16
Chapter 16
After I received that email, hindi ako makapaghintay na mag-30.
Why am I being too eager about this dinner? This victory party?
Not that I'm the only one whose invited, alam ko namang di lang ako.
Yung ininvite.
"What's with the face?" nabalik ako sa aking wisyo nang marinig kong magsalita si Jin.
"What's with my face?" balik tanong ko kahit alam ko naman kung bakit niya tinatanong kung bakit daw ganito mukha ko ngayon.
I think I looked bother or spaced out or what.
Whatever.
"You look shit." sabi ni Jin sabay iling.
Andito kami ngayon sa opisina ni Jin. Siya yung Head ng Engineering Department. So yeah.
We're both here.
Discussing about the building their gonna build when he should be discussing this with Soliel.
I kept on ranting, Do I? Yes, I do.
"Kay Ms. Mendoza ko nalang talaga sasabihin to." sabi niya sabay sara ng laptop niya. "So what's bothering you?" he asked then picked his iPad.
"Nothing." sabi ko sabay tingin sa schedule ko ngayon.
"Try opening up sometimes." sabi ni Jin bago ako tumayo. "Where you going?" tanong niya naman.
"The first phrase you said, I'll look up to that." sabi ko habang inaayos yung gamit ko.
"You don't have to look it up, just do it." sabi niya sabay buntong hininga.
"And the question, I'm about to meet a personnel." sabi ko sabay lakad sa may pintuan ng opisina niya. "So if you'll excuse me, I have to get going." sabi ko sabay salute sakanya at umalis na. Nakita ko namang napailing siya dahil sa ginawa ko.
"San ka, man?" biglang tanong sakin ni Sam.
Napahinto naman ako dahil sa pagtanong niya, hindi niya kasi ako kinakausap pagtapos ko siyang pikunin.
"Sup, man? You're talking to me now?" I asked amused.
Napa-iling naman siya. "Obviously." he said, in sarcastic voice, ofcourse. "So where you going?"
"Asgard." sabi ko at anagpatuloy na sa paglalakad.
"Ass guard?" tanong niya na nagpahinto sakin at binigyan siya ng 'don't-you-watch-avengers?' look. "As in pwet ng guard? Ass guard?" pagtanong niya pa para magets ko siya.
"Asgard as in A-S-G-A-R-D, you doofus." sabi ko ng may kasama pang pag-spell dahil ang bobo ng pag-intindi niya.
"San yun?" tanong niya na naging dahilan para mapa-facepalm ako.
"Just search it up, Normie." sabi ko sabay naglakad nalang paalis.
* * *
"Thank you, Mr. Saavedra" sabi ko sabay lahad ng kamay ko para makipag-shake hands.
"You're welcome, Mr. Blanco" sagot ni Mr. Saavedra sabay naunang umalis sakin.
Pagkaalis niya ng Restaurant ay napa-upo ulit ako sa upuan at tsaka binuksan ang iPad ko.
Nang makitang yun na yung last na kailangan kong gawin ay napabuntong hininga ako. Napatingin naman ako agad sa oras nang makitang medyo madilim na sa labas.
18:43
Napabuntong hininga ulit ako dahil dun. Antagal ko na palang asa labas at papunta punta sa kung saan saang Restaurant.
"Hey." gulat na napalingon ako sa tumapik sa balikat ko at nang makitang si Genevieve yun ay napabuntong hininga ulit ako. "That's a three." she said then chuckled.
"Ha?" tanong ko dahil di ko siya nagets.
"Hatdog." sabi niya kaya namangha ako. An M.D saying hatdog? Cool but kinda weird.
"Professional, I see." sabi ko sabay galaw sa pagkaing di ko naman nakain. Umupo siya sa inupuan kanina ng kausap ko at tumawag ng waiter.
"You coming to the party?" she immediately ask after the waiter walked out to get her order.
"Ofcourse, sayang naman pag-move ni Max ng date kung di ako pupunta." sabi ko hindi pa rin ginagalaw yung pagkain.
"Aren't you going to eat that?" tanong niya nakatingin sa steak na ginagalaw galaw ko lang at hindi kinakain.
"I am. It's kinda rude if I eat without waiting you." sabi ko sabay kuha ng baso na may lamang tubig.
"How thoughtful." may pang-aasar sa tono ng boses na sinabi niya. Napa-iling naman ako dahil sa pang-aasar niya.
"Bat ka pala andito?" tanong ko habang nakatingin sakanya.
"Bawal ba ko dito?" sagot na tanong niya sa tanong ko.
"No, I mean why are you here? Gonna meet someone?" pag-eexplain ko sakanya, kahit alam ko namang binibiro niya lang ako sa tanong niya.
"Nah, my date ditched me right after I came here. So might as well eat right? Sayang yung early off ko." sabi niya at saktong dumating yung pagkain na inorder niya. Kaya nagsimula na kaming kumain.
"He's a douchebag for ditching you." sabi ko habang kumakain.
"Nah, he has his reasons naman. Let him be nalang." sabi niya sabay kain. "And also, don't call him douchebag." sabi niya at sinamaan ako ng tingin.
"Yes, he is. The moment he ditched you, he became one." sabi ko sabay kibit balikat.
"He isn't, Leo." sabi niya at masama pa din ang tingin sakin.
"He is. No shit, Sherlock." sabi ko at dinugtong pa yung quote ng paborito niyang libro.
"Just eat." she said, giving the conversation up.
"How's work?" pag-iiba ko ng topic kasi alam kong pikunin din medyo ang isang to.
"Sobrang tiring!" sabi niya, being conyo.
"Mukha nga." I smiled.
"I know that ngiti!" again, in a conyo way.
"Ofcourse, you know this ngiti." sabi ko at napatawa dahil sa panggagaya ko sa boses niya.
"You and the boys always do this. You kept on making me asar." sabi niya, in a conyo way. She sounded like six year old Leila. She's a freaking M.D tapos itatagalog niya lang yung salitang asar kung kya niya namang i-english?
M.D Conyo at your service, everyone.
"Sorry for making you asar, M.D" sabi ko at sumimangot pa for good teasing effect.
"Please do eat your food before I stab you with the knife I am holding." sabi niya sabay nakabusangot na kumain.
"Then another patient for you, M.D" sabi ko sabay kindat.
"Freaking eat, Leo." she demanded with her low but deadly voice.
I raised both of my hands for surrender, she's pissed.
"But imagine this, you being conyo to your patient." sabi ko sakanya, kumunot naman ang noo niya sakin. "Imagine asking them in a conyo way," sabi ko sakanya
"How?" tanong niya kasi di niya ma-imagine.
"Can I ask your sakit, so I can give you the right gamot to it." sabi ko at napahagalpak ng tawa.
"Leo!" sabi niya at sasaksakin na yata ako.
It's a good thing she's here tho. Not to sound bad pero medyo nawala yung pagod ko dun dahil sa pang-aasar ko sakanya.
Lol.
"Thank you for today." I said smiling.
She looked at me and her turn red. "You're blushing, M.D" sabi ko at agad naman siyang yumuko napatawa naman ako dahil sa ginawa niya.
"I'm not blushing." pagtanggi niya.
"Yeah, sure." sabi ko at nagpatuloy nalang sa pagkain.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro