Chapter 2
KuanLinလည္း JiHoonကုိလက္သီးနဲ႔ထုိးပီးကတည္းက JiHoonအတန္းဘက္မလာတာ တစ္ပတ္ေလာက္႐ွိပီ....
KuanLinမလာတဲ့ေန႔ကတည္းက အတန္းအျပင္ခဏခဏ လွမ္းၾကည့္ေမ်ွာ္ေတာ္ေယာင္ ျဖစ္ေနတဲ့JiHoonဘက္လွည့္ပီး
"Park Ji Hoon ေဟ့ေရာင္ မင္းေနာ္ အျပင္ပဲခဏခဏလွမ္းေမ်ွာ္ ဘယ္သူမွမ"လာဘူးေမ်ွာ္မေနနဲ႔"
သူခုိးလူမိသြားမွJiHoonတစ္ေယာက္အေယာင္ေယာင္အမွားမွားနဲ႔
"ဟမ္....ငါကဘာလုိ႔ဘသူ႔ကုိေမ်ွာ္....အဲေမ့လုိ႔ ငါ့GaEulကုိေမ်ွာ္တာေပါ့ သူမ်ား ဒီဘက္လာမလားလုိ႔ ငါကဘသူ႔ေမ်ွာ္ရမွာလဲ"
"မသိပါဘူး ....မင္းေမ်ွာ္ေနတဲ့သူကအျခားတစ္ေယာက္မ်ားျဖစ္ေနမလားလုိ႔ ဒါနဲ႔ေနပါဦး kuanlinအေၾကာင္းၾကားပီးပီလား"
Kuanlinအေၾကာင္းဆုိတာနဲ႔JiHoonျပန္ေခါင္းေထာင္လာပီး
"အဲ့ေကာင္kuanlinကဘာျဖစ္လုိ႔လဲ"
"Kuanlinမင္းနဲ႔ရန္ျဖစ္တဲ့ညက clubသြားတာဆုိပဲ clubက ေကာင္တေကာင္နဲ႔ညိလာတာတဲ့ သူနဲ႔ညိတဲ့ေကာင္ကလည္း ေပါ့ေသးေသးထဲကမဟုတ္ဘူးတဲ့ ခုkuanlinအခ်ဳပ္ထဲမွာဆုိပဲ"
"သူ႔ ...သူ႔အေဖက ဘာမွလုပ္မေပးဘူးလား"
"သူ႔အေဖက သူ႔မ်က္ႏွာအုိးမည္းသုတ္တယ္ဆုိပီး ထုတ္မေပးဘူးတဲ့"
"ဟင္ အရင္ကလည္း သုတ္ေနၾကပဲကုိ"
"အရင္ကအခ်ဳပ္ထဲမေရာက္ဘူးေလ ကြာ အခုက clubတက္အခ်ဳပ္ထဲေရာဆုိေတာ့ သူ႔အေဖလည္းတင္းမွာေပါ့ အဲ့တာေၾကာင့္ငါကမင္းကုိ kuanlinကုိမေမ်ွာ္နဲ႔လုိ႔ေျပာတာဟုတ္ပီလား"
"WooJinnnnငါသူ႔ကုိေမ်ွာ္တာမဟုတ္ပါဘူးဆုိ သူအခ်ဳပ္ထဲမွာဆုိေ်ာ့ငါ့အတြက္လည္းအခ်ိန္ေကာင္းပဲ ခုခ်ိန္GaEulကုိရည္းစားစကားေျပာရမယ္ သူအခ်ဳပ္ထဲတသက္လုံးေနရရင္လည္းငါ့အတြက္ပုိေကာင္းတာေပါ့"
JiHoonကဘာမွမျဖစ္သလုိေျပာေနတာေၾကာင့္
"Wow wow park ji hoon တကယ္ႀကီးေျပာေနတာလား kuanlinအတြက္နည္းနည္းေလးေတာင္မခံစားရဘူးလား"
"No plအခ်ိန္႐ွိခုိက္လုံလစုိက္တဲ့GaEulဆီအခုသြားမယ္ အေျဖပါတခါတည္းေတာင္းလာခဲ့မယ္ဟုတ္ပီလား"
"ေလးစားပါတယ္ SKBႀကီးရယ္ ျမန္ုျမန္goပါေတာ့"
JiHoonလည္းအခန္းထဲကထြက္ပီး GaEulအခန္း႐ွိရာသုိ႔ထြက္လာသည္
အတန္းထဲကလူမ်ားတာမုိ႔ သူမ ကုိအသာ လက္တုိ႔ပီး အတန္းအျပင္ေခၚထုတ္လာသည္
"GaEulနင့္ကုိခ်စ္တယ္"
လူကုိအျပင္ေခၚလာၿပီး တုံးတိႀကီးေျပာခ်လုိက္တဲ့jihoon....
"ဘာ...ဘာရယ္jihoon မေနာက္ေကာင္းဘူးေနာ္ဒါ"
"အတည္ေျပာတာ ငါနဲ႔တြဲမလား"
"ေမးစရာလုိေသးလုိ႔လားJiHoonရယ္
ငါ့မွာနင္ဖြင့္ေျပာမဲ့အခ်ိန္ကုိေစာင့္ေနရတာ"
သူမကေျပာရင္း JiHoonရင္ခြင္ထဲေခါင္း၀င္တုိးေတာ့သည္
ဒါကုိJiHoonက အျမန္ခြာပီး
"Sorry GaEul လူျမင္ကြင္းမုိ႔လုိ႔"
"Immmimmm mianအရမ္းေပ်ာ္သြားလုိ႔ပါHoonရဲ႕ဒါနဲ႔kuanlin ......"
Kuanlinဆုိတဲ့အသံၾကားတာနဲ႔JiHoonမ်က္ႏွာထားတင္းသြားပီး
"ေတာ္ေတာ့GaEul ကုိယ္နဲ႔မင္းနဲ႔ႏွစ္ေယာက္တည္း႐ွိေနတဲ့အခ်ိန္သူ႔နာမည္မၾကားခ်င္ဘူး"
႐ုတ္တရက္JiHoonကထေအာ္ေတာ့GaEulမ်က္ႏွာညႇဳိးသြားသည္ ဒါကုိJiHoonnကရိပ္မိေတာ့
"SorryGaEulကုိယ္လြန္သြားတယ္"
"မဟုတ္တာပဲရပါတယ္Hoonရယ္"
"အဲ့တာဆုိကုိယ္သြားၿပီေနာ္ညက်ဖုန္းဆက္မယ္"
GaEulကုိနူတ္ဆက္ၿပီးအတန္းျပန္လာတဲ့တေလ်ွာက္ေတြးမိတာက သူ႔လုပ္ရက္မွန္လား မမွန္လားဆုိတာသာ
စဥ္းစားရင္းအေတြးလြန္းပီးကုိယ့္အခန္းကုိပါ ေက်ာ္ေတာ့WooJinကလွမ္းဆြဲမွအသိျပန္၀င္လာသည္
"JiHoonဟုိကျငင္းလုိက္လုိ႔လား"
"မဟုတ္ဘူးတခါတည္းအေျဖရပီ"
"ဟမ္...အဲ့တာေပ်ာ္ရမာမဟုတ္ဘူးလား"
"ေအးေလ ေပ်ာ္တယ္ေလ"
"ေပ်ာ္တယ္သာေျပာေနမင္း႐ုပ္မင္းျပန္ၾကည့္ဦး ParkJiHoonငါ့မ်က္ႏွာကုိတည့္တည့္ၾကည့္
မင္းခံစားေနရတာေတြအားလုံးေျပာျပ မင္းၾကည့္ရတာ တခုခုေတာ့မွားေနပီ"
"ငါအဆင္ေျပပါတယ္ WooJinရာ လာ library မာစာသြားလုပ္ရေအာင္"
WooJinဆက္ေမးမွာဆုိးလုိ႔စကားစျဖတ္ပီး
စာသာလုပ္ေနလုိက္ေတာ့သည္
____________________________
အခ်ဳပ္ခန္းထဲတြင္ေတာ့
"LaiKuanLinဧည့္သည္လာတယ္"
ဧည့္သည္ဆုိတဲ့အသံေၾကာင့္papaမ်ားျဖစ္မလားဆုိပီးkuanlinထလာသည္
တကယ္တမ္းလာေတြ႔တဲ့သူက
"Daniel hyungဒီဘာလုပ္တာလဲ"
Kuanlin အေမးကုိnielကျပဳံးရင္း
"လူဆုိးေလးမင္းကုိလာေတြ႔တာေပါ့
မင္းမ႐ွိေတာ့ ေက်ာင္းမွာဆုိးစရာမ႐ွိေတာ့လြမ္းလုိ႔လာတာ မင္းအဆင္ေျပရဲ႕လား"
Nielအေမးကုိမေျဖႏူိင္
"JiHoon jihoonေကာ အဆင္ေျပရဲ႕လားhyung"
"ေအး...ေျပတယ္ ေျပလြန္းလုိ႔ဟုိက ရည္းစားေတာင္ရေနပီ"
"ဘာ ဘာရယ္ ဘသူနဲ႔လဲ"
"GaEul နဲ႔ .........."
လက္သီးကုိတင္းတင္းက်ပ္ေနေအာင္ဆုပ္ပီး
"အခ်ဳပ္ထဲကထြက္တဲ့ေန႔ေတာ့ ပြဲကၾကည့္ေကာင္းေတာ့မယ္"
"KuanLinမင္းခုထိမသိေသးဘူးလား...မင္းအဲ့လုိေတြ လုပ္လုိ႔မင္းကုိJiHoonကမုန္းေနတာ ခုလည္းသူ႔ေကာင္မေလးကုိထိလုိ႔သူကေပ်ာ္ေပ်ာ္ႂကီးခြင့္လႊတ္ပီးမင္းကုိျပန္ခ်စ္မယ္ထင္လား ဟင္"
"အဲ့တာဆုိ ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲhyungက်ေတာ္ကသူတုိ႔ေပ်ာ္ေနတာဒီအတုိင္းထုိင္ၾကည့္ရမွာလား hyung "
ေျပာရင္းမ်က္ရည္ေတြက်ေနတဲ့kuanlin...
Kuanlinဆုိတာမ်က္ရည္လြယ္တဲ့သူမဟုတ္တာမုိ႔ ခုလုိငုိတာမ်ဳိး မျမင္ဖူးတာမုိ႔Nielတေယာက္ေၾကာင့္ၾကည့္ေနမိသည္
"အခ်ိန္ျပည့္ပီ"
အခ်ိန္ျပည့္ပီအသံၾကားမွ kuanlinအေဖမွာတာသတိရပီး
"Kuanlinမင္းအေဖကေျပာလုိက္တယ္ ေနာက္ႏွစ္ရက္ေနရင္လာထုတ္ေပးမယ္တဲ့"
"မထြက္ခ်င္ဘူးလုိ႔ေျပာလုိက္ထြက္ရင္လူသတ္မိမွာဆုိးလုိ႔..လုိ႔"
Kuanlinကေျပာရင္းအထဲျပန္၀င္သြားသည္
ဒီကေလးက သိပ္ခ်စ္တတ္တာ ေတာ္႐ုံတန္႐ုံသံေယာဇဥ္တြယ္တတ္တဲ့ကေလးလည္းမဟုတ္ေတာ့ သူသိပ္ခံစားရ႐ွာမာ......
Nielလည္း ရဲစခန္းကေနေက်ာင္းကုိျပန္၀င္လာခဲ့သည္
ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့သန္႔စင္ခန္းထဲ၀င္၀င္ခ်င္းJiHoonနဲ႔တုိက္မိေတာ့
"JiHoonခဏေနဦး ငါနဲ႔စကားခဏေျပာမယ္"
Nielစကားကုိjihoonကေခါင္းခါျပၿပီး
"မေျပာခ်င္ဘူး ဘာစကားမွလည္းနားမေထာင္ခ်င္ဘူး"
"ParkJiHoon...." ေဒါသေၾကာင့္
့nielအသံကပုံမွန္ထက္က်ယ္သြားသည္
JiHoonလည္းnielဘက္လွည့္ပီး
"ဘာလဲ....lai kuan linအခ်ဳပ္ထဲေရာက္တာငါ့ေၾကာင့္လုိ႔စြပ္စြဲမလုိ႔လား"
"ေတာ္ေတာ့ JiHoon ငါဒဲ့ပဲေျပာမယ္ မင္းနဲ႔GaEulနဲ႔ kuanlinေ႐ွ႕ တြဲသြားတြဲလာလုပ္တာေ႐ွာင္"
"ရည္းစားေတြပဲအဲ့ေလာက္လုပ္မရဘူးလား"
"မရြဲ႔နဲ႔JiHoon ငါကတိေပးတယ္ မင္းမ်က္စိေ႐ွ႕ kuanlinေရာက္မလာေစရဘူး
မင္းလည္းkuanlinေ႐ွ႕ကေ႐ွာင္ပါ"
"ဒါကငါေျပာရမဲ့စကားပါDanielရယ္ စိတ္ခ်
LaiKuanLinသာငါ့ေ႐ွ႕မေရာက္ေစနဲ႔"
JiHoonေျပာရင္းNielေ႐့ွကထြက္သြားသည္
တြဲဖုိ႔ေျပာတာကုိ နာရီပုိင္းအတြင္းတေက်ာင္းလုံးသိေအာင္ ဖြႏူိင္ေသာ GaEulကေတာ့တကယ္ေလးစားစရာပင္......
Kuanlinသူ႔ေ႐ွ႕မလာေစရဘူးတဲ့
Danielစကားတုိ႔ျပန္ၾကားရင္ ရင္ဘတ္ထဲက တဆစ္ဆစ္နာလာတာကုိထိန္းရင္း
"ParkJiHoonစိတ္ထိန္းမင္းၾကဳိက္တာကGaEulဟုတ္တယ္ ဒါေၾကာင့္စိတ္ေတြကုိထိန္းစမ္းပါ "....တေယာက္တည္းကုိယ့္ဘာသာေရရြတ္ရင္းေခါင္းကုိသာအႀကိမ္ႀကိမ္ထုေနမိေတာ့သည္
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro