Chapter-6
ဂေယာင္ေခ်ာက္ျခားနဲ႔ေမးလာတဲ့ Gaeulစကားကုိkuanlinေခါင္းတခ်က္ၿငိမ့္ျပပီး
"ParkJiHoonဘာလုိ႔ေနာက္က်ေနတာလဲ
အဲ့လုိအခ်ိန္မတိက်တာမ်ဳိးကြၽန္ေတာ္မၾကဳိက္ဘူး ေနာက္ဆုိသတိထားပါ"
KuanlinကေျပာၿပီးJihoonလက္ကုိဆြဲၿပီး အိမ္ထဲေခၚသြားသည္
Gaeulကေတာ့ ေဒါသနဲ႔ မုိ႔ ကားကုိအ႐ွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႔ေမာင္းထြက္သြားသည္
"Laikuanlinနင့္ကုိမေတြ႔ရေတာ့ဘူးထင္ခဲ့တာ
ငါနဲ႔Jihoonၾကား နင္၀င္လာတာမ်ဳိးငါမလုိလားဘူး...နင္ေစာင့္ၾကည့္ေနJihoonအျမန္ဆုံးအလုပ္ထြက္ရေအာင္လုပ္ျပမယ္"...................
________________________________
"박비서 သြားမွာျဖင့္သြားေလ ဒီတစ္သက္အလုပ္ေကာေရာက္ပါဦးမလား"
Kuanlinက ဆူပုတ္ေနတဲ့မ်က္ႏွာနဲ႔စကားေျပာေတာ့မွ Jihoonလန္႔ျဖတ္ပီး ကား ထြက္ေတာ့သည္
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ အခုမွ အလုပ္စ၀င္တာကုိေနာက္က်ေနတာ"
"အခုလုိသူမ်ားအားကုိးေနေတာ့ေနာက္က်မွာေပါ့ ဒါေၾကာင့္
ႊအလုပ္လာဖုိ႔ကားတစ္စီး၀ယ္ေပးမယ္ "
"မလုိပါဘူး သူေဌး ေနာက္ရက္က်ေတာ္ဂ႐ုစုိက္ပါ့မယ္"
"အလကားသက္သက္ ကား က ၀ယ္ေပးတယ္ထင္လား ကြၽန္ေတာ့္အလုပ္ ေနာက္မက်ေစခ်င္လုိ႔၀ယ္ေပးတာေလ အလုပ္အတြက္သုံးတာပဲ ကုိယ္ေရးကုိယ္တာအတြက္သုံးတာမွမဟုတ္တာ ႐ုံးက် JinYoungကုိေျပာထားလုိက္မယ္ ဟုတ္ပီလား"
Kuanlinရဲ႕ ေခါင္းမာမႈကုိသိတာေၾကာင့္Jihoonလည္းဆက္မေျပာပဲၿငိမ္သာေနလုိက္သည္.....
ကုမၸဏီ ေရာက္ေတာ့ အစည္းအေ၀း႐ွိတာရယ္
ထုတ္ကုန္အသစ္ေတြ စစ္ရတာရယ္နဲ႔
တစ္ေနကုန္ အလုပ္႐ႈပ္ေနတာနဲ႔ေန႔လည္စာပင္စားခ်ိန္မ႐ွိ
အခုမွ အလုပ္၀င္စမုိ႔ အစစအရာရာသတိထားေနရသည္
အလုပ္ေတြအားလုံးပီးလုိ႔နာရီကုိၾကည့္လုိက္ေတာ့ ညေန ေလးနာရီ
မနက္စာေရာ ေန႔လည္စာေရာမစားရေသးတာမုိ႔ မ်က္လုံးေတြပါျပာလာသည္
အေအးပတ္တာေရာ ပင္ပန္းတာ ေတြပါ ပါတာေၾကာင့္ လူကစဖ်ားေတာ့သည္
မနက္ကတည္းက အဖ်ားေသြး႐ွိတာကုိ ေဆးကမေသာက္အစာကမ႐ွိဆုိေတာ့ လူပုံၾကည့္ရတာလည္း့ျဖူေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ႏွင့္သာ...
Kuanlinလည္း အလုပ္လုပ္ေနရင္း Jihoonကုိသတိရတာေၾကာင့္ လွမ္းၾကည့္ေတာ့
မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးနီၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေတြကျဖဴေျခာက္ေနသည္
ငယ္ငယ္ကတည္းက ထစ္ခနဲဆုိဖ်ားတတ္တဲ့hyungကခုလည္းဖ်ားျပန္ၿပီလား..
"박비서ျပန္ရေအာင္ ေနာက္က်ေနပီ"
"Nae...သူေဌး"
စကားေျပာဖုိ႔ေတာင္အားယူေနရတဲ့ Jihoonပုံစံက အေျခအေနမဟန္တာေၾကာင့္
"Jihoon hyung ကားေသာ့ေပး ကြၽန္ေတာ္ေမာင္းမယ္"
"ရတယ္ ငါပဲေမာင္းေပးမယ္"
"ဒီေန႔ကုိယ့္ဘာသာေမာင္းမယ္လုိ႔ ေနာက္ကေနသာလုိက္ခဲ့ "
Kuanlinေအာ္ေျပာမွJihoonလည္းကားေပၚ၀င္ထုိင္လုိက္သည္
"မနက္ကဘာစားခဲ့လဲ "
"ဘာမွမစားခဲ့ဘူး"
Jihoonဆီကဘာမွမစားရေသးဘူးၾကားေတာ့Kuanlinေဒါသျဖစ္ပီးေအာ္လုိက္သည္
"ဘာရယ္ ဘာလုိ႔စားမလာတာလဲ မစားရေသးရင္လည္းေျပာေလ ေန႔လည္စာလည္းသြားစားပါ့လား ခင္ဗ်ားဗ်ာ "
"ငါ့အလုပ္မွမပီးတာ ၿပီးေတာ့သူ ေဌးလည္းစားမွမစားတာ"
"အလုပ္မပီးတုိင္းမစားေၾကးဆုိတသက္လုံးစားမေနနဲ႔ က်ေတာ္မေျပာလည္း ကုိယ့္ဘာသာသိၿပီးစားေလ"
"Immသိပီ မုိ႔လုိ႔ေတာ္ပါေတာ့"
"ဒီနားလာၿပီး ကုိယ္ပူလားစမ္းၾကည့္ရေအာင္"
Kuanlinေျပာေတာ့jihoonေခါင္းေလးထုိးေပးေတာ့
"ဟာ...ကုိယ္ေတြပူက်စ္ေနတာပဲ မျဖစ္ပါဘူးေဆး႐ုံသြားရမယ္"
"ရတယ္ မသြားနဲ႔ငါ့ဘာသာအိမ္မွေဆးေသာက္အိပ္မယ္"
"မရပါဘူး ခုသြားမယ္"
အသက္သာႀကီးလာတယ္ ခုထိ တဇြတ္ထိုး စိတ္မေပ်ာက္ေသးတာကုိေတြးရင္Jihoonျပဳံးလုိက္သည္
"ဘာျပဳံးတာလဲ ကုိယ့္၀န္ထမ္းမုိ႔ဂ႐ုစုိက္ေပးတာ ၿပီးေတာ့ေျပာရဦးမယ္ ႐ုံးခ်ိန္ျပင္ပဆုိkuan linပဲေခၚ တေနကုန္သူေဌးလုိက္ေခၚမေနနဲ႔"
"Imm...."
ေဆး႐ုံေရာက္ေတာ့ ေဆးထုိးရမယ္ဆုိေတာ့
"kuan lin ငါမထုိးခ်င္ဘူး Doctorကုိေျပာေပး
မထုိးဘူးလုိ႔...အီး..ဟီး...ဟီး..."
ကေလးေတ်ာက္လုိငုိေနတဲ့Jihoonေခါင္းေလးကုိkuanlinပြတ္လုိက္ၿပီး
"Hyungကေလးလား ခုထိ အပ္ေၾကာက္တုန္းလားနာလည္းမနာပဲနဲ႔ကုိ"
"မနာရင္မင္းထုိးပါ့လား မထုိးဘူးလုိ႔"
"အစားထုိး ခံလုိ႔ရရင္hyungအစားက်ေတာ္ပဲေနမေကာင္းျဖစ္လုိက္ခ်င္တာေပါ့hyungရဲ႕"
ဒီစကားကတုိးတုိးေလးေျပာလုိက္တာမုိ႔Jihoonမၾကားလုိက္......
..............._________........................
ေဆး႐ုံကျပန္ေတာ့ ေဆးထုိးရလုိ္ဆုိၿပီး jihoonတစ္ေယာက္တလမ္းလုံးရစ္ေတာ့သည္
"ေျပာပါတယ္ ေဆးမထုိးခ်င္ပါဘူးဆုိ ခုေတာ့နာပီ"
ေဘးကေနတလမ္းလုံးပြစိပြစိေျပာေနေတာ့နားၿငီးတာေၾကာင့္
"Jihoon hyungက်ေတာ္ခင္ဗ်ားသူေဌးေနာ္ ရည္းစားမဟုတ္ဘူး ရစ္တာေတာ္ေတာ့"
ဒီစကားတခြန္းနဲ႔တင္Jihoonဇတ္ေလးပု၀င္သြားပီးထပ္မရစ္ေတာ့
Jihoonအိမ္ေ႐ွ႕ေရာက္ေတာ့ကားေပၚကဆင္းခါနီးjihoonလက္ကုိကုိင္ပီး
"Hyungရစ္ခ်င္လား ရစ္ခ်င္ရင္ ကြၽန္ေတာ့္ရည္းစားလုပ္လုိက္တစ္ေနကုန္အရစ္ခံမယ္"
ၿပီတီတီနဲ႔kuanlinမ်က္ႏွာေၾကာင့္
"လဲေသလုိက္Lai Kuan Lin"
ေျပာၿပီးကားတံခါးကုိေဆာင့္ပိတ္ခဲ့သည္
Kuanlinေျပာလုိက္တဲ့စကားကုိအခန္းထဲေရာက္တဲ့ထိရင္ခုန္လုိ႔မၿပီးေသး
"ဟူး....ေစာင္တ႐ုတ္ေကာင္ ငါ့ကုိေတာ့႐ူးေအာင္လုပ္ပီ"
ကုိယ့္အေတြးနဲ႔ကုိယ္ ႐ူးေနတုန္း
အိမ္ေအာက္ကomaေခၚသံေၾကာင့္ ျပဳံးစိစိျဖစ္ေနတဲ့မ်က္ႏွာကုိမ်က္ႏွာပုိးသတ္ပီးေအာက္ဆင္းသြားသည္
"သား...jihoonလာ သားကုိအေမေစာင့္ေနတာထမင္းအတူစားရေအာင္"
"Nae oma"
"ဒါနဲ႔သားအိမ္ေ႐ွ႕က ကားကုိျမင္ခဲ့လား"
သူကုိယ္တုိင္က႐ွက္ရမ္းရမ္းၿပီး၀င္လာတာမုိ႔ဘာကားမွမျမင္လုိက္...
"မျမင္ဘူးOma ဘာလုိ႔လဲ"
အဲ့ကားက ေန႔လည္ကေကာင္ေလးေတ်ာက္ကမင္းအတြက္တဲ့ မင္းသူေဌးကအလုပ္မွာ သုံးလုိ႔ရေအာင္ဆုိၿပီး လာပုိ့္သြားတယ္
စိတ္ျမန္လက္ျမန္ kuan linေၾကာင့့္jihoonလန္႔သြားသည္
မနက္ေျပာမွေျပာတုန္း႐ွိေသး အခုေလာက္ထိ ျမန္မယ္မထင္ထား
၀ယ္ေပးထားေတာ့လည္းမနက္က် အဆင္ေျပတာေပါ့ အကြက္ေလးေတြ သိပ္လွတယ္ Lai kuan lin ..........................
"ဟုတ္တယ္omaမနက္ကသားအလုပ္ေနာက္က်လုိ႔ အလုပ္တြက္သုံးရေအာင္၀ယ္ေပးထားတာ"
"Aww ....မင္းသူေဌးက သေဘာေကာင္းတာပဲ"
"ဟုတ္တယ္oma ေက်ာင္းတုန္းကလည္းသူငယ္ခ်င္းမ့ုိ္ေလ"
"ဘယ္သူလဲ သား..သူငယ္ခ်င္းဆုိအေမသိမွာေပါ့"
"ဒီတေယာက္ကomaမသိပါဘူး ....သားဗုိက္ဆာတယ္ စားေတာ့မယ္"
Jihoonအစားသာကုန္းစားေနမိသည္
Kuanlinလုိ႔ေျပာရင္gaeulဆီကေနkuanlinအေၾကာင္းအကုန္သိထားတာမုိ႔
မေျပာရဲ
ဒီလုိနဲ႔ပဲomaနဲ႔ႏွစ္ေယာက္တည္း႐ွိတဲ့ထမင္း၀ုိင္းေလးကတစ္ဖန္ၿငိမ္သက္သြားျပန္သည္
________________________________
အိမ္ေရာက္တာနဲ႔kuanlinလည္းbaejinဆီဖုန္းဆက္ေတာ့
"BaeJinကားကိစၥအဆင္ေျပလား"
"ေအး...ေျပတယ္ မနက္က်သူမင္းဆီ ကားနဲ႔လာလိမ့္မယ္ဟုတ္ပီလား"
"ေက်းဇူးတင္တယ္bae jinမဟုတ္ရင္မနက္တုိင္း ဟုိဟာမေလးနဲ႔ေတြ႔ေနရမွာစိတ္႐ႈပ္တယ္"
Kuanlinစကားေၾကာင့္baejinသေဘာက်စြာရယ္လုိက္ၿပီး
"Lai Kuan Linမင္းေတာ့ေလးစားတယ္သိလား လူတစ္ေယာက္လုံးကုိလည္းတေနကုန္ေဘးနားမွာေခၚထားတယ္ ဒါေတာင္အားမရေသးလုိ႔တစ္ေနကုန္ သူ႔ေကာင္မေလးနဲ႔မေတြ႔ရေအာင္လုပ္တယ္ အကြက္ေလးေတြသိပ္လွတယ္"
"BaeJinမင္းသိလား...Jihoonလည္းငါ့အေပၚခံစားခ်က္ေတြ႐ွိမယ္ထင္တယ္"
"မင္းကဘယ္လုိသိတာလဲ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြသိပ္မထားနဲ႔သားေလးူ အခ်ိန္တန္သူက မိန္းမယူမဲ့သူ မင္းပဲခံစားက်န္ရမွာ"
BaeJinေျပာေတာ့KuanLinထဆဲေတာ့သည္
"BaeJin ေ_ြးေကာင္ေလး အနား႐ွိရင္မင္းကုိကန္ပစ္မွာ မင္းၾကည့္ေန သူ႔ခံစားခ်က္အစစ္အမွန္ေတြေပၚလာေစရမယ္"
"ခံးစားခ်က္ေပၚတာကေနာက္ တ႐ုတ္ကXuenqinက လာေတာ့မွာေနာ္ ဒါပဲေျပာမယ္ အစစအရာရာ သတိထား ဒါပဲ"
တစ္ခါတစ္ေလက်လည္းBaeJinကလူႀကီးသိပ္လုပ္တာ ဒါေၾကာင့္လည္းBaeJinနဲ႔ကတြဲျဖစ္တာပုိမ်ားတာ
BaeJinေျပာမွXuenqinကုိသတိရသည္
ေနာက္တစ္ပတ္ထဲ လာလည္း မေတြ႔ခ်င္တာေၾကာင့္ သူမနဲ႔ဘယ္လုိေ႐ွာင္ေျပးရမလဲသာ ထုိင္စဥ္းစားမိသည္
"ဟုတ္ပီ....ဒီလုိမ်ဳိးဆုိDanielကပုိင္တာမုိ႔ Danielကုိသာ အပူလွမ္းကပ္ရေတာ့မည္"......................................................
😁😁😁ကတိတည္ပါတယ္ေနာ္🙏🙏🙏
အေရးအသားက ညံ႔တာသိေပမဲ့ဖတ္ေပးၾကလုိ႔ေက်းဇူးတင္ပါတယ္🙏🙏🙋🙋
စာေမးပြဲလည္းၿပီးပီမုိ႔ တစ္ပတ္တစ္ပုိင္းေလာက္တင္ေပးပါ့မယ္😍
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro