​ေက်ာင္​းကျပန္​​ေတာ့ Ji Hoonလည္း
​ေရမုိးခ်ဳိးၿပီး omaနဲ႔အတူတူထမင္​းစားျဖစ္​သည္​
"Ji Hoonသား ​ေက်ာင္​းပိတ္​တဲ့ရက္​​ေတြက်
GaEulတုိ႔အ​ေမက သူ႔အိမ္​လာခဲ့ပါဦးတဲ့သားကုိသတိရလုိ႔တဲ့"
Oma​ေျပာစကားကုိ ​ေခါင္​းတခ်က္​သာၿငိမ္​့ၿပီး ထ မင္းသာဆက္​စား​ေနမိသည္​
"သား ....​ေက်ာင္​းမာGaEul​ေလးကုိဂ႐ုစုိက္​ဦး​ေနာ္​ "
"အင္​း..."
"သား မ​ေမ့နဲ႔ဦး​ေနာ္​ အခ်ိန္​တန္​ရင္​သားလက္​ထပ္​ရမာ GaEulဆုိတာ"
"Omaသားအိမ္​စာ​ေတြလုပ္​စရာ႐ွိ​ေသးလုိ႔သြား​ေတာ့မယ္​"
Omaစကားကုိမၾကားခ်င္​​ေယာင္​​ေဆာင္​ၿပီးထမင္​း၀ုိင္​းကအျမန္​ထလာခဲ့သည္​
GaEulတုိ႔အ​ေမနဲ႔Omaတုိ႔က ငယ္​ငယ္​ကထဲက ရင္​းႏွီးတဲ့သူ​ေတြApaပစ္​သြား​ေတာ့
သားအမိႏွစ္​​ေယာက္​ဒုကၡ​ေရာက္​​ေနတဲ့အခ်ိန္​
ကူညီ​ေပးခဲ့ၾကတဲ့သူ​ေတြ
ပီး​ေတာ့ငယ္​ငယ္​ကတည္​းက GaEulနဲ႔ သ​ေဘာတူထားခဲ့တာ....
GaEulကုိလည္​းအရင္​ကသ​ေဘာက်ခဲ့ပါတယ္​တစ္​စုံတစ္​​ေယာက္​ ကုိယ္​့ ဘ၀ ထဲ ၀င္​မလာ​ေသးခင္​အခ်ိန္​တုန္​း​ေပါ့
အခု​ေတာ့ ကုိယ္​့ရင္​ထဲမွာ ဘယ္​သူ႐ွိလဲဆုိတာလည္​းမဆန္​းစစ္​ခ်င္​ဘူး
ကုိယ္​့ရင္​ထဲ ဘသူ႐ွိလဲဆုိတာသိရင္​​ေရာသူနဲ႔ကုိယ္​နဲ႔က ျဖစ္​ႏူိင္​မွာမုိ႔လား
ဘယ္​​ေလာက္​ပဲစဥ္​းစားစဥ္​းစား​ေနာက္​ဆုံး​ေတာ့
ျဖစ္​ခ်င္​တာထက္​ ျဖစ္​သင္​့တာ​ေတြကုိပဲလုပ္​ရမယ္​မလား.........

________________________________

​ေနာက္​ရက္​​ေက်ာင္​း​ေရာက္​​ေရာက္​ခ်င္​းၾကားရတာက
"LaiKuanLinအခ်ဳပ္​ထဲကထြက္​လာပီ ၾကားတယ္​"
"JiHoon​ေတာ့ဘလုိျဖစ္​မလဲမသိ ဟုိက စိတ္​ကႀကီးကႀကီးနဲ႔ GaEulနဲ႔ျဖစ္​​ေနတာသာၾကားရင္​ ျပသာနာ​ေတြကျဖစ္​​ေတာ့မာ"
အခန္​းထဲ JiHoon၀င္​လာတာကုိ​ေတာင္​မသိပဲ ပြစိပြစိ​ေျပာ​ေနတဲ့သူ​ေတြ​ေၾကာင္​့
လြယ္​အိတ္​ကုိ ခုံ​ေပၚပစ္​တင္​ပီးထြက္​လာခဲ့သည္​
OmaကGaEulအတြက္​မုန္​႔ထည္​့​ေပးလုိက္​တာမုိ႔ မုန္​႔ဘူးကုိယူပီး GaEulအတန္​းဘက္​ထြက္​လာခဲ့သည္​
သူမတုိ႔အတန္​းဘက္​ထိ​ေတာင္​မသြားလုိက္​ရလမ္​းမွာတင္​သူမနဲ႔​ေတြ႔​ေတာ့
"GaEulနင္​့အတြက္​ မုန္​႔ဘူးထည္​့​ေပးလုိက္​လုိ႔ ယူလာ​ေပးတာ"
"Omo ​omonieကအ​ေတာ္​ဆုံးပဲ ​ေက်းဇူးပဲလုိ႔"
"Imm ​ေျပာလုိက္​မယ္​ ငါသြားပီ"
​ေျပာၿပီး သြားဖုိ႔ုျပင္​​ေတာ့ သူမက သူ႔လက္​ကုိဆြဲပီး
"Hoonieငါ့ကုိအတန္​းထိလုိက္​ပုိ႔​ေပးပါလား​ေနာ္​ ...​ေနာ္​"
သူမ စကားပင္​​ေျပာလုိ႔မဆုံး​ေသး ႐ုတ္​တရက္​kuan lin​ေရာက္​လာပီး သူမကုိင္​ထား​ေသာလက္​ကုိလာပုတ္​ခ်သည္​
"ဘာ ...ဘာလုပ္​တာလဲ kuan lin"
"Hyung စကား​ေျပာရ​ေအာင္​ အ​ေရးႀကီးတယ္​​ေျပာစရာ႐ွိတယ္​"
Kuan Linက​ေျပာ​ေတာ့ GaEulက
"မရပါဘူး မ​ေခၚသြားရပါဘူးငါ့ရည္​းစားကုိ ​မထည္​့ႏူိင္​ဘူး"
သူမက ခနဲ႔တဲ့တဲ့​ေျပာ​ေတာ့
"နင္​့ပါးစ္​ပိတ္​ထား GaEulငါနင္​နဲ႔ျပသာနာမျဖစ္​ခ်င္​ဘူး ငါ့ဘာသာ JiHoonကုိ​ေျပာစရာ႐ွိလုိ႔ နင္​ဘာသာနင္​ဒုိးလုိက္​​ေတာ့"
ႏွစ္​​ေယာက္​ၾကားက အ​ေျခအ​ေနကတင္​းမာလာတာမုိ႔ျပသာနာမျဖစ္​ခ်င္​တာ​ေၾကာင္​့
"​ေတာ္​ၾကပါ​ေတာ့ lai kuan linမင္​း​ေနာက္​ငါလုိက္​ခဲ့မယ္​ ​ GaEulအတန္​းကုိကုိယ္​့ဘာသာသြားလုိက္​​ေတာ့​ေနာ္​ ကုိယ္​ သူနဲ႔ခဏလုိက္​သြားဦးမယ္​"
ဒါကုိGuanLinက ​ေအာင္​ႏူိင္​သူအျပဳံးမ်ဳိးနဲ႔ျပဳံးၿပီး
"ၾကားတယ္​​ေနာ္​ ငါ့​ေနာက္​လုိက္​မာတဲ့ နင္​goလုိ႔ရပီ"
GaEulလည္​း ​ေျခႏွစ္​ဖက္​ကုိ​ေဆာင္​့ၿပီး ​ေ႐ွ႕က​ေန ထြက္​သြား​ေတာ့
"Hyung လူ႐ွင္​းတဲ့​ေနရာခဏလုိက္​ခဲ့​ေပး အတည္​​ေျပာစရာ႐ွိလုိ႔"
"လူ႐ွင္​းတဲ့​ေနရာ​ေခၚပီး ဘာလုပ္​မလုိ႔လဲ မလုိက္​ဘူး ဒီမွာပဲ​ေျပာ"
"Hyungအတည္​​ေျပာတာ တကယ္​အ​ေရးႀကီးလုိ႔ ​ေနာက္​ဆုံးအ​ေနနဲ႔​ေတာင္းဆုိတာပါ"
Kuan Linပုံစံက စ​ေနာက္​​ေနတာမ်ဳိးမဟုတ္​တာ​ေၾကာင္​့
"​ေကာင္​းပီ​ေလ ငါလုိက္​ခဲ့မယ္​ ခဏပဲ​ေနာ္​"
"Immm"
သူကimmတလုံးပဲ​ေျဖၿပီး​ေ႐ွ႕က​ေန​ေျခလွမ္​းက်ဲႀကီးမ်ားျဖင္​့ထြက္​သြားသည္​ ဒင္​းကအရပ္​႐ွည္​သလုိ​ေျခတံ​ေတြကအ႐ွည္​ႂကီးမုိ႔ ​ေနာက္​ကလုိက္​ရတဲ့သူမွာမသက္​သာ ​ေနာက္​က​ေန မ်က္​​ေစာင္​းတထုိးထုိးနဲ႔သာ ပါသြား​ေတာ့သည္​

လူ႐ွင္​းတဲ့​ေနရာ​ေရာက္​​ေတာ့
"Hyungကြၽန္​​ေတာ္​ Taipeiျပန္​​ေတာ့မယ္​"
"ဘာရယ္​ lai kuan linလာ​ေနာက္​မ​ေနနဲ႔"
"ကြၽန္​​ေတာ္​ပုံစံက စ​ေနာက္​​ေနတဲ့ပုံ​ေပၚလုိ႔လား hyung"
"ဘာလုိ႔ျပန္​ခ်င္​တာလဲ kuan lin"
"ဒီမွာ​ေနရတာမ​ေပ်ာ္​ဘူး အရင္​ကhyung​ေၾကာင္​့မုိ႔ ​ေတာင္​့ခံ​ေနခဲ့ရတာအခု hyungကလည္​းကြၽန္​​ေတာ္​့ဘက္​မွာမ႐ွိဘူး papaကလည္​းက်​ေတာ္​့ကုိမ်က္​မုန္​းက်ဳိး​ေနပီ
ဒီမွာ​ေနလုိ႔လည္​း အမွား​ေတြပဲဆက္​လုပ္​ျဖစ္​မွာပဲ အဲ့တာ​ေၾကာင္​့ ကြၽန္​​ေတာ္​ျပန္​​ေတာ့မယ္​"
"ဒါဆုိလည္​းျပန္​​ေလ ဘာလုိ႔ငါ့ကုိလာ​ေျပာ​ေန​ေသးလဲ"
JiHoonရဲ႕​ေအးစက္​စက္​စကားသံ​ေတြအဆုံး
ခနၶာကုိယ္​လုံးလုံး​ေလးကုိ ရင္​ခြင္ထဲ​​သုိင္​းဖက္​ထားလုိက္​သည္​
JiHoonက႐ုန္​း​ေတာ့
"Hyungခဏ​ေလး ​ေန​ေပးလုိ႔မရဘူးလား ခဏ​ေလး ဒီအတုိင္​း​ေလးပဲ​ေနပီးကြၽန္​​ေတာ္​့ကုိျပန္​ဖက္​ထား​ေပးပါ ​ေနာက္​ဆုံးလက္​​ေဆာင္​လုိ႔သတ္​မွတ္​ပီးျပန္​ဖက္​ထား​ေပးပါ"
​ေျပာရင္​း kuan linမ်က္​ရည္​​ေတြက JiHoon ဂုတ္​​ေပၚက်ဆင္​းလာသည္​
ကုိယ္​ကုိတုိင္​​ေတာင္​မသိလုိက္​ပဲ လက္​ႏွစ္​ဖက္​က KuanLinခါးကုိအလုိလုိဖက္​လ်က္​သား.......
ခဏ ၾကာ​ေတာ့ သုိင္​းဖက္​ထားတဲ့ KuanLinလက္​​ေတြကုိဖယ္​ရင္​း
"KuanLin ဟုိ​ေရာက္​ရင္​ ငါ့ကုိ​ေမ့သြားပါ
ကုိယ္​့ဒုကၡကုိယ္​မ႐ွာခ်င္​စမ္​းနဲ႔
ငါလည္​းမင္​းကုိျပန္​ခ်စ္​မွာမဟုတ္​လုိ႔ ငါကုိ​ေမ့​ေပးပါ"

"Imm hyung ....hygကုိက်​ေတာ္​​ေမ့သြားမွာပါ ဟုိ​ေရာက္​ရင္​ "
ႏႈတ္​ခမ္​းကအသက္​မပါတဲ့အျပဳံးတုတစ္​ခ်က္​ကုိျပဳံးရင္​း JiHoon​ကုိ​ေက်ာခုိင္​းပီးထြက္​သြားသည္​
တကယ္​ဆုိမသြားပါနဲ႔လုိ႔​ေအာ္​ပီးတားခ်င္​​ေပမဲ့ မရ ​ေ႐ွ႕ဆက္​ဖုိ႔ၾကဳိးစား​ေနတဲ့​ေျခလွမ္​း​ေတြက​ေနရာကတဖ၀ါးမွမခြာ ဒီလုိနဲ႔ပဲ သူ႔ပုံရိပ္​ကကုိယ္​ျမင္​ကြင္​း​ေ႐ွ႕က​ေန ၀ုိးတ၀ါး​ေပ်ာက္​ကြယ္​သြားသည္​
"​ေနာက္​ဆုံး​ေတာ့ ငါတုိ႔တကယ္​​ေ၀းရပီ​ေပါ့"
မ်က္​ရည္​တုိ႔ကုိသုတ္​ရင္​း ​ေျခလွမ္​း​ေတြက အတန္​းဆီသုိ႔သာ.......

________________________________

"ရက္​စက္​တဲ့သူက​ေတာ့ကုိယ္​့အ​ေပၚထပ္​ပီးရက္​စက္​တာပဲ ခင္​ဗ်ားသိပ္​ရက္​စက္​တယ္​ Park Ji Hoon မသြားပါနဲ႔လုိ္​တခ်က္​​ေလာက္​တားခဲ့ရင္​​ေတာင္​က်​ေတာ္​မသြားပဲ​ေနဦးမွာ
အင္​း​ေလ အရင္​ကတည္​းကက်​ေတာ့ကုိမွမခ်စ္​ခဲ့တာ....ဟုိ​ေရာက္​ရင္​​ေမ့မယ္​ဆုိတဲ့စကားက လိမ္​တာ ဒီ​ေလာက္​ခ်စ္​ခဲ့တာ ဘယ္​လုိ​ေမ့မွာတဲ့လဲ ...မွတ္​မိ​ေသးတယ္​ hyungနဲ႔က်​ေတာ္​စ​ေတြ႔ခဲ့တဲ့​ေန႔ကုိမ်က္​လုံးထဲျမင္​​ေယာင္​လာသည္​
အဲ့​ေန႔က
ကြၽန္​​ေတာ္​​ေက်ာင္​းစစတက္​တဲ့​ေန႔
မုိး​ေတြလည္​းသည္​းႀကီးမဲႀကီးရြာ​ေနတဲ့အခ်ိန္​အျပန္​ အိမ္​က ကားက လာၾကဳိရင္​းလမ္​းမွာ accidentတခု ျဖစ္​​ေနလုိ႔ က်​ေတာ္​့ကုိလာမၾကဳိႏူိင္​လုိ႔ တ​ေယာက္​တည္​း မုိးထဲ လမ္​း​ေလ်ွာက္​ျပန္​မဲ့အခ်ိန္​ အနားက​ေနလာပီး
"Hey...​ေက်ာင္​းသားသစ္​ မုိး​ေတရြာ​ေနတာ ထီးမပါဘူး လား"
​ေဘးနားက ပုပု​ေသး​ေသးနဲ႔ ထီး​ေလးကုိင္​ပီးလာ​ေမးတဲ့ သူကုိတခ်က္​လွည္​့ၾကည္​့ၿပီး
"ခင္​ဗ်ားအပူမပါဘူး ကုိယ္​့လမ္​းကုိယ္​သြား"
"မင္​းကလည္​းငါက​ေစတနာနဲ႔ လာအတူတူသြားမယ္​ "
သူ​ေျပာရင္​းထီးမရမကလုိက္​​ေဆာင္​း​ေပး​ေနသည္​
အရပ္​ကပုတာမုိ႔ သူ႔ထီးက ကုိယ္​​ေခါင္​းကုိမ​ေရာက္​ မ်က္​ႏွာနားတင္​၀ဲ​ေနသည္​
စိတ္​မ႐ွည္​တာ​ေၾကာင္​့ သူ​ေဆာင္​းထားတဲ့ထီးကုိလႊင္​့ပစ္​မယ္​လုိ႔စိတ္​ကူးပီး
ထီးကုိ​ေဆာင္​့ဆြဲလုိက္​သည္​
ထီး​ေဆာင္​့ဆြဲလုိက္​တဲ့အခ်ိန္​နဲ႔က သူက​​ေျခ​ေထာက္​​ေခြသြားတဲ့အခ်ိန္​ကြက္​တိျဖစ္​သြားတာမုိ႔ အ႐ွိန္​မထိန္​းႏူိင္​ပဲ JiHoon​ေပၚ ​ေမွာက္​လ်က္​သားလဲက်သြားသည္​
လဲက်တဲ့အခ်ိန္​ JiHoon​ေခါင္​း​ေအာက္​ကုိလက္​ ခံလုိက္​တာမုိ႔ ​​ေခါင္​းကြဲမည္​့အ​ေရးက ခံသာ သြားသည္​
ထီးကလည္​း လြတ္​က်သြားတာမုိ႔ JiHoonတကုိယ္​လုံးမုိး​ေရ​ေတြစုိရႊဲသြားသည္​
Kuan Lin ကJi Hoonအ​ေပၚ​ေမွာက္​လ်က္​အ​ေနအထား မုိ႔ မ်က္​ႏွာ ႏွစ္​ခုက နီးကပ္​​ေနသည္​
အနီးကပ္​ၾကည္​့မွ ​ေကာ့ဆင္​း​ေနတဲ့မ်က္​​ေတာင္​​ေလး​ေတြ ပန္​း​ေရာင္​သန္​း​ေနတဲ့ပါး​ေဖာင္​း​ေဖာင္​း​ေလး​ေတြ ပန္​းဆီ​ေရာင္​ ႏႈတ္​ခမ္​း​ေလး​ေတြ တကယ္​့ကုိအႏုစိတ္​ျခယ္​သထားတဲ့ပန္​းခ်ီကားတခ်ပ္​လုိ လွပလြန္​းတာမုိ႔ အ​ေတာ္​ၾကာသည္​အထိစုိက္​ၾကည္​့​ေနမိသည္​ ​ေယာက္​က်ား​ေလးအခ်င္​းခ်င္​းလွလြန္​းလုိ႔ဆုိပီး​ေငးၾကည္​့ဖူးတာ kuanlinအတြက္​​ေတာ့ပထမဆုံးအႀကိမ္​သာ
​ေနာက္​မွသတိ၀င္​လာပီး ကုိယ္​​ေပၚကျမန္​ျမန္​ဖယ္​​ေပးလုိက္​​ေတာ့
"မ​ေကာင္​းတဲ့​ေကာင္​ မ​ေဆာင္​းခ်င္​လည္​း အစကတည္​းက ​ေျပာပါလား ခု​ေတာ့ ငါ့တကုိယ္​လုံးလည္​းစုိကုန္​ပီ ငါ့တင္​ပါးစုံ႐ုိးလည္​းက်ဳိးပီ​ေနမွာ သူ႔အရပ္​မွအားမနာလူကုိတက္​ဖိတာ" ​ေျပာရင္​း ​ေဒါသအ႐ွိန္​တက္​လာတာမုိ႔kuan linက ​ေအာက္​ကက်​ေနတဲ့ထီးကုိ​ေကာက္​ပီးတဖုန္​းဖုန္​း႐ုိက္​​ေတာ့သည္​
႐ုိက္​လုိ႔၀မွ ​ေ႐ွ႕က​ေန လုံးတုံးလုံးတုံးနဲ႔​ထြက္​​ေျပးသြားတာ အရိပ္​​ေတာင္​မျမင္​ရလုိက္​​ေပ...

အဲ့​ေန႔က အျဖစ္​အပ်က္​တုိ႔ကုိျပန္​​ေတြးရင္​းနာက်င္​​ေနတဲ့ၾကား ကတခ်က္​ျပဳံးျဖစ္​သည္​
"Hyungကုိမ​ေျပာျပလုိက္​ရတာ​ေတြ႐ွိ​ေသးတယ္​ ..ကြၽန္​​ေတာ္​့အသက္​ ၁၇ႏွစ္​အတြင္​းကြၽန္​​ေတာ္​့ကုိအဲ့လုိ႐ုိက္​ဖူးတာလည္​း hygပဲ႐ွိတယ္​ hygရဲ႕ .....မ​ေျပာျဖစ္​ခဲ့တဲ့စကား​ေတြက တအားမ်ား​ေတာ့အခုလုိထြက္​သြားရမွာသိပ္​ႏွ​ေျမာတယ္​hyungရဲ႕....."

"Lai Kuan Lin မပီး​ေသးဘူးလား ​taipeiျပန္​ဖုိ႔
အဆင္​သင္​့ျဖစ္​ပီလာ​ေတာ့ ..."
အ​ေတြး​ေတြ​ေတာင္​မဆုံး​ေသးခင္​ PaPaက taipeiျပန္​ဖုိ႔လွမ္​း​ေခၚ​ေနသည္​
"လာ ပီ သြားမယ္​".........

​ေလဆိပ္​​ေရာက္​​ေတာ့ စိတ္​ထင္​လုိ႔ရယ္​ပဲလား မသိ hyung အရိပ္​​ေလးကုိ ျမင္​မိသ​ေယာင္​​ေယာင္​
"႐ူးလုိက္​တာ kuan linရယ္​ ဟုိက ဘာလုိ႔လာ​ေတြ႔မာလဲ ႐ူးလုိက္​တာ"
ကုိ ယ္​့ ​ေခါင္​းကုိသာအႀကိမ္​ႀကိမ္​​ေခါက္​ရင္​း
​ေရရြတ္​​ေနမိသည္​
"အျမဲတမ္​း သတိ ရ​ေနမွာ...."
ပါးစပ္​က​ေန တုိးတုိး​ေလး​ေရ ရြတ္​ရင္​း ​
​ေလ ယာဥ္​​ေပၚကုိ တလွမ္​းခ်င္​း ...လွမ္​းလာခဲ့ သည္​....

************************

ဟီး...ဟီး.... မအားတဲ့ၾကားက updateလုပ္​​ေပးထားတာပါ
​ေရးထားတာ​ေတြကလည္​း authorကုိ႐ုိက္​သတ္​ခ်င္​စရာ​ေတြဆုိတာလည္​းသိပါတယ္​😂 ....​ေနာက္​အပုိင္​း​ေတြမွ Roၾကမယ္​​ေလ ​ေနာ့✌