Chapter 35: Unplanned kiss

Andrei's POV

"Bro." Tapik sa likod ko ni Juztine.

Inangat ko ang ulo ko, "Ano?" Matipid kong tanong.

"Baka pwedeng sumama ka sa min mamaya." Pag-aalok nito, "Hahanapin natin kung sinong gago ang naglabas ng video na yon." Dagdag pa nito. Alam ko na ang ibig sabihin nya. Dahil kahit ang dalawa kong mata ay nakita ang video sa shame screen.

"Bakit kailangan kasama pa ko?" Hindi na kaibigan ang turing ko kay Calvix. After what he have done to her?! Tingin nyo mapapatawad ko pa sya?! Hell no! Kung magkaka-ayos man kami, hindi ko pa din makakalimutan ang lahat ng mga nangyari. At wag silang aasa na tulad pa din ng dati ang tingin ko sa kanya dahil nagkaroon na ng lamat ang tiwala ko sa kanya.

"Bro naman. Wag ka ng magmatigas oh." Pagsusuyo nito sa akin.

"Sorry pero may kailangan akong gawin." Kaagad na akong tumayo at kinuha ang bag ko at lumabas na ng classroom upang hanapin si Janelle. I'll know she knew about this. I know she's not the Janelle that I loved before. Yes, she changed. The way she dress, the way she put make-ups right now, and wears high-heels. Napakalayo sa dating Janelle na kilala ko. But I admit, now, I'm falling more – deeply. 

//

"Andito ka lang pala." Nagulat sya ng bigla kong hipan ang taenga nya.

"A-Andrei! Paano mo nalaman na andito a-ako?" Pasimple nyang pinunasan ang mata nya. Halatang kakagaling nya lang sa iyak.

Lumapit ako sa kanya at hinawakan ang magkadalawang-pisngi nya, "You're crying again." Sabi ko habang nakatitig ng diretso sa mga mata nya. But why can I also feel her pain just by looking in her eyes?

Nagulat ako ng bigla nya akong niyakap, "Andrei! Sorry! Hindi ko sinasadya!" Ramdam ko ang luha nya sa may dibdib ko, "Hindi ko talaga alam. A-Akala ko magiging masaya ako dahil naka-ganti na ako kahit papaano. P-Pero bakit – Mas naging doble yung sakit?!" Dahan-dahan ko syang niyakap pabalik. Masakit mang isipin na nagagawa lang nya to pag hindi na nya kaya ang sakit.

Hinigpitan ko ang yakap ko sa kanya. Dahil alam ko na kahit anong oras pwede syang bumitaw. Kailangan kong sulitin ang bawat segundo na kayakap ko sya – yung kami lang dalawa. Dahil mamaya, si Calvix na ang makikita nya at hindi na ako.

"How are you feeling?" Tanong ko sa kanya habang nakayakap pa din sya sa akin. Naramdaman ko na kasi ang pagtigil ng pag-iyak nya. Halos 30 minutes na syang nakayakap sa akin. Konti na lang at talagang mangangalay na ko. Pero kahit isang oras, dalawa, mapa-tatlo, o buong araw man yan kaya kong tiisin.

Humiwalay na sya sa pagkakayakap sa akin at pinunasan ang luha, "I have something to ask you."

Para bang nagbago ang atmosphere na nababalot sa aming dalawa dahil iba na yata ang Janelle na nasa harapan ko ngayon. Hindi ang babaeng kayakap ko kanina.

"Please don't you dare go on my way. This is his game that I would be playing." Then she left.

And that words left me voiceless. This is what I'm scared for – she turned to something that I couldn't imagined.

"Jamiatra, I knew this day would come. She needs us. I'm scared of what things she can do right now."

**

 "Ma, di ba pwedeng sa bahay nalang? Nagda-drive ako."

(Pag dating mo naman sa bahay diretso ka na kwarto at diretso tulog. Anak naman, paano natin paguusapan? Naghihintay na ng sagot mo ang family Monteverde.)

I sighed, "Pag-uwi ko nalang po. May importanteng lakad po ako ngayon." Sabay baba ko dito. Sa bar ang diretso ko. Nalaman ko kasi na nandon si Janelle. Tumingin ako sa orasan ko, gantong oras dumadami ang mga tao doon. Lalo na ang mga kabataang lalaki. Baka mapaano ang babaeng mahal ko.

"Wooooooo! Take it off!" Pilit kaming dumaan ni Troy at ni Brandon sa kumpulang mga lalaki upang makita kung sino o ano ba ang pinagkakaguluhan nila.

"Fvck!" Galit kong tinulak ang mga lalaki na nakapalibot kay Janelle. Akmang susugudin ako ng mga ito pero hinarangan sila nila Troy.

Inupo ko si Janelle sa itaas ng bar na ito kung saan para sa mga V.I.P lang, "Hey, wake up." Kinurot-kurot ko pa ang pisngi nya, "It's Andrei."

Unti-unti naman nyang minulat ang mata nya at ngumiti, "They're here."

Napa-kunot noo ako. Sinong sila? Nang mapansin kong nantutubig ang mata nya kaagad kong hinawakan ang kamay nya, "Sinong sila? Come on. Talk to me."

"The player and that angel."

"Ano? Sino?" Hindi ko sya maintindihan. Sinong --

"Calvix and Aubrey."

Para bang nag-dilim ang paningin ko. Sya na naman ang dahilan kung bakit mapapahamak si Janelle. That asshole!

"Wait, I'll come back." Tatayo na sana ako pero hinawakan nya ang kamay ko.

"I'm hurt. I'm fvcking h-hurt Andrei. I can no longer hold the pain." Napapikit ako sa sobrang galit at napakapit sa kamay nya ng mahigpit.

Sana kaya kong tanggalin lahat ng sakit na nararamdaman mo ngayon.

Pero paano ko magagawa yun kung palagi kang nakatingin at naka-sunod sa kanya?

"Help me Andrei. Help me."

//

"Have you seen them?" Tanong ko kay Brandon habang akay-akay ko si Janelle na inupo ko sa tabi nito. Naka-upo sila sa may isang mahabang sofa.

"Sinabi sa akin nung Bartender kung saang room sila pumasok. But we need to follow the rules daw. No choice tayo kundi intayin silang lumabas." Sabi nito. Nakatayo pa din ako at nilibot ang mata ko ang buong bar. Pakiramdam ko makakapatay ako.

"HOY!" Sigaw ko kay Troy at Brandon.

"S-Sorry naman!" Sabay inom nilang dalawa ng tubig.

"Alis nga!" Hinubad ko ang suot kong jacket at nilagay ito kay Janelle. Nakalimutan ko nga pala na ang suot na damit nito ay medyo labas ang dibdib at ang likod. Medyo maikli din ito kaya kitang-kita ang makinis, maputi at mahaba nitong legs.

"Isa pang tumingin kayo dito! Kayo ang mayayari sa kin!" Tinitigan ko sila ng masama.

"Eto naman! Sorry na nga! Hindi lang talaga namin maiwasan ang hindi mapatingin." Saad pa ni Brandon at muling tumingin kay Janelle.

"Eh kung pagtatadyakan ko kayo?! Ayan oh! Ang daming babae dyan!" Sabay turo sa mga babae na kanina pa nakatingin sa amin na talagang mas maikli pa ang suot kesa kay Janelle, "Yan ang titigan nyo. Pagsawaan nyo!" Galit kong sabi dito at ipinatong ko ang ulo ni Janelle sa may dibdib ko.

"Para namang aagawin namin yan sayo. Alam naman naming matagal ng sayo yan. So don't worry. She's yours. Hindi ko lang talaga mapigilan ang titigan sya..." Pagkasabi ni Brandon non ay kaagad ko syang binato ng cellphone ko.

"Mga g*go! Manood na nga lang kayo habang nagiintay."

"Bakit? May bago ka bang download?" Nakakalokong ngiti ni Brandon.

"Oo. Kaninang umaga lang." Sagot ko naman.

"YES!" Sabay nag-apir pa yung dalawa.

"Ehem." Napatingin kaming tatlo sa babaeng nakatayo malapit sa may table namin.

"Mr. Zamora, ano yang pinapanood mo?" Naka-taas na kilay na tanong ni Alexa kay Troy.

"Ah! EXO Showtime! Hi-hi!" Sabay kuha ng cellphone ko sa kamay ni Brandon at tinago, "Hi Babe! I miss you. Ba't ka nga pala andito?" Tanong nito kay Alexa ng iupo ito sa may tabi namin.

"Following you? God! What happened to Janelle?!"

"Drunk." Sabay naming sagot ni Brandon. Pinagdilitan ko sya ng mata dahil nakatingin na naman sya kay Janelle. Ngumiti lang ito at nilibot na ang mata sa bar para siguro maghanap ng babae.

Hindi pa din ako mapakali. Bakit ba ang tagal nila? Wag nyang sabihin na – Hindi pwede! Si Aubrey at si Gio na. Talaga bang magtatalo-talo na ang magkakaibigan dahil lang sa isang babae? At wag nyang sabihin na sasaktan nya rin si Gio gaya ng sakit na naranasan ko nung saktan nya si Janelle noon?

"Bro." Napatigil ako sa pagtitig sa mukha ni Janelle na mahimbing na natutulog ng tawagin ako ni Troy at may tinuro. At nakita ko si Calvix na naglalakad kasunod si Aubrey na naka-tungo. Tumigil ito saglit dahil may kumausap sa kanyang tatlong lalaki. Kung hindi ako nagkakamali, ito ay ang mga anak ng ka-business partners ni Tito Nathan.

Tumayo ako ng kaunti at, "Can you?" Tanong ko kay Alexa, "I just need to do something."

"Sure." Naka-ngiting sagot nito at sa may balikat nya ipinatong ang ulo ni Janelle.

"Bro saglit lang." Pagpipigil sa akin ni Troy.

"What now?"

"Anong gagawin mo?"

Muli kong binalik ang tingin ko kay Calvix na masayang nakikipag-usap, "I don't know."

"Wait."

"Troy. Just let me. The girl I loved..." Huminga ako ng malalim, "...is hurt. And that bastard doesn't care." Sabay turo ko kay Calvix, "Let me do something that would hurt him also."

Naglakad na ako papalapit dito. Alam kong kasunod ko si Troy sa likod ko. Sa pag-hakbang ko papalapit sa kanila, unti-unti ko ng naririnig ang usapan nila.

"A-Ah. Y-Yes. She's Aubrey – my girlfriend."

At sa narinig ko, mas lalong nandilim ang paningin ko.

"Hey! Andrei!" Nagulat ako ng tawagin ako ng isa sa kausap ni Calvix dahilanan para makuha ko ang atensyon nya.

"Andrei –"

I pulled her away from him and kissed her. Her eyes widened that made me know that she was shocked.

Gulong-gulo ang utak ko. This is unplanned kiss! I don't have any option just to hurt him!

"A-Andrei?"

Then I broke the kissed and looked where that voice came from.

"Janelle..."

- - - - - - - - - - - - - -