Why don't you love me
"Ji Hoon မင္းဆီကုိ Lai Kuan Lin လာေနပီတဲ့"
Kuan linဆုိတဲ့အသံၾကားသည္ႏွင့္ လူကဖ်ားခ်င္စိတ္ေပါက္လာသည္
Kuan linဆုိတာ ေက်ာင္းရဲ႕လူမုိက္ႀကီး
ဆုိးလြန္းလုိ႔ တေက်ာင္လုံးကဖိန္႔ဖိန္႔တုန္ေအာင္ေၾကာက္ရတဲ့သူ
အခုလည္း JiHoonဆီလာေနတယ္ဆုိတဲ့အသံၾကားတာနဲ႔ JiHoonနားဘယ္သူမွ မကပ္ရဲေတာ့
ခဏၾကာေတာ့ ေရာက္ခ်လာသည္
"Hyung...hyung. ..JiHoon က်ေတာ့္ကုိေမ်ွာ္ေနတာလား "
"ငါ....ငါက ဘာလုိ႔ေမ်ွာ္......."
"ဒုန္း......"
ေျဖေန႐ွင္းနဲ႔မွ ခုံကုိ႐ုိက္ခ်လုိက္တဲ့kuan linေၾကာင့္ ေၾကာင္ၾကည့္ေနမိသည္
"ဒီမွာ JiHoonခုံေအာက္က ရည္းစားစာက ဘယ္သူ႔ဟာလဲ"
ရည္းစားစာဆုိမွ မနက္က ခုံေအာက္ထည့့္ထားလုိ႔ မလႊင္ပစ္မိေသးတာေနာင္တရသည္
စာ ေပးတဲ့တစ္ေယာက္ကေတာ့နာေပဦးမည္
"ငါေမးေနတယ္ ေနာ္ ကုိယ့္ဘာသာ၀န္ခံရင္၀န္ခံမဟုတ္ရင္အကုန္နာကုန္မယ္ေနာ္"
Kuan linကအတည္ေပါက္နဲ႔ေမးေတာ့ အကုန္ေၾကာက္ဒူးတုန္ေနၾကသည္
"Kuan lin...ဘာမွမဟုတ္တာကုိ လႊင့္ပစ္လုိက္ရတာပဲကုိေနာ္ ထားလုိက္ပါေတာ့"
"႐ွဴး .....hyungတုိးတုိးေန "
သူက ေျပာရင္းJiHoonဘက္winkတခ်က္လုပ္ျပသည္
"ကဲ ေျပာေနတာကုိထြက္မလာၾကေတာ့ စာအုပ္ေတအကုန္စားပြဲေပၚတင္
လက္ေရးတုိက္စစ္မယ္"
Kuan Linနဲ႔သူ႔အဖြဲ႔ေတြအကုန္စစ္မယ္လုပ္ေတာ့ အတန္းေ႐ွ႕ကုိမိန္းကေလးတေယာက္ထြက္လာသည္
"ကြၽန္...ကြၽန္မပါ JiHoonကုိရည္းစားစာေပးတာ ေတာင္းပန္ပါတယ္ တကယ္..ကယ္မသိခဲ့လုိေပးမိတာပါ ခြင့္လႊတ္ေပးပါ"
"JiHoonတုိ႔အခန္းထဲ ေက်ာင္းသူအသစ္ေျပာင္းလာတယ္ၾကားတာအဲ့တာမင္းလား"
"ဟုတ္ ....ဟုတ္ကဲ့"
"ေကာင္းပီေလ ဒီတခါေတာ့အသစ္မုိ႔ခြင့္လႊတ္ေပးလုိက္မယ္ ေနာက္တခါဆုိရင္ေတာ့ ငါ့လက္သီးက လူမေရြးဘူး ႐ွင္းတယ္ေနာ္ သြားေတာ့ သြား......"
ေကာင္မေလးကလည္းေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ထြက္ေျပးသြားသည္
LaiKuanLinကုိၾကည့္ရင္းတျဖည္းျဖည္းေၾကာက္လာသည္
JiHoonကုိစၾကဳိက္ပါပီဆုိတဲ့ေန႔ကစ အတန္းမတူတာေတာင္တရက္တေခါက္ရေအာင္လာသည္လာပီဆုိရင္ JiHoonနားကပ္သမ်ွ ေယာက္က်ားျဖစ္ျဖစ္မိန္းမျဖစ္ျဖစ္အကုန္အေစာ္ခံရသည္
တခါကလည္းJiHoonေနာက္ ကပ္ပီး
ရည္းစားစကားလုိက္ေျပာလုိ႔
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ေခါင္းကြဲ သြားသည္အထိျဖစ္ဖူးသည္
အဲ့အခ်ိန္ကစ JiHoonနားဘယ္သူမွမကပ္ရဲၾကေတာ့
အခုလည္းၾကည့္အခန္းထဲေသာင္းက်န္းပီးေတာ့JiHoonဘက္လွည့္ပီး
"Hyung ...စားပီးပီလား ကြၽန္ေတာ္နဲ႔အတူသြားစားခ်င္လား"
"ေတာ္ပီkuanlin ငါ စားပီပီ"
"Hyungကလည္းေလစိမ္းေတြသိပ္မတုိက္ပါနဲ႔
ကြၽန္ေတာ္က ခ်စ္လုိ႔အလုိ လုိက္ထားတာေနာ္ သိပ္ကန္းမတတ္နဲ႔ ဒီေန႔ေတာ့ဒေလာက္နဲ႔ျပန္မယ္ hyungမ်က္ႏွာေလးၾကည့့္ပီးအားျပန္ျပည့္သြားပီ...ကြၽန္ေတာ့္ကုိအေျဖျပန္ေပးဖုိ႔လည္းစဥ္းစားဦး.....ခ်စ္လုိ႔ေနာ္ခ်စ္လုိ႔ေသခ်ာစဥ္းစား ကြၽန္ေတာ္သြားပီ"
Kuan linလည္းေျပာပီးအခန္းထဲကထြက္လာသည္
အျပင္ေရာက္ေတာ့ Danielကေမးသည္
"Kuan Lin မင္းဘာလုိ႔JiHoonဆီကအေျဖအတင္းအက်ပ္မေတာင္းတာလဲ မင္းသာအတင္းအက်ပ္ေတာင္းရင္ ဟုိကေၾကာက္ပီး ျပန္ေပးမွာပဲကုိ"
"ဟုတ္သားပဲ kuanlinရာ မင္းမုိ႔ အပင္ပန္းခံေန".....SungWonကပါ ၀င္ေထာက္ခံသည္
"Hyungတုိ႔ေျပာတာမွန္ပါတယ္ ဒါေပမဲ့ကြၽန္ေတာ္အဲ့လုိမလုပ္ခ်င္ဘူး ကြၽန္ေတာ္JiHoon hygကုိတကယ္ခ်စ္တာ သူျပန္ခ်စ္မယ္ဆုိရင္ဘာပဲလုပ္ရလုပ္ရ လုပ္ႏူိင္တယ္ သူ႔အခ်စ္ကုိ အင္အားသုံးပီးမွရမဲ့အျဖစ္မ်ဳိးမလုပ္ခ်င္ဘူး"
"မင္းက JiHoonျပန္ခ်စ္တာကုိခံခ်င္တယ္သာေျပာတာ မင္းလုပ္ေနတာေတြမဟုတ္ေသးဘူးkuanlin ဟုိကမင္းလာရင္ကုိေၾကာက္ဒူးတုန္ေနတာ ခ်စ္ဖုိ႔ကေတာ့ေ၀းေနာ္"
"ကြၽန္ေတာ္လည္းသိတယ္Niel hygဒါေပမဲ့ က်ေတာ့္စိတ္ေတကုိထိန္းမရတာခက္တယ္
သူ႔နားကပ္တဲ့သူမွန္သမ်ွသတ္ပစ္ခ်င္တာ"
"ငါတုိ႔ Maknaeကေတာ့မႏူိင္ဘူး ေဟ့ဆုိပီး
SungWonက ထရယ္သည္
"က်ေတာ္လည္းစဥ္းစားထားပါတယ္ေနာက္ရက္ကစပီး romaticဆန္ဆန္ခ်ဥ္းကပ္ေတာ့မယ္လုိ႔ "
"ေအးပါကြာ ....မင္းသေဘာပါ ဟုတ္ပီလား"
"ဒီေန႔ေတာ့ ဟုိဘက္ေက်ာင္းက ေကာင္ေတြနဲ႔ေသြးပူေလ့က်င့္ခန္းေလးလုပ္ဖုိ႔သြားရေအာင္ hyung Let's Go........."
_______________________________
စာသင္ခန္းထဲတြင္ေတာ့ တ႐ွဴံ့႐ွဴံနဲ႔ငုိေနေသာ
JiHoonကုိWooJinႏွစ္သိမ့္ေနသည္
"WooJin ငါအရမ္းစိတ္ညစ္ေနပီ သူဘယ္အခ်ိန္ထိဒီလုိေတြလုပ္ေနဦးမွာလဲကြာ ခုဆုိငါ့ကုိေပါင္းရဲတဲ့သူဆုိလုိ႔မင္းပဲ႐ွိေတာ့တယ္ ေက်ာင္းေတာင္ေျပာင္းခ်င္လာပီ"
သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူငုိေနတာေၾကာင့္ lklကုိေတြးရင္းေဒါသျဖစ္လာသည္
"JiHoonရာေက်ာင္းေတာ့မေျပာင္းပါနဲ႔ကြာ
မင္းခ်စ္တဲ့ မိန္းကေလးကလည္း ဒီေက်ာင္းမွာပဲကုိ"
"ေအး...အဲ့ဒါေၾကာင့္မေျပာင္းႏူိင္ေသးတာ
ငါအမုန္းဆုံးသူနဲ႔ငါအခ်စ္ဆုံးသူကတေက်ာင္းထဲမွာ ႐ွိေနတာကုိကငါကံဆုိးတာပဲ
ခုလည္းၾကည့္ သူ႔ေၾကာင့္ငါ့မွာ ........ကုိခ်စ္တယ္ဆုိတာေတာင္ဖြင့္မေျပာႏူိင္ဘူး
ဖြင့္ေျပာလုိက္ရင္ဟုိေကာင္ကတခုခုလုပ္မွာ ေတြးရင္း႐ူးေတာင္႐ူးခ်င္တယ္"
JiHoonက႐ႈိက္ႀကီးတငင္ငုိေနတာမုိ႔
ပါးႏွစ္ဖက္လုံးနီရဲပီး မ်က္ခြံေတြကမုိ႔တက္ေနသည္
"Hoonieမငုိနဲ႔ေတာ့ ဟုိေကာင္လာလုိ႔မင္းငုိထားတာသိရင္ ပြဲၾကမ္းေနမယ္ "
"ေတြ႔လား ငုိတာေတာင္ေကာင္းေကာင္းမငုိရ ဘူးသူ႔ေၾကာက္ေနရတာ အီ...ဟီး...ဟီး.."
ေတာ္ေတာ္ၾကာသည္ထိ အငုိမတိတ္ေသာ JiHoonေၾကာင့္WooJinေခါင္းေျခာက္ေနသည္ ဘာလုပ္လုိ႔လုိ့ဘာကုိင္ေပးရမွန္းလည္းမသိ ႏွစ္သိမ့္ေလ ပုိငုိေလ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ဘာမွမလုပ္ပဲေၾကာင္ၾကည့္ေနမိသည္
ခဏေနေတာ့ အခန္းတံခါးေစာင့္ဖြင့္သံနဲ႔အတူ မ်က္ႏွာမွာ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ဗရပြနဲ႔KuanLin၀င္လာသည္
အခန္းထဲမွာ kuanlinရယ္ woojinရယ္ jihoonရယ္ပဲ႐ွိတာေၾကာင့္woojinကအလုိက္တသိနဲ႔ေ႐ွာင္ေပးလုိက္သည္
Lklကဆုိးတာသာဆုိးတာ jihoonေတာ့ဘာမွမလုပ္မွန္းသိတာေၾကာင့္သာေ႐ွာင္ေပးလုိက္သည္
အတန္းထဲႏွစ္ေယာက္တည္းက်န္ေတာ့ kuanlinက
"Hyung ဘာလုိ႔ငုိေနတာလဲ hygကုိဘသူလုပ္လုိက္တာလဲေျပာ က်ေတာ္သြားသတ္ေပးမယ္"
"ေတာ္စမ္းပါ ...မင္းထြက္သြား မင္းမ်က္ႏွာကုိမျမင္ခ်င္တာ"
မ်က္ရည္သုတ္ေပးေနတဲ့kuan linလက္ကုိ႐ုိက္ခ်ရင္းထြက္သြားခုိင္းေနသည္
"မင္းေၾကာင့္ မင္းေၾကာင့္ ငါအခုလုိုဖစ္ေနရတာ မင္းကုိအရမ္းမုန္းတယ္ LaiKuanLin
ေက်းဇူးျပဳပီး ငါ့ေဘးကေနထြက္သြားပါေတာ့ ငါေတာငး္ဆုိတာ ထြက္သြားပါေတာ့"
ရန္ျဖစ္ရင္း ဒဏ္ရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရလာတာေတာင္ဂ႐ုမစုိက္ႏူိင္ပဲ JiHoonငုိေနတယ္ၾကားတာနဲ႔ေျပးလာခဲ့ရတာေတာင္ ...ျပန္ရလုိက္တာကထြက္သြားတဲ့လား
"Hyung ဒီမွာၾကည့္ က်ေတာ့မ်က္ႏွာမွာေတြ႔လား ဒီဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြထက္ hyungငုိေနတာက က်ေတာ့္ကုိ အမ်ားႀကီး
နာက်င္ေစတယ္ hyungမ်က္ရည္တခါက်တုိင္းက်ေတာ့္ရင္ဘတ္ထဲကတအားနာတယ္ သိရဲ႕လား"
"အဲ့ဒါေတြငါမသိခ်င္ဘူး lai kuan lin မင္းရတဲ့ဒဏ္ရာကလည္းမင္းဘာသာဆုိးလုိ႔ရတာ
ငါနဲ႔ဘာမွမဆုိင္ဘူး ငါငုိတယ္ဆုိတာလည္းမင္းေၾကာင့္ မင္း ေၾကာင့္ငါမြန္းက်ပ္ရလြန္းလုိ႔ငုိတာ မင္းငါ့မ်က္စိေ႐ွ႕ကထြက္သြားရင္ေကာင္းမယ္ အ႐ူးလုိေကာင္"
"ခြပ္"....
Jihoonေျပာပီးပီးခ်င္း kuanlinလက္သီးတခ်က္က jihoonမ်က္ႏွာေပၚေရာက္ခ်လာသည္
ထုိးၿပီးမွ ကုိယ့္လက္ကုိမယုံႏူိင္စြာkuanlinၾကည့္မိေနသည္
ထုိးခ်က္ကျပင္းတာမုိ႔ jihoonႏွာေခါင္းထိၿပီး ေသြးမ်ားက်လာသည္
အခန္းထဲက အသံမ်ားေၾကာင့္WooJinလည္း၀င္လာသည္
"JiHoon...ရရဲ႕လား....ဟာ...ေသြးေတြ
LKLမင္းဘယ္လုိလုပ္လုိက္တာလဲ
မင္းကုိယုံၿပီးJiHoonကုိထားခဲ့တာငါမွားတာပဲ မင္း...ကြာ ေတာက္စ္..."
WooJinကေျပာရင္း kuanlinကုိထုိးမယ္ျပင္ေတာ့ jihoonကwoojinလက္ကုိဆြဲရင္း kuanlinကုိစူးစူးရဲရဲၾကည့္ပီး
"LaiKuanLinမင္းသြားေတာ့ ငါ့ဆီကုိမင္းဘယ္ေတာ့မွလာစရာမလုိဘူး အခုသြား......."
Kuanlinလည္းေၾကာင္ေနရာမွ အသိျပန္၀င္လာပီး အတန္းထဲကထြက္ေျပးသြားသည္
******************************
ပထမဆုံးအပုိင္းတင္ မုန္တုိင္းေတြထန္ေနလုိ႔ ကုိယ့္ကုိမမုန္းၾကပါနဲ႔လုိ႔ 😁
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro