Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 10: Broke-up

[A/N: I made this chapter para naman malaman nyo ang side ni Aubrey. Aubrey on the right side ->] 

Chapter 10: Broke up

 

Aubrey’s POV

 

“Anong ginagawa mo dito?” Malamig na tanong sa akin ni Trevor ng makalabas sya ng bahay nila.

“Trevor…” Niyakap ko sya. Sya lang naman kasi ang alam kong pwede kong puntahan lalo na’t may problema na naman ako ngayon.

Hindi ko mapigilan ang hindi maiyak. Ang gulo na ng pamilya namin. Idagdag mo pa ang pangpahirap na ginagawa sa pamilya ko ni Patrick. Bakit ganun? Kasalanan ko pero -- dinadamay nya lahat.

Lumayo sya sa akin at hinawakan ang balikat ko, “Ano na naman bang problema? Sabihin mo na. May gagawin pa ko.” Medyo naiinis na nyang sabi sa akin. Nakakatawa lang dahil isang taon nang kami pero walang nagbabago sa ugali nya. Hindi pa din nya ako magawang mahalin.

Napapikit ako ng marahan. Oo, pinilit ko lang sya sa relasyon na’to. Sya naman kasi talaga ang gusto ko simula first year high school pa lang. Ako si Aubrey, ang nobody sa school noong High School. Tanging mga totoong kaibigan lang ang meron ako. Pero kahit anong gawin ko, hindi ako mapansin-pansin ng Trevor na minamahal ko.

“What if you make Calvix your boyfriend?”

 

“Tama!Exciting yun ah!”

 

“Eh di pag naging girlfriend ka ni Calvix, magiging sikat ka na!”

 

“Kaya nga girl! Eh di may chance ka ng mapansin ni Trevor!”

 

“Tas pag nagawa mo, tell us kung ano ang pakiramdam maging girlfriend ng campus heartthrob!”

 

Nakakatawang isipin dahil napaka-childish ng pinalano naming magbabarkada.Sure na sure talaga sila na magagawa ko. Pero ang galing dahil -- nagawa ko nga. He falls for me. He was a sweet, loving, caring, understanding boyfriend. I’m also the only one who can called him his first name -- Patrick. Pero -- Kahit anong gawin ko, hindi ko sya kayang mahalin. Pag magkasama kami, ang nasa isip at hanap pa din ang mata ko si Trevor. They were in the same basketball team, kaya sa practice nila hindi ako mawawala.

Isang araw nalaman ko na lang na may gusto si Trevor. A girl 1 year younger than us.Her sister’s friend, Daniele Escalada.Kulang nalang mag-suicide ako sa nalaman ko.

I was broken that night. Si Patrick lang ang nasa tabi ko.

I held up his chin. He really changed a lot ng maging kami. Others saying na mas lalo syang gumwapo. Pero para sa akin, para namang walang nagbago dahil ang dating Patrick pa din ang nakikita ko.

 

“Sleep with me.” Then, I kissed him. Hindi ko alam kung anong ginagawa ko. Basta ang alam ko lang, nasasaktan ako.

 

Please Patrick -- Made me happy.

 

And then the last thing I knew is we’re on the same bed -- naked. Napa-ngiti ako ng maalala ang nangyari kagabi.Inangat ko ng kaunti ang sarili ko para makita ko ang mukha nya. He’s till sleeping. My index finger point on the tip of his nose. Ngayon ko lang kasi natitigan ang mukha nya. I don’t had the chance to look at his face this close before. Kahit saan kasi ako tumingin, mukha pa din ni Trevor ang nakikita ko.

 

 

 

“Haha! I praised you Ms. Aubrey Joei Dizon!” Sabay apir sa akin ng barkada.

 

Pilit akong tumawa, kinuwento ko kasi sa kanila ang nangyari sa amin ni Patrick. Ngayon ang 1st anniversary namin.1 year na kami. Ang tagal na pala namin. Ang tagal ko na din niloloko ang sarili ko.

 

1 week na ang nakalipas ng may nangyari sa amin. Ang sabi nga ng barkada, napaaga daw ang gift ko para sa anniversary namin. Hayy.

 

“So, napapansin ka na ba ng Trevor mo?” Tanong sa akin ni Gyan, isa sa barkada ko.

 

Umiling ako, “Si Trevor lang yata ang hindi nakaka-appreciate ng beauty mo girl!”

 

“Samantalang si Calvix, appreciate na appreciate! Haha! Girl, dapat kinunan mo na naka-shirtless si Calvix! Para nakita din namin! Tas iuupload namin sa internet! Haha! Kikita pa kami!”Tawanan pa nila.

 

“Mahal na mahal ka na nya girl ah! Haha! Eh ikaw? Kamusta naman ang feelings mo for him?”

 

Tinaasan ko nalang sila ng kilay, “Feelings? Haha! Girl, laro to. This is a game. Ginamit ko lang sya. And I just tested kung ano ba ang pakiramdam na mainlove sayo ang lalaking kinababaliwan ng lahat.” Babae ako.Na-challenged ako kay Patrick (Calvix).

 

May part sa utak ko na nakokonsensya ako dahil mahal na mahal ako nung tao pero anong ginagawa ko? Playing his own heart on my hands.

 

“Ow, so this is what we called game? Haha! Idol na talaga kita friend!”

 

Pilit nalang akong ngumiti. Kahit masakit para sa akin na sabihin ang mga salitang yun.

 

 

 

 

“P-Patrick…” Pilit ko syang hinawakan sa may braso nya pero tinabig nya ito. He just found out everything.

 

His eyes are on tears. Kaya mas lalo akong napapaiyak. Hindi ko naman akalain na masasaktan ko ng ganto si Patrick. Hindi ko akalain na mamahalin nya talaga ako.

 

Dahan-dahan nyang inalis ang pagkakahawak ko sa braso nya, “Game… So, that’s your game.” Natatawa pa nyang sabi, “You should’ve told me that it’s a game. You should’ve told me you just want to be get closed to Trevor. You should’ve told me to be just your boyfriend because you  want to know the feeling of being a girlfriend of the campus heartthrob. You should’ve. Coz’ I’ll help you.”

 

“You know I already have feelings for you when we we’re in Grade 6 students. You should’ve told me earlier that Trevor is the guy.”

 

“Dapat hindi ka na gumawa pa ng ibang paraan para mas lalo akong mahulog. Dahil simple lang naman ang buhay ko di ba? Kahit masilayan lang kita, okay na sa akin yun. But you confessed -- that you liked me. I was really happy back then.”

 

“But the 1 year being relationship with you -- It’s just all of your game. How stupid I am.” Halos itulak nya ako palayo sa kanya.

 

“Good job Aubrey. You accomplished everything. What a nice game.” After he said those words, he walked away.

 

 

Kalmado si Patrick ng mga panahong yan. He was hurting pero ni-pagtaas ng boses wala akong narinig sa kanya. Ni-galit sa kanya hindi ako nakaramdam.

Mas lalo akong napaiyak dahil dapat sinabwat ko nalang sya sa kagustuhan ko. Eh di sana, ayos kami. Pero anong ginawa ko? I hurted him.Minahal na nya ako ng sobra.

Desperada na ako na makuha si Trevor. Kaya kahit ang i-blackmail sya, nagawa ko.

 

“Ano kaya ang mangyayari sa company ng Escalada kung ilalabas ko ang mga pictures na’to?”

 

“Don’t you dare do that.”

 

“Eh ano naman kaya ang mangyayari sa Mommy mo pag nalaman nya na ikaw ang dahilan kung bakit na-bankrupt ang 2 banks nyo sa Makati? Ano nga bang banko yun? Ayun yung, pinaghirapan ng Mommy mo di ba?”

 

“At ano kaya ang mangyayari kapag nalaman ni Daniele ang tunay mong nararamdaman sa kanya? Sa tingin mo? Kasi ako sa tingin ko --  Maiilang na sya. Paano ba yan? Isang hamak lang na Kuya ang turing nya sayo.”

 

“What do you want?”

 

“Be mine Trevor. Be my boyfriend.”

 

 

Ginagampanan naman nya ang pagiging boyfriend. Pero, 1 year na kaming ganto. Yung ako nalang palagi ang naintindi. Yung feeling na ikaw ang unang nagtetext o natawag. Ikaw pa yung napunta sa bahay nila. Nakakasawa na rin kasi minsan. Nakakapagod na. Kaya minsan, hindi ko maiwasan ang hindi isipin si Patrick. Sa relationship naming dalawa, alam kong ako talaga ang prinsesa.

Hinalikan ko sya. And as usual, hindi na naman sya nag-respond at marahan akong tinulak, “Aubrey naman! Ano ba talaga ang kailangan mo?!” Sabay punas naman nya sa labi nya. Ganto palagi sya.Pag hahalikan ko sya, pinupunasan nya. Nakakatawa lang dahil napagtiisan ko yun. Kahit sa loob-loob ko, ang sakit sakit na.

“Tayo pa di ba?” Naiiyak ko ng sabi.

“Ilang beses ko bang sasabihin sayo na ayoko na?”

Kasabay ng pagtulo ng mga luha ko at pagpatak ng ulan, “Breaking up in the rain? Nakakatawa ka Trevor.” Medyo tumawa pa ako dahil medyo nababasa na kaming dalawa.

“Matagal na tayong break Aubrey.” Nakatitig sya sa mata ko ng sinabi nya yun.

Mas lalo akong napaiyak. Hindi nya alam kung gaano kahirap ang maabot sya. Sinaktan ko ang taong mahal ako para lang sa kanya. Tas anong mapapala ako?

Patuloy ang pagpatak ng ulan kasabay nito ang pagdaloy ng mga luha sa mata ko, “Ang sama mo Trevor. Ang sama sama mo. Bakit ni-minsan hindi mo ako naisipang mahalin?” Pinagsusuntok-suntok ko sya sa dibdib nya, “Sinaktan ko ang lalaking mahal ako ng dahil sayo.” Mas nilakasan ko ang pag-suntok ko sa dibdib nya.

Dahan-dahan nyang binaba ang mga kamay ko at niyakap ako, “Hindi ako ang lalaking para sayo. Kung ang nasa utak mo kaya ako nakipag-break sayo ay dahil kay Daniele. Nagkakamali ka. Nasasakal na ako sayo Aubrey. At saka -- Hindi kita mahal.Alam mo yan. I’m being unfair to you kung itutuloy ko pa ang relasyon sa ating dalawa. Yung nalalaman mo sa akin, fine. Show them. Pero, please lang. Wag mong idamay dito si Daniele. Kapatid ko ang turing ko sa kanya.” Yung mga binalack-mail ko sa kanya, wala naman talaga akong balak na ilabas ang lahat ng yun! I’m just desperate of having him!

“Thank you.” Sa isang taon naming relasyon. Ngayon ko lang narinig sa kanya ang salitang ‘Thank You’, “Thank you for loving me Aubrey.” Pagkatapos non ay bumitaw na sya sa pagkakayakap sa akin at pumasok na sa loob ng bahay nila.

Nakatayo pa din ako sa harap ng bahay nila.

Patrick…

 

Kinuha ko ang cellphone ko sa bulsa ko at tinawagan sya --

“Patrick…”

(Hello?! Aubrey?!! Naiyak ka ba?!!)

“Patrick… P-Puntahan mo ko.”

(Asan ka?!Pupuntahan kita?!)

“P-Patrick…”

 

(Aubrey! Tell me where you are!)

“Andito ako sa labas ng bahay nila Trevor. He j-just broke up with m-me.”

(That bastard! Intayin mo ko.)

Pagkatapos ay binaba na nya. Napa-upo ako sa semento.

Bakit kahit saktan ko sya ng ilang beses -- Isang tawag ko lang pupuntahan na nya ako kaagad?

 

Itinungo ko ang sarili ko. I miss you.

 

 

“Patrick…” Lumuhod sya ng kaunti.

“Halika na.” Tinulungan nya akong tumayo at sinakay sa sasakyan nya.

“You’re stupid.” Napatingin ako sa kanya ng sabihin nya sa akin ang salitang yun.

“What?”

“Why can’t you choose the guy who loves you more than you love him?” Ang sama ng tingin nya sa akin.

“I lo---“

He’s kissing me, deep and harsh.

“Patrick!!” Bahagya ko syang tinulak.

“Be my girlfriend again, Aubrey.”

 - - - - - - - - - - - - - -

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro