11
Chapter 11
"Meeting adjourned." sabi ni Ms. Mendoza nang ma-settle na ang mga bagay bagay dito sa meeting na ito.
Nagsitayuan ang lahat at yung iba ay nag-usap muna at yung iba naman ay lumabas na para umalis. Napatingin ako kay Ms. Mendoza nang maramdaman kong may nakatingin sakin sa direksyon niya.
At nakumpirma ko yun nang makita nga siyang nakatingin sakin. Nag-iwas siya ng tingin nang mahuli ko ang tingin niya. Inayos ko nalang ang gamit ko at tsaka lumabas para bumalik sa opisina ko.
Dahil may dinagdag na namang papers si Ms. Luna sakin.
"Tapos na meeting niyo?" tanong ni Sam nang makadaan ko siya. Di ko alam kung saan siya pupunta, pero dead end na yung dulo dun sa pupuntahan niya.
Tumango lang ako bilang sagot sa tanong niya.
Nang makapasok ako ng opisina ko ay umupo muna ako sa sofa. Binuksan ko yung cellphone ko at tinignan kung may notification ba.
Genevieve Salvador reacted to your photo.
Napakunot ang noo ko nang makita yung notification na yun. Pinindot ko yun at dineretso ako nun sa Facebook app.
Huh? 2 years ago pa tong post ko na to ah? Wala bang pasiyente to at iniistalk ako?
Itetext ko sana si Gen para asarin sa pagiistalk niya sakin nang mag-ring yung telepono na nasa desk ko.
Gumagana pala yan?
Tumayo ako at iniwan yung cellphone ko sa sofa para sagutin yung tawag.
"Hello?" tanong ko sa kabilang linya.
[Good afternoon, Mr. Blanco] saabi ng boses anghel.
Parang narinig ko na tong boses na to kung saan? "Sino to?" tanong ko.
[I'm Ms. Luna] napatigil ako dahil sa sinabi niya.
Sino daw?
"Prank call ba to?" tanong ko dahil uso yun ngayon diba?
The girl on the other line chuckles. [Unfortunately, no.] sabi niya.
What the fuck? Pwede bang mag-chuckle nalang siya buong call? Ang soothing, pare!
Ito na ba talaga si Ms. Luna? Ang CEO ng Luna Corp.? Ang mysterious na may-ari na pinagtatrabahuhan ko? Siya na ba ang icing sa ibabaw ng cupcake ko? Joke.
[Mr. Blanco?] the angel called.
"Uh.. hello. I'm sorry, I'm a bit busy." pagrarason ko.
She chuckles. Again for the second time. [You sure?] tanong niya
"Yes." sure kong sagot, kahit na di naman talaga ko busy.
[Base on what I am seeing, you're not.] sabi niya.
Huh? Anong base on what I am seeing? Npatingin ako sa cctv camera na nakatutok sakin.
"Are you watching me since the first day I worked here?" I asked, accusing her of stalking.
[Sometimes.] she answered, I feel like she shrugged.
"Why did you call me?" tanong ko sakanya.
[Para kamustahin ka?] patanong niyang sabi.
Di sure? "We're not even friends." I said, bluntly.
SHE. CHUCKLED.
For the fucking third time.
"Stop chuckling." I involuntarily said. Fuck.
[My bad. Anyways, I called to gain your trust, Mr. Blanco] biglang nagseryoso yung mala-anghel niyang boses. I reall think I heard this voice somewhere, I just dont remember where and when.
"Gain my trust? Why?" tanong ko dahil bakit?
[I know that you have some doubts about me and also I know that like my past secretaries, you are curious about me. So I called because I wanted to meet you.] sabi niya dahilan para mag buffering yung utak ko. [In person, ofcourse.] pahabol niya, hindi pa nga ko natatapos iloading yung sinabi niya kanina e.
"Huh?" ang tanging lumabas sa bibig ko dahil nga buffering.
[I'll just call you tomorrow for the time and location. Nice meeting you through call, Mr. Blanco] sabi niya at di pa ko nakakasagot nang ibaba niya ang tawag.
Dude, what was that?
Bigla namang bumukas yung pintuan ng office ko kaya napatingin ako sa pumasok. Gulat ang mababakas sa aking mukha.
"Sorry for barging in, was that So— I mean, Ms. Luna?" agad na tanong ni Ms. Mendoza
"Yes?" may pag-aalinlangan kong sagot.
Biglang nag-ring yung cellphone niya. "Hey." sagot niya at lumabas na din ng opisina ko habang may kausap.
* * *
"Tulo mo lumalaway." bigla aong siniko ni Sam
Agad naman akong napalingon sakanya at kinunotan siya ng noo. "Ano?" tanong ko sakanya.
"Wala, ang sabi ko pagkain mo nilalangaw." sabi niya sabay patuloy sa pagkain.
Napatingin naman ako sa ravioli na inorder ko. Anong nilalangaw diyan?
"Bat ka tulala?" tanong ni Jane sakin. Napatingin ako sa curious na mukha niya.
"Sino?" tanong ko, kahit alam ko naman na ako yung tinatanong niya kasi sakin siya nakatingin.
"Kausap mo!" sabi niya sabay irap. "Bakit ngaaa?" pamimilit niya ng tanong.
"Bakit nga? Ang alin?" tanong ko ulit para mawala yung usapan kasi maiinis siya.
"Winawala mo yung usapan e! Wag ako, Leo Blanco!" sabi niya sabay irap na naman.
"Wala naman akong wnawalag usapan ah? Tinatanong pa nga kita e." I calmly said.
"Heh! Bahala ka nga sa buhay mo!" sabi niya sabay irap ulit at nagpatuloy na sa pagkain.
Tinawanan ko lang siya dahil gigil na gigil lang?
At tsak hindi ba siya kinakabahan na baka isang araw biglang umihip ang masamang hangin sa mata niya at ganon nalang yung mata niya? Naka-irap?
Wag naman sana, kawawa si Jin.
* * *
"Bye, doofus!" paalam ni Jane sakin at tsaka umirap na naman.
Problema ng taong to?
Alas nuebe na ng gabi at pauwi na kaming tatlo sa kanya kanya naming condo.
Si Sam mas nauna sa aming mag out ngayon, hindi ko alam kung bakit.
Ito namang si Jin, ihahatid pa si Jane sa apartment na tinitirhan niya bago siya umuwi sa condo unit niya din. Ako naman, uuwi na dahil wala naman akong ihahatid.
Pagkasakay ko ng kotse ay bigla namang nagring yung cellphone. Nilingon ko yung cellphone ko para tignan kung sino yung tumatawag.
Incoming call..
Go, Diego, Go
"What?" bungad ko pagkasagot ko ng tawag.
"Bayad mo dun kay Kyla?" tanong niya sakin, napakunot naman ako kung sino yung Kyla.
"Kyla?" tanong ko dahil hindi ko makilla kung sino.
"Yung inenroll mo sakin nung June! September na wala pa ding bayad?" sabi niya sakin.
"Ah, kala ko libre mo na kasi nagandahan ka." pang-aasar ko sakanya.
"Ulol." sabi niya sakin sabay baba ng tawag.
From: Go, Diego, Go
12,000 pesos.
Natawa ako dahil sa text niya.
To: Go, Diego, Go
overprized amputa.
From: Go, Diego, Go
You. Are. Three. Fucking. Months. Late. Dumbass. Your welcome.
Tinawanan ko nalang ang reply niya tsaka nagsend ng 12k sa bank account niya.
Modus.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro