*POV YoonGi*

- Jak tam u Ciebie, HoSeok? - zapytałem przez telefon.

Zadzwoniłem do niego po tygodniu. Chłopak wczoraj miał specjalny zabieg, dlatego postanowiłem się z nim skontaktować.

- Jest dobrze. - jego głos zdradzał, że się uśmiecha.

- Cieszę się. Jak po zabiegu?

- Jest lepiej, ale przez miesiąc muszę chodzić o kulach. - zaśmiał się cicho.

- To odpoczywaj tam i zdrowiej mi szybko. - uśmiechnąłem się delikatnie.

- Pozdrowi trener drużynę. - ponowny śmiech.

Odsunąłem słuchawkę od twarzy.

- Chłopcy! Macie pozdrowienia od HoSeoka! - krzyknąłem z uśmiechem.

- Niech szybko wyzdrowieje! - krzyknął jeden z chłopaków.

- I wraca do nas, bo bez niego nie ma drużyny. - drugi podszedł i powiedział tak głośno, by chłopak po drugiej stronie usłyszał.

- Dzięki wam na pewno wrócę szybciej! - krzyknął z uśmiechem, który można było wyczuć.

- Odwiedzę Cię jutro. Trzymaj się. - powiedziałem z uśmiechem.

- Do jutra, trenerze.

Rozłączyłem się.

- Chłopcy, wracać do treningu! - krzyknąłem do nich i poszedłem na swoje miejsce.

~~~*~~~

- Kochanie... - spojrzałem na kobietę i uśmiechnąłem się.

- Tak, Skarbie? - wstałem z kanapy i przytuliłem ją.

- Bo wiesz... Ostatnio SoonWook pytał... Czy zrobimy mu rodzeństwo... I tak pomyślałam, że moglibyśmy spróbować... - wyszeptała.

- Naprawdę chciałby? - zachichotałem z uśmiechem.

Kobieta pokiwała głową.

- A Ty byś chciała? - uśmiechnąłem się.

- Nawet nie wiesz, jak bardzo... - odwzajemniła delikatnie uśmiech, wtulając się we mnie mocniej.

Zachichotałem, biorąc ją na ręce i idąc z nią do sypialni.

~~~*~~~

Leżałem przykryty do pasa na łóżku, obejmując żonę. Tuliłem ją i głaskałem po ramieniu, całując delikatnie po jej szyi. Słyszałem przy uchu jej pomruki przyjemności. Uśmiechnąłem się na sam dźwięk ich. Po chwili do pokoju wszedł mały chłopczyk.

- Mamo... Tato... Nie mogę spać... - wymamrotał cicho, wspinając się na łóżko.

Złapałem go i położyłem między siebie i żonę.

- Koszmary? - pogłaskałem go po główce i pocałowałem w czółko.

Chłopczyk pokiwał główką, patrząc w moje oczy.

- Spróbuj zasnąć. Jesteśmy tu. - pogłaskałem go ponownie, tuląc do siebie.

Pocałowałem na dobranoc żonę i synka, po czym sam położyłem głowę na poduszce. Zasnąłem.

~~~*~~~

Wysiadłem z auta, idąc z torbą do budynku.

- Panie YoonGi! - odwróciłem się.

Zaśmiałem się, widząc biegnącą dziewczynę.

- Tak? - uśmiechnąłem się.

- Mogłabym... Zdjęcie z Panem...? - uśmiechnęła się delikatnie.

Zachichotałem.

- Pewnie. - uśmiechnąłem się.

Dziewczyna wyjęła telefon i włączyła aparat. Zdjąłem maskę z ust, patrząc w obiektyw. Uśmiechnąłem się delikatnie, czekając. Po chwili dziewczyna zrobiła kilka zdjęć.

- Dziękuję... - wyszeptała nieśmiało.

- Nie masz za co. - zachichotałem, przytulając ją, co dziewczynę chyba zszokowało.

Wtuliła się szybko i mocno, po czym odlepiła się ode mnie i pobiegła szczęśliwa do jakiegoś chłopaka. Uśmiechnąłem się, idąc w końcu do budynku.

- Suga, dokumenty. - usłyszałem za sobą.

Odwróciłem się i z uśmiechem wziąłem dokumenty od kobiety, która pracowała tu jako jedna z dwóch sekretarek. Po wzięciu dokumentów poszedłem od razu do szatni, przebierając się i szykując na trening.

~~~*~~~

- Kochanie? Co tu robisz? - uśmiechnąłem się do żony, wstając z krzesła i obejmując ją.

- Chciałam zrobić Ci niespodziankę. - zachichotała.

Uśmiechnąłem się do niej.

- Miło. A mały gdzie?

- U mojej mamy. Będziemy mieć wieczór dla siebie. - uśmiechnęła się.

- Dobrze. - zagryzłem wargę.

- Kocham Cię.

- Ja Ciebie kocham bardziej. - uśmiechnąłem się, całując ją słodko. - Jedziemy szybko do restauracji i domek?

- Dobrze. - uśmiechnęła się.

Poszliśmy do auta.