Chapter 43: His love   

Calvix's POV

Yes, I skipped class for the nth time. I'm still confused about this damn feelings! Wala na dapat tong kay Aubrey! I moved on already! I know that! Maybe, I have always this idea of first love?

Tinapon ko ang bag ko sa kama at kaagad na hiniga ang sarili, "Ang hirap magmahal." Sambit ko sa sarili ko.

It's actually more easy and fun to play a game called love. And it's more harder to be the one who's falling and get hurt in the end.

And that's what she did to me, my first love. Paano pa ako maniniwala sa pagmamahal na yan kung dahil dito nasaktan na ako na halos ikabaliw ko? Na halos ikasira ng buhay ko? Na halos wala na kung alam kundi ang gumanti sa lahat ng babae? She destroyed every woman for me. Not until she came and made me believe again in what's thing this called fall inlove again. I even hurt her before because of this idea of being hurt again by the same reason.

I closed my eyes and back to our pasts. The first time we talked to each other. The first time I saw you smiled. The first time I have this feeling of falling inlove again. But then again, I have this idea of being hurt.   

Napamulat ako ng mata na maramdaman ko ang pag-vibrate ng cellphone ko sa may study table ko. Tumayo ako at tiningnan ko sino ang natawag. Napangiti ako dahil nakita ko kung sino ang natawag sa screen ng cellphone ko. Napa-ngiti tuloy ako.

"Janelle."

(C-Calvix...)

"JANELLE!?!"

(Come alone if you want to see her.)

"O-Owen?"

(Yeah. It's me. So this is the girl you've played with? You really have a good taste.)

(CALVIX!)

"WHERE ARE YOU?! TELL ME!"

**

Andrei's POV

'I just got home. Hindi na kita maantay eh.'

I stared at her message. Nakaramdam tuloy ako ng pagkalungkot. Ilang minuto lang naman ang hinihingi ko. Gusto ko pa naman sya makasama ng matagal.

*BLAG*

Lahat kami ay nagulat ng biglang bumukas ang pintuan. Iniluwa nito ang mga barkada ko, "Andrei! Si Janelle?!!!"

Kaagad akong tumayo sa kinauupuan ko, "She just said na umalis na sya dahil hindi nya ko maantay. Bakti? May nangyari ba?!"

"May nakapasok na naman na sasakyan dito na walang University Sticker. At ang sasakyan na iyon ang nakita ng mga estudyante noon nung mabugbog si Calvix. Ibig sabihin, may posibilidad na ----"

"Sh*t!"

 Janelle's POV

"Janelle!"

"Calvix!" Pilit akong kumakawala sa tatlong lalaki na nakakapit sa akin, "Calvix!"

May apat na lalaki na kaagad itong sinugod. Noong una nakalailag sya pero noong mga sumunod na. Natamo na nya ang hampas na baseball bat ng mga ito, "C-Calvix! Please... T-TAMA NA!"

"C-Calvix..."

Kitang-kita ng dalawa kong mata kung paano nila pinagsusuntok, pinaghahampas at pinagtatadyakan ito, "C-Calvix..." Sinipa ko sa ari ang isang lalaki na nakahawak sa akin at sinuntok ko sa mukha ang isa pa rito.

"J-Janelle..."

"C-Calvix..."

Nahawakan ko ang kamay nya, panandalian lang dahil kaagad akong hinatak ni Owen papalapit sa kanya, "Hindi ka ba mananahimik?!!" Halos sabunutan ako nito.

"O-Owen! Wag mo syang s-sasaktan!"

Napansin kong mapatigil ang lahat sa pambubugbog kay Calvix. Napa-ngiti ako sa 11 na lalaki na naglalakad na papalapit dito at kaagad na sinugod ang mga ito. Hindi ko sinayang ang pagkakataon at kaagad na tumakbo papunta sa direksyon ni Calvix.

"J-Janelle..."

"Calvix." Napapa-iyak na ako, "Dapat hindi ka na pumunta eh." Nagulat ako ng bigla na namang may humigit sa akin. Matinding sakit ang naramdaman ko dahil sa lakas ng pagkakahigit sa may kamay ko.

"Ahh!"

"DI BA ANG SABI KO WAG KANG MANGIELAM?!!"

May isang suntok ang dumamba dito. Hanggang sa may sumunod pang ilang mga suntok. Nakita ko si Troy, pati na rin si Andrei na kinakalaban na ito.

"A-Andrei..."

Hindi nya ako nilingon dahil busy sya sa pakikipag-away. Kinuha ko ang lakas ko para makalapit ako sa direksyon ni Calvix. Inangat ko ang ulo nya at ipinatong ito sa may hita ko at naapa ko ang madaming d-dugo sa may ulo nya, "C-Calvix... May d-dugo. Kailangan na nating ---" Akmang sisigaw na ko para humingi ng tulong kina Andrei ng ---

Hawakan ng kamay nya ang kaliwa kong pisngi at sinabing, "D-Did you ever asked me if I can f-fall in love a-again?"

I shrugged my head, "I never asked you! Why asking those things in this kind of situation!?!"

"I do can f-fall in love again Janelle. I really do. B-Believe me this time." At bigla na itong nawalan ng malay.

--

Halos hindi kami mapakaling lahat. Andito kami sa may ospital kung saan namin dinala si Calvix. Tinawagan na namin sina Tita Aliyah. Papunta na din ang mga ito.

"Janelle, are you okay?" Sinandal ko ang ulo ko sa may balikat ni Andrei, "Don't worry. I'm gonna make sure they'll be going in prison."

"Be sure Andrei. I want this to be the last. I don't want him to be hurt again." Then, he held my hand.

**

"Anak!" Halos magtatakbo si Tita Aliyah kay Calvix na nasa stretcher. Mulat na ang mata nito pero nakahiga pa rin. May mga galos at pasa ang mga mukha nito. Kaagad itong niyakap ni Tita Aliyah pati na rin ni Tito Nathan, "Wala silang karapatan para saktan ang anak ko! Ipapakulong sila! Magfi-file ako ng kaso!"

Sinubukan naming pigilan si Tita. Nakiusap sa amin si Tita Nathan na lumabas muna kaming mga babae saglit dahil kakausapin nito ang mga barkada ni Calvix.

"Alam mo Janelle. Hindi ko alam kung magiging masaya ba ko dahil nakatikim na naman ng bugbog yang si Calvix." Pagbubukas ng usapan ni Jamiatra, "Akala nya nakalimutan ko na ang ginawa nya sayo? Binigyan mo ng chance at lahat pero nagawa ka pa ring iwan?! Hayy nako! Dapat sa mga lalaking ganyan kinakain na ng lupa eh!"

Binatukan naman ni Fatima ito, "Ang harsh naman ng words mo! Kita mong halos mamatay na sa bugbog yung tao?! Wag na muna natin syang pag-initan ngayon! Pag gumaling nalang ang sugat nya. Saka natin sya ulit i-hate!" At nag-apir pa ang dalawa. -_-

"Hayy. Ewan ko ba kung maaawa ba ako dyan kay Calvix eh! Eh, he deserves it naman di ba? Di ba Jamiatra?!" Tas nag-apir si Steph at Jamiatra saka tumawa ng malakas. Kahit talaga sa gantong sitwasyon nagagawa pa rin nila ang magsaya.

"What's with that face Janelle?!" Inangat ko ang ulo ko ng tanungin ako ni Arianne, "Wag mong sabihing naaawa ka na kay Calvix?" Nagsitinginan ang mga barkada ko sa akin. Hindi ko alam kung anong isasagot ko.

"H-Hindi ko ----"

Lumapit sila sa akin at sinabing, "If you don't want to hurt again, please do the thing that you're craving before. Yung halos galit na galit sa kanya dahil gusto mo syang masaktan tulad ng ginawa nya sayo."

Hindi ako maka-imik. Tama ang sinabi ng mga kaibigan ko. Pero... Natatakot ako. Natatakot ako na baka sa huli, ako pa din ang masaktan. Hinawi ni Arianne ang buhok ko, "You give him a chance. We agreed before, right? Dahil ang sabi mo ramdam mo na nagbago sya. Na hindi ka na nya sasaktan. We actually think you're really a crazy in love because you even said that forever will be exist between you and Calvix."

"Pero anong nangyari? Iniwan ka na naman nya sa ere! He left you for Aubrey again!"

"Arianne stop. Hindi rin naman natin alam ang talagang dahilan ni Calvix kung bakit sya nagpunta ng Switzerla—"

"That's insane. If you're saying I'm wrong, then anong ginawa ni Calvix don? Nagpalamig? Tumikim ng pagkain nila?! God! Tanga lang ang hindi maniniwala na hindi si Aubrey ang dahilan ng pagpunta nya don!"

May tumulo ng luha sa mata ko. Hindi ko na kaya. Masyado na akong nasasaktan, "Then tell us, Janelle. You still love him do you?" Hindi ako makasagot. Walang salitang lumabas sa bibig ko.

"Si Andrei ang boyfriend ko."

"God Janelle! Anong klaseng sagot yan?!"

Napa-upo ako sa isang upuan at pilit niyayakap ang sarili, "Hanggang ngayon nasasaktan pa din ako. Nasasaktan ako dahil kahit anong gawin ko lahat balewala. Kahit mag-higanti ako, wala syang pakielam! Dahil in the first place, wala syang pakielam sa akin!"

Lumuhod sila ng kaunti at hinawakan ang kamay ko, "Just move on...with Andrei."

//

Play the song on the right side – I swear this time I mean it by Mayday Parade

(Hindi bagay yung kanta pero yung message ng kanta ang binatay ko dito. :))

"Pinapatawag mo daw ako?" Malamig kong tanong kay Calvix ng makapasok ako ng kwarto nito.

"Pero anong nangyari? Iniwan ka na naman nya sa ere! He left you for Aubrey again!"

"That's insane. If you're saying I'm wrong, then anong ginawa ni Calvix don? Nagpalamig? Tumikim ng pagkain nila?! God! Tanga lang ang hindi maniniwala na hindi si Aubrey ang dahilan ng pagpunta nya don!"

Hindi pa din mawala sa utak ko ang mga sinabing iyon ni Arianne. Naglakad ako papalapit sa kanya. Nakangiti sya sa akin. Hindi ko alam kung bakit, "May sasabihin ka ba?" Tumingin ako sa orasan ko, "Kung meron, sabihin mo na. Ayokong pinagaantay ang BOYFRIEND ko." I smiled at him, a bitter one.

You won't fool me thrice Calvix. I'm done giving you chances.

Nawala ang mga ngiti nya, "Why are you doing this to me Janelle?"

"What? I'm not doing anything." Paasar na tono ng boses ko. Pero bakit ganun? Parang ako lang din mismo ang nasasaktan sa ginagawa ko?

"Why are you ---"

Tumayo na ko, "YOU THINK NA PAGPUNTA MO DUN PARA ILIGTAS AKO TINGIN MO MAPAPATAWAD NA KITA!? TINGIN MO KAKALIMUTAN KO NA ANG LAHAT NG MGA GINAWA MO?! FVCK YOU CALVIX!" Ayokong umiyak mismo sa harapan nya. Gusto ko maging malakas at matatag. Pero wala eh, tinaraydor ako ng mga luha ko!

"Pumunta ako dahil ayokong saktan ka nila. Ililigtas kita dahil mahal ki ---"

I stepped backward, "DON'T GET CLOSE TO ME. PLEASE!" Akma kasi syang bababa ng stretcher na hinihigaan nya, "I WON'T BELIEVE YOU ANYMORE! YOU THINK YOU CAN FOOL ME AGAIN?! NO CALVIX! I WON'T LET YOU... *points at my heart* ...HURT THIS AGAIN!"

Tuluyan na syang tumayo sa stretcher nya. Akmang lalabas na ako ng kwarto nya pero kaagad nya akong hinila papalapit sa kanya at niyakap, "Please Janelle. Believe me. Just this time...please. Last chance." Pilit akong kumakawala sa kanya pero bakit ganun? Sariwa pa ang mga sugat nya! Saan sya nakuha ng lakas?!

Ginamit ko lahat ang lakas ko para makawala sa kanya. Akmang lalabas na ko ng pintuan pero kaagad na naman nya akong kinapitan at ni-lock ang pintuan, "Lalabas na ko! Walang patutunguhan tong usapan na'to!"

"Janelle! I love you!" Napahinto ako sa pagbukas ng doorknob ng pintuan. Three words lang ang binanggit nya pero halos hindi ako makahinga dahil sa sobrang bilis ng tibok ng puso ko.

Huminga ako ng malalim at humarap sa kanya, "There's no love for you. Everything is a game for you, right? You don't love me. You just want to see me being fooled by you again and hurting." Tumalikod na ko sa kanya at hinawakan ang doorknob ng pintuan. Napatungo ako at napa-iyak. Hindi ko na talaga mapigilan. Kung alam mo lang Calvix kung gaano kita kamahal. Mahal kita pero hindi sa ganoong punto na hahayaan pa kitang saktan ako muli. Ayoko na. Ayoko ng umiyak ng dahil sa'yo.

Hindi ko magawang buksan ang pintuan. Para bang may napigil sa akin. Hanggang ngayon, hawak-hawak ko lang ito at hindi magawang buksan. Nagulat nalang ako ng bigla na naman nya akong higitin at yakaping muli. Ni-hindi ako nanlaban sa kanya. Dahil kahit itanggi ko, alam ko na namiss ko ang mga yakap nya.

"I love you Janelle. I really do."  

 - - - - - - - - - - - - -