Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 34: Her revenge - The start


Chapter 34: Her revenge – The Start

 

Janelle's POV

 

"Jake, asan ka na ba?"

(Andito na ko. Sigurado ka na ba?)

"I think about this many times. I'm pretty sure about this."

Napatingin ako sa buong paligid. Hinihintay ng lahat ng mga estudyante ang pagdating ni Calvix. Bakit? Para lang naman salubungin sya at batiin ng 'Happy Birthday'. Ganyan sya ka-sikat. Ang mga babaeng estudyante ay may mga dalang gifts tulad nalang ng cake, cupcakes, chocolates at kung ano-ano pa. Ang mga lalaki naman ay ewan ko lang kung ano pero may mga dala rin sila. I guess they're trying to be in Calvix's group.

Natatawa akong nilagpasan sila, "I'll call you right away Jake." Sabi ko at binabaan na.

Pumasok kaya siya? Sana oo. Dahil paano nalang ang pinagkahirapan kong regalo para sa kanya? Kailangan ngayong araw na'to.

"AYAN NA SYA!!!"

"CALVIX!!! WAAAAA!!!"

"ANG POGI-POGI NYAAAAA!!"

"HAPPY BIRTHDAY CALVIX!!!!"

Napa-iling nalang ako ng makita ang naglalakad na si Calvix na may mga kasunod na babae. Habang naglalakad sya, nakatitig lang sya sa akin. Hindi ko alam pero parang sinadya ng dalawa kong mata ang makapagtitigan sa kanya.

And as always, nilagpasan nya ako.

"Bastard." Bulong ko sa sarili ko. Binalik ko ang tingin ko sa kanya. Nakatalikod na sya sa akin ngayon kasama ang mga babaeng nakasunod sa kanya. He doesn't even glance me back, "Fine. You treat me like a game. I'll show you how it's played."  

 

Calvix's POV

 

"Bro, okay ka lang?" Tanong sa akin ni Brandon ng makadating ako sa room.

"Pansinin mo naman yung mga regalo nila para sayo oh! Mukhang masarap ang mga to!" Sabi naman ni Clarence na pinapakielaman ang mga regalo sa lamesa ko.

"Take away of this. I don't need any one of them."

"Kung ayaw mo, akin nalang! Alam mo ba na tong cupcakes na'to ay pinaghirapan nung taga-Class C? Nakita ko sya na ginagawa to kaninang umaga! Ang aga nyang pumasok eh!" Sabi naman ni Dylan habang hawak-hawak ang isang kulay na pink na kahon.

"Get it if you want. You can get all of this too." Sabi ko sa kanila.

"Talaga?! Sige ha amin nalang to! Bestfriend, naka-jackpot tayo ngayong araw! Salamat Calvix! Bwahahaha!" Sabay kuha ng mga mokong na'to ng regalo sa lamesa ko. Salamat at luminis na rin ang lamesa ko.

"Papasok kaya si Gio?" Pag-iiba ng usapan ni Brandon.

Tiningnan ko sya. Alam na nila ang lahat. Na inagaw nya sa akin ang babaeng mahal ko, na tinago nya ang relasyon nila sa buong barkada, "I hope not." Iniwas ko kaagad ang tingin ko.

Hanggang ngayon hindi ko pa din makalimutan ang senaryong iyon.

-Flashback-

 

"Calvix?"

 

Lahat sila ay napatingin sa akin, "Calvix. Bro. Sorry. Hindi ko sinasad—"

 

"GAGO KA!"

 

*BOGSH*

 

"CALVIX!"

 

*BOGSH*

 

"BITAWAN NYO KO!"

 

"Calvix! Please relax!" Pinigilan ako ni Janelle sa pamamagitan ng pagharang nya, "Please..."

 

Napaluhod ako sa may buhangin at sinabunutan ang sarili kong buhok. Hindi ko mapigilan ang tulang konti nalang ay bubuhos na.

 

"BAKIT GIO!?! ALAM MONG SYA -- FVCK!!! SO ALL THIS TIME – NILOLOKO NYO KO?!"

 

"Hindi ka namin niloloko Patrick. Hindi namin gustong ilihim to ni Gio. But... We're scared of what things you can do if we let you know. We know you Patrick."

 

Tinayo ko ang sarili ko at sinagawan sya, "STOP CALLING ME PATRICK!!! YOU THINK THIS CAN BE HEALED?!!" I pointed to my heart, "YOU THINK THIS WILL BE HEALED BY FORGETTING YOU AND LETTING YOU HAPPY FOR SOMEONE ELSE?! OR ELSE, BY JUST SAYING SORRY?! YOU THINK I'M THE KIND OF GUY WHO'LL FORGET EVERYTHING BECAUSE YOU'VE BEEN SWEET JUST FOR AWHILE?! FVCK AUBREY!!"

 

"Patrick..."

 

"CALL ME CALVIX! NOT PATRICK!"

 

"I'm sorry. I'm r-really sorry."

 

"I HATE YOU. I REALLY HATE YOU."

 

And then I started to walked away with my tears falling.

 

-End of flashback-

 

"ASAN SI CALVIX?!" Nagulat ako ng biglang may tatlong lalaki na hingal na hingal na tumakbo papalapit sa akin. I actually don't even know them. But I think something that happened.

"Something happened?" Tanong ko sa kanila.

"S-Sa l-lobby. N-Nasa s-screen." Sabay turo nito sa labas.

"ANONG MERON SA LOBBY?! And what?! Screen?!" Napahampas ako sa lamesa ko. Kinabahan ako. Sa lobby? And the screen?! Andun lahat pinapakita ang nangyayari sa buong school. And this screen is a another term for 'Shame screen'. Why? Dahil lahat ng pinapakita dito ay -- Ibang mga estudyante na kung saan talagang mapapahiya ka at hindi ka magdadalawang-isip na lumipat ng ibang University.

We often used that screen just to bully. Kung ano-ano ang pinapakita namin doong magbabarkada para lang makapagpahiya ng mga ibang estudyante na kinakalaban kami. Pero, anong meron ngayon?

Dali-dali akong tumakbo papuntang lobby kasama ang mga barkada ko. Nagtumpukan ang mga estudyante dito.

"Excuse!!" Tabig ko at ng mga barkada ko dito.

"I think your body will be enough... But, hell no. I want you to be mine – AGAIN."

 

Nanlaki ang dalawa kong mata sa kung ano ang nasa video. How this can be?!!

 

 

"Do you remember you told me last time?"

 

 "What?"

 

 "Fine. I won't hurt her."

 

"That's what you want right?"

 

"Yes. Bu--" 

"But in one condition."

 

"What now!?"

 

"Come back to me."

 

 

Nagsimula na ang bulong-bulungan. Nakatitig pa din ako sa screen. Paano nangyari to?!! There's no CCTV in Camera Club. I fvcking know that!! Imposible to! Hindi sya mukhang kinunan o vinideohan ng kung sino dahil talagang nasa taas ang kuha nito.

 

"We already talk about this Patrick. I won't come back to you. Never. Hinding-hindi na ako babalik sayo. Wag ka ng umasa na babalik ako sayo."

 

 "Do you hate me that much huh?!!"

 

 

Hinawakan ko ang kwelyo ng uniform nito dahilanan para mas lalong lumakas ang bulong-bulungan.

"TURN THAT OFF!!!" Sigaw ng mga ka-barkada ko. But how can this be turn-off?! Nasa 5th floor pa ang mismong operating system para mapatay ito.

 

 

 "Will you stop this?! How many times I have to say that I won't come back to you anymore. Please Patrick. Stop this!"

 

 

At mas lalo kong ikinagulat ang ginawa kong pagluhod sa harapan ni Aubrey. Who the hell released this on the shame screen?!!

 

"Please. Just come back to me. Magbabago na ako."

 

"Please Aubrey. Please. Please."

 

"Pleas---"

 

 

And the screen was turned off. Napatungo ako sa sobrang kahihiyan.

"Like seriously? God!"

"Kneeling down to his ex?! Fvck!"

"How pathetic."

"What a shame. A player? Nah!"

"Begging for his ex just to come back."

 

 

Dinanggi at nilagpasan ako ng mga estudyante.

"Calvix... Bro, okay ka lang?!"

"Sinong gago ang naglabas non?!!!"

Napatingin ako sa paligid ko. Nakatitig sa akin ang lahat at patuloy pa rin sa pagbubulungan. Napapikit nalang ako ng marahan. Ang iba ay galit at tila kinakaawaan ako. Ang iba naman ay tila na-dissapoint sa akin. Lahat sila ay may iba't ibang opinyon sa napanood.

Tinapik ako ng mga barkada ko, "Come on. Let's go to class." Tapik sa likod ko nina Troy.

"Wait!" Napalingon kami sa babaeng tumakbo papalapit sa amin.

"May nagpapabigay po sa inyo." Kung hindi ako nagkakamali, freshman ito. Sabay abot sa akin ng maliit na sobre.

"Sino daw?!" Tanong ng mga barkada ko dito.

"Hindi ko po kilala. May nag-abot lang po sa kin nyan at sinabing ibigay ko daw po. Sige po." Sabi nito at nagtatakbo na papaalis.

"Ano yan?!"

"Anong nasa loob?!"

Binuksan ko ang maliit na sobre at kinuha ang maliit na papel na nasa loob nito,

'HAPPY BIRTHDAY. LIKE MY GIFT?'

 - - - - - - - - - - - - - -


Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro