha nya.

(Janelle, I love you. Always remember that? Whatever happens, I love you. I love you and I always will.)

**

"So, kayo na ni Clarence?!" Gulat kong tanong kay Jamiatra, "Eh si Brandon?! Akala ko ba umamin ka na sa kanya na ikaw si Jeyemyem?!"

"Oo nga! Akala ko ba kay Brandon ka?! Ba't biglang kay Clarence ka na kaagad?!" Sunod naman na tanong ni Daniele.

"Eh sa tinamaan ako kay Clarence eh!" Kinikilig pang sagot sa amin ni Jamiatra.

Napakamot nalang sa ulo si Fatima, "Eh paano na si Brandon? Wala na ba talaga? As in walang-wala na?"

"Wala na talaga eh. Kahit pigain pa ang puso ko, walang-wala ng pagmamahal kay Brandon. Ewan ko ba pero iba si Clarence eh. Pakiramdam ko sya na talaga!" Binato pa kami nito ng unan dahil sa sobrang kilig.

"So feeling mo kayo na hanggang huli?" Sabay naming sabi ni Daniele and we both rolled our eyes. Sabay naman kaming nag-apir, "Forever? Hahaha! Sa palabas lang meron nya!" Sabay namin ulit na sabi. We're really pals!

Jamiatra just rolled her eyes at us and even crossed her arms, "Eh bakit naman ang mga lola at lolo ko? Oh, happy ending sila!"

"Jamiatra, we mean is... Don't conclude an conclusion already. Mahaba pa ang dadaanin nyo ni Clarence." Sagot ko dito.

"Yeah! Agree na ko sa kanila! Tingnan mo kami ni Jared!" Malungkot na sabi ni Fatima. Nagkatinginan kaming lahat. Oo nga pala. They just broke up. May dumating kasi sa buhay ni Jared na si Airryl! At talagang honest ito dahil sinabi pa nya kay Fatima na may mahal na syang iba at yun ang babaeng yun.

We hugged her, "Andito naman kami di ba? Hindi ka namin iiwan!" Sabay sabay naming sabi.

"Don't worry friend! Andyan pa naman si Dylan ah!" Sabi naman ni Steph, "For sure he still likes you pa!"

"Eh ang alam ko may nililigawan na si Dylan?" Tanong ko sa kanila.

"They are just rumors! Ni-wala nga tayong nakikita na kasama ni Dylan na babae eh!" Sagot naman nito.

Napabuntong hininga si Fatima, "Eh paano kung hindi na nya ako gusto?"

"Eh paano kung gusto ka pa?"

"I don't want to assume."

"Then be like this. Watching the someone you love, loving someone else and still not looking back to the one who's chasing you before." Sinuklay suklay pa ni Stephanie ang buhok nito. She just smiled on us at ipinagpatuloy ang pagsusuklay sa sarili. Napa-iling nalang kami nina Arianne. Ganto na ba ang epekto ng pagiging broken hearted? Well, I understand them. Noon nga halos mabaliw ako.

"Umm, Janelle?"

"Hm?" Nakangiti kong lingon kay Stephanie.

"I thought you wanted revenge, right? To make him be played by his own game."

I looked away and took a deep breath, "Call me stupid, fool, or anything you want to. But I guess, I've been fooled by this love again."

**

"Gege." Sabi ko nalang kay Yuji na kanina pa ko kinukulit na gawin ko na daw yung presentation namin. Andito kami sa kwarto ni Jenzel dahil sa group project namin. Tss! Ako na ang highest score sa tap tap revenge na yan eh! Master na master ko na rin yung tugtog na Growl ng EXO! Balak ko pa namang isunod yung Wolf at 365! Hmf!

"Wait, cr lang muna ako ha. Janelle, pagbalik ko at di ka pa nakakapagsimula eh! Papabalikin ko dito si Andrei!" Lumabas na si Yuji ng kwarto ni Jenzel. Natawa nalang ako sa sinabi nito. Eh di mas maganda kung mapapabalik mo sya dito.

Nag-unat muna ako bago ako humarap sa laptop ko. Nang biglang –

♫ I said, "Oh my, what a marvelous tune

"Janelle! Si Andrei natawag!" Sabay abot sa akin ni Andrea ng cellphone ko, "Sagutin mo na yan! Mukhang miss na miss ka na ng boyfriend mo! Baka nakarating na rin ang balita na..." Tinusok ako sa tagiliran nito, "...Na nagkakamabutihan na ulit kayo ni Calvix! Yieee!"

♫I met Bobby on the boardwalk, summer of '45

"Tss, eto na! Sasagutin ko na! Walang maingay ha?!"

(H-Hello? Janelle!) Napapikit ako ng madiin. Isang linggo na syang wala. Aaminin ko, iniiwasan ko sya. Siguro naman pag may dumaan lang sa harapan nya na isang blonde at sexy dun, makakalimutan na nya ako hindi ba? He will be trained for his future! Hindi lang yun basta 2 months! It will take a years I guess. He's not that smart at all.

"Oh, Andrei? Kaw pala. Bakit?" I tried to be cold.

Ang tagal nyang hindi nagsalita. Tanging paghinga lang nya ang naririnig ko, "H-Hello?"

(I-I miss you. I fvcking miss you.)

Bakit ganun yung boses nya? , "Andrei... N-Naiyak ka ba?"

(Janelle... You love me, right? You won't cheat on me, right?)

"A-Andrei..." Sambit ko nalang sa pangalan nya.

(Just say you love me and you won't cheat on me!) God! Why he's being paranoid?!

"Okay. I love you. Are you satisfied?"

"Janelle, yung powerpoint naman natin!" Nag-hand signal ako na 'wait' kay Yuji.

"I'm sorry but we have a group project right now. Just call me later."

(I understand. I love y –.) I hung up.

Napapikit ako ng marahan. It's been a month since we've been playing a game on Andrei. Yes, I'm into this. I'm on his game.

Naluluha ako habang nagtatype ako ng presentation namin. Pakiramdam ko nasikip ang dibdib ko. Bakit ako nagkakaganto?

**

-After 2 months- (February)

Andito ako ngayon sa may classroom. Nagpunta naman sa canteen ang mga kaibigan. Katext ko rin kasi si Andrei.

"Janelle!" Tinanggal ko ang earphone na nakasaksak sa taenga ko.

Umupo naman sa tabi ko si Juztine, "Naco-contact mo ba si Calvix? Hindi nasagot sa tawag ko eh." Umiling lang ako dito. He's now almost 2 weeks absent.

"Alam mo naman na busy sya ngayon." Sagot ko nalang.

"Tss! Ang sabi ko sabay sabay na kaming magte-training sa summer!" Ginulo nito ang buhok nya, "Ang sakit sa ulo na pinanganak na mayaman. Hayy." Tinungo nito ang sarili sa lamesa ko.

"Wooo! Ang hangin!' Sabi ko nalang. Wala eh! Inheritor sila ng mga companies nila eh!, "Bakit ba kasi kailangan nyo pang mag-training?" Si Calvix kasi eh! He's now in Korea for that training! Tss!

"Eh kailangan eh. Require na sa min yun ng mga magulang namin. Pero bakit ikaw? Di ka tine-train? Eh di ba solong anak ka lang? Eh sinong maghahawak ng mga businesses nyo?"

Sumandal ako sa upuan ko, "Ano pang papel ni Lucas sa buhay namin di ba?"

"Ah! Kaya pala! Hahaha! May Lucas pala eh! Tss! Bakit ba kasi halos solo kaming anak! Kung hindi solo, ang kapatid naman namin ay babae! Tss!" Ginulo na naman nito ang buhok nya.

"Alam mo konti nalang at mapagkakamalan ka ng may kuto!"

"Pag kaya ako nag-training san? Waa! Gusto ko rin sa Canada tulad ni Andrei!"

"Eh di sabihin mo sa magulang mo!"

"Depende naman kasi kung ano ang hahawakan ko eh! Si Andrei, sa Canada ang mga companies nila. Si Calvix naman, sa Korea. Si Christopher, Italy and Russia. Bwahaha! Kamusta na kaya ang gagong yun?! Baka pag nakita ko yun puro puti na ang buhok!" Tumawa pa ito. Oo nga pala. Mas naunang umalis ng bansa si Christopher kay Andrei. Siguro, magiilang buwan na rin sya ng umalis dito.

"Hmm, Juztine?" Tawag ko sa pangalan nya dahilan para lumingon itong muli sa akin, "Gaano ba katagal yung training nung ganun?"

Nag-isip muna sya bago sumagot, "Ang sabi sa akin ni Dad, depende naman eh. Kung mabilis kang matututo, saglit lang ang training. Pero kong slow learner ka, parang si Andrei, eh aba! Baka umabot ng limang taon!"

Nanlaki ang mata ko., "L-Limang taon? Ganoon katagal?"

"Joke! Haha!" Nag-peace sign naman ito, "Basta! Depende yun! Mga 1 year or 2 years lang siguro! Saka, for sure gagalingan ni Andrei yan. Alam mo namang hindi nya kaya ang magkalayo kayo. Saka, konting sipag lang naman kay Andrei ay makakaya naman nya yun. Alam ko pwede naman na ipagpatuloy nalang pag hindi natapos yung training. Ako nga puputol-putulin ko yung training ko eh. Pag summer ko lang bubuuin. Pag yung may pasok, siguro 1 month or 2 months din akong mawawala. Ang problema lang ay isang taon na lang tayo dito sa college sa susunod na sa pasukan. Graduating tayo kaya baka mahirapan din ako."

"Ang galing din pala. Okay lang sa principal na kahit nawawala kayo."

"Oo naman! Aba! Eh halos lahat kaya ng board members ay magulang naming magbabarkada!"

"Eh di kayo na! Hmf!" Nagkaroon ng katahimikan sa pagitan namin ni Juztine. Kaya naisipan ko na sagutan nalang yung pina-assignment kanina sa amin ni Mr. William.

"Janelle?"

"Oh?" Tanong ko sa kanya habang nagsasagot ako. Kailangan ko tong matapos! Para pagdating sa bahay, magbabasa nalang ako ng wattpad! Yung mga fan fictions na story! Ay nako! Bentang-benta sa akin ang mga story lalo na't pag EXO at Shinee ang bida. Yiee! Crush ko si Kai ng EXO at si Minho naman ng Shinee. :'33  

"Tanda mo pa ba noong nag-partner tayo sa Calculus noong freshmen tayo?"

"Oo. Bakit?" Tanong ko habang nagsasagot pa rin ako.

"Eh yung panahon na naka-partner mo rin sina Gio, Brandon at Bryan? Tanda mo pa?" Napatigil ako sa pagsasagot ko at nilingon sya.

"O-oo. Bakit?"

Ngumiti lang ito, "Alam mo bang galit na galit sa min si Andrei noong mga panahong yun? Haha! Pag naalala ko ang mukha eh!" Napahawak pa ito sa tiyan sa kakatawa.

Napakunot ang noo ko, "Oh, anong meron?" Hindi ko kasi sya ma-gets.

"Wala naman! Haha! Sinasabi ko nalang na noon pa lang halos mabaliw na yang si Andrei sa'yo." Nakaramdam ako ng guilt sa sarili ko.

Ngumiti ako sa kanya, "So, anong gusto mong iparating?"

He just looked away and said, "Na bumalik na kayo sa tulad ng dati. Yung pagiging sweet nyo kahit magkalayo kayo. Kasi, nagda-drama sa kin kagabi eh! Palagi ka nalang daw busy! Eh kung tutuusin, mas busy daw sya doon!" Para bang nanikip ang dibdib ko sa sinabi ni Juztine. Yeah, halos dalawang buwan akong cold sa kanya at nagbubusy-busyhan, "Yung Andrei at Janelle na masaya noong hindi pa nabalik dito si Calvix." Napatungo nalang ako. Kinokonsensya yata ako nito eh! -_-

"Hayy. Ngayon lang pala tayo nakapag-usap ng ganto no? Haha!" Inunat nya ang mga kamay nya at tumayo na, "Next time gusto ko ulit makapag-usap tayo ng ganito ha?! Hahaha!" Naglakad na sya papalabas na sana ng pintuan ng bigla ulit syang lumingon sa akin, "Mahal na mahal ka daw ni Andrei. Pinapasabi nga pala nya. Nakalimutan ko eh. Haha! Sige, kakain lang ako!" Paalam na nito.

"J-Juztine..." Pero wala na si Juztine. Napatungo nalang akong muli.

"...Mahal ka ni Steph. I-Ikaw? Mahal mo ba sya?" Sambit ko. If Steph still don't do the first move, I will. I want them to be happy. Alam kong may nararamdaman din si Juztine para kay Steph. He just don't admit it because he's afraid of falling. Ayaw nyang masaktan tulad ng dinanas ng iba.

**

'Happy Valentines. I love you.'

Napangiti ako habang tinititigan ang text sa akin ni Calvix. Gumulong ako sa kama ko. Namiss ko kasi ito. Dito muna ako matutulog ngayon gabi. Wala kasi akong magawa sa condo. Sobrang bored na bored na ko.

'Tss. Not even sending me a flowers and chocolates?'I replied.

'I send gifts. Are you not receiving it yet?'

Napatingin ako sa makulay na kahon na nasa may study table ko. I already opened it. It's a dress and a note. But it's Valentine! He should gave me flowers and chocolates! >.<

'You don't like it?' He even inserted it with sad face.

'No. I like it. It' just... You know it's Valentines, I was expecting for a flowers and chocolates.' I replied. Napahiga nalang ako sa kama ko. Tss! Dati nga kung bigyan nya si Aubrey noong 4th year high school kami eh! Halos araw-araw hindi sya nawawalan ng surprise kay Aubrey! Hmf! Siguro sa mga panahon na yon para ng garden ang loob ng bahay ni Aubrey! Kaya nga sya medyo naging chubby ngayon dahil sa chocolates na palaging binibigay sa kanya ni Calvix! For sure madami pa din syang stocks sa bahay kahit ilang years na ang nakalilipas!

'You know that I'm in Korea. If I gave you flowers, it will be withered already before you even touch that. If I gave you chocolates, you'll gain weight.'

Napa-upo naman ako sa kama mula sa pagkakahiga ko, 'If I gain weight, you will cheat on me?!!!' Isesend ko palang sana ito ng biglang mag-ring ang cellphone ko.

♫ I said, "Oh my, what a marvelous tune

It was the best night, never would forget how we moved

"Andrei?"

(Will you open the door?)

Napatingin ako sa pintuan ng kwarto ko na naka-lock pa, "Bakit? May narinig ka bang nakatok?" Tanong ko sa kanya kasi wala naman akong naririnig na nakatok.

*TOKTOK*

(Yes. Open it now.)

Tumayo na ako sa kama, "Wait lang ha. Ma, ayan na ba yung pinabibili kong bagong bathrobe ----- Andrei?!!" Halos mapatalon ako sa sobrang gulat.

Napakamot nalang si Andrei sa ulo nya at napa-iwas ng tingin, "W-Why are y-you w-wearing like that?" Binaba ko ang tingin ko sa may katawan ko. O___O

Kaagad kong sinarado ang pinto! I'm wearing a shorts! A really short shorts! Tapos naka-sando pa ako na puti na sobrang nipis na halos bakat na ang bra na suot ko! Tarang-taranta ako na magpalit ng damit! Why am I overreacting like this?! I mean, hello?!, my boyfriend is a perverted guy!

Nanginginig ang kamay ko ng buksang muli ang pintuan ng kwarto ko. At sa pagbukas kong iyon, isang yakap ang kaagad na sumalubong sa akin. Tatanungin ko sana sya kung bakit parang napaaga yata ang pag-uwi nya at parang napadali ang training nya pero naunahan na nya akong magsalita, "I miss you. I really miss you." Mas lalong humigpit ang yakap nya at siniksik pa lalo ang ulo sa may leeg ko at pakiramdam ko ay nakikiliti ako dahil sa paghingang ginagawa nya.

"A-Andrei..." Napahawak ako sa kamay nya. Nanghina bigla ang tuhod ko ng maramdaman ko ang mainit nyang labi sa may leeg ko at hinalikan ito, "K-Kailan ka pa dumating?" Pag-iba ko ng usapan para matigilan sya sa ginagawa nya.

Niyakap na naman nya ako ng mahigpit, "Kanina lang. Dito na kaagad ako dumiretso. May jetlag pa nga ako eh." Unti-unti kong binalikan ang yakap nya, "Miss na miss kita. Alam mo ba yun?"

"Na-miss rin kita." Sambit ko habang nakayakap pa din sa kanya.

Ilang sandali lang ay humiwalay na sya sa pagkakayakap at tiningnan ako mula ulo hanggang paa, "Go change into jeans and long-sleeved. Jeans! Okay?! I'll wait for you downstairs." He just smiled at me.

"Ha? Bakit? San tayo pupunta?" Pero tuluyan na syang nakalabas ng pintuan ng kwarto ko.

**

"Andrei! Bahay nyo to! Anong ginagawa natin dito?!" Tumigil ako sa paglalakad ko at hinampas sa braso si Andrei.

"Alam mo bahay namin?"

"Syempre! Tinuturo sa akin yan nina Seth pag nadadaanan! Waaa! Anong gagawin natin dyan?!!" Pilit kong kinukuha ang kamay ko sa kanya. Waa! Ayaw nya kong paalisin! Huhu!

"Alam mo na pala ang bahay namin..."

"Oo nga! Unli to! Uuwi na ako!" Akmang lalakad na ko papaalis ng higitin na naman nya ang kamay ko.

"Alam mo nga ang bahay namin pero hindi ka pa nakakadating sa loob. Saka, ipapa ---"

"N-next time nalang ako pupunta sa inyo! Sige, babyeeeee!" Pero kaagad na naman nya akong hinigit. Ugh! Dapat wala syang lakas! May jetlag pa to eh!

"Hindi pwede. Ipapakilala kita sa magulang ko at kapatid ko."

Nanlaki ang mata ko, "What?! B-Bakit di mo kaagad sinabi?! Eh di sana nakapagdamit ako ng maayos! Eh tingnan mo nga pinasuot mo sa kin?! Jeans at long-sleeved na plain white! Tss! Kainis to! Ang sabi mo kasi maglalakad-lakad lang tayo!" Hinampas ko ang braso nito. Kainis kasi! Ipapakilala nya ako sa magulang nya tas ganto lang ang suot ko?!!

Inilapit nya ang mukha nya sa mukha ko, "You know why I tell you to wear jeans and a long-sleeved?" I gulped, "W-Why?"

"You don't know my dad." He just give me a stare, "I'm just being sure that he'll not find you attractive." Wait, what did h-he just said?! His own dad might get attractive?! Bago mag-sink in sa utak ko ang sinabi nya ay kaagad na nya akong hinila papasok sa loob.

"Kuyaaa! ^_^" Dalawang batang babae ang kaagad na tumakbo kay Andrei at kaagad itong niyakap at hinalikan, "We miss you Kuyaaaa! ^_^" Sabay pa nitong sabi. Lumuhod naman si Andrei at niyakap ang mga kapatid. Alam kong may kapatid sya dahil naikukwento naman sa akin to ni Dylan na gustong-gusto raw nya ang kapatid ni Andrei dahil ang dalawa lang daw na iyon ang nakaka-appreciate ng kapogian nya.

Kinabahan ako ng bigla akong ituro ng isa sa kapatid ni Andrei, "Kuya, who is she?"

I smiled at lumuhod rin ka-level si Andrei, "Hello. Ako si Ate Janelle." Nakangiti kong sabi dito. Nagulat ako ng bigla akong yakapin nilang dalawa ng sabay. Muntikan na nga akong matuba. Pero buti nalang at nasambot ni Andrei ang likod ko.

"Ikaw po yung kinukwento ni Kuya! Hehe. ^_^" Sabi ng isa dito, "Ako po si Denise! ^_^"

"At ako naman po si Daniela! ^__^" Pagpapakilala naman ng isa at kaagad akong niyakap.

Sabay kaming napatayo ni Andrei ng may babaeng matangkad at napaka-sexy ang tumawag kina Denise at Daniela, "Anak?! Buti at dumating ka na!" Kaagad na tumakbo ito kay Andrei at niyakap ito. T-Teka! A-Anak?! Nahiya naman ang katawan ko sa sexy ng Mommy nya! Kyaaa!

"Bakit hindi ka man lang umuwi muna dito ha?! Alam mo ba na maaga akong umuwi para salubungin ka?! Miss na miss ka na ng Mommy anak!" Napangiti nalang ako dahil sobrang swerte ni Andrei sa Mommy nya.

 Nang humiwalay ito sa pagkakayakap kay Andrei ay tila nagtaka ito ng hawakan ni Andrei ang kamay ko, "Ma, girlfriend ko po, si Janelle."

Tila nagulat ito. Nagsimula na akong kabahan dahil parang hindi ako pasado. Napatungo nalang ako. Napaangat ang ulo ko ng magsalita na ito, "Ah... Anak... K-Kasi... A-Andito s-si ----"

"Tita! Saan ko po ito ilalagay?" Isang maganda, matangkad, payat at maputing babae ang lumabas ng kusina na may dala-dalang isang tray na puno ng cupcakes. Tila nagulat rin ito ng makita ako pati na rin si Andrei.

Andrei's mom looked at her direction and says, "A-Anak... She'syour fiancée, Yuna Monteverde. The marriage you agreed with before, comes."

Wait, f-fiancée?! T-The m-marriage he a-agreed with b-before?!

Damn! What is this?! A joke?!

- - - - - - - - - - - - -