Chapter 9
BRYAN POV
Mag aalas tres y media na ng umaga pero Nakaupo pa rin ako sa gilid ng kama ko habanag hawak ang isang kopita ng alak.
Pansin rin ang aking malalaking eyebag dahil sa walang tulog.
Iniisip ko kasi ang sinabi sakin ni
Mr. Sanders kagabi.
Ni hindi ko alam kung sino sa dalawa kong kasama ang tumanggap ng mga cliyente gayong temporaring pinaclose muna namin itong hotel.
Kakausapin ko sila mamaya tungkol dito pero sa ngayon ay kailangan ko munang matulog kahit ilang oras lang.
Ibababa ko na sana iyong hawak kong kopita ng bigla akong makakita ng dalawang malalaking bagay na nahulog mula sa itaas kaya naman ay Agad agad akong lumapit sa bintana at binuksan iyon bago tumingin sa ibaba.
Totoo ba iyong nakita ko kanina?
Para kasing sa pigura ng tao iyong nakita ko eh.
Tumingin ulit ako sa pero wala naman akong makita dahil madilim ito.
Di kaya may nagpakamatay? Pero imposible eh, para kasing lumilipad na sila eh...
😳😳
Aist! Anu ba tong naiisip ko?!
Lumilipad?! Yeah right! Lumilipad! Haha!
Haha! May tao bang lumilipad? Hahaha
Saka isa pa, Wala nga palang ibang tao dito kundi kaming tatlo lang tapos ang pamilya nina Mr. Sanders kaya imposible!
Hmmm May tama na ata ako?
Tsss! Makatulog na nga at naghahalucinate na ko dito!
Kun anu ano nang nakikita ko!
Geh! Notte na!
Ciao!
KIER POV
Lunes na pala?
Ambilis naman ng araw! Letse!
Parang kahapon lang kami nagpunta dito eh.
Hayst!
Kailangan na pala namin mag impake dahil mamayang tanghali na ang balik namin sa Maynila tapos kinabukasan ay papasok nanaman sa school.
Hayst!
Sa totoo lang ay naiinis ako sa tuwing sumasagi sa isip ko na babalik nanaman kami sa school.
Tss..
Maririnig ko nanaman kasi ang walang katapusang mga satsat ng mga bwisit na bubuyog na umaali aligid sa grupo ko eh!
Hmm Sa totoo lang ay pwede naman kaming sa hapon nalang bumalik ng Maynila, kaso nga lang ay nagkaproblema kasi sa Kompanya kaya mapapaaga balik namin.
Ayaw ko din namang mauna pauwe at maiwan sila dito.
Meron naman akong tiwala kay Kurt na di niya pababayaan sina mommy kaso kagabi pa ako di mapakali eh.
Kinakabahan ako na ewan.
Para kasing may mangyayaring masama eh.
At kapag ganito ako ay madalas na nagkakatotoo ang mga iyon.
Aish tama na nga! Sumasakit lang ulo ko kaiisip kung ano un eh!
'Hmm Better tell them to get ready'
sa isip ko bago lumabas ng kwarto at kumatok sa pintuan ng kwarto ni Kurt
*tok* *tok* *tok*
Makalipas ng mga isang minuto ay bumukas ang pinto at niluwa nun ang pupungas pungas pa at half naked na si mokong.
"Pack your things and get ready, we'll be going at exactly 14:00" napakamot lang siya ng ulo pagkasabi ko nun bago tumingin sa wall clock
"Pero kuya, it's still 9 in the morning! Can i sleep some more?"
"No, get your things packed now, i want you down after 20 minutes for breakfast then we'll go for a last tour around the town" maotoridad kong sabi sa kanya kaya hindi na siya nakareklamo pa
"Yes dad!" Pagmamaktol niyang sabi bago naglakad pabalik sa loob ng kwarto niya
Naiwan naman ako doon na napapailing nalang bago mag sigh.
Agad na akong tumalikod at naglakad patungo naman sa kwarto nina mommy.
*tok* *tok* *tok*
"Mom? Dad?" Tawag ko sa kanila pero walang sumagot kaya napasigh nalang ako
Tulog pa sigurong mga to hayst...
Di na ko kumatok pa dahil panigurado namang di rin nila maririnig.
Tulog mantika kasi sila kaya hayun.
Dahan dahan ko nang binuksan ang pinto at pumasok pero nagulat nalang ako ng di ko sila madatnan kaya nilibot ko ang paningin ko sa kabuuan ng kwarto pero ni anino nila ay hindi ko talaga makita.
Dumapo ang paningin ko banyo at ngumiti nalang ng maisip na baka tinataguan lang nila ako.
"Where are you mom? Dad? Hmmm i see you! There you are!" Sigaw ko bigla bago buksan iyong malaking closet dito pero hindi ko sila nakita
Alam ko na kasi na paborito nila ang maglaro ng tagu taguan.
Minsan nga eh di na kame napasok sa school dahil nakipaglaro kami ni Kurt sa kanila ng tagu taguan at habulan buong maghapon.
At grabe! Ang bibilis nila tumakbo huh! Ni di ko nga sila maabutan nun eh! Daig pa ata nila iyong mga propesyunal athlete player sa pagtakbo eh!
Kaya naman At the end of the day eh bagsak kami ni Kurt sa kama dahil sa pagod pero sina mommy.
Nakow...
Aba't maghapon na nga kaming naglaro, pero di ko man lang sila nakitaan ng pagod! para pa rin silang naka full charge!
Naghabulan pa nga sila ng mga ilang minuto ni dad eh samantalang kami eh nasa isang tabi at pinagmamasdan lang sila habang naliligo na sa sariling pawis at nanlalambot na rin mga tuhod sa pagod!
"Hmmm i wonder where could they be? Aha! Come out now!
I know where you are!" Sabi ko habang dahan dahang naglalakad patungo sa banyo at binuksan iyon pero nagulat nalang ako ng di ko sila makita doon kaya mejo nagpanick na ako
Mabilis pa sa mabilis akong lumabas sa kwarto at hinalughog ang kabuuan ng lugar pero ni anino talaga nila ay hindi ko makita.
Mom! Dad! Where the hell are you?!
Please be safe!
Walang sabi sabi akong pumasok sa kwarto ni Kurt at nakitang katatapos lang niyang maligo habang pakanta kanta pa pero hindi ko siya pinansin at muling hinalughog ang kwarto niya.
"Kuya? Bat ka napasugod dito sa kwarto ko? Kala ko ba gigisingin mo pa sina mommy?" Tanong nito habang pinupunasan ang basang buhok pero di ko siya pinansin at agad na pumasok sa banyo
"Hoy kuya! Bat di mapakali pwet mo? Anu ba nangyayari sayo? Minamaligno ka na ba o sinasapian? Hahahaha!" Aba't Buweset tong batang to ah! Kung hindi ko lang hinahanap sina mommy di ko papalagpasin sinabi niya!
Di ko nalang siya pinansin at dali daling lumabas sa kwarto pero dinig ko pa rin ang halakhak niya.
"Hoy kuya! Ano ba talagang nangyayari sayo huh? Para kang ewan jan alam mo yun? Hahahah!" Pahabol na sigaw pa rin nito habang tumatawa kaya seryoso akong tumingin sa kanya
"Now's not the time for your sillu jokes! Mom and dad are missing!" Napakaseryoso kong sabi sa kanya kaya bigla siyang napaubo
"What?! Missing?! Kuya naman! Wag kang magbiro ng ganyan! Baka nanjan lang sila sa tabi tabi o kaya naman ay nauna lang sila jan sa baba!" Kalmadong sigaw niya pero kung hindi ko pa yan kilala ay maniniwala akong kalmado nga siya pero sa totoo lang ay mas nagpapanick na siguro iyan ngayon kaysa sa akin
"Imposible! Hindi nila ugaling umaalis ng hindi nagpapaalam sa atin! At mas lalong hindi sila aalis kapag di ko sila pinayagan! At alam mo iyon!" Seryoso kong sabi kaya kaya sumeryoso na rin ang mukha niya
"What are we waiting for then?! Hanapin na natin sila! Baka kung napano na sila!" Sigaw niya sakin kaya mejo nainis ako but now is not the time for this sh*t!
"Get dressed and follow me downstairs!" Tumango naman siya at dali daling nagbihis
Tumalima na ako patungong pinto pero bago ko pa lamang mabuksan iyon ay may nagsalita na sa likod ko na nagpatigil sa akin.
"Kuya Kier? Where are you going in such a hurry po?" Natigilan ako sa boses na iyon
Kay mommy ang boses na iyon ah!
Oh God! Please! Sana naman po di ako nag iimagine at siya na iyon!
Dahan dahan akong lumingon at di nga ko binigo dahil nakita ko silang nakatayo sa may di kalayuan habang naguguluhang nakatingin sa akin.
"M-mom? D-dad? I-is that you?" Nauutal kong sabi kaya tinignan nila ako na naguguluhan pa rin
"Kuya?! Oh ano pang ginagawa mo dito?! Akala ko ba nauna ka na sa baba?!" Hysterical na sigaw ni Kurt kaya napatingin kaming lahat sa kanya bago napanganga
"What?!" Halos pasigaw niya sa akin
Pano ba naman kasi, ung sapatos niya, magkaiba na nga, wala pa siyang medyas!
Tapos ung damit niya baliktad, idagdag pa iyong basang buhok niyang magulo tos nag dridrip pa iyon ng tubig!
Gusto ko sanang tumawa pero nagpigil lang ako.
"Pfffftttt!! Haha wahahaha BUWAHAHAHAHAHAHAHHA!" Hagalpak nina mommy kaya napatingin sa kanila si Kurt na mejo nagulat
Di pa ata kasi niya nakita sina mommy duon na nakatayo.
"Mom! Dad! There you are! Where have you been?! Are you two okay?" Sigaw ni Kurt at halos patakbong patungo sa kanila habang humahagalpak pa rin sina mom
"ENOUGH!" Sigaw ko na nagpatigil naman sa kanila at tumingin lahat sa akin
"YOU TWO?! WHERE THE HELL HAVE YOU BEEN?! I ALMOST HAD A HEART ATTACK WHEN I CAN'T FIND YOU ANYWHERE! DID YOU TWO LEAVE WITHOUT MY PERMISSION? Huh?!" Ok! Alam kong nagiging OA nanaman ako but what can i do?!
Kahit naman siguro sino ay maiintindihan ang sitwasyon ko di ba?
"K-kuya? W-what a-are you talking about po? Nandun lang naman po kami ni dad sa kwarto? Di naman po kami umalis" kinakabahang sabi ni mom bago sila magkatinginan ni dad
Ok! Was is just my imagination? Or what?
Para kasing may tinatago sila eh, di ko lang matukoy.
Idagdag pa na there's something sa mga tinginan nila pati iyong pasimpleng pagsiko ni mom kay dad na akala niya ay di ko napansin.
This is just so weird!
"Kung hindi kayo umalis ng walang paalam ni dad kanina, then where were you when i entered your room earlier? I want an honest answer mom? Dad?" Seryoso kong sabi at hindi ulit lumagpas sa obserbasyon ko iyong pasimple ngunit kinakabahang sulyap ni dad kay mom and vice versa
"U-uhm....."
"We're hiding! Yes! We're hiding earlier sa c-cabinet po! R-Right sa cabinet! Di po ba dad?! Hehehe?!" Tumaas naman ang kilay ko sa turang iyon ni mom
Alam kong hindi sila nagtago sa cabinet dahil nahalughog ko lahat ng pwedeng mapagtaguan doon pero wala sila kaya hindi sila pwedeng nanduon.
I know they're hiding something from me! From Us but i just can't pinpoint it!
"Mom? Enough! Kilalang kilala na kita! You're not being honest with me so i'll ask again For the last time, Tell me! Where the hell have you two been?" Seryosong sabi ko na nagpatahimik sa kanila
Nabalot ng ilang segundong katahimikan ang paligid bago iyon binasag ni Kurt na dahil sa nakapokus lang ang attensyon ko kina mom ay nakalimutan kong anjan din pala.
"Kuya! Stop it! Ang importante ay nandito na sila mom at walang nangyaring masama sa kanila!" Sigaw nito na nagpabalik sakin sa realidad bago tumingin kina mom na ngayo'y parang mga basang sisiw na nakayuko lang kaya napa sigh nalang ako
"Ok! I will let this go just once but please promise me that you won't do it again okay kung ayaw niyong matuluyan talaga akong mastroke at sa ospital nalang pulutin!" Pag jojoke na sabi ko sa kanila ng makita ang mga hitsura nila
"Wahhhh!! Huhuhu! Sorry po! Sorry po talaga kuya huhu di na po namin uulitin! Huhuhu" sabay na sabi nila mom at dad kaya napasigh nalang ako
"Mom? Dad? Why the long faces? Come here!" Sabi ko habang nag hand gesture para pumunta sila sa akin
"Kasi po! Your galit na sa amin! Huhuhu!" Naiiyak na sabi ni mom kaya lumapit ako sa kanila at ginulo ang mga buhok
"I'm not angry at you my queen, naiinis lang ako sa sarili ko dahil sa inasal ko. I'm sorry mom, dad for shouting at you, now please smile for me?" paliwanag ko sa kanila at nakitang biglang lumiwanag ang mga mukha nila
"Now come here!" Nakangiting sabi ko sabay inispread ang mga kamay ko
"Wahhhh! Kuya!!!" Sinalubong ako ng yakap nina mom kaya natatawang niyakap ko rin sila ng mas mahigpit pa
"We love you po kuya! Sorry po ulit ah, di na po iyon mauulit! Promise po!" Sabi ni mom
"And i love you two so much more! Just don't do it again, okay? And Sorry din sa inasal ko kanina" nakangiting sabi ko sa kanila bago sila binigyan ng mga halik sa noo
Sa ngayon ay papalagpasin ko na muna ito pero kailangang mas masubaybayan ko pa sila.
Sa nangyari kasi ay mas lumalakas ang kutob ko na meron nga silang itinatago sa amin!
And i need to find out what that is!
"Hey! What about me?! Ang dadaya niyo huh! Di niyo ko sinasali! Hmmft!" Hay nako! Nagtampo nanaman ang bata! Haha
"Halika na nga dito bago pa magbago isip ko!" Natatawang sabi ko sa kanya kaya sumali na rin siya sa family hug namin
Hayst! Sana di na matapos to!
Sana ganito kami hanggang sa huli!
Tumagal ng mga isang minuto ang family hug namin bago ako nagsalita.
"Mom, dad maligo na kayo at magpalit, hihintayin ko kayo sa room niyo. Kurt, mag ayos ka nga! Nakakahiya ka!" Utos ko sa kanila bago tinignan si Kurt mula ulo hanggang paa
Haha! That's for your earlier comments sa akin! Buwahaha
"Yes po kuya!" Sabay na sigaw nina mommy bago tumakbo pabalik sa kwarto nila
"Ang bad mo talaga kuya!" Sigaw naman ni Kurt bago padabog na bumalik sa kwarto niya kaya napasmirk naman ako bago sundan sina mom sa kwarto nila
SOMEONE POV
Phew! Muntik na kami don ah!
Buti nalang at magaling akong magpalusot kundi lagot talaga kami!
Kung Bakit ngayon pa kasi?
Bakit ngayon pa sila nagsisipaglabasan makalipas ng maraming taon?!
Hindi ito pwede! Kung nagtuloy tuloy na ganito, wala na kaming magagawa pa kundi bumalik!
Kailangan naming tapusin ito sa lalong madaling panahon bago pa mahuli ang lahat!
===***===***===***===***===***===
Hey guys:)
Senxa po kung now lang ulit naka update!
Hope u like it po!
Don't forget to VOMMENTS po
Grazie!:)
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro